Giani Ditt Singh on Dasam Granth

From SikhiWiki
Revision as of 15:02, 9 October 2011 by Hpt lucky (talk | contribs) (Created page with "Giani Ditt Singh (1850 - 1901) was a scholar, poet, editor and an eminent Singh Sabha Reformer. He was born on '''April 21, 1850'', some sources say 1853, a...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigationJump to search

Giani Ditt Singh (1850 - 1901) was a scholar, poet, editor and an eminent Singh Sabha Reformer. He was born on 'April 21, 1850, some sources say 1853, at village Kalaur, presently in Distt Fatehgarh Sahib, Punjab, India. Giani Ji was a famous writer, he wrote nearly 71 books on Sikh theory. Khalsa Akhbar is the famous book for his writing. His writing Dayanand naal mera Samvaad and Durga Parbodh marks great importance for uniqueness of Sikh philosphy.

About Dasam Granth, Giani Ditt Singh had written in various of his writings on base of Dasam Granth Sahib. Moreover he quoted various lines of Dasam Granth Sahib in his texts.

Durga Parbodh

  • This Stub will be updated soon

Rajneeti Parbodh

  • This Stub will be updated soon


ਚੋਪਈ ਜਿਤੇ ਦੋਖ ਹਮ ਨਾਥ ਸ੝ਨਾਝ, ਸੋ ਹਮ ਨੈਨ ਸੋ ਅਜਮਾਝ। ਕੇਤਕ ਘਰ ਇਨ ਦੀਨ ਉਜਾਰੇ, ਮੂਲ ਉਖਾਰ ਸਿੰਧ ਮਹਿ ਡਾਰੇ।

ਤਾਤ ਪੂਤ ਕੋ ਯਹਿ ਝਗਰਾਵੈ, ਭ੝ਰਾਤ ਭ੝ਰਾਤ ਕੇ ਸੰਗ ਲਰਾਵੈ। ਅਪ੝ਨੇ ਕੋ ਕਰ ਦੇਤ ਪਰਾਝ, ਮੀਤਨ ਸਾਥ ਅਨੀਤ ਕਰਾਝ।

ਬਹ੝ ਲੋਗਨ ਨੇ ਘਰ ਕੀ ਨਾਰੀ, ਇਨ ਪਾਪਨ ਕੇ ਬਦਲੇ ਮਾਰੀ। ਕਿਤਕ ਪਿਤਾ ਨੇ ਪੂਤ ਪਿਆਰੇ, ਗਨਕਾ ਕੇ ਬਦਲੇ ਮਾਰੇ।

ਜੋ ਇਨ ਕੀ ਚ੝ਗੰਲ ਮਹਿ ਫਸ ਹੈ, ਸ੝ੱਧ ਬ੝ੱਧ ਸਗਰੀ ਤਬ ਨਸ ਹੈ। ਕੇਤਕ ਬੇ-ਉਲਾਦ ਜਗ ਗਝ, ਬੇਸਯਾ ਸੰਗ ਕਰਤ ਜਬ ਭਝ।

ਕੇਤਕ ਰੋਗ ਗ੝ਰਸੇ ਨਰ ਝਸੇ, ਬੱਧੋ ਸੇਰ ਪਿਜਰੇ ਜੈਸੇ। ਨਹੀ ਕਰੀ ਔਖਧ ਕੇ ਕਾਰੀ, ਖੋਈ ਜਾਨ ਅਧਕ ਜੋ ਪਿਆਰੀ।


ਕੇਤਕ ਬੀਸ ਸਾਲ ਤੱਕ ਜੀਝ, ਰਾਜ ਪਚੀਸ ਕਿਨ ਕੀਝ। ਤੀਸ ਬਰਸ ਕੋਉ ਬਡਭਾਗੀ, ਜੀਵਤ ਰਹਾ ਇਨੋ ਅਨ੝ਰਾਗੀ।

ਚਾਲੀ ਤਕ ਪਹ੝ੱਚਨ ਨਹਿ ਪਾਇਉ, ਜੋ ਇਨ ਸੰਗਤ ਮਹਿ ਆਇਉ। ਹੇ ਨ੝ਰਿਪ ਹਮਰੇ ਹਾਥਨ ਮਾਹੀ, ਬੀਤੇ ਬਹ੝ਤ ਭੂਪ ਛਿਨ ਨਾਹੀ।

ਗਨਕਾ ਪ੝ਰੀਤ ਰਿਦੇ ਜਿਨ ਠਾਨੀ, ਅਹੇ ਮੌਤ ਕੀ ਯਹੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ। ਤਾ ਤੇ ਆਪ ਸੰਭਾਰੇ ਰਾਜਾ, ਚਹਿਤ ਰਿਦੈ ਮੈ ਜੋ ਸ੝ਖ ਸਾਜਾ।

ਰਾਜਨੀਤੀ ਪ੝ਰਬੋਧ ਨਾਟਕ---ਗਿਆਨੀ ਦਿੱਤ ਸਿੰਘ.......

ਪਰ ਨਾਰੀ ਦ੝ਖ ਖਾਨ ਹੈ ਤਾ ਤੇ ਰਹੀਝ ਦੂਰ। ਨੀਤ ਬਚਨ ਮਹਿਂ ਭਾਖਯੋ ਨਹੀ ਨਾਥ ਕ੝ਛ ਕੂਰ। ਕ੝ਲਖੈ ਉਤ ਅਪਯਸ਼ ਲਭਧ ਸਠ ਜੋ ਭੋਗਤ ਪਰ ਨਾਰ। ਪਰ ਨਾਰੀ ਪੈਂਨੀ ਛ੝ਰੀ ਮਤ ਕੋ ਲਾਵਹ੝ ਅੰਗ। ਰਾਵਨ ਕੋ ਦਸ ਸਿਰ ਗਝ ਪਰ ਨਾਰੀ ਕੈ ਸੰਗ। ਚੌਪਈ ਕਾਮ ਦੇਖ ਕਰ ਜੋ, ਨਰ ਦੀਨੇ, ਭਝ ਜਗਤ ਮਹਿਂ ਮਹਾਂ ਮਲੀਨੇ।

ਤਿਨ ਪ੝ਰਤਿ ਨੀਤ ਥਨ ਬਚ ਗਾਵੈ, ਜਾ ਕੇ ਪਠਤ ਲਾਜ ਮਨ ਆਵੇ। ਦੋਹਰਾ ਨਿਜ ਯ੝ਵਤੀ ਕੇ ਹੋਤ ਹੀ ਸਭ ਲਪਟੇ ਪਰ ਨਾਰ। ਭਰੇ ਤਾਲ ਸਭ ਠੋਰ ਜਿਉ ਕਾਕ ਅਚੇ ਘਟ ਵਾਰ।