3rd Hikayat: Difference between revisions
No edit summary |
(→Bani) |
||
Line 5: | Line 5: | ||
==Bani== | ==Bani== | ||
Page 2277 | Page 2277 | ||
<div style="font-size: 140%; background-color: #f6f6Ff;"> | |||
<center> | |||
ਖ਼ਦਾਵੰਦ ਦਾਨਸ਼ ਦਿਹੋ ਦਾਦਗਰ ॥ ਰਜ਼ਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਰੋਜ਼ੀ ਦਿਹੋ ਹਰ ਹਨਰ ॥੧॥ | ਖ਼ਦਾਵੰਦ ਦਾਨਸ਼ ਦਿਹੋ ਦਾਦਗਰ ॥ ਰਜ਼ਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਰੋਜ਼ੀ ਦਿਹੋ ਹਰ ਹਨਰ ॥੧॥ | ||
ਅਮਾਂ ਬਖ਼ਸ਼ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦ ਓ ਦਸਤਗੀਰ ॥ ਕਸ਼ਾਯਸ਼ ਕਨੋ ਰਹਿ ਨਮਾਯਸ਼ ਪਜ਼ੀਰ ॥੨॥ | ਅਮਾਂ ਬਖ਼ਸ਼ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦ ਓ ਦਸਤਗੀਰ ॥ ਕਸ਼ਾਯਸ਼ ਕਨੋ ਰਹਿ ਨਮਾਯਸ਼ ਪਜ਼ੀਰ ॥੨॥ | ||
ਹਿਕਾਯਤ ਸ਼ਨੀਦਮ ਯਕੇ ਨੇਕ ਮਰਦ ॥ ਕਿ ਅਜ਼ ਦਉਰ ਦਸ਼ਮਨ ਬਰਾਵਰਦ ਗਰਦ ॥੩॥ | ਹਿਕਾਯਤ ਸ਼ਨੀਦਮ ਯਕੇ ਨੇਕ ਮਰਦ ॥ ਕਿ ਅਜ਼ ਦਉਰ ਦਸ਼ਮਨ ਬਰਾਵਰਦ ਗਰਦ ॥੩॥ | ||
ਖ਼ਸਮ ਅਫ਼ਕਨੋ ਸ਼ਾਹਿ ਚੀਂ ਦਿਲ ਫ਼ਰਾਜ਼ ॥ ਗ਼ਰੀਬਲ ਨਿਵਾਜ਼ੋ ਗ਼ਨੀਮਲ ਗਦਾਜ਼ ॥੪॥ | ਖ਼ਸਮ ਅਫ਼ਕਨੋ ਸ਼ਾਹਿ ਚੀਂ ਦਿਲ ਫ਼ਰਾਜ਼ ॥ ਗ਼ਰੀਬਲ ਨਿਵਾਜ਼ੋ ਗ਼ਨੀਮਲ ਗਦਾਜ਼ ॥੪॥ | ||
ਜਿ ਰਜ਼ਮੋ ਬ ਬਜ਼ਮੋ ਹਮਹ ਬੰਦਬਸਤ ॥ ਕਿ ਬਿਸਯਾਰ ਤੇਗ਼ ਅਸਤ ਹਸ਼ਯਾਰ ਦਸਤ ॥੫॥ | ਜਿ ਰਜ਼ਮੋ ਬ ਬਜ਼ਮੋ ਹਮਹ ਬੰਦਬਸਤ ॥ ਕਿ ਬਿਸਯਾਰ ਤੇਗ਼ ਅਸਤ ਹਸ਼ਯਾਰ ਦਸਤ ॥੫॥ | ||
ਨਿਵਾਲਹ ਪਿਯਾਲਹ ਜਿ ਰਜ਼ਮੋ ਬ ਬਜ਼ਮ ॥ ਤ ਗਫ਼ਤੀ ਕਿ ਦੀਗਰ ਯਲੇ ਸ਼ਦ ਬ ਬਜ਼ਮ ॥੬॥ | ਨਿਵਾਲਹ ਪਿਯਾਲਹ ਜਿ ਰਜ਼ਮੋ ਬ ਬਜ਼ਮ ॥ ਤ ਗਫ਼ਤੀ ਕਿ ਦੀਗਰ ਯਲੇ ਸ਼ਦ ਬ ਬਜ਼ਮ ॥੬॥ | ||
ਜ਼ਿ ਤੀਰੋ ਤਫ਼ੰਗ ਹਮ ਚ ਆਮਖ਼ਤਹ ਸ਼ਦ ॥ ਤ ਗੋਈ ਕਿ ਦਰ ਸ਼ਿਕਮ ਅੰਦੋਖ਼ਤਹ ਸ਼ਦ ॥੭॥ | ਜ਼ਿ ਤੀਰੋ ਤਫ਼ੰਗ ਹਮ ਚ ਆਮਖ਼ਤਹ ਸ਼ਦ ॥ ਤ ਗੋਈ ਕਿ ਦਰ ਸ਼ਿਕਮ ਅੰਦੋਖ਼ਤਹ ਸ਼ਦ ॥੭॥ | ||
ਚ ਮਾਲਸ਼ ਗਿਰਾਨਸ਼ ਮਤਾਯਸ਼ ਅਜ਼ੀਮ ॥ ਕਿ ਮਲਕਸ਼ ਬਸੇ ਅਸਤ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਕਰੀਮ ॥੮॥ | ਚ ਮਾਲਸ਼ ਗਿਰਾਨਸ਼ ਮਤਾਯਸ਼ ਅਜ਼ੀਮ ॥ ਕਿ ਮਲਕਸ਼ ਬਸੇ ਅਸਤ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਕਰੀਮ ॥੮॥ | ||
ਅਜ਼ੋ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬ ਆਖ਼ਰ ਸ਼ਦਸਤ ॥ ਨਿਸ਼ਸਤੰਦ ਵਜ਼ੀਰਾਨ ਓ ਪੇਸ਼ ਪਸਤ ॥੯॥ | ਅਜ਼ੋ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬ ਆਖ਼ਰ ਸ਼ਦਸਤ ॥ ਨਿਸ਼ਸਤੰਦ ਵਜ਼ੀਰਾਨ ਓ ਪੇਸ਼ ਪਸਤ ॥੯॥ | ||
ਜ਼ਿ ਤੋ ਪਸ ਕਿਰਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਦਿਹਮ ॥ ਕਿਰਾ ਤਾਜ ਇਕਬਾਲ ਬਰ ਸਰ ਨਿਹਮ ॥੧੦॥ | ਜ਼ਿ ਤੋ ਪਸ ਕਿਰਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਦਿਹਮ ॥ ਕਿਰਾ ਤਾਜ ਇਕਬਾਲ ਬਰ ਸਰ ਨਿਹਮ ॥੧੦॥ | ||
ਕਿਰਾ ਮਰਦ ਅਜ਼ ਖ਼ਾਨਹ ਬੇਰੂੰ ਕਨਦ ॥ ਕਿਰਾ ਬਖ਼ਤ ਇਕਬਾਲ ਬਰ ਸਰ ਨਿਹਦ ॥੧੧॥ | ਕਿਰਾ ਮਰਦ ਅਜ਼ ਖ਼ਾਨਹ ਬੇਰੂੰ ਕਨਦ ॥ ਕਿਰਾ ਬਖ਼ਤ ਇਕਬਾਲ ਬਰ ਸਰ ਨਿਹਦ ॥੧੧॥ | ||
ਬ ਹੋਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਕਸ਼ਾਦੋ ਦ ਚਸ਼ਮ ॥ ਬਗਫ਼ਤਾ ਸਖ਼ਨ ਸ਼ਾਹਿ ਪੇਸ਼ੀਨ ਰਸਮ ॥੧੨॥ | ਬ ਹੋਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਕਸ਼ਾਦੋ ਦ ਚਸ਼ਮ ॥ ਬਗਫ਼ਤਾ ਸਖ਼ਨ ਸ਼ਾਹਿ ਪੇਸ਼ੀਨ ਰਸਮ ॥੧੨॥ | ||
ਨ ਪਾਓ ਨ ਦਸਤੋ ਨ ਚਸ਼ਮੋ ਜ਼ਬਾਂ ॥ ਨ ਹੋਸ਼ੋ ਨ ਹਿੰਮਤ ਨ ਹੈਬਤ ਕਸਾਂ ॥੧੩॥ | ਨ ਪਾਓ ਨ ਦਸਤੋ ਨ ਚਸ਼ਮੋ ਜ਼ਬਾਂ ॥ ਨ ਹੋਸ਼ੋ ਨ ਹਿੰਮਤ ਨ ਹੈਬਤ ਕਸਾਂ ॥੧੩॥ | ||
ਨ ਹਉਲੋ ਨ ਹਿੰਮਤ ਨ ਹੀਲਹ ਨ ਹੋਸ਼ ॥ ਨ ਬੀਨੀ ਨ ਬੀਨਾਯਗੀ ਹਰ ਦ ਗੋਸ਼ ॥੧੪॥ | ਨ ਹਉਲੋ ਨ ਹਿੰਮਤ ਨ ਹੀਲਹ ਨ ਹੋਸ਼ ॥ ਨ ਬੀਨੀ ਨ ਬੀਨਾਯਗੀ ਹਰ ਦ ਗੋਸ਼ ॥੧੪॥ | ||
ਹਰਾਂ ਕਸ ਕਿ ਹਸਤ ਆਜ਼ਮਾਯਸ਼ ਬਵਦ ॥ ਵਜ਼ਾਂ ਦਉਰ ਦੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹਸ਼ ਬਵਦ ॥੧੫॥ | ਹਰਾਂ ਕਸ ਕਿ ਹਸਤ ਆਜ਼ਮਾਯਸ਼ ਬਵਦ ॥ ਵਜ਼ਾਂ ਦਉਰ ਦੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹਸ਼ ਬਵਦ ॥੧੫॥ | ||
ਅਜਬਮਾਂਦ ਦਾਨਾਇ ਦਉਰ ਈਂ ਜਵਾਬ ॥ ਸਖ਼ਨਬਾਜ਼ ਦੀਗਰ ਕਨਦ ਬਾ ਸਵਾਬ ॥੧੬॥ | ਅਜਬਮਾਂਦ ਦਾਨਾਇ ਦਉਰ ਈਂ ਜਵਾਬ ॥ ਸਖ਼ਨਬਾਜ਼ ਦੀਗਰ ਕਨਦ ਬਾ ਸਵਾਬ ॥੧੬॥ | ||
ਬਕਿੰਗਸ਼ ਦਰ ਆਮਦ ਦਿਰੰਗਸ਼ ਗਿਰਿਫ਼ਤ ॥ ਜਵਾਬੇ ਸਖ਼ਨ ਰਾ ਬਰੰਗਸ਼ ਗਿਰਿਫ਼ਤ ॥੧੭॥ | ਬਕਿੰਗਸ਼ ਦਰ ਆਮਦ ਦਿਰੰਗਸ਼ ਗਿਰਿਫ਼ਤ ॥ ਜਵਾਬੇ ਸਖ਼ਨ ਰਾ ਬਰੰਗਸ਼ ਗਿਰਿਫ਼ਤ ॥੧੭॥ | ||
ਚਪੋਰਾਸਤਸ਼ ਕਰਦ ਚਰਖੇ ਜ਼ਬਾਂ ॥ ਬਰਾ ਵਰਦ ਸਖ਼ਨੇ ਚ ਕੈਬਰ ਕਮਾਂ ॥੧੮॥ | ਚਪੋਰਾਸਤਸ਼ ਕਰਦ ਚਰਖੇ ਜ਼ਬਾਂ ॥ ਬਰਾ ਵਰਦ ਸਖ਼ਨੇ ਚ ਕੈਬਰ ਕਮਾਂ ॥੧੮॥ | ||
ਕਿ ਝ ਸ਼ਾਹਿ ਹਸ਼ਿਯਾਰ ਆਜ਼ਾਦ ਮਗ਼ਜ਼ ॥ ਚਿਰਾਮੇ ਤ ਗੋਈ ਦਰੀਂ ਕਾਰ ਨਗ਼ਜ਼ ॥੧੯॥ | ਕਿ ਝ ਸ਼ਾਹਿ ਹਸ਼ਿਯਾਰ ਆਜ਼ਾਦ ਮਗ਼ਜ਼ ॥ ਚਿਰਾਮੇ ਤ ਗੋਈ ਦਰੀਂ ਕਾਰ ਨਗ਼ਜ਼ ॥੧੯॥ | ||
ਕਸੇ ਰਾ ਸ਼ਵਦ ਕਾਰ ਈ ਦਰ ਜ਼ਮਾਂ ॥ ਵਜ਼ਾ ਹਸਤ ਝਬਅਸਤ ਜ਼ਾਹਰ ਜਹਾਂ ॥੨੦॥ | ਕਸੇ ਰਾ ਸ਼ਵਦ ਕਾਰ ਈ ਦਰ ਜ਼ਮਾਂ ॥ ਵਜ਼ਾ ਹਸਤ ਝਬਅਸਤ ਜ਼ਾਹਰ ਜਹਾਂ ॥੨੦॥ | ||
ਕਿ ਈਂ ਹਸਤ ਝਬੋ ਤ ਗੋਈ ਹਨਰ ॥ ਕਿ ਝ ਸ਼ਾਹ ਸ਼ਾਹਾਨ ਹਮਹ ਬਹਰ ਬਰ ॥੨੧॥ | ਕਿ ਈਂ ਹਸਤ ਝਬੋ ਤ ਗੋਈ ਹਨਰ ॥ ਕਿ ਝ ਸ਼ਾਹ ਸ਼ਾਹਾਨ ਹਮਹ ਬਹਰ ਬਰ ॥੨੧॥ | ||
ਨ ਦਰ ਜੰਗ ਪਸ਼ਤੋ ਨ ਦਸ਼ਨਾਮ ਦਾਦ ॥ ਨ ਅੰਗਸ਼ਤਬਰ ਹਰਫ਼ ਦਸ਼ਮਨ ਨਿਹਾਦ ॥੨੨॥ | ਨ ਦਰ ਜੰਗ ਪਸ਼ਤੋ ਨ ਦਸ਼ਨਾਮ ਦਾਦ ॥ ਨ ਅੰਗਸ਼ਤਬਰ ਹਰਫ਼ ਦਸ਼ਮਨ ਨਿਹਾਦ ॥੨੨॥ | ||
ਨ ਆਰਾਮ ਦਸ਼ਮਨ ਨ ਆਜ਼ਾਰ ਦੋਸਤ ॥ ਜਵਾਬੇ ਗਦਾਰਾ ਅਦੂਰਾ ਬਪੋਸਤ ॥੨੩॥ | ਨ ਆਰਾਮ ਦਸ਼ਮਨ ਨ ਆਜ਼ਾਰ ਦੋਸਤ ॥ ਜਵਾਬੇ ਗਦਾਰਾ ਅਦੂਰਾ ਬਪੋਸਤ ॥੨੩॥ | ||
ਨਵੀਸ਼ਿੰਦਹ ਰਾ ਜਾ ਨ ਹਰਫ਼ੋ ਨਿਹਦ ॥ ਸਖ਼ਨ ਰਾ ਬਹਕ ਜਾਇ ਸ਼ਰਫ਼ੋ ਦਿਹਦ ॥੨੪॥ | ਨਵੀਸ਼ਿੰਦਹ ਰਾ ਜਾ ਨ ਹਰਫ਼ੋ ਨਿਹਦ ॥ ਸਖ਼ਨ ਰਾ ਬਹਕ ਜਾਇ ਸ਼ਰਫ਼ੋ ਦਿਹਦ ॥੨੪॥ | ||
ਨ ਉਸਤਾਦ ਰਾ ਦਾਦ ਜਾਝ ਸਖ਼ਨ ॥ ਫ਼ਰਾਮੋਸ਼ਗੀ ਚੂੰ ਬਕਾਰੇ ਕਹਨ ॥੨੫॥ | ਨ ਉਸਤਾਦ ਰਾ ਦਾਦ ਜਾਝ ਸਖ਼ਨ ॥ ਫ਼ਰਾਮੋਸ਼ਗੀ ਚੂੰ ਬਕਾਰੇ ਕਹਨ ॥੨੫॥ | ||
ਬ ਬਦ ਮਸਲਿਹਤ ਕਸ ਨ ਦਾਦਨ ਦਿਗਰ ॥ ਬਿਹਸ ਨਾਮ ਓ ਚੂੰ ਤ ਗੋਯਦ ਹਨਰ ॥੨੬॥ | ਬ ਬਦ ਮਸਲਿਹਤ ਕਸ ਨ ਦਾਦਨ ਦਿਗਰ ॥ ਬਿਹਸ ਨਾਮ ਓ ਚੂੰ ਤ ਗੋਯਦ ਹਨਰ ॥੨੬॥ | ||
ਨ ਬੀਨਦ ਦਿਗ਼ਰ ਜ਼ਨ ਬ ਚਸ਼ਮੋ ਖ਼ਦਸ਼ ॥ ਨ ਬਦ ਕਾਰ ਕਸ ਕਰਦ ਨਜ਼ਰੇ ਬਦਸ਼ ॥੨੭॥ | ਨ ਬੀਨਦ ਦਿਗ਼ਰ ਜ਼ਨ ਬ ਚਸ਼ਮੋ ਖ਼ਦਸ਼ ॥ ਨ ਬਦ ਕਾਰ ਕਸ ਕਰਦ ਨਜ਼ਰੇ ਬਦਸ਼ ॥੨੭॥ | ||
ਨਜ਼ਰ ਕਰਦ ਕਸ ਬਰ ਨ ਹਰਫ਼ੇ ਹਰਾਮ ॥ ਨਿਗਹ ਦਾਸ਼ਤ ਬਰ ਸ਼ਕਰ ਯਜ਼ਦਾਂ ਮਦਾਮ ॥੨੮॥ | ਨਜ਼ਰ ਕਰਦ ਕਸ ਬਰ ਨ ਹਰਫ਼ੇ ਹਰਾਮ ॥ ਨਿਗਹ ਦਾਸ਼ਤ ਬਰ ਸ਼ਕਰ ਯਜ਼ਦਾਂ ਮਦਾਮ ॥੨੮॥ | ||
ਨਜ਼ਰ ਰਾ ਬ ਬਦਕਾਰ ਦੀਗਰ ਬ ਬਸਤ ॥ ਸ਼ਨਾਸੀ ਤ ਤਹਕੀਕ ਓ ਕੋਰ ਹਸਤ ॥੨੯॥ | ਨਜ਼ਰ ਰਾ ਬ ਬਦਕਾਰ ਦੀਗਰ ਬ ਬਸਤ ॥ ਸ਼ਨਾਸੀ ਤ ਤਹਕੀਕ ਓ ਕੋਰ ਹਸਤ ॥੨੯॥ | ||
ਕਦਨ ਰਾ ਨ ਦਾਰਦ ਬ ਬਦਕਾਰ ਕਾਰ ॥ ਨ ਦਰ ਜੰਗ ਪਸਪਾਉ ਪਸ਼ਤੇ ਬਰਾਰ ॥੩੦॥ | ਕਦਨ ਰਾ ਨ ਦਾਰਦ ਬ ਬਦਕਾਰ ਕਾਰ ॥ ਨ ਦਰ ਜੰਗ ਪਸਪਾਉ ਪਸ਼ਤੇ ਬਰਾਰ ॥੩੦॥ | ||
ਨ ਦਰਕਾਰ ਦਜ਼ਦੀ ਨ ਦਿਲ ਬਿਸ਼ਕਨੀ ॥ ਨ ਖ਼ਾਨਹ ਖ਼ਰਮ ਬਾਜ਼ ਨਹ ਰਹਜ਼ਨੀ ॥੩੧॥ | ਨ ਦਰਕਾਰ ਦਜ਼ਦੀ ਨ ਦਿਲ ਬਿਸ਼ਕਨੀ ॥ ਨ ਖ਼ਾਨਹ ਖ਼ਰਮ ਬਾਜ਼ ਨਹ ਰਹਜ਼ਨੀ ॥੩੧॥ | ||
ਬਨਾਕਸ ਦਆਝ ਨ ਗੋਯਦ ਸਖ਼ਨ ॥ ਬ ਖ਼ਾਹਸ਼ ਖ਼ਰਾਸ਼ੀ ਨ ਜੋਈ ਸਖ਼ਨ ॥੩੨॥ | ਬਨਾਕਸ ਦਆਝ ਨ ਗੋਯਦ ਸਖ਼ਨ ॥ ਬ ਖ਼ਾਹਸ਼ ਖ਼ਰਾਸ਼ੀ ਨ ਜੋਈ ਸਖ਼ਨ ॥੩੨॥ | ||
ਬ ਬਦਕਾਰ ਕਸ ਦਰ ਨ ਦਾਦੰਦ ਪਾਇ ॥ ਕਿ ਓ ਪਾਇ ਲੰਗ ਅਸਤ ਗੋਈ ਬਜਾਇ ॥੩੩॥ | ਬ ਬਦਕਾਰ ਕਸ ਦਰ ਨ ਦਾਦੰਦ ਪਾਇ ॥ ਕਿ ਓ ਪਾਇ ਲੰਗ ਅਸਤ ਗੋਈ ਬਜਾਇ ॥੩੩॥ | ||
ਬ ਦਜ਼ਦੀ ਮਤਾਰਾ ਨ ਆਲੂਦਹ ਦਸਤ ॥ ਬ ਖ਼ਰਸ਼ੇ ਹਰਾਮੋ ਕਸ਼ਾਯਦ ਨ ਦਸਤ ॥੩੪॥ | ਬ ਦਜ਼ਦੀ ਮਤਾਰਾ ਨ ਆਲੂਦਹ ਦਸਤ ॥ ਬ ਖ਼ਰਸ਼ੇ ਹਰਾਮੋ ਕਸ਼ਾਯਦ ਨ ਦਸਤ ॥੩੪॥ | ||
ਬ ਖ਼ਦ ਦਸਤ ਖ਼ਾਹੰਦ ਨ ਗੀਰੰਦ ਮਾਲ ॥ ਨ ਰਇਯਤ ਖ਼ਰਾਸ਼ੀ ਨ ਆਜਜ਼ ਜ਼ਵਾਲ ॥੩੫॥ | ਬ ਖ਼ਦ ਦਸਤ ਖ਼ਾਹੰਦ ਨ ਗੀਰੰਦ ਮਾਲ ॥ ਨ ਰਇਯਤ ਖ਼ਰਾਸ਼ੀ ਨ ਆਜਜ਼ ਜ਼ਵਾਲ ॥੩੫॥ | ||
ਦਿਗ਼ਰ ਜ਼ਨ ਨ ਖ਼ਦ ਦਸਤ ਅੰਦਾਖ਼ਤਨ ॥ ਰਈਯਤ ਖ਼ਲਾਸਹ ਨ ਬਰ ਤਾਖ਼ਤਨ ॥੩੬॥ | ਦਿਗ਼ਰ ਜ਼ਨ ਨ ਖ਼ਦ ਦਸਤ ਅੰਦਾਖ਼ਤਨ ॥ ਰਈਯਤ ਖ਼ਲਾਸਹ ਨ ਬਰ ਤਾਖ਼ਤਨ ॥੩੬॥ | ||
ਬਖ਼ਦ ਦਸਤ ਰਿਸ਼ਵਤ ਨ ਆਲੂਦਹ ਕਰਦ ॥ ਕਿ ਅਜ਼ ਸ਼ਾਹਿ ਦਸ਼ਮਨ ਬਰਾਵਰਦ ਗਰਦ ॥੩੭॥ | ਬਖ਼ਦ ਦਸਤ ਰਿਸ਼ਵਤ ਨ ਆਲੂਦਹ ਕਰਦ ॥ ਕਿ ਅਜ਼ ਸ਼ਾਹਿ ਦਸ਼ਮਨ ਬਰਾਵਰਦ ਗਰਦ ॥੩੭॥ | ||
ਨ ਜਾਝ ਅਦੂਰਾ ਦਿਹਦ ਵਕਤ ਜੰਗ ॥ ਬਬਾਰਸ਼ ਦਿਹਦ ਤੇਗ਼ ਤਰਕਸ਼ ਖ਼ਤੰਗ ॥੩੮॥ | ਨ ਜਾਝ ਅਦੂਰਾ ਦਿਹਦ ਵਕਤ ਜੰਗ ॥ ਬਬਾਰਸ਼ ਦਿਹਦ ਤੇਗ਼ ਤਰਕਸ਼ ਖ਼ਤੰਗ ॥੩੮॥ | ||
ਨ ਰਾਮਸ਼ ਦਿਹਦ ਅਸਪ ਰਾ ਵਕਤ ਕਾਰ ॥ ਨ ਜਾਯਸ਼ ਅਦੂਰਾ ਦਿਹਦ ਦਰ ਦਿਯਾਰ ॥੩੯॥ | ਨ ਰਾਮਸ਼ ਦਿਹਦ ਅਸਪ ਰਾ ਵਕਤ ਕਾਰ ॥ ਨ ਜਾਯਸ਼ ਅਦੂਰਾ ਦਿਹਦ ਦਰ ਦਿਯਾਰ ॥੩੯॥ | ||
ਕਿ ਬੇ ਦਸਤ ਓ ਹਸਤ ਗੋ ਪਰ ਹਨਰ ॥ ਬ ਆਲੂਦਗੀ ਦਰ ਨ ਬਸਤਨ ਕਮਰ ॥੪੦॥ | ਕਿ ਬੇ ਦਸਤ ਓ ਹਸਤ ਗੋ ਪਰ ਹਨਰ ॥ ਬ ਆਲੂਦਗੀ ਦਰ ਨ ਬਸਤਨ ਕਮਰ ॥੪੦॥ | ||
ਨ ਗੋਯਦ ਕਸੇ ਬਦ ਸਖ਼ਨ ਜ਼ੀਂ ਜ਼ਬਾਨ ॥ ਕਿ ਓ ਬੇ ਜ਼ਬਾਨਸਤ ਜ਼ਾਹਰ ਜਹਾਨ ॥੪੧॥ | ਨ ਗੋਯਦ ਕਸੇ ਬਦ ਸਖ਼ਨ ਜ਼ੀਂ ਜ਼ਬਾਨ ॥ ਕਿ ਓ ਬੇ ਜ਼ਬਾਨਸਤ ਜ਼ਾਹਰ ਜਹਾਨ ॥੪੧॥ | ||
ਸ਼ਨੀਦਨ ਨ ਬਦ ਸਖ਼ਨ ਕਸਰਾ ਬਗੋਸ਼ ॥ ਕਿ ਓ ਹਸਤ ਬੇਗੋਸ਼ ਗੋਈ ਬਹੋਸ਼ ॥੪੨॥ | ਸ਼ਨੀਦਨ ਨ ਬਦ ਸਖ਼ਨ ਕਸਰਾ ਬਗੋਸ਼ ॥ ਕਿ ਓ ਹਸਤ ਬੇਗੋਸ਼ ਗੋਈ ਬਹੋਸ਼ ॥੪੨॥ | ||
ਕਿ ਪਸ ਪਰਦਹ ਚਗ਼ਲੀ ਸ਼ਨੀਦਨ ਨ ਕਸ ॥ ਵਜ਼ਾਂ ਖ਼ਦ ਸ਼ਨਾਸੀ ਕਿ ਗੋਈ ਸ਼ਹਸ ॥੪੩॥ | ਕਿ ਪਸ ਪਰਦਹ ਚਗ਼ਲੀ ਸ਼ਨੀਦਨ ਨ ਕਸ ॥ ਵਜ਼ਾਂ ਖ਼ਦ ਸ਼ਨਾਸੀ ਕਿ ਗੋਈ ਸ਼ਹਸ ॥੪੩॥ | ||
ਕਸੇ ਕਾਰ ਬਦਰਾ ਨ ਗੀਰੰਦ ਬੋਇ ॥ ਕਿ ਓ ਹਸਤ ਬੇ ਬੀਨਿਓ ਨੇਕ ਖ਼ੋਇ ॥੪੪॥ | ਕਸੇ ਕਾਰ ਬਦਰਾ ਨ ਗੀਰੰਦ ਬੋਇ ॥ ਕਿ ਓ ਹਸਤ ਬੇ ਬੀਨਿਓ ਨੇਕ ਖ਼ੋਇ ॥੪੪॥ | ||
ਨ ਹਉਲੋ ਦਿਗ਼ਰ ਹਸਤ ਜਜ਼ਬਾ ਖ਼ਦਾਇ ॥ ਕਿ ਹਿੰਮਤ ਵਰਾਂ ਰਾ ਦਰਾਰਦ ਜ਼ਿ ਪਾਇ ॥੪੫॥ | ਨ ਹਉਲੋ ਦਿਗ਼ਰ ਹਸਤ ਜਜ਼ਬਾ ਖ਼ਦਾਇ ॥ ਕਿ ਹਿੰਮਤ ਵਰਾਂ ਰਾ ਦਰਾਰਦ ਜ਼ਿ ਪਾਇ ॥੪੫॥ | ||
ਬ ਹੋਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਹਮਹ ਵਕਤ ਜੰਗ ॥ ਕਿ ਕੋਸ਼ਸ਼ ਕਨਦ ਪਾਇ ਬ ਤੀਰੋ ਤਫ਼ੰਗ ॥੪੬॥ | ਬ ਹੋਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਹਮਹ ਵਕਤ ਜੰਗ ॥ ਕਿ ਕੋਸ਼ਸ਼ ਕਨਦ ਪਾਇ ਬ ਤੀਰੋ ਤਫ਼ੰਗ ॥੪੬॥ | ||
ਕਿ ਦਰਕਾਰ ਇਨਸਾਫ ਓ ਹਿੰਮਤ ਅਸਤ ॥ ਕਿ ਦਰ ਪੇਸ਼ ਗਰਬਾਇ ਓ ਆਜਜ਼ ਅਸਤ ॥੪੭॥ | ਕਿ ਦਰਕਾਰ ਇਨਸਾਫ ਓ ਹਿੰਮਤ ਅਸਤ ॥ ਕਿ ਦਰ ਪੇਸ਼ ਗਰਬਾਇ ਓ ਆਜਜ਼ ਅਸਤ ॥੪੭॥ | ||
ਨ ਹੀਲਹ ਕਨਦ ਵਕਤ ਦਰ ਕਾਰ ਜ਼ਾਰ ॥ ਨ ਹੈਬਤ ਕਨਦ ਦਸ਼ਮਨਾ ਬੇਸ਼ਮਾਰ ॥੪੮॥ | ਨ ਹੀਲਹ ਕਨਦ ਵਕਤ ਦਰ ਕਾਰ ਜ਼ਾਰ ॥ ਨ ਹੈਬਤ ਕਨਦ ਦਸ਼ਮਨਾ ਬੇਸ਼ਮਾਰ ॥੪੮॥ | ||
ਹਰਾਂ ਕਸ ਕਿ ਜ਼ੀਂ ਹਸਤ ਗਾਜ਼ੀ ਬਵਦ ॥ ਬ ਕਾਰੇ ਜਹਾਂ ਰਜ਼ਮ ਸਾਜ਼ੀ ਕਨਦ ॥੪੯॥ | ਹਰਾਂ ਕਸ ਕਿ ਜ਼ੀਂ ਹਸਤ ਗਾਜ਼ੀ ਬਵਦ ॥ ਬ ਕਾਰੇ ਜਹਾਂ ਰਜ਼ਮ ਸਾਜ਼ੀ ਕਨਦ ॥੪੯॥ | ||
ਕਸੇ ਰਾ ਕਿ ਈਂ ਕਾਰ ਆਯਦ ਪਸੰਦ ॥ ਵਜ਼ਾਂ ਸ਼ਾਹਿ ਬਾਸ਼ਦ ਜਹਾਂ ਅਰਜ਼ਮੰਦ ॥੫੦॥ | ਕਸੇ ਰਾ ਕਿ ਈਂ ਕਾਰ ਆਯਦ ਪਸੰਦ ॥ ਵਜ਼ਾਂ ਸ਼ਾਹਿ ਬਾਸ਼ਦ ਜਹਾਂ ਅਰਜ਼ਮੰਦ ॥੫੦॥ | ||
ਸ਼ਨੀਦ ਈਂ ਸਖ਼ਨ ਦਉਰ ਦਾਨਾ ਵਜ਼ੀਰ ॥ ਕਿ ਆਕਲ ਸ਼ਨਾਸ ਅਸਤ ਪੋਜ਼ਸ਼ ਪਜ਼ੀਰ ॥੫੧॥ | ਸ਼ਨੀਦ ਈਂ ਸਖ਼ਨ ਦਉਰ ਦਾਨਾ ਵਜ਼ੀਰ ॥ ਕਿ ਆਕਲ ਸ਼ਨਾਸ ਅਸਤ ਪੋਜ਼ਸ਼ ਪਜ਼ੀਰ ॥੫੧॥ | ||
ਕਸੇ ਰਾ ਸ਼ਨਾਸਦ ਬ ਅਕਲੇ ਬਿਹੀ ॥ ਮਰੋ ਰਾ ਬਿਦਿਹ ਤਾਜ ਤਖ਼ਤੋ ਮਹੀ ॥੫੨॥ | ਕਸੇ ਰਾ ਸ਼ਨਾਸਦ ਬ ਅਕਲੇ ਬਿਹੀ ॥ ਮਰੋ ਰਾ ਬਿਦਿਹ ਤਾਜ ਤਖ਼ਤੋ ਮਹੀ ॥੫੨॥ | ||
ਬ ਬਖ਼ਸ਼ੀਦ ਓ ਰਾ ਮਹੀ ਤਖ਼ਤ ਤਾਜ ॥ ਗਰ ਓ ਰਾ ਸ਼ਨਾਸੀ ਰਈਯਤ ਨਿਵਾਜ਼ ॥੫੩॥ | ਬ ਬਖ਼ਸ਼ੀਦ ਓ ਰਾ ਮਹੀ ਤਖ਼ਤ ਤਾਜ ॥ ਗਰ ਓ ਰਾ ਸ਼ਨਾਸੀ ਰਈਯਤ ਨਿਵਾਜ਼ ॥੫੩॥ | ||
ਬ ਹੈਰਤ ਦਰ ਆਮਦ ਬਪਿਸਰਾਂ ਚਹਾਰ ॥ ਕਸੇ ਗੋਇ ਗੀਰਦ ਹਮਹ ਵਕਤ ਕਾਰ ॥੫੪॥ | ਬ ਹੈਰਤ ਦਰ ਆਮਦ ਬਪਿਸਰਾਂ ਚਹਾਰ ॥ ਕਸੇ ਗੋਇ ਗੀਰਦ ਹਮਹ ਵਕਤ ਕਾਰ ॥੫੪॥ | ||
ਹਰਾਂ ਕਸ ਕਿ ਰਾ ਅਕਲ ਯਾਰੀ ਦਿਹਦ ॥ ਬ ਕਾਰੇ ਜਹਾਂ ਕਾਮਗਾਰੀ ਕਨਦ ॥੫੫॥ | ਹਰਾਂ ਕਸ ਕਿ ਰਾ ਅਕਲ ਯਾਰੀ ਦਿਹਦ ॥ ਬ ਕਾਰੇ ਜਹਾਂ ਕਾਮਗਾਰੀ ਕਨਦ ॥੫੫॥ | ||
ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਸਾਗ਼ਰੇ ਸਬਜ਼ ਰੰਗ ॥ ਕਿ ਮਾਰਾ ਬਕਾਰ ਅਸਤ ਦਰ ਵਕਤ ਜੰਗ ॥੫੬॥ | ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਸਾਗ਼ਰੇ ਸਬਜ਼ ਰੰਗ ॥ ਕਿ ਮਾਰਾ ਬਕਾਰ ਅਸਤ ਦਰ ਵਕਤ ਜੰਗ ॥੫੬॥ | ||
ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਸਾਗ਼ਰੇ ਨੈਨ ਪਾਨ ॥ ਕਨਦ ਪੀਰ ਸਦ ਸਾਲਹ ਰਾ ਨਉ ਜਵਾਨ ॥੫੭॥੩॥ | ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਸਾਗ਼ਰੇ ਨੈਨ ਪਾਨ ॥ ਕਨਦ ਪੀਰ ਸਦ ਸਾਲਹ ਰਾ ਨਉ ਜਵਾਨ ॥੫੭॥੩॥ | ||
</center> | |||
</div> | |||
==Copyright Translation of PritPal Singh Bindra== | ==Copyright Translation of PritPal Singh Bindra== |
Latest revision as of 06:23, 1 May 2010
Hikayat Number three, is logically enough, a description of the perfect ruler, who fears God and no one else.
ææ Beginning ææ Hikayat 2 ææ Hikayat 3 ææ Hikayat 4 ææ Hikayat 5 ææ Hikayat 6 ææ Hikayat 7 ææ ææ Hikayat 8 ææ Hikayat 9 ææ Hikayat 10 ææ Hikayat 11 ææ Hikayat 12 (End of Zafarnamah)) ææ |
Bani
Page 2277
ਖ਼ਦਾਵੰਦ ਦਾਨਸ਼ ਦਿਹੋ ਦਾਦਗਰ ॥ ਰਜ਼ਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਰੋਜ਼ੀ ਦਿਹੋ ਹਰ ਹਨਰ ॥੧॥
ਅਮਾਂ ਬਖ਼ਸ਼ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦ ਓ ਦਸਤਗੀਰ ॥ ਕਸ਼ਾਯਸ਼ ਕਨੋ ਰਹਿ ਨਮਾਯਸ਼ ਪਜ਼ੀਰ ॥੨॥
ਹਿਕਾਯਤ ਸ਼ਨੀਦਮ ਯਕੇ ਨੇਕ ਮਰਦ ॥ ਕਿ ਅਜ਼ ਦਉਰ ਦਸ਼ਮਨ ਬਰਾਵਰਦ ਗਰਦ ॥੩॥
ਖ਼ਸਮ ਅਫ਼ਕਨੋ ਸ਼ਾਹਿ ਚੀਂ ਦਿਲ ਫ਼ਰਾਜ਼ ॥ ਗ਼ਰੀਬਲ ਨਿਵਾਜ਼ੋ ਗ਼ਨੀਮਲ ਗਦਾਜ਼ ॥੪॥
ਜਿ ਰਜ਼ਮੋ ਬ ਬਜ਼ਮੋ ਹਮਹ ਬੰਦਬਸਤ ॥ ਕਿ ਬਿਸਯਾਰ ਤੇਗ਼ ਅਸਤ ਹਸ਼ਯਾਰ ਦਸਤ ॥੫॥
ਨਿਵਾਲਹ ਪਿਯਾਲਹ ਜਿ ਰਜ਼ਮੋ ਬ ਬਜ਼ਮ ॥ ਤ ਗਫ਼ਤੀ ਕਿ ਦੀਗਰ ਯਲੇ ਸ਼ਦ ਬ ਬਜ਼ਮ ॥੬॥
ਜ਼ਿ ਤੀਰੋ ਤਫ਼ੰਗ ਹਮ ਚ ਆਮਖ਼ਤਹ ਸ਼ਦ ॥ ਤ ਗੋਈ ਕਿ ਦਰ ਸ਼ਿਕਮ ਅੰਦੋਖ਼ਤਹ ਸ਼ਦ ॥੭॥
ਚ ਮਾਲਸ਼ ਗਿਰਾਨਸ਼ ਮਤਾਯਸ਼ ਅਜ਼ੀਮ ॥ ਕਿ ਮਲਕਸ਼ ਬਸੇ ਅਸਤ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਕਰੀਮ ॥੮॥
ਅਜ਼ੋ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਬ ਆਖ਼ਰ ਸ਼ਦਸਤ ॥ ਨਿਸ਼ਸਤੰਦ ਵਜ਼ੀਰਾਨ ਓ ਪੇਸ਼ ਪਸਤ ॥੯॥
ਜ਼ਿ ਤੋ ਪਸ ਕਿਰਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਦਿਹਮ ॥ ਕਿਰਾ ਤਾਜ ਇਕਬਾਲ ਬਰ ਸਰ ਨਿਹਮ ॥੧੦॥
ਕਿਰਾ ਮਰਦ ਅਜ਼ ਖ਼ਾਨਹ ਬੇਰੂੰ ਕਨਦ ॥ ਕਿਰਾ ਬਖ਼ਤ ਇਕਬਾਲ ਬਰ ਸਰ ਨਿਹਦ ॥੧੧॥
ਬ ਹੋਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਕਸ਼ਾਦੋ ਦ ਚਸ਼ਮ ॥ ਬਗਫ਼ਤਾ ਸਖ਼ਨ ਸ਼ਾਹਿ ਪੇਸ਼ੀਨ ਰਸਮ ॥੧੨॥
ਨ ਪਾਓ ਨ ਦਸਤੋ ਨ ਚਸ਼ਮੋ ਜ਼ਬਾਂ ॥ ਨ ਹੋਸ਼ੋ ਨ ਹਿੰਮਤ ਨ ਹੈਬਤ ਕਸਾਂ ॥੧੩॥
ਨ ਹਉਲੋ ਨ ਹਿੰਮਤ ਨ ਹੀਲਹ ਨ ਹੋਸ਼ ॥ ਨ ਬੀਨੀ ਨ ਬੀਨਾਯਗੀ ਹਰ ਦ ਗੋਸ਼ ॥੧੪॥
ਹਰਾਂ ਕਸ ਕਿ ਹਸਤ ਆਜ਼ਮਾਯਸ਼ ਬਵਦ ॥ ਵਜ਼ਾਂ ਦਉਰ ਦੀ ਬਾਦਸ਼ਾਹਸ਼ ਬਵਦ ॥੧੫॥
ਅਜਬਮਾਂਦ ਦਾਨਾਇ ਦਉਰ ਈਂ ਜਵਾਬ ॥ ਸਖ਼ਨਬਾਜ਼ ਦੀਗਰ ਕਨਦ ਬਾ ਸਵਾਬ ॥੧੬॥
ਬਕਿੰਗਸ਼ ਦਰ ਆਮਦ ਦਿਰੰਗਸ਼ ਗਿਰਿਫ਼ਤ ॥ ਜਵਾਬੇ ਸਖ਼ਨ ਰਾ ਬਰੰਗਸ਼ ਗਿਰਿਫ਼ਤ ॥੧੭॥
ਚਪੋਰਾਸਤਸ਼ ਕਰਦ ਚਰਖੇ ਜ਼ਬਾਂ ॥ ਬਰਾ ਵਰਦ ਸਖ਼ਨੇ ਚ ਕੈਬਰ ਕਮਾਂ ॥੧੮॥
ਕਿ ਝ ਸ਼ਾਹਿ ਹਸ਼ਿਯਾਰ ਆਜ਼ਾਦ ਮਗ਼ਜ਼ ॥ ਚਿਰਾਮੇ ਤ ਗੋਈ ਦਰੀਂ ਕਾਰ ਨਗ਼ਜ਼ ॥੧੯॥
ਕਸੇ ਰਾ ਸ਼ਵਦ ਕਾਰ ਈ ਦਰ ਜ਼ਮਾਂ ॥ ਵਜ਼ਾ ਹਸਤ ਝਬਅਸਤ ਜ਼ਾਹਰ ਜਹਾਂ ॥੨੦॥
ਕਿ ਈਂ ਹਸਤ ਝਬੋ ਤ ਗੋਈ ਹਨਰ ॥ ਕਿ ਝ ਸ਼ਾਹ ਸ਼ਾਹਾਨ ਹਮਹ ਬਹਰ ਬਰ ॥੨੧॥
ਨ ਦਰ ਜੰਗ ਪਸ਼ਤੋ ਨ ਦਸ਼ਨਾਮ ਦਾਦ ॥ ਨ ਅੰਗਸ਼ਤਬਰ ਹਰਫ਼ ਦਸ਼ਮਨ ਨਿਹਾਦ ॥੨੨॥
ਨ ਆਰਾਮ ਦਸ਼ਮਨ ਨ ਆਜ਼ਾਰ ਦੋਸਤ ॥ ਜਵਾਬੇ ਗਦਾਰਾ ਅਦੂਰਾ ਬਪੋਸਤ ॥੨੩॥
ਨਵੀਸ਼ਿੰਦਹ ਰਾ ਜਾ ਨ ਹਰਫ਼ੋ ਨਿਹਦ ॥ ਸਖ਼ਨ ਰਾ ਬਹਕ ਜਾਇ ਸ਼ਰਫ਼ੋ ਦਿਹਦ ॥੨੪॥
ਨ ਉਸਤਾਦ ਰਾ ਦਾਦ ਜਾਝ ਸਖ਼ਨ ॥ ਫ਼ਰਾਮੋਸ਼ਗੀ ਚੂੰ ਬਕਾਰੇ ਕਹਨ ॥੨੫॥
ਬ ਬਦ ਮਸਲਿਹਤ ਕਸ ਨ ਦਾਦਨ ਦਿਗਰ ॥ ਬਿਹਸ ਨਾਮ ਓ ਚੂੰ ਤ ਗੋਯਦ ਹਨਰ ॥੨੬॥
ਨ ਬੀਨਦ ਦਿਗ਼ਰ ਜ਼ਨ ਬ ਚਸ਼ਮੋ ਖ਼ਦਸ਼ ॥ ਨ ਬਦ ਕਾਰ ਕਸ ਕਰਦ ਨਜ਼ਰੇ ਬਦਸ਼ ॥੨੭॥
ਨਜ਼ਰ ਕਰਦ ਕਸ ਬਰ ਨ ਹਰਫ਼ੇ ਹਰਾਮ ॥ ਨਿਗਹ ਦਾਸ਼ਤ ਬਰ ਸ਼ਕਰ ਯਜ਼ਦਾਂ ਮਦਾਮ ॥੨੮॥
ਨਜ਼ਰ ਰਾ ਬ ਬਦਕਾਰ ਦੀਗਰ ਬ ਬਸਤ ॥ ਸ਼ਨਾਸੀ ਤ ਤਹਕੀਕ ਓ ਕੋਰ ਹਸਤ ॥੨੯॥
ਕਦਨ ਰਾ ਨ ਦਾਰਦ ਬ ਬਦਕਾਰ ਕਾਰ ॥ ਨ ਦਰ ਜੰਗ ਪਸਪਾਉ ਪਸ਼ਤੇ ਬਰਾਰ ॥੩੦॥
ਨ ਦਰਕਾਰ ਦਜ਼ਦੀ ਨ ਦਿਲ ਬਿਸ਼ਕਨੀ ॥ ਨ ਖ਼ਾਨਹ ਖ਼ਰਮ ਬਾਜ਼ ਨਹ ਰਹਜ਼ਨੀ ॥੩੧॥
ਬਨਾਕਸ ਦਆਝ ਨ ਗੋਯਦ ਸਖ਼ਨ ॥ ਬ ਖ਼ਾਹਸ਼ ਖ਼ਰਾਸ਼ੀ ਨ ਜੋਈ ਸਖ਼ਨ ॥੩੨॥
ਬ ਬਦਕਾਰ ਕਸ ਦਰ ਨ ਦਾਦੰਦ ਪਾਇ ॥ ਕਿ ਓ ਪਾਇ ਲੰਗ ਅਸਤ ਗੋਈ ਬਜਾਇ ॥੩੩॥
ਬ ਦਜ਼ਦੀ ਮਤਾਰਾ ਨ ਆਲੂਦਹ ਦਸਤ ॥ ਬ ਖ਼ਰਸ਼ੇ ਹਰਾਮੋ ਕਸ਼ਾਯਦ ਨ ਦਸਤ ॥੩੪॥
ਬ ਖ਼ਦ ਦਸਤ ਖ਼ਾਹੰਦ ਨ ਗੀਰੰਦ ਮਾਲ ॥ ਨ ਰਇਯਤ ਖ਼ਰਾਸ਼ੀ ਨ ਆਜਜ਼ ਜ਼ਵਾਲ ॥੩੫॥
ਦਿਗ਼ਰ ਜ਼ਨ ਨ ਖ਼ਦ ਦਸਤ ਅੰਦਾਖ਼ਤਨ ॥ ਰਈਯਤ ਖ਼ਲਾਸਹ ਨ ਬਰ ਤਾਖ਼ਤਨ ॥੩੬॥
ਬਖ਼ਦ ਦਸਤ ਰਿਸ਼ਵਤ ਨ ਆਲੂਦਹ ਕਰਦ ॥ ਕਿ ਅਜ਼ ਸ਼ਾਹਿ ਦਸ਼ਮਨ ਬਰਾਵਰਦ ਗਰਦ ॥੩੭॥
ਨ ਜਾਝ ਅਦੂਰਾ ਦਿਹਦ ਵਕਤ ਜੰਗ ॥ ਬਬਾਰਸ਼ ਦਿਹਦ ਤੇਗ਼ ਤਰਕਸ਼ ਖ਼ਤੰਗ ॥੩੮॥
ਨ ਰਾਮਸ਼ ਦਿਹਦ ਅਸਪ ਰਾ ਵਕਤ ਕਾਰ ॥ ਨ ਜਾਯਸ਼ ਅਦੂਰਾ ਦਿਹਦ ਦਰ ਦਿਯਾਰ ॥੩੯॥
ਕਿ ਬੇ ਦਸਤ ਓ ਹਸਤ ਗੋ ਪਰ ਹਨਰ ॥ ਬ ਆਲੂਦਗੀ ਦਰ ਨ ਬਸਤਨ ਕਮਰ ॥੪੦॥
ਨ ਗੋਯਦ ਕਸੇ ਬਦ ਸਖ਼ਨ ਜ਼ੀਂ ਜ਼ਬਾਨ ॥ ਕਿ ਓ ਬੇ ਜ਼ਬਾਨਸਤ ਜ਼ਾਹਰ ਜਹਾਨ ॥੪੧॥
ਸ਼ਨੀਦਨ ਨ ਬਦ ਸਖ਼ਨ ਕਸਰਾ ਬਗੋਸ਼ ॥ ਕਿ ਓ ਹਸਤ ਬੇਗੋਸ਼ ਗੋਈ ਬਹੋਸ਼ ॥੪੨॥
ਕਿ ਪਸ ਪਰਦਹ ਚਗ਼ਲੀ ਸ਼ਨੀਦਨ ਨ ਕਸ ॥ ਵਜ਼ਾਂ ਖ਼ਦ ਸ਼ਨਾਸੀ ਕਿ ਗੋਈ ਸ਼ਹਸ ॥੪੩॥
ਕਸੇ ਕਾਰ ਬਦਰਾ ਨ ਗੀਰੰਦ ਬੋਇ ॥ ਕਿ ਓ ਹਸਤ ਬੇ ਬੀਨਿਓ ਨੇਕ ਖ਼ੋਇ ॥੪੪॥
ਨ ਹਉਲੋ ਦਿਗ਼ਰ ਹਸਤ ਜਜ਼ਬਾ ਖ਼ਦਾਇ ॥ ਕਿ ਹਿੰਮਤ ਵਰਾਂ ਰਾ ਦਰਾਰਦ ਜ਼ਿ ਪਾਇ ॥੪੫॥
ਬ ਹੋਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਹਮਹ ਵਕਤ ਜੰਗ ॥ ਕਿ ਕੋਸ਼ਸ਼ ਕਨਦ ਪਾਇ ਬ ਤੀਰੋ ਤਫ਼ੰਗ ॥੪੬॥
ਕਿ ਦਰਕਾਰ ਇਨਸਾਫ ਓ ਹਿੰਮਤ ਅਸਤ ॥ ਕਿ ਦਰ ਪੇਸ਼ ਗਰਬਾਇ ਓ ਆਜਜ਼ ਅਸਤ ॥੪੭॥
ਨ ਹੀਲਹ ਕਨਦ ਵਕਤ ਦਰ ਕਾਰ ਜ਼ਾਰ ॥ ਨ ਹੈਬਤ ਕਨਦ ਦਸ਼ਮਨਾ ਬੇਸ਼ਮਾਰ ॥੪੮॥
ਹਰਾਂ ਕਸ ਕਿ ਜ਼ੀਂ ਹਸਤ ਗਾਜ਼ੀ ਬਵਦ ॥ ਬ ਕਾਰੇ ਜਹਾਂ ਰਜ਼ਮ ਸਾਜ਼ੀ ਕਨਦ ॥੪੯॥
ਕਸੇ ਰਾ ਕਿ ਈਂ ਕਾਰ ਆਯਦ ਪਸੰਦ ॥ ਵਜ਼ਾਂ ਸ਼ਾਹਿ ਬਾਸ਼ਦ ਜਹਾਂ ਅਰਜ਼ਮੰਦ ॥੫੦॥
ਸ਼ਨੀਦ ਈਂ ਸਖ਼ਨ ਦਉਰ ਦਾਨਾ ਵਜ਼ੀਰ ॥ ਕਿ ਆਕਲ ਸ਼ਨਾਸ ਅਸਤ ਪੋਜ਼ਸ਼ ਪਜ਼ੀਰ ॥੫੧॥
ਕਸੇ ਰਾ ਸ਼ਨਾਸਦ ਬ ਅਕਲੇ ਬਿਹੀ ॥ ਮਰੋ ਰਾ ਬਿਦਿਹ ਤਾਜ ਤਖ਼ਤੋ ਮਹੀ ॥੫੨॥
ਬ ਬਖ਼ਸ਼ੀਦ ਓ ਰਾ ਮਹੀ ਤਖ਼ਤ ਤਾਜ ॥ ਗਰ ਓ ਰਾ ਸ਼ਨਾਸੀ ਰਈਯਤ ਨਿਵਾਜ਼ ॥੫੩॥
ਬ ਹੈਰਤ ਦਰ ਆਮਦ ਬਪਿਸਰਾਂ ਚਹਾਰ ॥ ਕਸੇ ਗੋਇ ਗੀਰਦ ਹਮਹ ਵਕਤ ਕਾਰ ॥੫੪॥
ਹਰਾਂ ਕਸ ਕਿ ਰਾ ਅਕਲ ਯਾਰੀ ਦਿਹਦ ॥ ਬ ਕਾਰੇ ਜਹਾਂ ਕਾਮਗਾਰੀ ਕਨਦ ॥੫੫॥
ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਸਾਗ਼ਰੇ ਸਬਜ਼ ਰੰਗ ॥ ਕਿ ਮਾਰਾ ਬਕਾਰ ਅਸਤ ਦਰ ਵਕਤ ਜੰਗ ॥੫੬॥
ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਸਾਗ਼ਰੇ ਨੈਨ ਪਾਨ ॥ ਕਨਦ ਪੀਰ ਸਦ ਸਾਲਹ ਰਾ ਨਉ ਜਵਾਨ ॥੫੭॥੩॥
Copyright Translation of PritPal Singh Bindra
The only Translation available, the translation is done by Bindra which may be contain his personal views/ or personal grudges. We are not responsible for any error in translation.
Glory to God
God is the endower of all wisdom and justice.
(He) bestows bliss, living and ingenuity.(1)
(He) is benevolent and helper,
(He) disintegrates the bondage, and guides our thought.(2)
Listen now, the Tale of a kind man,
Who trampled the enemies in the dust.(3)
He, the King of China, was very shrewd and openhearted.
He elevated the poor but looked down upon the egoists.(4)
He was adept in the war and in all the (court) managements.
In swordsmanship, he was very swift in the movements of his hands.(5)
His masterly sword and gun actions were much proficient.
He was second to none in eating and drinking and, both, in his fighting feats and court manners,
You would think, ‘Could there be any one like him?’(6)
He was so much proficient in throwing the arrows and shooting the gun,
That you would reflect, he was trained in his mother’s abdomen.(7)
He had abundance of wealth.
He ruled over many counties through Karim, the Bountiful.(8)
(Abruptly) his kingdom was terminated.
And all his Ministers came and positioned themselves around him.(9)
(They asked), ‘Who could we endow the kingdom after you?
‘And on whose head the crown be replaced and royal canopy entrusted?(10)
‘Whom should we get out of his house?
‘And who should be delegated the power to rule?’(11)
When the King regained the cognisance, opened his both the eyes,
And uttered the words as per his protocol,(12)
‘The one who has no feet, no hands, no eyes and no tongue,
‘Neither shows cleverness, nor zeal, and possesses no fear.(13)
‘He has no anxiety, no wit, no lame excuses and no laziness.
‘Neither he can smell and see, nor can hear from both the ears.(14)
‘One who has such eight traits,
‘Enthrone him to run the righteous kingdom.’(15)
The wise man of the time was surprised to hear this.
To clarify he determined to ask again.(16)
He came in the court, pondered over thoroughly,
And tried to comprehend the (King’s) preposition.(17)
Walking left and right and moving around,
Suddenly, he brought the words out like the arrows from the bow.(18)
‘O, King! You are (man of) unconstrained thinking.
‘I am surprised at whatever you have remarked.(19)
‘If there is any worldly assignment of such magnitude,
‘It is sin to leave that to the world to handle (itself).(20)
‘Oh, the King of the earth and the seas!
‘How do you call these eight drawbacks as the virtues?(21)
‘Neither you have ever shown your back in the fight, nor abused any body.
‘You have never even pointed a finger at (the enemies) writ.(22)
‘Neither you have afflicted the friends, nor the enemies, to enjoy the comforts.
‘You never disappointed the seekers, nor let enemy unthrashed.(23)
‘You never let a scribe to write the vices,
‘And have always given prominence to the truth.(24)
‘You have never given a cause to your teacher to admonish you,
‘Why have you forgotten your good deeds?(25)
‘Be in your faculty. How can a person dispute the virtues associated with your name?(26)
‘Neither you have given disdainful looks to any woman,
‘Nor you have thought bad of any person’s work.(27)
‘You have not objected to the improper act of any man.
‘You have been always referring to the God, Almighty, in gratitude.’(28)
(The King Replied)
‘Look consciously, the one who is blind,
‘(He) is keeping his vision restrained from other’s vices.(29)
‘(The lame) has no feet to step into bad deeds, and, in the war,
he does not turn back like thousand others.(30)
‘Neither he goes to commit theft to cause distress to dissimilar,
‘Nor he goes out to take alcohol, nor does he execute cheating.(31)
‘(The mute) does not spell out bad words,
‘And does not desire to use ill-inflicting words.(32)
‘(He) does not interfere into other people affairs,
‘It is true, when one has impaired (hands),(33)
‘(He) does not handle the stolen goods,
‘Because he cannot stretch his hands to grab other person’s belongings.(34)
‘(He) does not wish to touch other people’s effects,
‘He does not bother his subject and the poor are not trodden.(35)
‘Neither he mishandles other person’s woman,
‘Nor he infringes with the independence of his subject.(36)
‘He does not defile his hands by accepting bribes.
‘Rather he raises them to put to dust the foes of the king.(37)
‘In the jungle he does not give chance to the enemy,
‘By throwing arrows and brandishing the sword.(38)
‘During the action he do not let the horses rest,
‘And does not let the enemy enter the country.(39)
‘The one who exists having no hands, is unblemished,
‘Because he cannot not indulge in the bad deeds.(40)
‘The one who does not use one’s tongue (negatively),
‘That tongue-less gets fame in the world.(41)
‘One who does not listen to the back-biting talks,
‘He is like a deaf-mute.(42)
‘The one who does not think the ill of any body even in adversity,
‘(He is) considered as worthy as your king.(43)
‘One who is not receptive to hear against any body,
‘He is without an ego and is of good nature.(44)
‘Except God, one who does not fear any body,
‘He treads upon the enemy eliminating him in the dust.(45)
‘He remains alert through out the battle,
‘And uses hands and feet to throw arrows and shoots guns.(46)
‘To do the justice, he always girds up his lions,
‘And remains meek in the company of the meek.(47)
‘Neither he depicts any hesitation during the war,
‘Nor he gets scared while facing gigantic enemies.(48)
‘If there has been such a dauntless person,
‘Who remains prepared for war remaining domesticated,(49)
‘And his operations are approved by people,
‘He is revered as the saviour king.’(50)
Thus he had spoken to the wise minister,
Who was intelligent enough to acquiesce to these exhortations.(51)
(Minister:)
‘Adopt a person, who manifests wisdom,
‘Let him rule the earth by occupying the throne and crown.(52)
‘Endow him the throne and power to rule,
‘Provided he has the ability to recognise the public.’(53)
All the four sons were amazed to hear all this.
Who will pick the ball now? They pondered.(54)
One, whose intelligence supports him,
And whose desires are fulfilled.(55)
(The poet says),
“Oh! Saki, bring me the cup full of eyes-exhilarator,
Which restores the youthful vigour in a hundred year old.(57)
Tale Three - Completed