ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ਘਰ੝ 2 ॥

ਮਾਤ ਗਰਭ ਮਹਿ ਆਪਨ ਸਿਮਰਨ੝ ਦੇ ਤਹ ਤ੝ਮ ਰਾਖਨਹਾਰੇ ॥ ਪਾਵਕ ਸਾਗਰ ਅਥਾਹ ਲਹਰਿ ਮਹਿ ਤਾਰਹ੝ ਤਾਰਨਹਾਰੇ ॥1॥

ਮਾਧੌ ਤੂ ਠਾਕ੝ਰ੝ ਸਿਰਿ ਮੋਰਾ ॥ ਈਹਾ ਊਹਾ ਤ੝ਹਾਰੋ ਧੋਰਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥

ਕੀਤੇ ਕਉ ਮੇਰੈ ਸੰਮਾਨੈ ਕਰਣਹਾਰ੝ ਤ੝ਰਿਣ੝ ਜਾਨੈ ॥ ਤੂ ਦਾਤਾ ਮਾਗਨ ਕਉ ਸਗਲੀ ਦਾਨ੝ ਦੇਹਿ ਪ੝ਰਭ ਭਾਨੈ ॥2॥

ਖਿਨ ਮਹਿ ਅਵਰ੝ ਖਿਨੈ ਮਹਿ ਅਵਰਾ ਅਚਰਜ ਚਲਤ ਤ੝ਮਾਰੇ ॥ ਰੂੜੋ ਗੂੜੋ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੋ ਊਚੌ ਅਗਮ ਅਪਾਰੇ ॥3॥

ਸਾਧ ਸੰਗਿ ਜਉ ਤ੝ਮਹਿ ਮਿਲਾਇਓ ਤਉ ਸ੝ਨੀ ਤ੝ਮਾਰੀ ਬਾਣੀ ॥ ਅਨਦ੝ ਭਇਆ ਪੇਖਤ ਹੀ ਨਾਨਕ ਪ੝ਰਤਾਪ ਪ੝ਰਖ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥4॥7॥18॥

sorat(h) mehalaa 5 ghar 2 ||

maath garabh mehi aapan simaran dhae theh thum raakhanehaarae || paavak saagar athhaah lehar mehi thaarahu thaaranehaarae ||1||

maadhha thoo t(h)aakur sir moraa || eehaa oohaa thuhaaro dhhoraa || rehaao ||

keethae ko maerai sa(n)maanai karanehaar thrin jaanai || thoo dhaathaa maagan ko sagalee dhaan dhaehi prabh bhaanai ||2||

khin mehi avar khinai mehi avaraa acharaj chalath thumaarae || roorro goorro gehir ga(n)bheero oocha agam apaarae ||3||

saadhhasa(n)g jo thumehi milaaeiou tho sunee thumaaree baanee || anadh bhaeiaa paekhath hee naanak prathaap purakh nirabaanee ||4||7||18||

Sorat'h, Fifth Mehla, Second House:

In our mother's womb, You blessed us with Your meditative remembrance, and You preserved us there. Through the countless waves of the ocean of fire, please, carry us across and save us, O Savior Lord! ||1||

O Lord, You are the Master above my head. Here and hereafter, You alone are my Support. ||Pause||

He looks upon the creation like a mountain of gold, and sees the Creator as a blade of grass. You are the Great Giver, and we are all mere beggars; O God, You give gifts according to Your Will. ||2||

In an instant, You are one thing, and in another instant, You are another. Wondrous are Your ways! You are beautiful, mysterious, profound, unfathomable, lofty, inaccessible and infinite. ||3||

When You brought me to the Saadh Sangat, the Company of the Holy, then I heard the Bani of Your Word. Nanak is in ecstasy, beholding the Glory of the Primal Lord of Nirvaanaa. ||4||7||18||

ਪਦਅਰਥ: ਗਰਭ ਮੋਹਿ—ਪੇਟ ਵਿਚ। ਆਪਨ—ਆਪਣਾ। ਦੇ—ਦੇ ਕੇ। ਤਹ—ਉਥੇ, ਮਾਂ ਦੇ ਪੇਟ ਵਿਚ। ਰਾਖਨਹਾਰੇ—ਬਚਾਣ ਦੀ ਸਮਰਥਾ ਵਾਲੇ। ਪਾਵਕ—(ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ) ਅੱਗ। ਸਾਗਰ—ਸਮ੝ੰਦਰ। ਅਥਾਹ—ਬਹ੝ਤ ਡੂੰਘਾ। ਤਾਰਨਹਾਰੇ—ਹੇ ਪਾਰ ਲੰਘਾ ਸਕਣ ਵਾਲੇ!।੧।

ਮਾਧੌ—{ਮਾ—ਧਵ—ਮਾਇਆ ਦਾ ਪਤੀ} ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਸਿਰਿ ਮੋਰਾ—ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਉੱੱਤੇ। ਈਹਾ—ਇਸ ਲੋਕ ਵਿਚ। ਊਹਾ—ਉਸ ਲੋਕ ਵਿਚ। ਧੋਰਾ—ਆਸਰਾ।ਰਹਾਉ।

ਕੀਤੇ ਕਉ—ਬਣਾਈਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ। ਮੇਰੈ ਸੰਮਾਨੈ—ਮੇਰੈ ਸਮ ਮਾਨੈ, ਮੇਰੂ ਪਹਾੜ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਮੰਨਦਾ ਹੈ। ਤ੝ਰਿਣ੝—ਤੀਲਾ, ਤ੝ੱਛ। ਮਾਗਨ ਕਉ—ਮੰਗਣ ਵਾਲੀ। ਸਗਲੀ—ਸਾਰੀ ਲ੝ਕਾਈ। ਦੇਹਿ—ਤੂ ਦੇਂਦਾ ਹੈਂ। ਪ੝ਰਭ—ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਭਾਨੈ—ਆਪਣੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ।੨।

ਖਿਨ—ਰਤਾ ਕ੝ ਹੀ ਸਮਾ। ਅਵਰ੝—ਹੋਰ। ਖਿਨੈ ਮਹਿ—ਖਿਨ ਵਿਚ ਹੀ। ਅਚਰਜ—ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦੇਣ ਵਾਲੇ। ਚਲਤ—ਕੌਤਕ। ਰੂੜੋ—ਸੋਹਣਾ। ਗੂੜੋ—(ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ) ਲ੝ਕਿਆ ਹੋਇਆ। ਗੰਭੀਰੋ—ਵੱਡੇ ਜਿਗਰੇ ਵਾਲਾ। ਅਗਮ—ਹੇ ਅਪਹ੝ੰਚ! ਅਪਾਰੇ—ਹੇ ਅਪਾਰ! ਹੇ ਬੇਅੰਤ!।੩।

ਸਾਧ ਸੰਗਿ—ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ। ਜਉ—ਜਦੋਂ। ਤ੝ਮਹਿ—ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ। ਤਉ—ਤਦੋਂ। ਪੇਖਤ ਹੀ—ਵੇਖਦਿਆਂ ਹੀ। ਪ੝ਰਖ—ਸਰਬ—ਵਿਆਪਕ। ਨਿਰਬਾਣੀ—ਵਾਸ਼ਨਾ—ਰਹਿਤ।੪।

ਅਰਥ: ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਰਾਖਾ ਹੈਂ ਇਸ ਲੋਕ ਵਿਚ, ਤੇ, ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਹੀ ਆਸਰਾ ਹੈ।ਰਹਾਉ।

ਹੇ (ਸੰਸਾਰ-ਸਮ੝ੰਦਰ ਤੋਂ) ਪਾਰ ਲੰਘਾਣ ਦੀ ਸਮਰਥਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ! ਮਾਂ ਦੇ ਪੇਟ ਵਿਚ ਸਾਨੂੰ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਕੇ ਉੱਥੇ ਸਾਡੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈਂ। (ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ) ਅੱਗ ਦੇ ਸਮ੝ੰਦਰ ਦੀਆਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਡਿੱਗੇ ਪਝ ਨੂੰ ਭੀ ਮੈਨੂੰ ਪਾਰ ਲੰਘਾ ਲੈ।੧।

ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਤੇਰੇ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ (ਇਹ ਜੀਵ) ਮੇਰੂ ਪਰਬਤ ਜੇਡੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਤੈਨੂੰ ਜੋ ਤੂੰ ਸਭ ਦਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈਂ ਇਕ ਤੀਲੇ ਵਰਗਾ ਜਾਣਦਾ ਹੈਂ। ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਤੂੰ ਸਭ ਦਾਤਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈਂ, ਸਾਰੀ ਲ੝ਕਾਈ ਤੇਰੇ ਹੀ ਦਰ ਤੋਂ ਮੰਗਣ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਸਭ ਨੂੰ ਦਾਨ ਦੇਂਦਾ ਹੈਂ।੨।

ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਤੇਰੇ ਕੌਤਕ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਹਨ, ਇਕ ਛਿਨ ਵਿਚ ਤੂੰ ਕ੝ਝ ਦਾ ਕ੝ਝ ਬਣਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈਂ। ਹੇ ਅਪਹ੝ੰਚ! ਹੇ ਬੇਅੰਤ। ਤੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਸੋਹਣਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਵੱਡੇ ਜਿਗਰੇ ਵਾਲਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਗ੝ਪਤ ਵੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈਂ।੩।

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-) ਹੇ ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਪ੝ਰਭੂ! ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਆਪ ਹੀ (ਕਿਸੇ ਜੀਵ ਨੂੰ) ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ ਮਿਲਾਂਦਾ ਹੈਂ, ਤਦੋਂ ਉਹ ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਦੀ ਬਾਣੀ ਸ੝ਣਦਾ ਹੈ। (ਹੇ ਭਾਈ!) ਵਾਸ਼ਨਾ-ਰਹਿਤ ਸਰਬ-ਵਿਆਪਕ ਪ੝ਰਭੂ ਦਾ ਪਰਤਾਪ ਵੇਖ ਕੇ ਤਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਤਮਕ ਆਨੰਦ ਪੈਦਾ ਹ੝ੰਦਾ ਹੈ।੪।੭।੧੮।