Darpan 665
Hukamnama on November 13, 2006 | |
Punjabi Darpan SikhToTheMAX SriGuruGranth Link | |
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ 3 ॥ ਜੋ ਹਰਿ ਸੇਵਹਿ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥ ਤਿਨ ਹਿਰਦੈ ਸਾਚ ਸਚਾ ਮਖਿ ਨਾਉ ॥ ਸਾਚੋ ਸਾਚ ਸਮਾਲਿਹ ਦਖ ਜਾਇ ॥ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥1॥ ਗਰਬਾਣੀ ਸਣਿ ਮੈਲ ਗਵਾਝ ॥ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਨਾਮ ਮੰਨਿ ਵਸਾਝ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕੂੜ ਕਸਤ ਤਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬਝਾਝ ॥ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਹਜਿ ਸਖ ਪਾਝ ॥ ਗਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਤਾ ਆਪ ਜਾਇ ॥ ਸਾਚ ਮਹਲ ਪਾਝ ਹਰਿ ਗਣ ਗਾਇ ॥2॥ ਨ ਸਬਦ ਬੂਝੈ ਨ ਜਾਣੈ ਬਾਣੀ ॥ ਮਨਮਖਿ ਅੰਧੇ ਦਖਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥ ਸਤਿਗਰ ਭੇਟੇ ਤਾ ਸਖ ਪਾਝ ॥ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹ ਠਾਕਿ ਰਹਾਝ ॥3॥ ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਝ ਦਾਤਾ ਇਕ ਸੋਇ ॥ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥ ਮਿਲਿ ਪਰੀਤਮ ਸਾਚੇ ਗਣ ਗਾਵਾ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਾ ਭਾਵਾ ॥4॥5॥ | |
ਪਦ ਅਰਥ :-ਸੇਵਹਿ-ਸੇਂਵਦੇ ਹਨ, ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ । ਜਾਉ-ਜਾਉਂ, ਮੈਂ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ । ਬਲਿ-ਕਰਬਾਨ । ਹਿਰਦੈ-ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ । ਸਾਚ-ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹਰੀ । ਮਖਿ-ਮੂੰਹ ਵਿਚ । ਸਚਾ-ਸਦਾ-ਥਿਰ । ਸਾਚੋ ਸਾਚ-ਸਾਚ ਹੀ ਸਾਚ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਭੂ ਹੀ । ਸਮਾਲਿਹ-(ਹੇ ਭਾਈ !) ਸਾਂਭ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰੋ । ਸਬਦਿ-ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ।1। ਸਣਿ-(ਹੇ ਭਾਈ !) ਸਣਿਆ ਕਰ । ਸਹਜੇ-ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ । ਮੰਨਿ-ਮਨਿ, ਮਨ ਵਿਚ ।1।ਰਹਾਉ। ਕੂੜ ਕਸਤ-ਝੂਠ ਫ਼ਰੇਬ । ਅਗਨਿ-ਅੱਗ । ਭਾਣੈ-ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ । ਆਪ-ਆਪਾ-ਭਾਵ । ਮਹਲ-ਟਿਕਾਣਾ ।2। ਬੂਝੈ-ਸਮਝਦਾ । ਜਾਣੈ-ਸਾਂਝ ਪਾਂਦਾ । ਦਖਿ-ਦੱਖ ਵਿਚ । ਵਿਹਾਣੀ-ਬੀਤਦੀ ਹੈ । ਭੇਟੇ-ਮਿਲਦਾ ਹੈ । ਤਾਂ-ਤਦੋਂ । ਵਿਚਹ-ਮਨ ਵਿਚੋਂ । ਠਾਕਿ-ਰੋਕ ਕੇ ।3। ਕਿਸ ਨੋ- {ਲਫ਼ਜ਼ ‘ਕਿਸ’ ਦਾ ਸੰਬੰਧਕ ‘ਨੋ’ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉੱਡ ਗਿਆ ਹੈ} । ਸਬਦਿ-ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਰਾਹੀਂ । ਮਿਲਿ-ਮਿਲ ਕੇ । ਸਾਚੇ ਭਾਵਾ-ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਭੂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਲੱਗਾਂ {ਭਾਵਾਂ} । ਗਾਵਾ-ਗਾਵਾਂ ।4। | |
ਅਰਥ :-ਹੇ ਭਾਈ ! ਗਰੂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਸਣਿਆ ਕਰ, (ਇਹ ਬਾਣੀ ਮਨ ਵਿਚੋਂ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ) ਮੈਲ ਦੂਰ ਕਰ ਦੇਂਦੀ ਹੈ । (ਇਹ ਬਾਣੀ) ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ (ਟਿਕਾ ਕੇ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਮਨ ਵਿਚ ਵਸਾ ਦੇਂਦੀ ਹੈ ।1।ਰਹਾਉ। (ਹੇ ਭਾਈ ! ਗਰਬਾਣੀ ਦਾ ਆਸਰਾ ਲੈ ਕੇ) ਜੇਹੜੇ ਮਨੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਕਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ । ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਭੂ ਵੱਸਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ । ਹੇ ਭਾਈ ! ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਭੂ ਨੂੰ ਹੀ (ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ) ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰੋ (ਇਸ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ ਹਰੇਕ) ਦੱਖ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੜਿਆਂ (ਹਰਿ-ਨਾਮ) ਮਨ ਵਿਚ ਆ ਵੱਸਦਾ ਹੈ ।1। (ਹੇ ਭਾਈ ! ਗਰੂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਮਨ ਵਿਚੋਂ) ਝੂਠ ਫ਼ਰੇਬ ਮਕਾ ਦੇਂਦੀ ਹੈ, ਤਰਿਸ਼ਨਾ ਦੀ ਅੱਗ ਬਝਾ ਦੇਂਦੀ ਹੈ । (ਗਰਬਾਣੀ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ) ਮਨ ਵਿਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਵਿਚ ਟਿਕ ਜਾਈਦਾ ਹੈ, ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਪਰਾਪਤ ਹੰਦਾ ਹੈ । (ਜਦੋਂ ਮਨੱਖ ਗਰਬਾਣੀ ਅਨਸਾਰ) ਗਰੂ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਤਰਦਾ ਹੈ, ਤਦੋਂ (ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ) ਆਪਾ-ਭਾਵ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਉਹ ਪਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾ ਗਾ ਕੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਟਿਕਾਣਾ ਪਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ (ਪਰਭੂ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ) ।2। ਹੇ ਭਾਈ ! ਜੇਹੜਾ ਮਨੱਖ ਨਾਹ ਗਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਨਾਹ ਗਰੂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਪਾਂਦਾ ਹੈ, ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਵਿਚ ਅੰਨਹੇ ਹੋ ਚਕੇ, ਤੇ, ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤਰਨ ਵਾਲੇ (ਉਸ ਮਨੱਖ ਦੀ ਉਮਰ) ਦੱਖ ਵਿਚ ਹੀ ਗਜ਼ਰਦੀ ਹੈ । ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਗਰੂ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਉਹ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਗਰੂ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚੋਂ ਹਉਮੈ ਮਾਰ ਮਕਾਂਦਾ ਹੈ ।3। ਪਰ, ਹੇ ਭਾਈ ! (ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾ) ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਅਰਜ਼ੋਈ ਕੀਤੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੀ । ਸਿਰਫ਼ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੀ (ਗਰੂ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਦਾਤਿ) ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ । ਜਦੋਂ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਇਹ) ਕਿਰਪਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਦੋਂ ਗਰੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਜੜਿਆਂ (ਪਰਭੂ ਨਾਲ) ਮਿਲਾਪ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਹੇ ਨਾਨਕ ! (ਆਖ-ਜੇ ਪਰਭੂ ਦੀ ਮੇਹਰ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ) ਮੈਂ ਪਰੀਤਮ-ਗਰੂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਭੂ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪ ਜਪ ਕੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪਰਭੂ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ।4।5। | |
dhhanaasaree mehalaa 3 || jo har saevehi thin bal jaao || thin hiradhai saach sachaa mukh naao || saacho saach samaalihu dhukh jaae || saachai sabadh vasai man aae ||1|| gurabaanee sun mail gavaaeae || sehajae har naam ma(n)n vasaaeae ||1|| rehaao || koorr kusath thrisanaa agan bujhaaeae || a(n)thar saa(n)th sehaj sukh paaeae || gur kai bhaanai chalai thaa aap jaae || saach mehal paaeae har gun gaae ||2|| n sabadh boojhai n jaanai baanee || manamukh a(n)dhhae dhukh vihaanee || sathigur bhaettae thaa sukh paaeae || houmai vichahu t(h)aak rehaaeae ||3|| kis no keheeai dhaathaa eik soe || kirapaa karae sabadh milaavaa hoe || mil preetham saachae gun gaavaa || naanak saachae saachaa bhaavaa ||4||5|| | |
Dhanaasaree, Third Mehla: I am a sacrifice to those who serve the Lord. The Truth is in their hearts, and the True Name is on their lips. Dwelling upon the Truest of the True, their pains are dispelled. Through the True Word of the Shabad, the Lord comes to dwell in their minds. ||1|| Listening to the Word of Gurbani, filth is washed off, and they naturally enshrine the Lord's Name in their minds. ||1||Pause|| One who conquers fraud, deceit and the fire of desire finds tranquility, peace and pleasure within. If one walks in harmony with the Guru's Will, he eliminates his self-conceit. He finds the True Mansion of the Lord's Presence, singing the Glorious Praises of the Lord. ||2|| The blind, self-willed manmukh does not understand the Shabad; he does not know the Word of the Guru's Bani, and so he passes his life in misery. But if he meets the True Guru, then he finds peace, and the ego within is silenced. ||3|| Who else should I speak to? The One Lord is the Giver of all. When He grants His Grace, then we obtain the Word of the Shabad. Meeting with my Beloved, I sing the Glorious Praises of the True Lord. O Nanak, becoming truthful, I have become pleasing to the True Lord. ||4||5|| | |
Sikhitothemax link: |
SriGuruGranth link: |