Dukh bhanjani: Difference between revisions
Hari singh (talk | contribs) (Created page with "''Dukh Bhanjani ( ਦੁਖ ਭੰਜਨੀ )''' is a paath (composition of sacred hymns) composed by the fifth Sikh Guru, Guru Arjan Dev in three raags - [[Raga...") |
Hari singh (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
''Dukh Bhanjani ( ਦਖ ਭੰਜਨੀ )''' is a [[paath]] (composition of sacred hymns) composed by the fifth [[Sikh Guru]], [[Guru Arjan Dev]] in three [[raag]]s - [[Raga Gauri]],[[Raga Bilaval]] and [[Raga Sorath]]. This paath is done by members of the Sikh faith in order to alleviate any form of ailment ("dukh") or hardship experienced by them. The word 'dukh' means a hardship or ailment or suffering causing a pain. The word 'bhanjani' means destroyer or crusher; hence the phrase "dukh bhanjani" means "Destroyer of Pain". | {{p|Image:Dukh bhanjni beri.jpg|[[Dukh Bhanjani Beri]]}} | ||
'''Dukh Bhanjani ( ਦਖ ਭੰਜਨੀ )''' is a [[paath]] (composition of sacred hymns) put together for composed by the fifth [[Sikh Guru]], [[Guru Arjan Dev]] in three [[raag]]s - [[Raga Gauri]],[[Raga Bilaval]] and [[Raga Sorath]]. This paath is done by members of the Sikh faith in order to alleviate any form of ailment ("dukh") or hardship experienced by them. The word 'dukh' means a hardship or ailment or suffering causing a pain. The word 'bhanjani' means destroyer or crusher; hence the phrase "dukh bhanjani" means "Destroyer of Pain". | |||
This bani is named after the [[Shri Dukh Bhanjani Beri]] which is a tree (beri) located by the perimeter of the sacred pool at [[Amritsar]]. | This bani is named after the [[Shri Dukh Bhanjani Beri]] which is a tree (beri) located by the perimeter of the sacred pool at [[Amritsar]]. |
Revision as of 12:12, 17 July 2011
Dukh Bhanjani ( ਦਖ ਭੰਜਨੀ ) is a paath (composition of sacred hymns) put together for composed by the fifth Sikh Guru, Guru Arjan Dev in three raags - Raga Gauri,Raga Bilaval and Raga Sorath. This paath is done by members of the Sikh faith in order to alleviate any form of ailment ("dukh") or hardship experienced by them. The word 'dukh' means a hardship or ailment or suffering causing a pain. The word 'bhanjani' means destroyer or crusher; hence the phrase "dukh bhanjani" means "Destroyer of Pain".
This bani is named after the Shri Dukh Bhanjani Beri which is a tree (beri) located by the perimeter of the sacred pool at Amritsar.
Shri Dukh Bhanjani Beri
- Main article: Shri Dukh Bhanjani Beri
This tree has a important history: Bibi Rajni was the daughter of a wealthy man called Duni Chand. One day after giving his daughter lots of gifts, he asked them "Who is the provider of all the things for you". All the daughters except Bibi Rajni said that "Oh Father You provide everything", but Bibi Rajni said "The Lord, Waheguru provides everything".
This reply by Rajni ji, made her father very angry and he said lets see how your Waheguru will provide for you when I get you married to a leper - a severally disabled person. So he married his daughter to a man who was suffering from leprosy.
However, Bibi ji never lost faith and continued to have faith in the Lord. After visiting many holy shrines, she eventually gets to Amritsar. She sat her husband under a Beyri tree and went to get some food. While waiting, her husband noticed that black crows were diving into the adjacent pool and coming out white. So he did decided to dip himself in the pool - he crawled into the water and he was cured of all his ailments.
Dukh bhanjani bani
ਦਖ ਭੰਜਨੀ ਸਾਹਿਬ
(1)
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ 5 ਮਾਂਝ ॥ (218-4)
ਦਖ ਭੰਜਨ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਜੀ ਦਖ ਭੰਜਨ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ॥
ਆਠ ਪਹਰ ਆਰਾਧੀਝ ਪੂਰਨ ਸਤਿਗਰ ਗਿਆਨ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਜਿਤ ਘਟਿ ਵਸੈ ਪਾਰਬਰਹਮ ਸੋਈ ਸਹਾਵਾ ਥਾਉ ॥
ਜਮ ਕੰਕਰ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਗਣ ਗਾਉ ॥1॥
ਸੇਵਾ ਸਰਤਿ ਨ ਜਾਣੀਆ ਨਾ ਜਾਪੈ ਆਰਾਧਿ ॥
ਓਟ ਤੇਰੀ ਜਗਜੀਵਨਾ ਮੇਰੇ ਠਾਕਰ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ॥2॥
ਭਝ ਕਰਿਪਾਲ ਗਸਾਈਆ ਨਠੇ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪ ॥
ਤਤੀ ਵਾਉ ਨ ਲਗਈ ਸਤਿਗਰਿ ਰਖੇ ਆਪਿ ॥3॥
ਗਰ ਨਾਰਾਇਣ ਦਯ ਗਰ ਗਰ ਸਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ॥
ਗਰਿ ਤਠੈ ਸਭ ਕਿਛ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥4॥2॥170॥
(2)
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ 5 ॥ (191-8)
ਸੂਕੇ ਹਰੇ ਕੀਝ ਖਿਨ ਮਾਹੇ ॥
ਅੰਮਰਿਤ ਦਰਿਸਟਿ ਸੰਚਿ ਜੀਵਾਝ ॥1॥
ਕਾਟੇ ਕਸਟ ਪੂਰੇ ਗਰਦੇਵ ॥
ਸੇਵਕ ਕਉ ਦੀਨੀ ਅਪਨੀ ਸੇਵ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਮਿਟਿ ਗਈ ਚਿੰਤ ਪਨੀ ਮਨ ਆਸਾ ॥
ਕਰੀ ਦਇਆ ਸਤਿਗਰਿ ਗਣਤਾਸਾ ॥2॥
ਦਖ ਨਾਠੇ ਸਖ ਆਇ ਸਮਾਝ ॥
ਢੀਲ ਨ ਪਰੀ ਜਾ ਗਰਿ ਫਰਮਾਝ ॥3॥
ਇਛ ਪਨੀ ਪੂਰੇ ਗਰ ਮਿਲੇ ॥
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਸਫਲ ਫਲੇ ॥4॥58॥127॥
(3)
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ 5 ॥ (191-12)
ਤਾਪ ਗਝ ਪਾਈ ਪਰਭਿ ਸਾਂਤਿ ॥
ਸੀਤਲ ਭਝ ਕੀਨੀ ਪਰਭ ਦਾਤਿ ॥1॥
ਪਰਭ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਭਝ ਸਹੇਲੇ ॥
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਬਿਛਰੇ ਮੇਲੇ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸਿਮਰਤ ਸਿਮਰਤ ਪਰਭ ਕਾ ਨਾਉ ॥
ਸਗਲ ਰੋਗ ਕਾ ਬਿਨਸਿਆ ਥਾਉ ॥2॥
ਸਹਜਿ ਸਭਾਇ ਬੋਲੈ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ॥
ਆਠ ਪਹਰ ਪਰਭ ਸਿਮਰਹ ਪਰਾਣੀ ॥3॥
ਦੂਖ ਦਰਦ ਜਮ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ਕਹ ਨਾਨਕ ਜੋ ਹਰਿ ਗਨ ਗਾਵੈ ॥4॥59॥128॥
(4)
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ 5 ॥ (192-4)
ਜਿਸ ਸਿਮਰਤ ਦੂਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
ਨਾਮ ਰਤਨ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥1॥
ਜਪਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੋਵਿੰਦ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
ਸਾਧੂ ਜਨ ਰਾਮ ਰਸਨ ਵਖਾਣੀ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਇਕਸ ਬਿਨ ਨਾਹੀ ਦੂਜਾ ਕੋਇ ॥
ਜਾ ਕੀ ਦਰਿਸਟਿ ਸਦਾ ਸਖ ਹੋਇ ॥2॥
ਸਾਜਨ ਮੀਤ ਸਖਾ ਕਰਿ ਝਕ ॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਅਖਰ ਮਨ ਮਹਿ ਲੇਖ ॥3॥
ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਰਬਤ ਸਆਮੀ ॥
ਗਣ ਗਾਵੈ ਨਾਨਕ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥4॥62॥131॥
(5)
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ 5 ॥ (195-17)
ਕੋਟਿ ਬਿਘਨ ਹਿਰੇ ਖਿਨ ਮਾਹਿ ॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸਾਧਸੰਗਿ ਸਨਾਹਿ ॥1॥
ਪੀਵਤ ਰਾਮ ਰਸ ਅੰਮਰਿਤ ਗਣ ਜਾਸ ॥
ਜਪਿ ਹਰਿ ਚਰਣ ਮਿਟੀ ਖਧਿ ਤਾਸ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸਰਬ ਕਲਿਆਣ ਸਖ ਸਹਜ ਨਿਧਾਨ ॥
ਜਾ ਕੈ ਰਿਦੈ ਵਸਹਿ ਭਗਵਾਨ ॥2॥
ਅਉਖਧ ਮੰਤਰ ਤੰਤ ਸਭਿ ਛਾਰ ॥
ਕਰਣੈਹਾਰ ਰਿਦੇ ਮਹਿ ਧਾਰ ॥3॥
ਤਜਿ ਸਭਿ ਭਰਮ ਭਜਿਓ ਪਾਰਬਰਹਮ ॥
ਕਹ ਨਾਨਕ ਅਟਲ ਇਹ ਧਰਮ ॥4॥80॥149॥
(6)
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ 5 ॥ (200-6)
ਸਾਂਤਿ ਭਈ ਗਰ ਗੋਬਿਦਿ ਪਾਈ ॥
ਤਾਪ ਪਾਪ ਬਿਨਸੇ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਰਾਮ ਨਾਮ ਨਿਤ ਰਸਨ ਬਖਾਨ ॥
ਬਿਨਸੇ ਰੋਗ ਭਝ ਕਲਿਆਨ ॥1॥
ਪਾਰਬਰਹਮ ਗਣ ਅਗਮ ਬੀਚਾਰ ॥
ਸਾਧੂ ਸੰਗਮਿ ਹੈ ਨਿਸਤਾਰ ॥2॥
ਨਿਰਮਲ ਗਣ ਗਾਵਹ ਨਿਤ ਨੀਤ ॥
ਗਈ ਬਿਆਧਿ ਉਬਰੇ ਜਨ ਮੀਤ ॥3॥
ਮਨ ਬਚ ਕਰਮ ਪਰਭ ਅਪਨਾ ਧਿਆਈ ॥
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥4॥102॥171॥
(7)
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ 5 ॥ (200-10)
ਨੇਤਰ ਪਰਗਾਸ ਕੀਆ ਗਰਦੇਵ ॥
ਭਰਮ ਗਝ ਪੂਰਨ ਭਈ ਸੇਵ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸੀਤਲਾ ਤੇ ਰਖਿਆ ਬਿਹਾਰੀ ॥
ਪਾਰਬਰਹਮ ਪਰਭ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥1॥
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਜਪੈ ਸੋ ਜੀਵੈ ॥
ਸਾਧਸੰਗਿ ਹਰਿ ਅੰਮਰਿਤ ਪੀਵੈ ॥2॥103॥172॥
(8)
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ 5 ॥ (201-6)
ਥਿਰ ਘਰਿ ਬੈਸਹ ਹਰਿ ਜਨ ਪਿਆਰੇ ॥
ਸਤਿਗਰਿ ਤਮਰੇ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਦਸਟ ਦੂਤ ਪਰਮੇਸਰਿ ਮਾਰੇ ॥
ਜਨ ਕੀ ਪੈਜ ਰਖੀ ਕਰਤਾਰੇ ॥1॥
ਬਾਦਿਸਾਹ ਸਾਹ ਸਭ ਵਸਿ ਕਰਿ ਦੀਨੇ ॥
ਅੰਮਰਿਤ ਨਾਮ ਮਹਾ ਰਸ ਪੀਨੇ ॥2॥
ਨਿਰਭਉ ਹੋਇ ਭਜਹ ਭਗਵਾਨ ॥
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਕੀਨੋ ਦਾਨ ॥3॥
ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਪਰਭ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
ਨਾਨਕ ਓਟ ਪਕਰੀ ਪਰਭ ਸਆਮੀ ॥4॥108॥
(9)
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ 5 ॥ (205-18)
ਰਾਖ ਪਿਤਾ ਪਰਭ ਮੇਰੇ ॥
ਮੋਹਿ ਨਿਰਗਨ ਸਭ ਗਨ ਤੇਰੇ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਪੰਚ ਬਿਖਾਦੀ ਝਕ ਗਰੀਬਾ ਰਾਖਹ ਰਾਖਨਹਾਰੇ ॥
ਖੇਦ ਕਰਹਿ ਅਰ ਬਹਤ ਸੰਤਾਵਹਿ ਆਇਓ ਸਰਨਿ ਤਹਾਰੇ ॥1॥
ਕਰਿ ਕਰਿ ਹਾਰਿਓ ਅਨਿਕ ਬਹ ਭਾਤੀ ਛੋਡਹਿ ਕਤਹੂੰ ਨਾਹੀ ॥
ਝਕ ਬਾਤ ਸਨਿ ਤਾਕੀ ਓਟਾ ਸਾਧਸੰਗਿ ਮਿਟਿ ਜਾਹੀ ॥2॥
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਤ ਮਿਲੇ ਮੋਹਿ ਤਿਨ ਤੇ ਧੀਰਜ ਪਾਇਆ ॥
ਸੰਤੀ ਮੰਤ ਦੀਓ ਮੋਹਿ ਨਿਰਭਉ ਗਰ ਕਾ ਸਬਦ ਕਮਾਇਆ ॥3॥
ਜੀਤਿ ਲਝ ਓਇ ਮਹਾ ਬਿਖਾਦੀ ਸਹਜ ਸਹੇਲੀ ਬਾਣੀ ॥
ਕਹ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਭਇਆ ਪਰਗਾਸਾ ਪਾਇਆ ਪਦ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥4॥4॥125॥
(10)
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ (611-11)
ਕਰਿ ਇਸਨਾਨ ਸਿਮਰਿ ਪਰਭ ਅਪਨਾ ਮਨ ਤਨ ਭਝ ਅਰੋਗਾ ॥
ਕੋਟਿ ਬਿਘਨ ਲਾਥੇ ਪਰਭ ਸਰਣਾ ਪਰਗਟੇ ਭਲੇ ਸੰਜੋਗਾ ॥1॥
ਪਰਭ ਬਾਣੀ ਸਬਦ ਸਭਾਖਿਆ ॥
ਗਾਵਹ ਸਣਹ ਪੜਹ ਨਿਤ ਭਾਈ ਗਰ ਪੂਰੈ ਤੂ ਰਾਖਿਆ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬ ਅਮਿਤਿ ਵਡਾਈ ਭਗਤਿ ਵਛਲ ਦਇਆਲਾ ॥
ਸੰਤਾ ਕੀ ਪੈਜ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ਆਦਿ ਬਿਰਦ ਪਰਤਿਪਾਲਾ ॥2॥
ਹਰਿ ਅੰਮਰਿਤ ਨਾਮ ਭੋਜਨ ਨਿਤ ਭੰਚਹ ਸਰਬ ਵੇਲਾ ਮਖਿ ਪਾਵਹ ॥
ਜਰਾ ਮਰਾ ਤਾਪ ਸਭ ਨਾਠਾ ਗਣ ਗੋਬਿੰਦ ਨਿਤ ਗਾਵਹ ॥3॥
ਸਣੀ ਅਰਦਾਸਿ ਸਆਮੀ ਮੇਰੈ ਸਰਬ ਕਲਾ ਬਣਿ ਆਈ ॥
ਪਰਗਟ ਭਈ ਸਗਲੇ ਜਗ ਅੰਤਰਿ ਗਰ ਨਾਨਕ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥4॥11॥
(11)
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ (619-2)
ਸੂਖ ਮੰਗਲ ਕਲਿਆਣ ਸਹਜ ਧਨਿ ਪਰਭ ਕੇ ਚਰਣ ਨਿਹਾਰਿਆ ॥
ਰਾਖਨਹਾਰੈ ਰਾਖਿਓ ਬਾਰਿਕ ਸਤਿਗਰਿ ਤਾਪ ਉਤਾਰਿਆ ॥1॥
ਉਬਰੇ ਸਤਿਗਰ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥
ਜਾ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਬਿਰਥੀ ਜਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਘਰ ਮਹਿ ਸੂਖ ਬਾਹਰਿ ਫਨਿ ਸੂਖਾ ਪਰਭ ਅਪਨੇ ਭਝ ਦਇਆਲਾ ॥
ਨਾਨਕ ਬਿਘਨ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਊ ਮੇਰਾ ਪਰਭ ਹੋਆ ਕਿਰਪਾਲਾ ॥2॥12॥40॥
(12)
ਸੋਰਠਿ ਮਃ 5 ॥ (619-9)
ਗਝ ਕਲੇਸ ਰੋਗ ਸਭਿ ਨਾਸੇ ਪਰਭਿ ਅਪਨੈ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
ਆਠ ਪਹਰ ਆਰਾਧਹ ਸਆਮੀ ਪੂਰਨ ਘਾਲ ਹਮਾਰੀ ॥1॥
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੂ ਸਖ ਸੰਪਤਿ ਰਾਸਿ ॥
ਰਾਖਿ ਲੈਹ ਭਾਈ ਮੇਰੇ ਕਉ ਪਰਭ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਜੋ ਮਾਗਉ ਸੋਈ ਸੋਈ ਪਾਵਉ ਅਪਨੇ ਖਸਮ ਭਰੋਸਾ ॥
ਕਹ ਨਾਨਕ ਗਰ ਪੂਰਾ ਭੇਟਿਓ ਮਿਟਿਓ ਸਗਲ ਅੰਦੇਸਾ ॥2॥14॥42॥
(13)
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ (619-13)
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਗਰ ਸਤਿਗਰ ਅਪਨਾ ਸਗਲਾ ਦੂਖ ਮਿਟਾਇਆ ॥
ਤਾਪ ਰੋਗ ਗਝ ਗਰ ਬਚਨੀ ਮਨ ਇਛੇ ਫਲ ਪਾਇਆ ॥1॥
ਮੇਰਾ ਗਰ ਪੂਰਾ ਸਖਦਾਤਾ ॥
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥ ਸਆਮੀ ਪੂਰਨ ਪਰਖ ਬਿਧਾਤਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਅਨੰਦ ਬਿਨੋਦ ਮੰਗਲ ਗਣ ਗਾਵਹ ਗਰ ਨਾਨਕ ਭਝ ਦਇਆਲਾ ॥
ਜੈ ਜੈ ਕਾਰ ਭਝ ਜਗ ਭੀਤਰਿ ਹੋਆ ਪਾਰਬਰਹਮ ਰਖਵਾਲਾ ॥2॥15॥43॥
(14)
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ (620-1)
ਦਰਤ ਗਵਾਇਆ ਹਰਿ ਪਰਭਿ ਆਪੇ ਸਭ ਸੰਸਾਰ ਉਬਾਰਿਆ ॥
ਪਾਰਬਰਹਮਿ ਪਰਭਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਅਪਣਾ ਬਿਰਦ ਸਮਾਰਿਆ ॥1॥
ਹੋਈ ਰਾਜੇ ਰਾਮ ਕੀ ਰਖਵਾਲੀ ॥
ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨਦ ਗਣ ਗਾਵਹ ਮਨ ਤਨ ਦੇਹ ਸਖਾਲੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਸਤਿਗਰ ਮੇਰਾ ਮੋਹਿ ਤਿਸ ਕਾ ਭਰਵਾਸਾ ॥
ਬਖਸਿ ਲਝ ਸਭਿ ਸਚੈ ਸਾਹਿਬਿ ਸਣਿ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਾ ॥2॥17॥45॥
(15)
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ (620-5)
ਬਖਸਿਆ ਪਾਰਬਰਹਮ ਪਰਮੇਸਰਿ ਸਗਲੇ ਰੋਗ ਬਿਦਾਰੇ ॥
ਗਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸਰਣੀ ਉਬਰੇ ਕਾਰਜ ਸਗਲ ਸਵਾਰੇ ॥1॥
ਹਰਿ ਜਨਿ ਸਿਮਰਿਆ ਨਾਮ ਅਧਾਰਿ ॥
ਤਾਪ ਉਤਾਰਿਆ ਸਤਿਗਰਿ ਪੂਰੈ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸਦਾ ਅਨੰਦ ਕਰਹ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਹਰਿ ਗੋਵਿਦ ਗਰਿ ਰਾਖਿਆ ॥
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੀ ਸਾਚ ਸਬਦ ਸਤਿ ਭਾਖਿਆ ॥2॥18॥46॥
(16)
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ (620-8)
ਭਝ ਕਰਿਪਾਲ ਸਆਮੀ ਮੇਰੇ ਤਿਤ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
ਸਤਿਗਰਿ ਤਾਪ ਗਵਾਇਆ ਭਾਈ ਠਾਂਢਿ ਪਈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
ਅਪਣੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਆਪੇ ਰਾਖੇ ਜਮਹਿ ਕੀਓ ਹਟਤਾਰਿ ॥1॥
ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਣ ਰਿਦੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
ਸਦਾ ਸਦਾ ਪਰਭ ਸਿਮਰੀਝ ਭਾਈ ਦਖ ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟਣਹਾਰ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਤਿਸ ਕੀ ਸਰਣੀ ਊਬਰੈ ਭਾਈ ਜਿਨਿ ਰਚਿਆ ਸਭ ਕੋਇ ॥
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥ ਸੋ ਭਾਈ ਸਚੈ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
ਨਾਨਕ ਪਰਭੂ ਧਿਆਈਝ ਭਾਈ ਮਨ ਤਨ ਸੀਤਲ ਹੋਇ ॥2॥19॥47॥
(17)
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ (620-13)
ਸੰਤਹ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਿਆਈ ॥
ਸਖ ਸਾਗਰ ਪਰਭ ਵਿਸਰਉ ਨਾਹੀ ਮਨ ਚਿੰਦਿਅੜਾ ਫਲ ਪਾਈ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸਤਿਗਰਿ ਪੂਰੈ ਤਾਪ ਗਵਾਇਆ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
ਪਾਰਬਰਹਮ ਪਰਭ ਭਝ ਦਇਆਲਾ ਦਖ ਮਿਟਿਆ ਸਭ ਪਰਵਾਰੀ ॥1॥
ਸਰਬ ਨਿਧਾਨ ਮੰਗਲ ਰਸ ਰੂਪਾ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮ ਅਧਾਰੋ ॥
ਨਾਨਕ ਪਤਿ ਰਾਖੀ ਪਰਮੇਸਰਿ ਉਧਰਿਆ ਸਭ ਸੰਸਾਰੋ ॥2॥20॥48॥
(18)
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ (620-17)
ਮੇਰਾ ਸਤਿਗਰ ਰਖਵਾਲਾ ਹੋਆ ॥
ਧਾਰਿ ਕਰਿਪਾ ਪਰਭ ਹਾਥ ਦੇ ਰਾਖਿਆ ਹਰਿ ਗੋਵਿਦ ਨਵਾ ਨਿਰੋਆ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਤਾਪ ਗਇਆ ਪਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਟਾਇਆ ਜਨ ਕੀ ਲਾਜ ਰਖਾਈ ॥
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਤੇ ਸਭ ਫਲ ਪਾਝ ਸਤਿਗਰ ਕੈ ਬਲਿ ਜਾਂਈ ॥1॥
ਹਲਤ ਪਲਤ ਪਰਭ ਦੋਵੈ ਸਵਾਰੇ ਹਮਰਾ ਗਣ ਅਵਗਣ ਨ ਬੀਚਾਰਿਆ ॥
ਅਟਲ ਬਚਨ ਨਾਨਕ ਗਰ ਤੇਰਾ ਸਫਲ ਕਰ ਮਸਤਕਿ ਧਾਰਿਆ ॥2॥21॥49॥
(19)
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ (621-2)
ਜੀਅ ਜੰਤਰ ਸਭਿ ਤਿਸ ਕੇ ਕੀਝ ਸੋਈ ਸੰਤ ਸਹਾਈ ॥
ਅਪਨੇ ਸੇਵਕ ਕੀ ਆਪੇ ਰਾਖੈ ਪੂਰਨ ਭਈ ਬਡਾਈ ॥1॥
ਪਾਰਬਰਹਮ ਪੂਰਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਿ ॥
ਗਰਿ ਪੂਰੈ ਪੂਰੀ ਸਭ ਰਾਖੀ ਹੋਝ ਸਰਬ ਦਇਆਲ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਅਨਦਿਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਧਿਆਝ ਜੀਅ ਪਰਾਨ ਕਾ ਦਾਤਾ ॥
ਅਪਨੇ ਦਾਸ ਕਉ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਰਾਖੈ ਜਿਉ ਬਾਰਿਕ ਪਿਤ ਮਾਤਾ ॥2॥22॥50॥
(20)
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ (622-15)
ਠਾਢਿ ਪਾਈ ਕਰਤਾਰੇ ॥
ਤਾਪ ਛੋਡਿ ਗਇਆ ਪਰਵਾਰੇ ॥
ਗਰਿ ਪੂਰੈ ਹੈ ਰਾਖੀ ॥
ਸਰਣਿ ਸਚੇ ਕੀ ਤਾਕੀ ॥1॥
ਪਰਮੇਸਰ ਆਪਿ ਹੋਆ ਰਖਵਾਲਾ ॥
ਸਾਂਤਿ ਸਹਜ ਸਖ ਖਿਨ ਮਹਿ ਉਪਜੇ ਮਨ ਹੋਆ ਸਦਾ ਸਖਾਲਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਦੀਓ ਦਾਰੂ ॥
ਤਿਨਿ ਸਗਲਾ ਰੋਗ ਬਿਦਾਰੂ ॥
ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥
ਤਿਨਿ ਸਗਲੀ ਬਾਤ ਸਵਾਰੀ ॥2॥
ਪਰਭਿ ਅਪਨਾ ਬਿਰਦ ਸਮਾਰਿਆ ॥
ਹਮਰਾ ਗਣ ਅਵਗਣ ਨ ਬੀਚਾਰਿਆ ॥
ਗਰ ਕਾ ਸਬਦ ਭਇਓ ਸਾਖੀ ॥
ਤਿਨਿ ਸਗਲੀ ਲਾਜ ਰਾਖੀ ॥3॥
ਬੋਲਾਇਆ ਬੋਲੀ ਤੇਰਾ ॥
ਤੂ ਸਾਹਿਬ ਗਣੀ ਗਹੇਰਾ ॥
ਜਪਿ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਸਚ ਸਾਖੀ ॥
ਅਪਨੇ ਦਾਸ ਕੀ ਪੈਜ ਰਾਖੀ ॥4॥6॥56॥
(21)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (801-14)
ਸਰਬ ਕਲਿਆਣ ਕੀਝ ਗਰਦੇਵ ॥
ਸੇਵਕ ਅਪਨੀ ਲਾਇਓ ਸੇਵ ॥
ਬਿਘਨ ਨ ਲਾਗੈ ਜਪਿ ਅਲਖ ਅਭੇਵ ॥1॥
ਧਰਤਿ ਪਨੀਤ ਭਈ ਗਨ ਗਾਝ ॥
ਦਰਤ ਗਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਿਆਝ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸਭਨੀ ਥਾਂਈ ਰਵਿਆ ਆਪਿ ॥
ਆਦਿ ਜਗਾਦਿ ਜਾ ਕਾ ਵਡ ਪਰਤਾਪ ॥
ਗਰ ਪਰਸਾਦਿ ਨ ਹੋਇ ਸੰਤਾਪ ॥2॥
ਗਰ ਕੇ ਚਰਨ ਲਗੇ ਮਨਿ ਮੀਠੇ ॥
ਨਿਰਬਿਘਨ ਹੋਇ ਸਭ ਥਾਂਈ ਵੂਠੇ ॥
ਸਭਿ ਸਖ ਪਾਝ ਸਤਿਗਰ ਤੂਠੇ ॥3॥
ਪਾਰਬਰਹਮ ਪਰਭ ਭਝ ਰਖਵਾਲੇ ॥
ਜਿਥੈ ਕਿਥੈ ਦੀਸਹਿ ਨਾਲੇ ॥
ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਖਸਮਿ ਪਰਤਿਪਾਲੇ ॥4॥2॥
(22)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (806-9)
ਚਰਨ ਕਮਲ ਪਰਭ ਹਿਰਦੈ ਧਿਆਝ ॥
ਰੋਗ ਗਝ ਸਗਲੇ ਸਖ ਪਾਝ ॥1॥
ਗਰਿ ਦਖ ਕਾਟਿਆ ਦੀਨੋ ਦਾਨ ॥
ਸਫਲ ਜਨਮ ਜੀਵਨ ਪਰਵਾਨ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਅਕਥ ਕਥਾ ਅੰਮਰਿਤ ਪਰਭ ਬਾਨੀ ॥
ਕਹ ਨਾਨਕ ਜਪਿ ਜੀਵੇ ਗਿਆਨੀ ॥2॥2॥20॥
(23)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (806-11)
ਸਾਂਤਿ ਪਾਈ ਗਰਿ ਸਤਿਗਰਿ ਪੂਰੇ ॥
ਸਖ ਉਪਜੇ ਬਾਜੇ ਅਨਹਦ ਤੂਰੇ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਤਾਪ ਪਾਪ ਸੰਤਾਪ ਬਿਨਾਸੇ ॥
ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਕਿਲਵਿਖ ਸਭਿ ਨਾਸੇ ॥1॥
ਅਨਦ ਕਰਹ ਮਿਲਿ ਸੰਦਰ ਨਾਰੀ ॥
ਗਰਿ ਨਾਨਕਿ ਮੇਰੀ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ॥2॥3॥21॥
(24)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (806-18)
ਸਗਲ ਅਨੰਦ ਕੀਆ ਪਰਮੇਸਰਿ ਅਪਣਾ ਬਿਰਦ ਸਮ”ਾਰਿਆ ॥
ਸਾਧ ਜਨਾ ਹੋਝ ਕਿਰਪਾਲਾ ਬਿਗਸੇ ਸਭਿ ਪਰਵਾਰਿਆ ॥1॥
ਕਾਰਜ ਸਤਿਗਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥
ਵਡੀ ਆਰਜਾ ਹਰਿ ਗੋਬਿੰਦ ਕੀ ਸੂਖ ਮੰਗਲ ਕਲਿਆਣ ਬੀਚਾਰਿਆ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਵਣ ਤਰਿਣ ਤਰਿਭਵਣ ਹਰਿਆ ਹੋਝ ਸਗਲੇ ਜੀਅ ਸਾਧਾਰਿਆ ॥
ਮਨ ਇਛੇ ਨਾਨਕ ਫਲ ਪਾਝ ਪੂਰਨ ਇਛ ਪਜਾਰਿਆ ॥2॥5॥23॥
(25)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (807-7)
ਰੋਗ ਗਇਆ ਪਰਭਿ ਆਪਿ ਗਵਾਇਆ ॥
ਨੀਦ ਪਈ ਸਖ ਸਹਜ ਘਰ ਆਇਆ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਰਜਿ ਰਜਿ ਭੋਜਨ ਖਾਵਹ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
ਅੰਮਰਿਤ ਨਾਮ ਰਿਦ ਮਾਹਿ ਧਿਆਈ ॥1॥
ਨਾਨਕ ਗਰ ਪੂਰੇ ਸਰਨਾਈ ॥
ਜਿਨਿ ਅਪਨੇ ਨਾਮ ਕੀ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ॥2॥8॥26॥
(26)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (807-12)
ਤਾਪ ਸੰਤਾਪ ਸਗਲੇ ਗਝ ਬਿਨਸੇ ਤੇ ਰੋਗ ॥
ਪਾਰਬਰਹਮਿ ਤੂ ਬਖਸਿਆ ਸੰਤਨ ਰਸ ਭੋਗ ॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸਰਬ ਸਖਾ ਤੇਰੀ ਮੰਡਲੀ ਤੇਰਾ ਮਨ ਤਨ ਆਰੋਗ ॥
ਗਨ ਗਾਵਹ ਨਿਤ ਰਾਮ ਕੇ ਇਹ ਅਵਖਦ ਜੋਗ ॥1॥
ਆਇ ਬਸਹ ਘਰ ਦੇਸ ਮਹਿ ਇਹ ਭਲੇ ਸੰਜੋਗ ॥
ਨਾਨਕ ਪਰਭ ਸਪਰਸੰਨ ਭਝ ਲਹਿ ਗਝ ਬਿਓਗ ॥2॥10॥28॥
(27)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (814-5)
ਬੰਧਨ ਕਾਟੇ ਆਪਿ ਪਰਭਿ ਹੋਆ ਕਿਰਪਾਲ ॥
ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਪਰਭ ਪਾਰਬਰਹਮ ਤਾ ਕੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲ ॥1॥
ਗਰਿ ਪੂਰੈ ਕਿਰਪਾ ਕਰੀ ਕਾਟਿਆ ਦਖ ਰੋਗ ॥
ਮਨ ਤਨ ਸੀਤਲ ਸਖੀ ਭਇਆ ਪਰਭ ਧਿਆਵਨ ਜੋਗ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਅਉਖਧ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮ ਹੈ ਜਿਤ ਰੋਗ ਨ ਵਿਆਪੈ ॥
ਸਾਧਸੰਗਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਿਤੈ ਫਿਰਿ ਦੂਖ ਨ ਜਾਪੈ ॥2॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਾਪੀਝ ਅੰਤਰਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
ਕਿਲਵਿਖ ਉਤਰਹਿ ਸਧ ਹੋਇ ਸਾਧੂ ਸਰਣਾਈ ॥3॥
ਸਨਤ ਜਪਤ ਹਰਿ ਨਾਮ ਜਸ ਤਾ ਕੀ ਦੂਰਿ ਬਲਾਈ ॥
ਮਹਾ ਮੰਤਰ ਨਾਨਕ ਕਥੈ ਹਰਿ ਕੇ ਗਣ ਗਾਈ ॥4॥23॥53॥
(28)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (817-4)
ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧੀਝ ਹੋਈਝ ਆਰੋਗ ॥
ਰਾਮਚੰਦ ਕੀ ਲਸਟਿਕਾ ਜਿਨਿ ਮਾਰਿਆ ਰੋਗ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਗਰ ਪੂਰਾ ਹਰਿ ਜਾਪੀਝ ਨਿਤ ਕੀਚੈ ਭੋਗ ॥
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕੈ ਵਾਰਣੈ ਮਿਲਿਆ ਸੰਜੋਗ ॥1॥
ਜਿਸ ਸਿਮਰਤ ਸਖ ਪਾਈਝ ਬਿਨਸੈ ਬਿਓਗ ॥
ਨਾਨਕ ਪਰਭ ਸਰਣਾਗਤੀ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਜੋਗ ॥2॥34॥64॥
(29)
ਰਾਗ ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ਦਪਦੇ ਘਰ 5 (817-8)
ੴ ਸਤਿਗਰ ਪਰਸਾਦਿ ॥
ਅਵਰਿ ਉਪਾਵ ਸਭਿ ਤਿਆਗਿਆ ਦਾਰੂ ਨਾਮ ਲਇਆ ॥
ਤਾਪ ਪਾਪ ਸਭਿ ਮਿਟੇ ਰੋਗ ਸੀਤਲ ਮਨ ਭਇਆ ॥1॥
ਗਰ ਪੂਰਾ ਆਰਾਧਿਆ ਸਗਲਾ ਦਖ ਗਇਆ ॥
ਰਾਖਨਹਾਰੈ ਰਾਖਿਆ ਅਪਨੀ ਕਰਿ ਮਇਆ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਬਾਹ ਪਕੜਿ ਪਰਭਿ ਕਾਢਿਆ ਕੀਨਾ ਅਪਨਇਆ ॥
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਮਨ ਤਨ ਸਖੀ ਨਾਨਕ ਨਿਰਭਇਆ ॥2॥1॥65॥
(30)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (819-9)
ਰੋਗ ਮਿਟਾਇਆ ਆਪਿ ਪਰਭਿ ਉਪਜਿਆ ਸਖ ਸਾਂਤਿ ॥
ਵਡ ਪਰਤਾਪ ਅਚਰਜ ਰੂਪ ਹਰਿ ਕੀਨ”ੀ ਦਾਤਿ ॥1॥
ਗਰਿ ਗੋਵਿੰਦਿ ਕਰਿਪਾ ਕਰੀ ਰਾਖਿਆ ਮੇਰਾ ਭਾਈ ॥
ਹਮ ਤਿਸ ਕੀ ਸਰਣਾਗਤੀ ਜੋ ਸਦਾ ਸਹਾਈ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਬਿਰਥੀ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵਈ ਜਨ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥
ਨਾਨਕ ਜੋਰ ਗੋਵਿੰਦ ਕਾ ਪੂਰਨ ਗਣਤਾਸਿ ॥2॥13॥77॥
(31)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (819-15)
ਤਾਤੀ ਵਾਉ ਨ ਲਗਈ ਪਾਰਬਰਹਮ ਸਰਣਾਈ ॥
ਚਉਗਿਰਦ ਹਮਾਰੈ ਰਾਮ ਕਾਰ ਦਖ ਲਗੈ ਨ ਭਾਈ ॥1॥
ਸਤਿਗਰ ਪੂਰਾ ਭੇਟਿਆ ਜਿਨਿ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
ਰਾਮ ਨਾਮ ਅਉਖਧ ਦੀਆ ਝਕਾ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਰਾਖਿ ਲੀਝ ਤਿਨਿ ਰਖਨਹਾਰਿ ਸਭ ਬਿਆਧਿ ਮਿਟਾਈ ॥
ਕਹ ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਭਈ ਪਰਭ ਭਝ ਸਹਾਈ ॥2॥15॥79॥
(32)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (819-19)
ਅਪਣੇ ਬਾਲਕ ਆਪਿ ਰਖਿਅਨ ਪਾਰਬਰਹਮ ਗਰਦੇਵ ॥
ਸਖ ਸਾਂਤਿ ਸਹਜ ਆਨਦ ਭਝ ਪੂਰਨ ਭਈ ਸੇਵ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਬੇਨਤੀ ਸਣੀ ਪਰਭਿ ਆਪਿ ॥
ਰੋਗ ਮਿਟਾਇ ਜੀਵਾਲਿਅਨ ਜਾ ਕਾ ਵਡ ਪਰਤਾਪ ॥1॥
ਦੋਖ ਹਮਾਰੇ ਬਖਸਿਅਨ ਅਪਣੀ ਕਲ ਧਾਰੀ ॥
ਮਨ ਬਾਂਛਤ ਫਲ ਦਿਤਿਅਨ ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥2॥16॥80॥
(33)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (821-6)
ਤਾਪ ਲਾਹਿਆ ਗਰ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿ ॥
ਸਤਿਗਰ ਅਪਨੇ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਈ ਜਿਨਿ ਪੈਜ ਰਖੀ ਸਾਰੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਕਰ ਮਸਤਕਿ ਧਾਰਿ ਬਾਲਿਕ ਰਖਿ ਲੀਨੋ ॥
ਪਰਭਿ ਅੰਮਰਿਤ ਨਾਮ ਮਹਾ ਰਸ ਦੀਨੋ ॥1॥
ਦਾਸ ਕੀ ਲਾਜ ਰਖੈ ਮਿਹਰਵਾਨ ॥
ਗਰ ਨਾਨਕ ਬੋਲੈ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਨ ॥2॥6॥86॥
(34)
ਬਿਲਾਵਲ ਮਹਲਾ 5 ॥ (825-9)
ਤਾਪ ਪਾਪ ਤੇ ਰਾਖੇ ਆਪ ॥
ਸੀਤਲ ਭਝ ਗਰ ਚਰਨੀ ਲਾਗੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਹਿਰਦੇ ਮਹਿ ਜਾਪ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਸਤ ਪਰਭਿ ਦੀਨੇ ਜਗਤ ਉਧਾਰ ਨਵ ਖੰਡ ਪਰਤਾਪ ॥
ਦਖ ਬਿਨਸੇ ਸਖ ਅਨਦ ਪਰਵੇਸਾ ਤਰਿਸਨ ਬਝੀ ਮਨ ਤਨ ਸਚ ਧਰਾਪ ॥1॥
ਅਨਾਥ ਕੋ ਨਾਥ ਸਰਣਿ ਸਮਰਥਾ ਸਗਲ ਸਰਿਸਟਿ ਕੋ ਮਾਈ ਬਾਪ ॥
ਭਗਤਿ ਵਛਲ ਭੈ ਭੰਜਨ ਸਆਮੀ ਗਣ ਗਾਵਤ ਨਾਨਕ ਆਲਾਪ ॥2॥20॥106॥
Media
See also