Bhai Gurdas vaar 10
From SikhiWiki
Jump to navigationJump to search
< Vaar | Bhai Gurdas vaar 10 | Play Audio | Vaar > | |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 | ||||
For English translation |
ੴ ਸਤਿਗਰਪਰਸਾਦਿ ॥ (10-1-1)
ਧਰੂ ਹਸਦਾ ਘਰ ਆਇਆ ਕਰ ਪਿਆਰ ਪਿਉ ਕਛੜ ਲੀਤਾ॥ (10-1-2) ਬਾਹੋਂ ਪਕੜ ਉਠਾਲਿਆ ਮਨ ਵਿਚ ਰੋਸ ਮਤਰੇਈ ਕੀਤਾ॥ (10-1-3) ਡਡਹਲਿਕਾ ਮਾਂ ਪਛੇ ਤੂੰ ਸਾਵਾਣੀ ਹੈ ਕਿ ਸਰੀਤਾ॥ (10-1-4) ਸਾਵਾਣੀ ਹਾਂ ਜਨਮ ਦੀ ਨਾਮ ਨ ਭਗਤੀ ਕਰਮ ਦਰਿੜੀਤਾ॥ (10-1-5) ਕਿਸ ਉਦੱਮ ਤੇ ਰਾਜ ਮਿਲੈ ਸਤਰ ੂ ਤੇ ਸਭ ਹੋਵਨ ਮੀਤਾ॥ (10-1-6) ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਆਰਾਧੀਝ ਜਿੰਦੂ ਹੋਈਝ ਪਤਿਤ ਪਨੀਤਾ॥ (10-1-7) ਬਾਹਰ ਚਲਿਆ ਕਰਨ ਤਪ ਮਨ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਇ ਅਤੀਤਾ॥ (10-1-8) ਨਾਰਦਮਨਿ ਉਪਦੇਸ਼ਿਆ ਨਾਮ ਨਿਧਾਨ ਅਮਿਉਰਸ ਪੀਤਾ॥ (10-1-9) ਪਿਛਹ ਰਾਜੇ ਸਦਿਆ ਅਬਚਲ ਰਾਜ ਕਰਹ ਨਿਤ ਨੀਤਾ॥ (10-1-10) ਹਾਰ ਚਲੇ ਗਰਮਖ ਜਗ ਜੀਤਾ ॥1॥ (10-1-11)
ਘਰ ਹਰਨਾਖਸ ਦੈਂਤ ਦੇ ਕੱਲਰ ਕਵਲ ਭਗਤ ਪਰਹਿਲਾਦ॥ (10-2-1) ਪੜਹਨ ਪਠਾਯਾ ਚਾਟਸਾਲ ਪਾਂਧੇ ਚਿਤ ਹੋਆ ਅਹਿਲਾਦ॥ (10-2-2) ਸਿਮਰੈ ਮਨ ਵਿਚ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗਾਵੈ ਸ਼ਬਦ ਅਨਾਹਦ ਨਾਦ॥ (10-2-3) ਭਗਤਿ ਕਰਨ ਸਭ ਚਾਟੜੇ ਪਾਂਧੇ ਹੋਇ ਰਹੇ ਵਿਸਮਾਦ॥ (10-2-4) ਰਾਜੇ ਪਾਸ ਰੂਆਇਆ ਦੋਖੀ ਦੈਂਤ ਵਧਾਇਆਂ ਵਾਦ॥ (10-2-5) ਜਲ ਅਗਨੀ ਵਿਚ ਘਤਿਆ ਜਲੈ ਨ ਡਬੈ ਗਰ ਪਰਸਾਦ॥ (10-2-6) ਕਢ ਖੜਗ ਸਦ ਪਛਿਆ ਕਉਣ ਸ ਤੇਰਾ ਹੈ ਉਸਤਾਦ॥ (10-2-7) ਥੰਮ ਪਾੜ ਪਰਗਟਿਆ ਨਰ ਸਿੰਘ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਅਨਾਦ॥ (10-2-8) ਬੇਮਖ ਪਕੜ ਪਛਾੜਿਅਨ ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਆਦਿ ਜਗਾਦ॥ (10-2-9) ਜੈ ਜੈ ਕਾਰ ਕਰਨ ਬਰਹਮਾਦ ॥2॥ (10-2-10)
ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਅੰਦਰ ਬੈਠਾ ਜਗ ਕਰਾਵੈ॥ (10-3-1) ਬਾਵਣ ਰੂਪੀ ਆਇਆ ਚਾਰ ਬੇਦ ਮਖ ਪਾਠ ਸਣਾਵੈ॥ (10-3-2) ਰਾਜੇ ਅੰਦਰ ਸਦਿਆ ਮੰਗ ਸਆਮੀ ਜੋ ਤਧ ਭਾਵੈ॥ (10-3-3) ਅਛਲ ਛਲਣ ਤਧ ਆਇਆ ਸ਼ਕਰ ਪਰੋਹਤ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵੈ॥ (10-3-4) ਕਰੌ ਅਢਾਈ ਧਰਤਿ ਮੰਗ ਪਿਛਹੰ ਦੇ ਤਰਿਹ ਲੋਅ ਨ ਮਾਵੈ॥ (10-3-5) ਦਇ ਕਰਵਾ ਕਰ ਤਿੰਨ ਲੋਅ ਬਲਿਰਾਜਾ ਲੈ ਮਗਰ ਮਿਣਾਵੈ॥ (10-3-6) ਬਲ ਛਲ ਆਪ ਛਲਾਇਅਨ ਹੋਇ ਦਯਾਲ ਮਿਲੈ ਗਲ ਲਾਵੈ॥ (10-3-7) ਦਿਤਾ ਰਾਜ ਪਤਾਲ ਦਾ ਹੋਇ ਅਧੀਨ ਭਗਤ ਜਸ ਗਾਵੈ॥ (10-3-8) ਹੋਇ ਦਰਵਾਨ ਮਹਾਂ ਸਖ ਪਾਵੈ ॥3॥ (10-3-9)
ਅੰਬਰੀਕ ਮਹਿ ਵਰਤ ਹੈ ਰਾਤ ਪਈ ਦਰਬਾਸ਼ਾ ਆਯਾ॥ (10-4-1) ਭੀੜਾ ਓਸ ਉਪਾਰਣਾ ਉਹ ਉਠ ਨਹਾਵਣ ਨਦੀ ਸਿਧਾਯਾ॥ (10-4-2) ਚਰਣੋਦਕ ਲੈ ਪੋਖਿਆ ਓਹ ਸਰਾਪ ਦੇਣ ਨੋਂ ਧਾਯਾ॥ (10-4-3) ਚਕਰ ਸਦਰਸ਼ਨ ਕਾਲ ਰੂਪ ਹੋਇ ਭੀਹਾਵਲ ਗਰਬ ਗਵਾਯਾ॥ (10-4-4) ਬਰਾਹਮਣ ਭੰਨਾ ਜੀਉ ਲੈ ਰਖ ਨ ਹੰਘਨ ਦੇਵ ਸਬਾਯਾ॥ (10-4-5) ਇੰਦਰਲੋਕ ਸ਼ਿਵਲੋਕ ਤਜ ਬਰਹਮ ਲੋਕ ਬੈਕੰਠ ਤਜਾਯਾ॥ (10-4-6) ਦੇਵਤਿਆਂ ਭਗਵਾਨ ਸਣ ਸਿਖ ਦੇਇ ਸਭਨਾਂ ਸਮਝਾਯਾ॥ (10-4-7) ਆਇ ਪਇਆ ਸਰਨਾਗਤੀ ਮਾਰੀਦਾ ਅੰਬਰੀਕ ਛਡਾਯਾ॥ (10-4-8) ਭਗਤ ਵਛਲ ਜਗ ਬਿਰਦ ਸਦਾਯਾ ॥4॥ (10-4-9)
ਭਗਤ ਵਡਾ ਰਾਜਾ ਜਨਕ ਹੈ ਗਰਮਖ ਮਾਯਾ ਵਿਚ ਉਦਾਸੀ॥ (10-5-1) ਦੇਵ ਲੋਕ ਨੋਂ ਚਲਿਆ ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਸਭਾ ਸਖਵਾਸੀ॥ (10-5-2) ਜਮਪਰ ਗਇਆ ਪਕਾਰ ਸਣ ਵਿਲਲਾਵਨ ਜੀ ਨਰਕ ਨਿਵਾਸੀ॥ (10-5-3) ਧਰਮਰਾਇ ਨੋ ਆਖਿਓਨ ਸਭਨਾ ਦੀ ਕਰ ਬੰਦ ਖਲਾਸੀ॥ (10-5-4) ਕਰੇ ਬੇਨਤੀ ਧਰਮਰਾਇ ਹਉ ਸੇਵਕ ਠਾਕਰ ਅਬਿਨਾਸੀ॥ (10-5-5) ਗਹਿਣੇ ਧਰਿਅਨ ਇਕ ਨਾਉਂ ਪਾਪਾਂ ਨਾਲ ਕਰੈ ਨਿਰਜਾਸੀ॥ (10-5-6) ਪਾਸੰਗ ਪਾਪ ਨ ਪਜਨੀ ਗਰਮਖ ਨਾਉਂ ਅਤਲ ਨ ਤਲਾਸੀ॥ (10-5-7) ਨਰਕਹੰ ਛਟੇ ਜੀਆ ਜੰਤ ਕਟੀ ਗਲਹ ਸਿਲਕ ਜਮਫਾਸੀ॥ (10-5-8) ਮਕਤਿ ਜਗਤਿ ਨਾਵੈਂ ਕੀ ਦਾਸੀ ॥5॥ (10-5-9)
ਸਖ ਰਾਜੇ ਹਰੀਚੰਦ ਘਰ ਨਾਰ ਸ ਤਾਰਾ ਲੋਚਨ ਰਾਣੀ॥ (10-6-1) ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲ ਗਾਂਵਸੇ ਰਾਤੀਂ ਜਾਇ ਸਣੈ ਗਰਬਾਣੀ॥ (10-6-2) ਪਿਛੋਂ ਰਾਜਾ ਜਾਗਿਆ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਨਿਖੰਡ ਵਿਹਾਣੀ॥ (10-6-3) ਰਾਣੀ ਦਿਸ ਨ ਆਵਈ ਮਨ ਵਿਚ ਵਰਤ ਗਈ ਹੈਰਾਣੀ॥ (10-6-4) ਹੋਰਤ ਰਾਤੀਂ ਉੱਠਕੈ ਚਲਿਆ ਪਿਛੈ ਤਰਲ ਜਆਣੀ॥ (10-6-5) ਰਾਣੀ ਪਹਤੀ ਸੰਗਤੀਂ ਰਾਜੇ ਖੜੀ ਖੜਾਂਉ ਨੀਸਾਣੀ॥ (10-6-6) ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਆਰਾਧਿਆ ਜੋੜੀ ਜੜੀ ਖੜਾਉਂ ਪਰਾਣੀ॥ (10-6-7) ਰਾਜੇ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤ ਇਹ ਖੜਾਂਵ ਹੈ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀ॥ (10-6-8) ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਵਿਟਹ ਕਰਬਾਣੀ ॥6॥ (10-6-9)
ਆਇਆ ਸਣਿਆ ਬਿਦਰ ਦੇ ਬੋਲੇ ਦਰਜੋਧਨ ਹੋਇ ਰਖਾ॥ (10-7-1) ਘਰ ਅਸਾਡੇ ਛੱਡਕੇ ਗੋਲੇ ਦੇ ਘਰ ਜਾਹਿ ਕਿ ਸਖਾ॥ (10-7-2) ਭੀਖਮ ਦਰੋਣਾ ਕਰਨ ਤਜ ਸਭਾ ਸੀਂਗਾਰ ਵਡੇ ਮਾਨਖਾ॥ (10-7-3) ਜਗੀ ਜਾਇ ਵਲਾਓਿਨ ਸਬਨਾਂ ਦੇ ਜੀਅ ਅੰਦਰ ਧਖਾ॥ (10-7-4) ਹਸ ਬੋਲੇ ਭਗਵਾਨ ਜੀ ਸਣਹੋ ਰਾਜਾ ਹੋਇ ਸਨਮਖਾ॥ (10-7-5) ਤੇਰੇ ਭਾਉ ਨ ਦਿਸਈ ਮੇਰੇ ਨਾਹੀਂ ਅਪਦਾ ਦਖਾ॥ (10-7-6) ਭਾਉ ਜਿਵੇਹਾ ਬਿਦਰ ਦੇ ਹੋਰੀ ਦੇ ਚਿਤ ਚਾਉ ਨ ਚਖਾ॥ (10-7-7) ਗੋਵਿੰਦ ਭਾਉ ਭਗਤ ਦਾ ਭਖਾ ॥7॥ (10-7-8)
ਅੰਦਰ ਸਭਾ ਦਸਾਸਨੈ ਮਥੈ ਵਾਲ ਦਰੋਪਤੀ ਆਂਦੀ॥ (10-8-1) ਦੂਤਾਂ ਨੋ ਫਰਮਾਇਆ ਨੰਗੀ ਕਰਹ ਪੰਚਾਲੀ ਬਾਂਦੀ॥ (10-8-2) ਪੰਜੇ ਪਾਂਡੋ ਵੇਖਦੇ ਅਉਘਟ ਰਧੀ ਨਾਰਿ ਜਿਨਾਂ ਦੀ॥ (10-8-3) ਅਖੀਂ ਮੀਟ ਧਿਆਨ ਧਰ ਹਾਹਾ ਕਰਿਸ਼ਨ ਕਰੇ ਵਿਲਲਾਂਦੀ॥ (10-8-4) ਕਪੜ ਕੋਟ ਉਸਾਰਿਓਨ ਥਕੇ ਦੂਤ ਨ ਪਾਰ ਵਸਾਂਦੀ॥ (10-8-5) ਹਥ ਮਰੋੜਨ ਸਿਰ ਧਣਨਿ ਪਛੋਤਾਨ ਕਰਨ ਜਾਹ ਜਾਂਦੀ॥ (10-8-6) ਘਰ ਆਈ ਠਾਕਰ ਮਿਲੇ ਪੈਜ ਰਹੀ ਬੋਲੇ ਸ਼ਰਮਾਂਦੀ॥ (10-8-7) ਨਾਥ ਅਨਾਥਾਂ ਬਾਣ ਧਰਾਂਦੀ ॥8॥ (10-8-8)
ਬਿਪ ਸਦਾਮਾ ਦਾਲਦੀ ਬਾਲ ਸਖਾਈ ਮਿਤਰ ਸਦਾਝ॥ (10-9-1) ਲਾਗੂ ਹੋਈ ਬਾਮਹਣੀ ਮਿਲ ਜਗਦੀਸ ਦਲਿਦਰ ਗਵਾਝ॥ (10-9-2) ਚਲਿਆ ਗਿਣਦਾ ਗਟੀਆਂ ਕਯੋਂ ਕਰ ਜਾਈਝ ਕੌਣ ਮਿਲਾਝ॥ (10-9-3) ਪਹਤਾ ਨਗਰ ਦਆਰਕਾ ਸਿੰਘ ਦਆਰ ਖਲੋਤਾ ਜਾਝ॥ (10-9-4) ਦੂਰਹੰ ਦੇਖ ਡੰਡਉਤ ਕਰ ਛੱਡ ਸਿੰਘਾਸਣ ਹਰਿ ਜੀ ਆਝ॥ (10-9-5) ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਪਰਦਖਣਾ ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਕੇ ਲੈ ਗਲ ਲਾਝ॥ (10-9-6) ਚਰਣੋਦਕ ਲੈ ਪੈਰ ਧੋਇ ਸ਼ਿੰਘਾਸਣ ਉਪਰ ਬੈਠਾਝ॥ (10-9-7) ਪਛੇ ਕਸਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਗਰ ਸੇਵਾ ਦੀ ਕਥਾ ਸਣਾਝ॥ (10-9-8) ਲੈਕੇ ਤੰਦਲ ਚਬਿਓਨ ਵਿਦਾ ਕਰੇ ਅਗੇ ਪਹਚਾਝ॥ (10-9-9) ਚਾਰ ਪਦਾਰਥ ਸਕਚ ਪਠਾਝ ॥9॥ (10-9-10)
ਪਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜੈਦੇਉ ਕਰ ਗੀਤ ਗੋਬਿੰਦ ਸਹਜ ਧਨਿ ਗਾਵੈ॥ (10-10-1) ਲੀਲਹਾ ਚਲਿਤ ਵਖਾਣਦਾ ਅੰਤਰ ਜਾਮੀ ਠਾਕਰ ਭਾਵੈ॥ (10-10-2) ਅੱਖਰ ਇਕ ਨ ਆਵੜੈ ਪਸਤਕ ਬੰਨ ਸੰਧਿਆ ਕਰ ਆਵੈ॥ (10-10-3) ਗਣ ਨਿਧਾਨ ਘਰ ਆਇਕੈ ਭਗਤ ਰੂਪ ਲਿਖ ਲੇਖ ਬਨਾਵੈ॥ (10-10-4) ਅਖਰ ਪੜਹ ਪਰਤੀਤ ਕਰ ਹਇ ਵਿਸਮਾਦ ਨ ਅੰਗ ਸਮਾਵੈ॥ (10-10-5) ਵੇਖੇ ਜਾਇ ਉਜਾੜ ਵਿਚ ਬਿਰਖ ਇਕ ਆਚਰਜ ਸਹਾਵੈ॥ (10-10-6) ਗੀਤ ਗੋਬਿੰਦ ਸਪੂਰਣੋ ਪਤ ਪਤ ਲਿਖਿਆ ਅਮਤ ਨ ਪਾਵੈ॥ (10-10-7) ਭਗਤ ਹੇਤ ਪਰਗਾਸ ਕਰ ਹੋਇ ਦਇਆਲ ਮਿਲੈ ਗਲ ਲਾਵੈ॥ (10-10-8) ਸੰਤ ਅਨੰਤ ਨ ਭੇਦ ਗਣਾਵੈ ॥10॥ (10-10-9)
ਕੌਮ ਕਿਤੇ ਪਿਉ ਚਲਿਆ ਨਾਮਦੇਵ ਨੋਂ ਆਖ ਸਿਧਾਯਾ॥ (10-11-1) ਠਾਕਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀਂ ਦਧ ਪੀਆਵਣ ਕਹਿ ਸਮਝਾਯਾ॥ (10-11-2) ਨਾਮਦੇਉ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰ ਕਪਲ ਗਾਇ ਦਹਿਕੈ ਲੈ ਆਯਾ॥ (10-11-3) ਠਾਕਰ ਨੋਂ ਨਹਾਵਾਲਕੈ ਚਰਣੋਦਕ ਲੈ ਤਿਲਕ ਚੜਹਾਯਾ॥ (10-11-4) ਹਥ ਜੋੜ ਬਿਨਤੀ ਕਰੇ ਦਧ ਪੀਅਹ ਜੀ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਯਾ॥ (10-11-5) ਨਿਹਚਉ ਕਰ ਆਰਾਧਿਆ ਹੋਇ ਦਯਾਲ ਦਰਸ ਦਿਖਲਾਯਾ॥ (10-11-6) ਭਰੀ ਕਟੋਰੀ ਨਾਮਦੇਵ ਲੈ ਠਾਕਰ ਨੋਂ ਦਧ ਪੀਆਯਾ॥ (10-11-7) ਗਾਇ ਮਈ ਜੀਵਾਲੀਓਨ ਨਾਮਦੇਉ ਦਾ ਛਪਰ ਛਾਯਾ॥ (10-11-8) ਫੇਰ ਦੇਹਰਾ ਰੱਖਿਓਨ ਚਾਰ ਵਰਨ ਲੈ ਪੈਰੀਂ ਪਾਯਾ॥ (10-11-9) ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਦਾ ਕਰੈ ਕਰਾਯਾ ॥11॥ (10-11-10)
ਦਰਸ਼ਣ ਵੇਖਣ ਨਾਮਦੇਵ ਭਲਕੇ ਉੱਠ ਤਰਿਲੋਚਨ ਆਵੈ॥ (10-12-1) ਭਗਤਿ ਕਰਨ ਮਿਲ ਦਇ ਜਣੇ ਨਾਮਦੇਉ ਹਰਿ ਚਲਤ ਸਣਾਵੈ॥ (10-12-2) ਮੇਰੀ ਭੀ ਕਰ ਬੇਨਤੀ ਦਰਸ਼ਨ ਦੇਖਾਂ ਜੇ ਤਿਸ ਭਾਵੈ॥ (10-12-3) ਠਾਕਰ ਜੀ ਨੋਂ ਪਛਿਓਸ ਦਰਸ਼ਨ ਕਿਵੈਂ ਤਰਿਲੋਚਨ ਪਾਵੈ॥ (10-12-4) ਹਸਕੈ ਠਾਕਰ ਬੋਲਿਆ ਨਾਮਦੇਉ ਨੋਂ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵੈ॥ (10-12-5) ਹਥ ਨ ਆਵੈ ਭੇਟ ਸੋ ਤਸ ਤਰਿਲੋਚਨ ਮੈਂ ਮਹਿ ਲਾਵੈ॥ (10-12-6) ਹਉਂ ਅਧੀਨ ਹਾਂ ਭਗਤ ਦੇ ਪਹੰਚ ਨ ਹੰਘਾਂ ਭਗਤੀ ਦਾਵੈ॥ (10-12-7) ਹੋਇ ਵਿਚੋਲਾ ਆਣ ਮਿਲਾਵੈ ॥12॥ (10-12-8)
ਬਾਮਹਣ ਪੂਜੈ ਦੇਵਤੇ ਧੰਨਾ ਗਊ ਚਰਾਵਣ ਆਵੈ॥ (10-13-1) ਧੰਨੈ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤ ਝਹ ਪਛੈ ਬਾਮਹਣ ਆਖ ਸਣਾਵੈ॥ (10-13-2) ਠਾਕਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜੋ ਇਛੇ ਸੋਈ ਫਲ ਪਾਵੈ॥ (10-13-3) ਧੰਨਾ ਕਰਦਾ ਜੋਦੜੀ ਮੈਂ ਭਿ ਦੇਹ ਇਕ ਜੋ ਤਧ ਭਾਵੈ॥ (10-13-4) ਪੱਥਰ ਇਕ ਲਪੇਟ ਕਰ ਦੇ ਧੰਨੇ ਨੋਂ ਗੈਲ ਛਡਾਵੈ॥ (10-13-5) ਠਾਕਰ ਨੋਂ ਨਹਾਵਾਲਕੇ ਛਾਹਿ ਰੋਟੀ ਲੈ ਭੋਗ ਚੜਹਾਵੈ॥ (10-13-6) ਹਥ ਜੋੜ ਮਿੰਨਤ ਕਰੇ ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਪੈ ਬਹਤ ਮਨਾਵੈ॥ (10-13-7) ਹਉਂ ਬੀ ਮੂੰਹ ਨ ਜਠਾਲਸਾਂ ਤੂੰ ਰਠਾ ਮੈਂ ਕਿਹ ਨ ਸਖਾਵੈ॥ (10-13-8) ਗੋਸਈਂ ਪਰਤੱਖ ਹੋਇ ਰੋਟੀ ਖਾਇ ਛਾਹਿ ਮਹਿ ਲਾਵੈ॥ (10-13-9) ਭੋਲਾ ਭਾਉ ਗੋਵਿੰਦ ਮਿਲਾਵੈ ॥13॥ (10-13-10)
ਗਰਮਖ ੇਣੀ ਭਗਤਿ ਕਰ ਜਾਇ ਇਕਾਂਤ ਬਹੈ ਲਿਵ ਲਾਵੈ॥ (10-14-1) ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਧਿਆਤਮੀ ਹੋਰਸ ਕਿਸੈ ਨ ਅਜਰ ਲਖਾਵੈ॥ (10-14-2) ਘਰ ਆਯਾ ਜਾਂ ਪਛੀਝ ਰਾਜ ਦਆਰ ਗਇਆ ਆਲਾਵੈ॥ (10-14-3) ਘਰ ਸਭ ਵਥੂੰ ਮੰਗੀਅਨ ਵਲ ਛਲ ਕਰਕੈ ਝਤ ਲੰਘਾਵੈ॥ (10-14-4) ਵਡਾ ਸਾਂਗ ਵਰਤਦਾ ਓਹ ਇਕ ਮਨ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਧਯਾਵੈ॥ (10-14-5) ਪੈਜ ਸਵਾਰੈ ਭਗਤ ਦੀ ਰਾਜਾ ਹੋਇਕੈ ਘਰ ਚਲ ਆਵੈ॥ (10-14-6) ਦੇਇ ਦਿਲਾਸਾ ਤਸਕੈ ਅਨਗਣਤੀ ਖਰਚੀ ਪਹਚਾਵੈ॥ (10-14-7) ਓਥਹੰ ਆਯਾ ਭਗਤ ਪਾਸ ਹੋਇ ਦਿਆਲ ਹੇਤ ਉਪਜਾਵੈ॥ (10-14-8) ਭਗਤ ਜਨਾ ਜੈਕਾਰ ਕਰਾਵੈ ॥14॥ (10-14-9)
ਹੋਇ ਬਿਰਕਤ ਬਨਾਰਸੀ ਰਹਿੰਦਾ ਰਾਮਾਨੰਦ ਗਸਾਈ॥ (10-15-1) ਅੰਮਰਿਤ ਵੇਲੇ ਉਠਕੇ ਜਾਂਦਾ ਗੰਗਾ ਨਹਾਵਣ ਤਾਈ॥ (10-15-2) ਅਗੋਂ ਹੀ ਦੇ ਜਾਇਕੇ ਲੰਮਾ ਪਿਆ ਕਬੀਰ ਤਿਥਾਈ॥ (10-15-3) ਪੈਰੀਂ ਟੰਬ ਉਠਾਲਿਆ ਬੋਲਹ ਰਾਮ ਸਿਖ ਸਮਝਾਈ॥ (10-15-4) ਜਿਉਂ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸ ਛਹੇ ਚੰਦਨ ਵਾਸ ਨਿੰਮ ਮਹਿਕਾਈ॥ (10-15-5) ਪਸੂ ਪਰੇਤਹੰ ਦੇਵ ਕਰ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ॥ (10-15-6) ਅਚਰਜ ਨੋ ਅਚਰਜ ਮਿਲੈ ਵਿਸਮਾਦੇ ਵਿਸਮਾਦ ਮਿਲਾਈ॥ (10-15-7) ਝਰਣਾ ਝਰਦਾ ਨਿਝਰਹੰ ਗਰਮਖ ਬਾਣੀ ਅਘੜ ਘੜਾਈ॥ (10-15-8) ਰਾਮ ਕਬੀਰੈ ਭੇਦ ਨ ਭਾਈ ॥15॥ (10-15-9)
ਸਣ ਪਰਤਾਪ ਕਬੀਰ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸਿਖ ਹੋਆ ਸੈਣ ਨਾਈ॥ (10-16-1) ਪਰੇਮ ਭਗਤਿ ਰਾਤੀਂ ਕਰੈ ਭਲਕੇ ਰਾਜ ਦਆਰੈ ਜਾਈ॥ (10-16-2) ਆਝ ਸੰਤ ਪਰਾਹਣੇ ਕੀਰਤਨ ਹੋਆ ਰੈਣ ਸਬਾਈ॥ (10-16-3) ਛਡ ਨ ਸਕੈ ਸੰਤ ਜਨ ਰਾਜ ਦਆਰ ਨ ਸੇਵ ਕਮਾਈ॥ (10-16-4) ਸੈਣ ਰੂਪ ਹਰਿ ਹੋਇਕੈ ਆਇਆ ਰਾਣੇ ਨੋਂ ਰੀਝਾਈ॥ (10-16-5) ਸਾਧ ਜਨਾਂ ਨੋਂ ਵਿਦਾ ਕਰ ਰਾਜਦਆਰ ਗਇਆ ਸ਼ਰਮਾਈ॥ (10-16-6) ਰਾਣੇ ਦੂਰਹੰ ਸਦਕੈ ਗਲਹੰ ਕਵਾਇ ਖੋਲਹ ਪੈਨਹਾਈ॥ (10-16-7) ਵਸ ਕੀਤਾ ਹਉਂ ਤਧ ਅਜ ਬੋਲੈ ਰਾਜਾ ਸਣੈ ਲਕਾਈ॥ (10-16-8) ਪਰਗਟ ਕਰੈ ਭਗਤ ਵਡਿਆਈ ॥16॥ (10-16-9)
ਭਗਤ ਭਗਤ ਜਗ ਵਜਿਆ ਚਹੰ ਚਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਚਮਰੇਟਾ॥ (10-17-1) ਪਾਣਾ ਗੰਢੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਕਲਾ ਧਰਮ ਢੋਇ ਢੋਰ ਸਮੇਟਾ॥ (10-17-2) ਜਿਉਂ ਕਰ ਮੈਲੇ ਚੀਥੜੇ ਹੀਰਾ ਲਾਲ ਅਮੋਲ ਪਲੇਟਾ॥ (10-17-3) ਚਹੰ ਵਰਨਾਂ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਾ ਗਯਾਨ ਧਯਾਨ ਕਰ ਭਗਤ ਸਹੇਟਾ॥ (10-17-4) ਨਹਾਵਣ ਆਯਾ ਸੰਗ ਮਿਲ ਬਾਨਾਰਸ ਕਰ ਗੰਗਾ ਥੇਟਾ॥ (10-17-5) ਕਢ ਕਸੀਰਾ ਸਉਂਪਿਆ ਰਵਿਦਾਸੈ ਗੰਗਾ ਦੀ ਭੇਟਾ॥ (10-17-6) ਲਗਾ ਪਰਬ ਅਭੀਚ ਦਾ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤ ਅਚਰਜ ਆਮੇਟਾ॥ (10-17-7) ਲਇਆ ਕਸੀਰਾ ਹਥ ਕਢ ਸੂਤ ਇਕ ਜਿਉਂ ਤਾਣਾ ਪੇਟਾ॥ (10-17-8) ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਹਰਿ ਮਾਂ ਪਿਉ ਬੇਟਾ ॥17॥ (10-17-9)
ਗੋਤਮ ਨਾਰ ਅਹਿਲਿਆ ਤਿਸਨੋਂ ਦੇਖ ਇੰਦਰ ਲੋਭਾਣਾ॥ (10-18-1) ਪਰ ਗਰ ਜਾਇ ਸਰਾਪ ਲੈ ਹੋਇ ਸਹਸ ਭਗ ਪਛੋਤਾਣਾ॥ (10-18-2) ਸੰਞਾ ਹੋਆ ਇੰਦਰਲੋਕ ਲਕਿਆ ਸਰਵਰ ਮਨ ਸ਼ਰਮਾਣਾ॥ (10-18-3) ਸਹਸ ਭਗਹ ਲੋਇਣ ਸਹਸ ਲੈਂਦੋਈ ਇੰਦਰਪਰੀ ਸਿਧਾਣਾ॥ (10-18-4) ਸਤੀ ਸਤਹੰ ਟਲ ਸਿਲਾ ਹੋਇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ ਬਾਝ ਪਰਾਣਾ॥ (10-18-5) ਰਘਪਤਿ ਚਰਣ ਛਹੰਦਿਆ ਚਲੀ ਸਰਗਪਰ ਬਣੇ ਬਿਬਾਣਾ॥ (10-18-6) ਭਗਤ ਵਛਲ ਭਲਯਾਈਅਹੰ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਪਾਪ ਕਮਾਣਾ॥ (10-18-7) ਗਣਨੋਂ ਗਣ ਸਭਕੋ ਕਰੈ ਅਉਗਣ ਕੀਤੇ ਗਣ ਤਿਸ ਜਾਣਾ॥ (10-18-8) ਅਵਿਗਤ ਗਤਿ ਕਿਆ ਆਖ ਵਖਾਣਾ ॥18॥ (10-18-9)
ਵਾਟੇ ਮਾਣਸ ਮਾਰਦਾ ਬੈਠਾ ਬਾਲਮੀਕ ਬਟਵਾੜਾ॥ (10-19-1) ਪੂਰਾ ਸਤਿਗਰ ਸੇਵਿਆ ਮਨ ਵਿਚ ਹੋਆ ਖਿੰਜੋਤਾੜਾ॥ (10-19-2) ਮਾਰਣ ਨੋਂ ਲੋਚੈ ਘਣਾ ਕਢ ਨ ਹੰਘੈ ਹੱਥ ਉਘਾੜਾ॥ (10-19-3) ਸਤਿਗਰ ਮਨੂਆ ਰਖਿਆ ਹੋਇ ਨ ਆਵੈ ਉਛੋਹਾੜਾ॥ (10-19-4) ਅਉਗਣ ਸਭ ਪਰਗਾਸਿਅਨ ਰੋਜ਼ਗਾਰ ਹੈ ਇਹ ਅਸਾੜਾ॥ (10-19-5) ਘਰ ਵਿਚ ਪਛਣ ਘਲਿਆ ਅੰਤਕਾਲ ਹੈ ਕੋਇ ਅਸਾੜਾ॥ (10-19-6) ਕੋੜਮੜਾ ਚਉਖੰਨੀਝ ਕੋਇ ਨ ਬੇਲੀ ਕਰਦੇ ਝਾੜਾ॥ (10-19-7) ਸਚ ਦਰਿੜਾਇ ਉਧਾਰਿਅਨ ਟਪ ਨਿਕਥਾ ਉਪਰ ਵਾੜਾ॥ (10-19-8) ਗਰਮਖ ਲੰਘੇ ਪਾਪ ਪਹਾੜਾ ॥19॥ (10-19-9)
ਪਤਿ ਅਜਾਮਲ ਪਾਪ ਕਰ ਜਾਇ ਕਲਾਵਤਣੀ ਦੇ ਰਹਿਆ॥ (10-20-1) ਗਰ ਤੇ ਬੇਮਖ ਹੋਇਕੈ ਪਾਪ ਕਮਾਵੇ ਦਰਮਤਿ ਦਹਿਆ॥ (10-20-2) ਬਰਿਥਾ ਜਨਮ ਗਵਾਇਅਨ ਭਵਜਲ ਅੰਦਰ ਫਿਰਦਾ ਵਹਿਆ॥ (10-20-3) ਛਿਅ ਪਤ ਜਾਝ ਵੇਸਵਾ ਪਾਪਾਂ ਦੇ ਫਲ ਇਛੇ ਲਹਿਆ॥ (10-20-4) ਪਤਰ ਉਪੰਨਾ ਸਤਵਾਂ ਨਾਉਂ ਧਰਣ ਨੋਂ ਚਿਤ ਉਮਹਿਆ॥ (10-20-5) ਗਰੂ ਦਆਰੈ ਜਾਇਕੈ ਗਰਮਖ ਨਾਉਂ ਨਰਾਇਣ ਕਹਿਆ॥ (10-20-6) ਅੰਤਕਾਲ ਜਮਦੂਤ ਵੇਖ ਪਤ ਨਰਾਇਣ ਬੋਲੈ ਛਹਿਆ॥ (10-20-7) ਜਮਗਣ ਮਾਰੇ ਹਰਿਜਨਾਂ ਗਇਆ ਸਰਗ ਜਮ ਡੰਡ ਨ ਸਹਿਆ॥ (10-20-8) ਨਾਇ ਲਝ ਦਖ ਡੇਰਾ ਢਹਿਆ ॥20॥ (10-20-9)
ਗਨਕਾ ਪਾਪਨ ਹੋਇਕੈ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਗਲ ਹਾਰ ਪਰੋਤਾ॥ (10-21-1) ਮਹਾਂ ਪਰਖ ਅਚਾਣਚਕ ਗਣਕਾ ਵਾੜੇ ਆਇ ਖਲੋਤਾ॥ (10-21-2) ਦਰਮਤਿ ਦੇਖ ਦਇਆਲ ਹੋਇ ਹਥਹੰ ਉਸਨੋਂ ਦਿਤੋਸ ਤੋਤਾ॥ (10-21-3) ਰਾਮ ਨਾਮ ਉਪਦੇਸ ਕਰ ਖੇਲ ਗਿਆ ਦੇ ਵਣਜ ਸਉਤਾ॥ (10-21-4) ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤਿਸ ਤੋਤਿਅਹੰ ਨਿਤ ਪੜਹਾਝ ਕਰੈ ਅਸੋਤਾ॥ (10-21-5) ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਰਾਮ ਨਾਮ ਦਰਮਤਿ ਪਾਪ ਕਲੇਵਰ ਧੋਤਾ॥ (10-21-6) ਅੰਤਕਾਲ ਜਮ ਜਾਲ ਤੋੜ ਨਰਕੈ ਵਿਚ ਨ ਖਾਧਸ ਗੋਤਾ॥ (10-21-7) ਗਈ ਬੈਕੰਠ ਬਿਬਾਣ ਚੜਹ ਨਾਉ ਨਾਰਾਇਣ ਛੋਤ ਅਛੋਤਾ॥ (10-21-8) ਥਾਉਂ ਨਿਥਾਵੇਂ ਮਾਣ ਮਣੋਤਾ ॥21॥ (10-21-9)
ਆਈ ਪਾਪਣਿ ਪੂਤਨਾਂ ਦਹੀਂ ਥਣੀਂ ਵਿਹ ਲਾਇ ਵਹੇਲੀ॥ (10-22-1) ਆਇ ਬੈਠੀ ਪਰਵਾਰ ਵਿਚ ਨੇਹੰ ਲਾੲ ਿਨਵਹਾਣਿ ਨਵੇਲੀ॥ (10-22-2) ਕਛੜ ਲਝ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਇ ਕਰਿ ਚੇਟਕ ਚਤਰੰਗ ਮਹੇਲੀ॥ (10-22-3) ਮੋਹਣ ਮੌਮੇ ਪਾਇਓਨ ਬਾਹਰ ਆਈ ਗਰਬ ਗਹੇਲੀ॥ (10-22-4) ਦੇਹ ਵਧਾਇ ਉਚਾਇਨ ਤਿਹ ਚਰਿਆਰ ਨਾਰ ਅਠਖੇਲੀ॥ (10-22-5) ਤਿਹ ਲੋਆਂ ਦਾ ਭਾਰ ਦੇ ਚੰਮੜਿਆ ਗਲ ਹੋਇ ਦਹੇਲੀ॥ (10-22-6) ਖਾਇ ਪਛਾੜ ਪਹਾੜ ਵਾਂਗ ਜਾਇ ਪਈ ਓਜਾੜ ਧਕੇਲੀ॥ (10-22-7) ਕੀਤੀ ਮਾਊ ਤਲ ਸਹੇਲੀ ॥22॥ (10-22-8)
ਜਾਇ ਸਤਾ ਪਰਭਾਸ ਵਿਚ ਗੋਡੇ ਉਤੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰੇ॥ (10-23-1) ਚਰਣ ਕਮਲ ਵਿਚ ਪਦਮ ਹੈ ਝਿਲਮਿਲ ਝਲਕੈ ਵਾਂਗੀ ਤਾਰੇ॥ (10-23-2) ਬੱਧਕ ਆਯਾ ਭਾਲਦਾ ਮਿਰਗੈ ਜਾਣ ਬਾਣ ਲੈ ਮਾਰੇ॥ (10-23-3) ਦਰਸ਼ਨ ਡਿਠੋਸ ਜਾਇਕੈ ਕਰਨ ਪਲਾਵ ਕਰੈ ਪੂਕਾਰੇ॥ (10-23-4) ਗਲ ਵਿਚ ਲੀਤਾ ਕਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਅਵਗਣ ਕੀਤੇ ਹਰ ਨ ਚਿਤਾਰੇ॥ (10-23-5) ਕਰ ਕਿਰਪਾ ਸੰਤੋਖਿਆ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਬਿਰਧ ਬੀਚਾਰੇ॥ (10-23-6) ਭਲੇ ਭਲੇ ਕਰ ਮੰਨੀਅਨਿ ਬਰਿਆਂ ਦੇ ਹਰਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ॥ (10-23-7) ਪਾਪ ਕਰੰਦੇ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੇ ॥23॥10॥ (10-23-8)