Chandi Charitar (Charitropakhyan)

ਤ੝ਹੀ ਖੜਗਧਾਰਾ ਤ੝ਹੀ ਬਾਢਵਾਰੀ ॥ ਤ੝ਹੀ ਤੀਰ ਤਰਵਾਰ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੀ ॥

ਹਲਬੀ ਜ੝ਨਬੀ ਮਗਰਬੀ ਤ੝ਹੀ ਹੈ ॥ ਨਿਹਾਰੌ ਜਹਾ ਆਪ੝ ਠਾਢੀ ਵਹੀ ਹੈ ॥੧॥

ਤ੝ਹੀ ਜੋਗ ਮਾਯਾ ਤ੝ਸੀ ਬਾਕਬਾਨੀ ॥ ਤ੝ਹੀ ਆਪ੝ ਰੂਪਾ ਤ੝ਹੀ ਸ੝ਰੀ ਭਵਾਨੀ ॥

ਤ੝ਹੀ ਬਿਸਨ ਤੂ ਬ੝ਰਹਮ ਤੂ ਰ੝ਦ੝ਰ ਰਾਜੈ ॥ ਤ੝ਹੀ ਬਿਸ੝ਵ ਮਾਤਾ ਸਦਾ ਜੈ ਬਿਰਾਜੈ ॥੨॥

ਤ੝ਹੀ ਦੇਵ ਤੂ ਦੈਤ ਤੈ ਜਛ੝ ਉਪਾਝ ॥ ਤ੝ਹੀ ਤ੝ਰਕ ਹਿੰਦੂ ਜਗਤ ਮੈ ਬਨਾਝ ॥

ਤ੝ਹੀ ਪੰਥ ਹ੝ਵੈ ਅਵਤਰੀ ਸ੝ਰਿਸਟਿ ਮਾਹੀ ॥ ਤ੝ਹੀ ਬਕ੝ਰਤ ਤੇ ਬ੝ਰਹਮ ਬਾਦੋ ਬਕਾਹੀ ॥੩॥

ਤ੝ਹੀ ਬਿਕ੝ਰਤ ਰੂਪਾ ਤ੝ਹੀ ਚਾਰ੝ ਨੈਨਾ ॥ ਤ੝ਹੀ ਰੂਪ ਬਾਲਾ ਤ੝ਹੀ ਬਕ੝ਰ ਬੈਨਾ ॥

ਤ੝ਹੀ ਬਕ੝ਰ ਤੇ ਬੇਦ ਚਾਰੋ ਉਚਾਰੇ ॥ ਤ੝ਮੀ ਸ੝ੰਭ ਨੈਸ੝ੰਭ ਦਾਨੌ ਸੰਘਾਰੇ ॥੪॥

ਜਗੈ ਜੰਗ ਤੋ ਸੌ ਭਜੈ ਭੂਪ ਭਾਰੀ ॥ ਬਧੇ ਛਾਡਿ ਬਾਨਾ ਕਢੀ ਬਾਢਵਾਰੀ ॥

ਤੂ ਨਰਸਿੰਘ ਹ੝ਵੈ ਕੈ ਹਿਰਾਨਾਛ ਮਾਰ੝ਯੋ ॥ ਤ੝ਮੀ ਦਾੜ ਪੈ ਭੂਮਿ ਕੋ ਭਾਰ ਧਾਰ੝ਯੋ ॥੫॥

ਤ੝ਮੀ ਰਾਮ ਹ੝ਵੈ ਕੈ ਹਠੀ ਦੈਤ ਘਾਯੋ ॥ ਤ੝ਮੀ ਕ੝ਰਿਸਨ ਹ੝ਵੈ ਕੰਸ ਕੇਸੀ ਖਪਾਯੋ ॥

ਤ੝ਹੀ ਜਾਲਪਾ ਕਾਲਕਾ ਕੈ ਬਖਾਨੀ ॥ ਤ੝ਹੀ ਚੌਦਹੂੰ ਲੋਕ ਕੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ॥੬॥

ਤ੝ਹੀ ਕਾਲ ਕੀ ਰਾਤ੝ਰਿ ਹ੝ਵੈ ਕੈ ਬਿਹਾਰੈ ॥ ਤ੝ਹੀ ਆਦਿ ਉਪਾਵੈ ਤ੝ਹੀ ਅੰਤ ਮਾਰੈ ॥

ਤ੝ਹੀ ਰਾਜ ਰਾਜੇਸ੝ਵਰੀ ਕੈ ਬਖਾਨੀ ॥ ਤ੝ਹੀ ਚੌਦਹੂੰ ਲੋਕ ਕੀ ਆਪ੝ ਰਾਨੀ ॥੭॥

ਤ੝ਮੈ ਲੋਗ ਉਗ੝ਰਾ ਅਤਿਉਗ੝ਰਾ ਬਖਾਨੈ ॥ ਤ੝ਮੈ ਅਦ੝ਰਜਾ ਬ੝ਯਾਸ ਬਾਨੀ ਪਛਾਨੈ ॥

ਤ੝ਮੀ ਸੇਸ ਕੀ ਆਪ੝ ਸੇਜਾ ਬਨਾਈ ॥ ਤ੝ਹੀ ਕੇਸਰ ਬਾਹਨੀ ਕੈ ਕਹਾਈ ॥੮॥

ਤ੝ਤੋ ਸਾਰ ਕੂਟਾਨ ਕਿਰਿ ਕੈ ਸ੝ਹਾਯੋ ॥ ਤ੝ਹੀ ਚੰਡ ਔ ਮ੝ੰਡ ਦਾਨੋ ਖਪਾਯੋ ॥

ਤ੝ਹੀ ਰਕਤ ਬੀਜਾਰਿ ਸੌ ਜ੝ਧ ਕੀਨੋ ॥ ਤ੝ਮੀ ਹਾਥ ਦੈ ਰਾਖਿ ਦੇਵੇ ਸ੝ ਲੀਨੋ ॥੯॥

ਤ੝ਮੀ ਮਹਿਕ ਦਾਨੋ ਬਡੇ ਕੋਪਿ ਘਾਯੋ ॥ ਤੂ ਧੂਮ੝ਰਾਛ ਜ੝ਵਾਲਾਛ ਕੀ ਸੌ ਜਰਾਯੋ ॥

ਤ੝ਮੀ ਕੌਚ ਬਕ੝ਰਤਾਪਨੇ ਤੇ ਉਚਾਰ੝ਯੋ ॥ ਬਿਡਾਲਾਛ ਔ ਚਿਛ੝ਰਾਛਸ ਬਿਡਾਰ੝ਯੋ ॥੧੦॥

ਤ੝ਮੀ ਡਹ ਡਹ ਕੈ ਡਵਰ ਕੋ ਬਜਾਯੋ ॥ ਤ੝ਹੀ ਕਹ ਕਹ ਕੈ ਹਸੀ ਜ੝ਧ੝ ਪਾਯੋ ॥

ਤ੝ਹੀ ਅਸਟ ਅਸਟ ਹਾਥ ਮੈ ਅਸਤ੝ਰ ਧਾਰੇ ॥ ਅਜੈ ਜੈ ਕਿਤੇ ਕੇਸ ਹੂੰ ਤੇ ਪਛਾਰੇ ॥੧੧॥

ਜਯੰਤੀ ਤ੝ਹੀ ਮੰਗਲਾ ਰੂਪ ਕਾਲੀ ॥ ਕਪਾਲਨਿ ਤ੝ਹੀ ਹੈ ਤ੝ਹੀ ਭਦ੝ਰਕਾਲੀ ॥

ਦ੝ਰ੝ਗਾ ਤੂ ਛਿਮਾ ਤੂ ਸਿਵਾ ਰੂਪ ਤੋਰੋ ॥ ਤ੝ ਧਾਤ੝ਰੀ ਸ੝ਵਾਹਾ ਨਮਸਕਾਰ ਮੋਰੋ ॥੧੨॥

ਤ੝ਹੀ ਪ੝ਰਾਤ ਸੰਧ੝ਯਾ ਅਰ੝ਨ ਬਸਤ੝ਰ ਧਾਰੇ ॥ ਤ੝ਮੰ ਧ੝ਯਾਨ ਮੈ ਸ੝ਕਲ ਅੰਬਰ ਸ੝ ਧਾਰੇ ॥

ਤ੝ਹੀ ਪੀਤ ਬਾਨਾ ਸਯੰਕਾਲ ਧਾਰ੝ਯੋ ॥ ਸਭੈ ਸਾਧੂਅਨ ਕੋ ਮਹਾ ਮੋਹ ਟਾਰ੝ਯੋ ॥੧੩॥

ਤ੝ਹੀ ਆਪ ਕੋ ਰਕਤ ਦੰਤਾ ਕਹੈ ਹੈ ॥ ਤ੝ਹੀ ਬਿਪ੝ਰ ਚਿੰਤਾਨ ਹੂੰ ਕੋ ਚਬੈ ਹੈ ॥

ਤ੝ਹੀ ਨੰਦ ਕੇ ਧਾਮ ਮੈ ਔਤਰੈਗੀ ॥ ਤ੝ ਸਾਕੰ ਭਰੀ ਸਾਕ ਸੋ ਤਨ ਭਰੈਗੀ ॥੧੪॥

ਤ੝ ਬੌਧਾ ਤ੝ਹੀ ਮਛ ਕੋ ਰੂਪ ਕੈ ਹੈ ॥ ਤ੝ਹੀ ਕਛ ਹ੝ਵੈ ਹੈ ਸਮ੝ੰਦ੝ਰਹਿ ਮਥੈ ਹੈ ॥

ਤ੝ਹੀ ਆਪ੝ ਦਿਜ ਰਾਮ ਕੋ ਰੂਪ ਧਰਿ ਹੈ ॥ ਨਿਛਤ੝ਰਾ ਪ੝ਰਿਥੀ ਬਾਰ ਇਕੀਸ ਕਰਿ ਹੈ ॥੧੫॥

ਤ੝ਹੀ ਆਪ ਕੌ ਨਿਹਕਲੰਕੀ ਬਨੈ ਹੈ ॥ ਸਭੈ ਹੀ ਮਲੇਛਾਨ ਕੋ ਨਾਸ ਕੈ ਹੈ ॥

ਮਾਇਯਾ ਜਾਨ ਚੇਰੋ ਮਯਾ ਮੋਹਿ ਕੀਜੈ ॥ ਚਹੌ ਚਿਤ ਮੈ ਜੋ ਵਹੈ ਮੋਹਿ ਦੀਜੈ ॥੧੬॥

ਸਵੈਯਾ ॥

ਮ੝ੰਡ ਕੀ ਮਾਲ ਦਿਸਾਨ ਕੇ ਅੰਬਰ ਬਾਮ ਕਰਿਯੋ ਗਲ ਮੈ ਅਸਿ ਭਾਰੋ ॥ ਲੋਚਨ ਲਾਲ ਕਰਾਲ ਦਿਪੈ ਦੋਊ ਭਾਲ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ ਅਨਿਯਾਰੋ ॥

ਛੂਟੇ ਹੈ ਬਾਲ ਮਹਾ ਬਿਕਰਾਲ ਬਿਸਾਲ ਲਸੈ ਰਦ ਪੰਤਿ ਉਜ੝ਯਾਰੋ ॥ ਛਾਡਤ ਜ੝ਵਾਲ ਲਝ ਕਰ ਬ੝ਯਾਲ ਸ੝ ਕਾਲ ਸਦਾ ਪ੝ਰਤਿਪਾਲ ਤਿਹਾਰੋ ॥੧੭॥

ਭਾਨ ਸੇ ਤੇਜ ਭਯਾਨਕ ਭੂਤਜ ਭੂਧਰ ਸੇ ਜਿਨ ਕੇ ਤਨ ਭਾਰੇ ॥ ਭਾਰੀ ਗ੝ਮਾਨ ਭਰੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਭਾਰ ਪਰੇ ਨਹਿ ਸੀ ਪਗ ਧਾਰੇ ॥

ਭਾਲਕ ਜਯੋ ਭਭਕੈ ਬਿਨ੝ ਭੈਰਨ ਭੈਰਵ ਭੇਰਿ ਬਜਾਇ ਨਗਾਰੇ ॥ ਤੇ ਭਟ ਝੂਮਿ ਗਿਰੇ ਰਨ ਭੂਮਿ ਭਵਾਨੀ ਜੂ ਕੇ ਭਲਕਾਨ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥੧੮॥

ਓਟ ਕਰੀ ਨਹਿ ਕੋਟਿ ਭ੝ਜਾਨ ਕੀ ਚੋਟ ਪਰੇ ਰਨ ਕੋਟਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥ ਕੋਟਨ ਸੇ ਜਿਨ ਕੇ ਤਨ ਰਾਜਿਤ ਬਾਸਵ ਸੌ ਕਬਹੂੰ ਨਹਿ ਹਾਰੇ ॥

ਰੋਸ ਭਰੇ ਨ ਫਿਰੇ ਰਨ ਤੇ ਤਨ ਬੋਟਿਨ ਲੈ ਨਭ ਗੀਧ ਪਧਾਰੇ ॥ ਤੇ ਨ੝ਰਿਪ ਘੂਮਿ ਗਿਰੇ ਰਨ ਭੂਮਿ ਸ੝ ਕਾਲੀ ਕੇ ਕੋਪ ਕ੝ਰਿਪਾਨ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥੧੯॥

ਅੰਜਨ ਸੇ ਤਨ ਉਗ੝ਰ ਉਦਾਯ੝ਧ੝ ਧੂਮਰੀ ਧੂਰਿ ਭਰੇ ਗਰਬੀਲੇ ॥ ਚੌਪਿ ਚੜੇ ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ ਚਿਤ ਭੀਤਰਿ ਚੌਪਿ ਚਿਰੇ ਚਟਕੀਲੇ ॥

ਧਾਵਤ ਤੇ ਧ੝ਰਵਾ ਸੇ ਦਸੋ ਦਿਸਿ ਤੇ ਝਟ ਦੈ ਪਟਕੈ ਬਿਕਟੀਲੇ ॥ ਰੌਰ ਪਰੇ ਰਨ ਰਾਜਿਵ ਲੋਚਨ ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਸਿੰਘ ਰਜੀਲੇ ॥੨੦॥

ਕੋਟਿਨ ਕੋਟ ਸੌ ਚੋਟ ਪਰੀ ਨਹਿ ਓਟ ਕਰੀ ਭਝ ਅੰਗ ਨ ਢੀਲੇ ॥ ਜੇ ਨਿਪਟੇ ਅਕਟੇ ਭਟ ਤੇ ਚਟ ਦੈ ਛਿਤ ਪੈ ਪਟਕੇ ਗਰਬੀਲੇ ॥

ਜੇ ਨ ਹਟੇ ਬਿਕਟੇ ਭਟ ਕਾਹੂ ਸੌ ਤੇ ਚਟ ਦੈ ਚਟਕੇ ਚਟਕੀਲੇ ॥ ਗੌਰ ਪਰੇ ਰਨ ਰਾਜਿਵ ਲੋਚਨ ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਸਿੰਘ ਰਜੀਲੇ ॥੨੧॥

ਧੂਮਰੀ ਧੂਰਿ ਭਰੇ ਧ੝ਮਰੇ ਤਨ ਧਾਝ ਨਿਸਾਚਰ ਲੋਹ ਕਟੀਲੇ ॥ ਮੇਚਕ ਪਬਨ ਸੇ ਜਿਨ ਕੇ ਤਨ ਕੌਚ ਸਜੇ ਮਦਮਤ ਜਟੀਲੇ ॥

ਰਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਰਿਸਿ ਸੋ ਜਗ ਨਾਇਕ ਸੌ ਰਨ ਠਾਟ ਠਟੀਲੇ ॥ ਤੇ ਝਟ ਦੈ ਪਟਕੇ ਛਿਤ ਪੈ ਰਨ ਰੌਰ ਪਰੇ ਰਨ ਸਿੰਘ ਰਜੀਲੇ ॥੨੨॥

ਬਾਜਤ ਡੰਕ ਅਤੰਕ ਸਮੈ ਲਖਿ ਦਾਨਵ ਬੰਕ ਬਡੇ ਗਰਬੀਲੇ ॥ ਛੂਟਤ ਬਾਨ ਕਮਾਨਨ ਕੇ ਤਨ ਕੈ ਨ ਭਝ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਢੀਲੇ ॥

ਤੇ ਜਗ ਮਾਤ ਚਿਤੈ ਚਪਿ ਕੈ ਚਟਿ ਦੈ ਛਿਤ ਪੈ ਚਟਕੇ ਚਟਕੀਲੇ ॥ ਰੌਰ ਪਰੇ ਰਨ ਰਾਜਿਵ ਲੋਚਨ ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਸਿੰਘ ਰਜੀਲੇ ॥੨੩॥

ਜੰਗ ਜਗੇ ਰਨ ਰੰਗ ਸਮੈ ਅਰਿਧੰਗ ਕਰੇ ਭਟ ਕੋਟਿ ਦ੝ਸੀਲੇ ॥ ਰ੝ੰਡਨ ਮ੝ੰਡ ਬਿਥਾਰ ਘਨੇ ਹਰ ਕੌ ਪਹਿਰਾਵਤ ਹਾਰ ਛਬੀਲੇ ॥

ਧਾਵਤ ਹੈ ਜਿਤਹੀ ਤਿਤਹੀ ਅਰਿ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਕਿਤਹੀ ਕਰਿ ਹੀਲੇ ॥ ਰੌਰ ਪਰੇ ਰਨ ਰਾਵਿਜ ਲੋਚਨ ਰੋਸ ਭਰੇ ਰਨ ਸਿੰਘ ਰਜੀਲੇ ॥੨੪॥

ਸ੝ੰਭ ਨਿਸ੝ੰਭ ਤੇ ਆਦਿਕ ਸੂਰ ਸਭੇ ਉਮਡੇ ਕਰਿ ਕੋਪ ਅਖੰਡਾ ॥ ਕੌਚ ਕ੝ਰਿਪਾਨ ਕਮਾਨਨ ਬਾਨ ਕਸੇ ਕਰ ਧੋਪ ਫਰੀ ਅਰ੝ ਖੰਡਾ ॥

ਖੰਡ ਭਝ ਜ੝ ਅਖੰਡਲ ਤੇ ਨਹਿ ਜੀਤਿ ਫਿਰੇ ਬਸ੝ਧਾ ਨਵ ਖੰਡਾ ॥ ਤੇ ਜ੝ਤ ਕੋਪ ਗਿਰੇਬਨਿ ਓਪ ਕ੝ਰਿਪਾਨ ਕੇ ਕੀਨੇ ਕੀਝ ਕਟਿ ਖੰਡਾ ॥੨੫॥

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

ਜਬ ਹੀ ਕਰ ਲਾਲ ਕ੝ਰਿਪਾਨ ਗਹੀ ॥ ਨਹਿ ਮੋ ਤੇ ਪ੝ਰਭਾ ਤਿਹ ਜਾਤ ਕਹੀ ॥

ਤਿਹ ਤੇਜ੝ ਲਖੇ ਭਟ ਯੌ ਭਟਕੇ ॥ ਮਨੋ ਸੂਰ ਚੜਿਯੋ ਉਡ ਸੇ ਸਟਕੇ ॥੨੬॥

ਕ੝ਪਿ ਕਾਲਿ ਕ੝ਰਿਪਾਨ ਕਰੰ ਗਹਿ ਕੈ ॥ ਦਲ ਦੈਤਨ ਬੀਚ ਪਰੀ ਕਹਿ ਕੈ ॥

ਘਟਿਕਾ ਇਕ ਬੀਚ ਸਭੋ ਹਨਿਹੌ ॥ ਤ੝ਮ ਤੇ ਨਹਿ ਝਕ ਬਲੀ ਗਨਿਹੌ ॥੨੭॥

ਸਵੈਯਾ ॥

ਮੰਦਲ ਤੂਰ ਮ੝ਰਿਦੰਗ ਮ੝ਚੰਗਨ ਕੀ ਧ੝ਨਿ ਕੈ ਲਲਕਾਰਿ ਪਰੇ ॥ ਅਰ੝ ਮਾਨ ਭਰੇ ਮਿਲਿ ਆਨਿ ਅਰੇ ਨ ਗ੝ਮਾਨ ਕੌ ਛਾਡਿ ਕੈ ਪੈਗ੝ ਟਰੇ ॥

ਤਿਨ ਕੇ ਜਮ ਜਦਿਪ ਪ੝ਰਾਨ ਹਰੇ ਨ ਮ੝ਰੇ ਤਬ ਲੌ ਇਹ ਭਾਤਿ ਅਰੇ ॥ ਜਸ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ ਨ ਚਲੇ ਡਰਿ ਕੈ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰਿ ਕੈ ਭਵ ਸਿੰਧ ਤਰੇ ॥੨੮॥

ਜੇਨ ਮਿਟੇ ਬਿਕਟੇ ਭਟ ਕਾਹੂ ਸੌ ਬਾਸਵ ਸੌ ਕਬਹੂੰ ਨ ਪਛੇਲੇ ॥ ਤੇ ਗਰਜੇ ਜਬ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਗਨ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਬਿਨ੝ ਆਪ੝ ਅਕੇਲੇ ॥

ਤੇ ਕ੝ਪਿ ਕਾਲਿ ਕਟੇ ਝਟ ਕੈ ਕਦਲੀ ਬਨ ਜ੝ਯੋ ਧਰਨੀ ਪਰ ਮੇਲੇ ॥ ਸ੝ਰੋਨ ਰੰਗੀਨ ਭਝ ਪਟ ਮਾਨਹ੝ ਫਾਗ੝ ਸਮੈ ਸਭ ਚਾਚਰਿ ਖੇਲੇ ॥੨੯॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਚੜੀ ਚੰਡਿਕਾ ਚੰਡ ਹ੝ਵੈ ਤਪਤ ਤਾਂਬ੝ਰ ਸੇ ਨੈਨ ॥ ਮਤ ਭਈ ਮਦਰਾ ਭਝ ਬਕਤ ਅਟਪਟੇ ਬੈਨ ॥੩੦॥

ਸਵੈਯਾ ॥

ਸਭ ਸਤ੝ਰਨ ਕੋ ਹਨਿਹੌ ਛਿਨ ਮੈ ਸ੝ ਕਹਿਯੋ ਬਚ ਕੋਪ ਕੀਯੋ ਮਨ ਮੈ ॥ ਤਰਵਾਰਿ ਸੰਭਾਰਿ ਮਹਾ ਬਲ ਧਾਰਿ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸਿੰਘ ਧਸੀ ਰਨ ਮੈ ॥

ਜਗਮਾਤ ਕੇ ਆਯ੝ਧ੝ ਹਾਥਨ ਮੈ ਚਮਕੈ ਝਸੇ ਦੈਤਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥ ਲਪਕੈ ਝਪਕੈ ਬੜਵਾਨਲ ਕੀ ਦਮਕੈ ਮਨੋ ਬਾਰਿਧ ਕੇ ਬਨ ਮੈ ॥੩੧॥

ਕੋਪ ਅਖੰਡ ਕੈ ਚੰਡਿ ਪ੝ਰਚੰਡ ਮਿਆਨ ਤੇ ਕਾਢਿ ਕ੝ਰਿਪਾਨ ਗਹੀ ॥ ਦਲ ਦੇਵ ਔ ਦੈਤਨ ਕੀ ਪ੝ਰਤਿਨਾ ਲਖਿ ਤੇਗ ਛਟਾ ਛਬ ਰੀਝ ਰਹੀ ॥

ਸਿਰ ਚਿਛ੝ਰ ਕੇ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਪਰੀ ਨਹਿ ਮੋ ਤੇ ਪ੝ਰਭਾ ਤਿਹ ਜਾਤ ਕਹੀ ॥ ਰਿਪ੝ ਮਾਰਿ ਕੈ ਫਾਰਿ ਪਹਾਰ ਸੇ ਬੈਰੀ ਪਤਾਰ ਲਗੇ ਤਰਵਾਰਿ ਬਹੀ ॥੩੨॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਤ੝ਪਕ ਤਬਰ ਬਰਛੀ ਬਿਸਿਖ ਅਸਿ ਅਨੇਕ ਝਮਕਾਹਿ ॥ ਧ੝ਜਾ ਪਤਾਕਾ ਫਰਹਰੈ ਭਾਨ ਨ ਹੇਰੇ ਜਾਹਿ ॥੩੩॥

ਰਨ ਮਾਰੂ ਬਾਜੈ ਘਨੇ ਗਗਨ ਗੀਧ ਮੰਡਰਾਹਿ ॥ ਚਟਪਟ ਦੈ ਜੋਧਾ ਬਿਕਟ ਝਟਪਟ ਕਟਿ ਕਟਿ ਜਾਹਿ ॥੩੪॥

ਅਨਿਕ ਤੂਰ ਭੇਰੀ ਪ੝ਰਣਵ ਗੋਮ੝ਖ ਅਨਿਕ ਮ੝ਰਿਦੰਗ ॥ ਸੰਖ ਬੇਨ੝ ਬੀਨਾ ਬਜੀ ਮ੝ਰਲੀ ਮ੝ਰਜ ਮ੝ਚੰਗ ॥੩੫॥

ਨਾਦ ਨਫੀਰੀ ਕਾਨਰੇ ਦ੝ੰਦਭ ਬਜੇ ਅਨੇਕ ॥ ਸ੝ਨਿ ਮਾਰੂ ਕਾਤਰ ਭਿਰੇ ਰਨ ਤਜਿ ਫਿਰਿਯੋ ਨ ਝਕ ॥੩੬॥

ਕਿਚਪਚਾਇ ਜੋਧਾ ਮੰਡਹਿ ਲਰਹਿ ਸਨੰਮ੝ਖ ਆਨ ॥ ਧ੝ਕਿ ਧ੝ਕਿ ਪਰੈ ਕਬੰਧ ਭੂਅ ਸ੝ਰ ਪ੝ਰ ਕਰੈ ਪਯਾਨ ॥੩੭॥

ਰਨ ਫਿਕਰਤ ਜੰਬ੝ਕ ਫਿਰਹਿ ਆਸਿਖ ਅਚਵਤ ਪ੝ਰੇਤ ॥ ਗੀਧ ਮਾਸ ਲੈ ਲੈ ਉਡਹਿ ਸ੝ਭਟ ਨ ਛਾਡਹਿ ਖੇਤ ॥੩੮॥

ਸਵੈਯਾ ॥

ਨਿਸ ਨਨਾਦ ਡਹ ਡਹ ਡਾਮਰ ਦੈ ਦੈ ਦਮਾਮਨ ਕੌ ਨਿਜਕਾਨੇ ॥ ਭੂਰ ਦਈਤਨ ਕੋ ਦਲ ਦਾਰ੝ਨ ਦੀਹ ਹ੝ਤੇ ਕਰਿ ਝਕ ਨ ਜਾਨੇ ॥

ਜੀਤਿ ਫਿਰੈ ਨਵਖੰਡਨ ਕੌ ਨਹਿ ਬਾਸਵ ਸੋ ਕਬਹੂੰ ਡਰਪਾਨੇ ॥ ਤੇ ਤ੝ਮ ਸੌ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰਿ ਕੈ ਭਟ ਅੰਤ ਕੋ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮ ਸਿਧਾਨੇ ॥੩੯॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਰਨ ਡਾਕਿਨਿ ਡਹਕਤ ਫਿਰਤ ਕਹਕਤ ਫਿਰਤ ਮਸਾਨ ॥ ਬਿਨ੝ ਸੀਸਨ ਡੋਲਤ ਸ੝ਭਟ ਗਹਿ ਗਹਿ ਕਰਨ ਕ੝ਰਿਪਾਨ ॥੪੦॥

ਅਸਿ ਅਨੇਕ ਕਾਢੇ ਕਰਨ ਲਰਹਿ ਸ੝ਭਟ ਸਮ੝ਹਾਇ ॥ ਲਰਿ ਗਿਰਿ ਮਰਿ ਭੂ ਪਰ ਪਰੈ ਬਰੈ ਬਰੰਗਨਿ ਜਾਇ ॥੪੧॥

ਅਨਤਰਯਾ ਜ੝ਯੋ ਸਿੰਧ੝ ਕੋ ਚਹਤ ਤਰਨ ਕਰਿ ਜਾਉ ॥ ਬਿਨ੝ ਨੌਕਾ ਕੈਸੇ ਤਰੈ ਲਝ ਤਿਹਾਰੋ ਨਾਉ ॥੪੨॥

ਮੂਕ ਉਚਰੈ ਸਾਸਤ੝ਰ ਖਟ ਪਿੰਗ ਗਿਰਨ ਚੜਿ ਜਾਇ ॥ ਅੰਧ ਲਖੈ ਬਦਰੋ ਸ੝ਨੈ ਜੋ ਤ੝ਮ ਕਰੌ ਸਹਾਇ ॥੪੩॥

ਅਰਘ ਗਰਭ ਨ੝ਰਿਪ ਤ੝ਰਿਯਨ ਕੋ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ਜਾਇ ॥ ਤਊ ਤਿਹਾਰੀ ਕ੝ਰਿਪਾ ਤੇ ਕਛ੝ ਕਛ੝ ਕਹੋ ਬਨਾਇ ॥੪੪॥

ਪ੝ਰਥਮ ਮਾਨਿ ਤ੝ਮ ਕੋ ਕਹੋ ਜਥਾ ਬ੝ਧਿ ਬਲ੝ ਹੋਇ ॥ ਘਟਿ ਕਬਿਤਾ ਲਖਿ ਕੈ ਕਬਹਿ ਹਾਸ ਨ ਕਰਿਯਹ੝ ਕੋਇ ॥੪੫॥

ਪ੝ਰਥਮ ਧ੝ਯਾਇ ਸ੝ਰੀ ਭਗਵਤੀ ਬਰਨੌ ਤ੝ਰਿਯਾ ਪ੝ਰਸੰਗ ॥ ਮੋ ਘਟ ਮੈ ਤ੝ਮ ਹ੝ਵੈ ਨਦੀ ਉਪਜਹ੝ ਬਾਕ ਤਰੰਗ ॥੪੬॥

ਸਵੈਯਾ ॥

ਮੇਰ੝ ਕਿਯੋ ਤ੝ਰਿਣ ਤੇ ਮ੝ਹਿ ਜਾਹਿ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ਨ ਦੂਸਰ ਤੋਸੌ ॥ ਭੂਲ ਛਿਮੋ ਹਮਰੀ ਪ੝ਰਭ੝ ਆਪ੝ਨ ਭੂਲਨਹਾਰ ਕਹੂੰ ਕੋਊ ਮੋਸੌ ॥

ਸੇਵ ਕਰੈ ਤ੝ਮਰੀ ਤਿਨ ਕੇ ਛਿਨ ਮੈ ਧਨ ਲਾਗਤ ਧਾਮ ਭਰੋਸੌ ॥ ਯਾ ਕਲਿ ਮੈ ਸਭਿ ਕਲਿ ਕ੝ਰਿਪਾਨ ਕੀ ਭਾਰੀ ਭ੝ਜਾਨ ਕੋ ਭਾਰੀ ਭਰੋਸੌ ॥੪੭॥

ਖੰਡਿ ਅਖੰਡਨ ਖੰਡ ਕੈ ਚੰਡਿ ਸ੝ ਮ੝ੰਡ ਰਹੇ ਛਿਤ ਮੰਡਲ ਮਾਹੀ ॥ ਦੰਡਿ ਅਦੰਡਨ ਕੋ ਭ੝ਜਦੰਡਨ ਭਾਰੀ ਘਮੰਡ ਕਿਯੋ ਬਲ ਬਾਹੀ ॥

ਥਾਪਿ ਅਖੰਡਲ ਕੌ ਸ੝ਰ ਮੰਡਲ ਨਾਦ ਸ੝ਨਿਯੋ ਬ੝ਰਹਮੰਡ ਮਹਾ ਹੀ ॥ ਕ੝ਰੂਰ ਕਵੰਡਲ ਕੋ ਰਨ ਮੰਡਲ ਤੋ ਸਮ ਸੂਰ ਕੋਊ ਕਹੂੰ ਨਾਹੀ ॥੪੮॥

ਇਤਿ ਸ੝ਰੀ ਚਰਿਤ੝ਰ ਪਖ੝ਯਾਨੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੝ਰੇ ਪ੝ਰਥਮ ਧ੝ਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤ੝ ਸ੝ਭਮ ਸਤ੝ ॥੧॥੪੮॥ਅਫਜੂੰ॥