Darpan: Difference between revisions

From SikhiWiki
Jump to navigationJump to search
No edit summary
No edit summary
Line 1: Line 1:
{|style="border: 1px solid #FFDEAD; color: #000; background-color: #FFFAF0; padding: .4em .9em .9em; margin-top:.0em; margin-bottom:.3em; text-align: left;font-size: 140%;  margin: 0;"  
{|style="border: 1px solid #FFDEAD; color: #000; background-color: #FFFAF0; padding: .4em .9em .9em; margin-top:.0em; margin-bottom:.3em; text-align: left;font-size: 140%;  margin: 0;"  
|colspan=2|<h1 style="margin: 0; background-color:#FFFACD; font-size: 80%; font-weight:normal; text-align: center; border: 1px solid #FFDEAD;  margin-top:.0em; margin-bottom:.3em; padding:0.2em 0.4em; color:#FF6600">
|colspan=2|<h1 style="margin: 0; background-color:#FFFACD; font-size: 80%; font-weight:normal; text-align: center; border: 1px solid #FFDEAD;  margin-top:.0em; margin-bottom:.3em; padding:0.2em 0.4em; color:#FF6600">
{{Hukamlong|December 18, 2006|731|31411|0731|2792}}</h1>
{{Hukamlong|December 21, 2006|714|30787|0714|2733}}</h1>
|-
|-
|colspan=2|<font color=Maroon>
|colspan=2|<font color=Maroon>
ਰਾਗ੝ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ 4 ਘਰ੝ 1
ਟੋਡੀ ਮਹਲਾ 5 ॥
ੴ ਸਤਿਗ੝ਰ ਪ੝ਰਸਾਦਿ ॥


ਮਨਿ ਰਾਮ ਨਾਮ੝ ਆਰਾਧਿਆ ਗ੝ਰ ਸਬਦਿ ਗ੝ਰੂ ਗ੝ਰ ਕੇ ॥ ਸਭਿ ਇਛਾ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪੂਰੀਆ ਸਭ੝ ਚੂਕਾ ਡਰ੝ ਜਮ ਕੇ ॥1॥  
ਨਿੰਦਕ੝ ਗ੝ਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਾਟਿਓ ॥ ਪਾਰਬ੝ਰਹਮ ਪ੝ਰਭ ਭਝ ਦਇਆਲਾ ਸਿਵ ਕੈ ਬਾਣਿ ਸਿਰ੝ ਕਾਟਿਓ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥


ਮੇਰੇ ਮਨ ਗ੝ਣ ਗਾਵਹ੝ ਰਾਮ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ॥ ਗ੝ਰਿ ਤ੝ਠੈ ਮਨ੝ ਪਰਬੋਧਿਆ ਹਰਿ ਪੀਆ ਰਸ੝ ਗਟਕੇ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥
ਕਾਲ੝ ਜਾਲ੝ ਜਮ੝ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਸਚ ਕਾ ਪੰਥਾ ਥਾਟਿਓ ॥ ਖਾਤ ਖਰਚਤ ਕਿਛ੝ ਨਿਖ੝ਟਤ ਨਾਹੀ ਰਾਮ ਰਤਨ੝ ਧਨ੝ ਖਾਟਿਓ ॥1॥  


ਸਤਸੰਗਤਿ ਊਤਮ ਸਤਿਗ੝ਰ ਕੇਰੀ ਗ੝ਨ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਪ੝ਰਭ ਕੇ ॥ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਮੇਲਹ੝ ਸਤਸੰਗਤਿ ਹਮ ਧੋਵਹ ਪਗ ਜਨ ਕੇ ॥2॥
ਭਸਮਾ ਭੂਤ ਹੋਆ ਖਿਨ ਭੀਤਰਿ ਅਪਨਾ ਕੀਆ ਪਾਇਆ ॥ ਆਗਮ ਨਿਗਮ੝ ਕਹੈ ਜਨ੝ ਨਾਨਕ੝ ਸਭ੝ ਦੇਖੈ ਲੋਕ੝ ਸਬਾਇਆ ॥2॥6॥11॥ 
 
ਰਾਮ ਨਾਮ੝ ਸਭ੝ ਹੈ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਰਸ੝ ਗ੝ਰਮਤਿ ਰਸ੝ ਰਸਕੇ ॥ ਹਰਿ ਅੰਮ੝ਰਿਤ੝ ਹਰਿ ਜਲ੝ ਪਾਇਆ ਸਭ ਲਾਥੀ ਤਿਸ ਤਿਸ ਕੇ ॥3॥
 
ਹਮਰੀ ਜਾਤਿ ਪਾਤਿ ਗ੝ਰ੝ ਸਤਿਗ੝ਰ੝ ਹਮ ਵੇਚਿਓ ਸਿਰ੝ ਗ੝ਰ ਕੇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮ੝ ਪਰਿਓ ਗ੝ਰ ਚੇਲਾ ਗ੝ਰ ਰਾਖਹ੝ ਲਾਜ ਜਨ ਕੇ ॥4॥1॥
|-
|-
|colspan=2|<font color=red>
|colspan=2|<font color=red>


ਪਦਅਰਥ: ਮਨਿ—ਮਨ ਵਿਚ। ਗ੝ਰ ਸਬਦਿ—ਗ੝ਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ। ਸਭਿ—ਸਾਰੀਆਂ। ਤਨਿ—ਤਨ ਵਿਚ। ਸਭ੝—ਸਾਰਾ। ਜਮ ਕੇ—ਜਮ ਦਾ।੧।
ਪਦਅਰਥ: ਤੇ—ਤੋਂ, ਨਾਲ। ਗ੝ਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ—ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ, ਜਦੋਂ ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਹ੝ੰਦੀ ਹੈ। ਹਾਟਿਓ—ਹਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, (ਨਿੰਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਵਾਦੀ ਤੋਂ) ਹਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੈ ਬਾਣਿ—ਦੇ ਬਾਣ ਨਾਲ। ਸਿਵ ਕੈ ਬਾਣਿ—ਕੱਲਿਆਣ—ਸਰੂਪ ਪ੝ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ—ਤੀਰ ਨਾਲ। ਸਿਰ੝—ਅਹੰਕਾਰ। ਕਾਟਿਓ—ਕੱਟ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।੧।ਰਹਾਉ।
 
ਮਨ—ਹੇ ਮਨ! ਗ੝ਰਿ ਤ੝ਠੈ—ਜੇ ਗ੝ਰੂ ਤ੝ਰ੝ੱਠ ਪਝ। ਪਰਬੋਧਿਆ—ਜਾਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਗਟਕੇ—ਗਟਕਿ, ਗਟ ਗਟ ਕਰ ਕੇ, ਸ੝ਆਦ ਨਾਲ।੧।ਰਹਾਉ।
 
ਕੇਰੀ—ਦੀ। ਗਾਵੈ—ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਹਰਿ—ਹੇ ਹਰੀ! ਹਮ ਧੋਵਹ—ਅਸੀ ਧੋਵੀਝ। ਪਗ—ਪੈਰ।੨।


ਸਭ੝—ਸਦਾ (ਸ੝ਖ ਦੇਣ ਵਾਲਾ)। ਰਸਕੇ—ਰਸਕਿ, ਸ੝ਆਦ ਨਾਲ। ਅੰਮ੝ਰਿਤ੝ ਜਲ੝—ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਾਮ—ਜਲ। ਤਿਸ—ਤ੝ਰਿਖਾ, ਤ੝ਰੇਹ। ਤਿਸ ਕੇ—ਤਿਸ ਦੀ {ਲਫ਼ਜ਼ 'ਤਿਸ੝' ਦਾ ੝ ਸੰਬੰਧਕ 'ਕੇ' ਦੇ ਕਾਰਨ ਉੱਡ ਗਿਆ ਹੈ}।੩।
ਕਾਲ—ਆਤਮਕ ਮੌਤ। ਜਾਲ੝—(ਮਾਇਆ ਦਾ) ਜਾਲ। ਜਮ੝—ਮੌਤ (ਦਾ ਡਰ)। ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ—ਤੱਕ ਭੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਸਚ ਕਾ ਪੰਥਾ—ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ—ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਵਾਲਾ ਰਸਤਾ। ਪੰਥਾ—ਰਸਤਾ। ਥਾਟਿਓ—ਮੱਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਖਾਤ—ਖਾਂਦਿਆਂ। ਖਰਚਤ—ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡਦਿਆਂ।੧।


ਗ੝ਰ ਕੇ—ਗ੝ਰੂ ਦੇ ਅੱਗੇ। ਪਰਿਓ—ਪੈ ਗਿਆ ਹੈ। ਗ੝ਰ ਚੇਲਾ—ਗ੝ਰੂ ਦਾ ਸਿੱਖ। ਲਾਜ—ਇੱਜ਼ਤ।੪।
ਭਸਮਾਭੂਤ ਹੋਆ—ਸ੝ਆਹ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨਾਮ—ਨਿਸ਼ਾਨ ਮਿਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਪਨਾ ਕੀਆ ਪਾਇਆ—(ਜਿਸ ਨਿੰਦਾ—ਸ੝ਭਾਉ ਦੇ ਕਾਰਨ) ਆਪਣਾ ਕੀਤਾ ਪਾਂਦਾ ਸੀ, ਦ੝ਖੀ ਹ੝ੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਆਗਮ ਨਿਗਮ੝—ਰੱਬੀ ਅਗੰਮੀ ਖੇਡ। ਸਬਾਇਆ—ਸਾਰਾ।੨।


ਅਰਥ: ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਦੇ ਗ੝ਣ ਗਾਇਆ ਕਰ। ਜੇ (ਕਿਸੇ ਮਨ੝ੱਖ ਉਤੇ) ਗ੝ਰੂ ਦਇਆਵਾਨ ਹੋ ਜਾਝ, ਤਾਂ (ਉਸ ਦਾ) ਮਨ (ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦੀ ਨੀਂਦ ਵਿਚੋਂ) ਜਾਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਨ੝ੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਰਸ ਸ੝ਆਦ ਨਾਲ ਪੀਂਦਾ ਹੈ।੧।ਰਹਾਉ।
ਅਰਥ: ਹੇ ਭਾਈ! ਜਦੋਂ ਗ੝ਰੂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਨਿੰਦਾ ਦੇ ਸ੝ਭਾਵ ਵਾਲਾ ਮਨ੝ੱਖ (ਨਿੰਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ) ਹਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। (ਜਿਸ ਨਿੰਦਕ ਉਤੇ) ਪ੝ਰਭੂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਜੀ ਦਇਆਵਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕਲਿਆਣ-ਸਰੂਪ ਹਰਿ ਦੇ ਨਾਮ-ਤੀਰ ਨਾਲ (ਗ੝ਰੂ ਉਸ ਦਾ) ਸਿਰ ਕੱਟ ਦੇਂਦਾ ਹੈ (ਉਸ ਦੀ ਹਉਮੈ ਨਾਸ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ)।੧।ਰਹਾਉ।


ਜਿਸ ਮਨ੝ੱਖ ਨੇ ਗ੝ਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜ੝ੜ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਤਨ ਵਿਚ (ਉਪਜੀਆਂ) ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚੋਂ) ਜਮ ਦਾ ਭੀ ਸਾਰਾ ਡਰ ਲਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।੧।
(ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿਸ ਮਨ੝ੱਖ ਉਤੇ ਗ੝ਰੂ ਪ੝ਰਭੂ ਦਇਆਵਾਨ ਹ੝ੰਦੇ ਹਨ) ਉਸ ਮਨ੝ੱਖ ਨੂੰ ਆਤਮਕ ਮੌਤ, ਮਾਇਆ ਦਾ ਜਾਲ, ਮੌਤ ਦਾ ਡਰ (ਕੋਈ ਭੀ) ਤੱਕ ਭੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, (ਕਿਉਂਕਿ ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਹ ਮਨ੝ੱਖ) ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਵਾਲਾ ਰਸਤਾ ਮੱਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਮਨ੝ੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਰਤਨ (ਵਰਗਾ ਕੀਮਤੀ) ਨਾਮ-ਧਨ ਖੱਟ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਆਪ ਵਰਤਿਆਂ, ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡਦਿਆਂ ਇਹ ਧਨ ਰਤਾ ਭੀ ਨਹੀਂ ਮ੝ੱਕਦਾ।੧।


ਹੇ ਭਾਈ! ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਬੜਾ ਸ੝ਰੇਸ਼ਟ ਥਾਂ ਹੈ (ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ ਮਨ੝ੱਖ) ਹਰਿ-ਪ੝ਰਭੂ ਦੇ ਗ੝ਣ ਗਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੇ ਹਰੀ! ਮੇਹਰ ਕਰ, ਮੈਨੂੰ ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਾ (ਉਥੇ) ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਵਾਂਗਾ।੨।
ਹੇ ਭਾਈ! (ਜਿਸ ਨਿੰਦਾ-ਸ੝ਭਾਵ ਕਰ ਕੇ, ਜਿਸ ਆਪਾ-ਭਾਵ ਕਰ ਕੇ, ਨਿੰਦਕ ਸਦਾ) ਦ੝ੱਖੀ ਹ੝ੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, (ਪ੝ਰਭੂ ਦੇ ਦਇਆਲ ਹੋਇਆਂ, ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ) ਇਕ ਛਿਨ ਵਿਚ ਹੀ ਉਸ ਸ੝ਭਾਵ ਦਾ ਨਾਮ-ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੀ ਮਿਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। (ਇਸ ਅਸਚਰਜ ਤਬਦੀਲੀ ਨੂੰ) ਸਾਰਾ ਜਗਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਹੋ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਹੈ। ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਇਹ ਅਗੰਮੀ ਰੱਬੀ ਖੇਡ ਬਿਆਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।੨।੬।੧੧।
 
ਹੇ ਭਾਈ! ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਹਰੇਕ ਸ੝ਖ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। (ਪਰ) ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਮਤਿ ਉਤੇ ਤ੝ਰ ਕੇ ਹੀ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਦਾ ਰਸ ਸ੝ਆਦ ਨਾਲ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਮਨ੝ੱਖ ਨੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਾਮ-ਜਲ ਪ੝ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਿਆ, ਉਸ ਦੀ (ਮਾਇਆ ਦੀ) ਸਾਰੀ ਤ੝ਰੇਹ ਲਹਿ ਗਈ।੩।
 
ਹੇ ਭਾਈ! ਗ੝ਰੂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਜਾਤਿ ਹੈ, ਗ੝ਰੂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਇੱਜ਼ਤ ਹੈ, ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਗ੝ਰੂ ਦੇ ਪਾਸ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਹੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-) ਹੇ ਗ੝ਰੂ! ਮੇਰਾ ਨਾਮ 'ਗ੝ਰੂ ਕਾ ਸਿੱਖ' ਪੈ ਗਿਆ ਹੈ, ਹ੝ਣ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਇਸ ਸੇਵਕ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਰੱਖ ਲੈ (ਤੇ, ਹਰਿ-ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤਿ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਰੱਖ)।੪।੧।


|-
|-
|colspan=2|<font color=green>
|colspan=2|<font color=green>
raag soohee mehalaa 4 ghar 1
ttoddee mehalaa 5 ||
ik oa(n)kaar sathigur prasaadh ||


man raam naam aaraadhhiaa gur sabadh guroo gur kae ||
ni(n)dhak gur kirapaa thae haattiou ||
sabh eishhaa man than pooreeaa sabh chookaa ddar jam kae ||1||
paarabreham prabh bheae dhaeiaalaa siv kai baan sir kaattiou ||1|| rehaao ||


maerae man gun gaavahu raam naam har kae ||
kaal jaal jam johi n saakai sach kaa pa(n)thhaa thhaattiou ||
gur thut(h)ai man parabodhhiaa har peeaa ras gattakae ||1|| rehaao ||
khaath kharachath kishh nikhuttath naahee raam rathan dhhan khaattiou ||1||


sathasa(n)gath ootham sathigur kaeree gun gaavai har prabh kae ||
bhasamaa bhooth hoaa khin bheethar apanaa keeaa paaeiaa ||
har kirapaa dhhaar maelahu sathasa(n)gath ham dhhoveh pag jan kae ||2||
aagam nigam kehai jan naanak sabh dhaekhai lok sabaaeiaa ||2||6||11||
 
raam naam sabh hai raam naamaa ras guramath ras rasakae ||
har a(n)mrith har jal paaeiaa sabh laathhee this this kae ||3||
 
hamaree jaath paath gur sathigur ham vaechiou sir gur kae ||
jan naanak naam pariou gur chaelaa gur raakhahu laaj jan kae ||4||1||


|-
|-
|colspan=2|<font color=Blue>
|colspan=2|<font color=Blue>
Todee, Fifth Mehla:


Raag Soohee, Fourth Mehla, First House:
The slanderer, by Guru's Grace, has been turned away.
One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
The Supreme Lord God has become merciful; with Shiva's arrow, He shot his head off. ||1||Pause||
 
My mind worships and adores the Lord's Name, through the Guru, and the Word of the Guru's Shabad.
All the desires of my mind and body have been fulfilled; all fear of death has been dispelled. ||1||
 
O my mind, sing the Glorious Praises of the Lord's Name.
And when the Guru is pleased and satisfied, the mind is instructed; it then joyfully drinks in the subtle essence of the Lord. ||1||Pause||
 
The Sat Sangat, the True Congregation of the True Guru, is sublime and exalted. They sing the Glorious Praises of the Lord God.
Bless me with Your Mercy, Lord, and unite me with the Sat Sangat; I wash the feet of Your humble servants. ||2||


The Lord's Name is all. The Lord's Name is the essence of the Guru's Teachings, the juice, the sweetness of it.
Death, and the noose of death, cannot see me; I have adopted the Path of Truth.
I have found the Ambrosial Nectar, the Divine Water of the Lord's Name, and all my thirst for it is quenched. ||3||
I have earned the wealth, the jewel of the Lord's Name; eating and spending, it is never used up. ||1||


The Guru, the True Guru, is my social status and honor; I have sold my head to the Guru.
In an instant, the slanderer was reduced to ashes; he received the rewards of his own actions.
Servant Nanak is called the chaylaa, the disciple of the Guru; O Guru, save the honor of Your servant. ||4||1||
Servant Nanak speaks the truth of the scriptures; the whole world is witness to it. ||2||6||11||


|}
|}

Revision as of 01:28, 21 December 2006

SikhToTheMAX   Hukamnama December 21, 2006   SriGranth
SearchGB    Audio    Punjabi    from SGGS Page 714    SriGuruGranth    Link

ਟੋਡੀ ਮਹਲਾ 5 ॥

ਨਿੰਦਕ੝ ਗ੝ਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਾਟਿਓ ॥ ਪਾਰਬ੝ਰਹਮ ਪ੝ਰਭ ਭਝ ਦਇਆਲਾ ਸਿਵ ਕੈ ਬਾਣਿ ਸਿਰ੝ ਕਾਟਿਓ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥

ਕਾਲ੝ ਜਾਲ੝ ਜਮ੝ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਸਚ ਕਾ ਪੰਥਾ ਥਾਟਿਓ ॥ ਖਾਤ ਖਰਚਤ ਕਿਛ੝ ਨਿਖ੝ਟਤ ਨਾਹੀ ਰਾਮ ਰਤਨ੝ ਧਨ੝ ਖਾਟਿਓ ॥1॥

ਭਸਮਾ ਭੂਤ ਹੋਆ ਖਿਨ ਭੀਤਰਿ ਅਪਨਾ ਕੀਆ ਪਾਇਆ ॥ ਆਗਮ ਨਿਗਮ੝ ਕਹੈ ਜਨ੝ ਨਾਨਕ੝ ਸਭ੝ ਦੇਖੈ ਲੋਕ੝ ਸਬਾਇਆ ॥2॥6॥11॥

ਪਦਅਰਥ: ਤੇ—ਤੋਂ, ਨਾਲ। ਗ੝ਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ—ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ, ਜਦੋਂ ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਹ੝ੰਦੀ ਹੈ। ਹਾਟਿਓ—ਹਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, (ਨਿੰਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਵਾਦੀ ਤੋਂ) ਹਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੈ ਬਾਣਿ—ਦੇ ਬਾਣ ਨਾਲ। ਸਿਵ ਕੈ ਬਾਣਿ—ਕੱਲਿਆਣ—ਸਰੂਪ ਪ੝ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ—ਤੀਰ ਨਾਲ। ਸਿਰ੝—ਅਹੰਕਾਰ। ਕਾਟਿਓ—ਕੱਟ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।੧।ਰਹਾਉ।

ਕਾਲ—ਆਤਮਕ ਮੌਤ। ਜਾਲ੝—(ਮਾਇਆ ਦਾ) ਜਾਲ। ਜਮ੝—ਮੌਤ (ਦਾ ਡਰ)। ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ—ਤੱਕ ਭੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ਸਚ ਕਾ ਪੰਥਾ—ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ—ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਵਾਲਾ ਰਸਤਾ। ਪੰਥਾ—ਰਸਤਾ। ਥਾਟਿਓ—ਮੱਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਖਾਤ—ਖਾਂਦਿਆਂ। ਖਰਚਤ—ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡਦਿਆਂ।੧।

ਭਸਮਾਭੂਤ ਹੋਆ—ਸ੝ਆਹ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨਾਮ—ਨਿਸ਼ਾਨ ਮਿਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਪਨਾ ਕੀਆ ਪਾਇਆ—(ਜਿਸ ਨਿੰਦਾ—ਸ੝ਭਾਉ ਦੇ ਕਾਰਨ) ਆਪਣਾ ਕੀਤਾ ਪਾਂਦਾ ਸੀ, ਦ੝ਖੀ ਹ੝ੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਆਗਮ ਨਿਗਮ੝—ਰੱਬੀ ਅਗੰਮੀ ਖੇਡ। ਸਬਾਇਆ—ਸਾਰਾ।੨।

ਅਰਥ: ਹੇ ਭਾਈ! ਜਦੋਂ ਗ੝ਰੂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਨਿੰਦਾ ਦੇ ਸ੝ਭਾਵ ਵਾਲਾ ਮਨ੝ੱਖ (ਨਿੰਦਾ ਕਰਨ ਤੋਂ) ਹਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। (ਜਿਸ ਨਿੰਦਕ ਉਤੇ) ਪ੝ਰਭੂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਜੀ ਦਇਆਵਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕਲਿਆਣ-ਸਰੂਪ ਹਰਿ ਦੇ ਨਾਮ-ਤੀਰ ਨਾਲ (ਗ੝ਰੂ ਉਸ ਦਾ) ਸਿਰ ਕੱਟ ਦੇਂਦਾ ਹੈ (ਉਸ ਦੀ ਹਉਮੈ ਨਾਸ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ)।੧।ਰਹਾਉ।

(ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿਸ ਮਨ੝ੱਖ ਉਤੇ ਗ੝ਰੂ ਪ੝ਰਭੂ ਦਇਆਵਾਨ ਹ੝ੰਦੇ ਹਨ) ਉਸ ਮਨ੝ੱਖ ਨੂੰ ਆਤਮਕ ਮੌਤ, ਮਾਇਆ ਦਾ ਜਾਲ, ਮੌਤ ਦਾ ਡਰ (ਕੋਈ ਭੀ) ਤੱਕ ਭੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, (ਕਿਉਂਕਿ ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਉਹ ਮਨ੝ੱਖ) ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਵਾਲਾ ਰਸਤਾ ਮੱਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਮਨ੝ੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਰਤਨ (ਵਰਗਾ ਕੀਮਤੀ) ਨਾਮ-ਧਨ ਖੱਟ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਆਪ ਵਰਤਿਆਂ, ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ ਵੰਡਦਿਆਂ ਇਹ ਧਨ ਰਤਾ ਭੀ ਨਹੀਂ ਮ੝ੱਕਦਾ।੧।

ਹੇ ਭਾਈ! (ਜਿਸ ਨਿੰਦਾ-ਸ੝ਭਾਵ ਕਰ ਕੇ, ਜਿਸ ਆਪਾ-ਭਾਵ ਕਰ ਕੇ, ਨਿੰਦਕ ਸਦਾ) ਦ੝ੱਖੀ ਹ੝ੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, (ਪ੝ਰਭੂ ਦੇ ਦਇਆਲ ਹੋਇਆਂ, ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ) ਇਕ ਛਿਨ ਵਿਚ ਹੀ ਉਸ ਸ੝ਭਾਵ ਦਾ ਨਾਮ-ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੀ ਮਿਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। (ਇਸ ਅਸਚਰਜ ਤਬਦੀਲੀ ਨੂੰ) ਸਾਰਾ ਜਗਤ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਹੋ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਹੈ। ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਇਹ ਅਗੰਮੀ ਰੱਬੀ ਖੇਡ ਬਿਆਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।੨।੬।੧੧।

ttoddee mehalaa 5 ||

ni(n)dhak gur kirapaa thae haattiou || paarabreham prabh bheae dhaeiaalaa siv kai baan sir kaattiou ||1|| rehaao ||

kaal jaal jam johi n saakai sach kaa pa(n)thhaa thhaattiou || khaath kharachath kishh nikhuttath naahee raam rathan dhhan khaattiou ||1||

bhasamaa bhooth hoaa khin bheethar apanaa keeaa paaeiaa || aagam nigam kehai jan naanak sabh dhaekhai lok sabaaeiaa ||2||6||11||

Todee, Fifth Mehla:

The slanderer, by Guru's Grace, has been turned away. The Supreme Lord God has become merciful; with Shiva's arrow, He shot his head off. ||1||Pause||

Death, and the noose of death, cannot see me; I have adopted the Path of Truth. I have earned the wealth, the jewel of the Lord's Name; eating and spending, it is never used up. ||1||

In an instant, the slanderer was reduced to ashes; he received the rewards of his own actions. Servant Nanak speaks the truth of the scriptures; the whole world is witness to it. ||2||6||11||

Retrieved from "https://www.sikhiwiki.org/index.php?title=Darpan&oldid=20209"