ਬਿਲਾਵਲ੝ ਮਹਲਾ 5 ॥

ਮਾਤ ਗਰਭ ਮਹਿ ਹਾਥ ਦੇ ਰਾਖਿਆ ॥ ਹਰਿ ਰਸ੝ ਛੋਡਿ ਬਿਖਿਆ ਫਲ੝ ਚਾਖਿਆ ॥1॥

ਭਜ੝ ਗੋਬਿਦ ਸਭ ਛੋਡਿ ਜੰਜਾਲ ॥ ਜਬ ਜਮ੝ ਆਇ ਸੰਘਾਰੈ ਮੂੜੇ ਤਬ ਤਨ੝ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਬੇਹਾਲ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥

ਤਨ੝ ਮਨ੝ ਧਨ੝ ਅਪਨਾ ਕਰਿ ਥਾਪਿਆ ॥ ਕਰਨਹਾਰ੝ ਇਕ ਨਿਮਖ ਨ ਜਾਪਿਆ ॥2॥

ਮਹਾ ਮੋਹ ਅੰਧ ਕੂਪ ਪਰਿਆ ॥ ਪਾਰਬ੝ਰਹਮ੝ ਮਾਇਆ ਪਟਲਿ ਬਿਸਰਿਆ ॥3॥

ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਪ੝ਰਭ ਕੀਰਤਨ੝ ਗਾਇਆ ॥ ਸੰਤਸੰਗਿ ਨਾਨਕ ਪ੝ਰਭ੝ ਪਾਇਆ ॥4॥11॥16॥

bilaaval mehalaa 5 ||

maath garabh mehi haathh dhae raakhiaa || har ras shhodd bikhiaa fal chaakhiaa ||1||

bhaj gobidh sabh shhodd ja(n)jaal || jab jam aae sa(n)ghaarai moorrae thab than binas jaae baehaal ||1|| rehaao ||

than man dhhan apanaa kar thhaapiaa || karanehaar eik nimakh n jaapiaa ||2||

mehaa moh a(n)dhh koop pariaa || paarabreham maaeiaa pattal bisariaa ||3||

vaddai bhaag prabh keerathan gaaeiaa || sa(n)thasa(n)g naanak prabh paaeiaa ||4||11||16||

Bilaaval, Fifth Mehla:

Extending His Hand, the Lord protected you in your mother's womb. Renouncing the sublime essence of the Lord, you have tasted the fruit of poison. ||1||

Meditate, vibrate on the Lord of the Universe, and renounce all entanglements. When the Messenger of Death comes to murder you, O fool, then your body will be shattered and helplessly crumble. ||1||Pause||

You hold onto your body, mind and wealth as your own, and you do not meditate on the Creator Lord, even for an instant. ||2||

You have fallen into the deep, dark pit of great attachment. Caught in the illusion of Maya, you have forgotten the Supreme Lord. ||3||

By great good fortune, one sings the Kirtan of God's Praises. In the Society of the Saints, Nanak has found God. ||4||11||16||

ਪਦਅਰਥ: ਗਰਭ—ਪੇਟ। ਮਹਿ—ਵਿਚ। ਦੇ—ਦੇ ਕੇ। ਰਸ੝—ਆਨੰਦ। ਛੋਡਿ—ਛੱਡ ਕੇ। ਬਿਖਿਆ—ਮਾਇਆ।੧।

ਜੰਜਾਲ—ਮੋਹ ਦੀਆਂ ਤਣਾਵਾਂ। ਆਇ—ਆ ਕੇ। ਸੰਘਾਰੈ—ਮਾਰਦਾ ਹੈ। ਮੂੜੇ—ਹੇ ਮੂਰਖ! ਬੇਹਾਲ—ਦ੝ੱਖੀ ਹੋ ਕੇ, ਦ੝ੱਖ ਭੋਗ ਕੇ।੧।ਰਹਾਉ।

ਕਰਿ—ਕਰ ਕੇ। ਕਰਿ ਥਾਪਿਆ—ਮੰਨ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਨਿਮਖ੝—{निमेष} ਅੱਖ ਝਮਕਣ ਜਿਤਨਾ ਸਮਾ।੨।

ਅੰਧ ਕੂਪ—ਅੰਨ੝ਹ੝ਹਾ ਖੂਹ। ਪਟਲਿ—ਪਰਦੇ ਦੇ ਕਾਰਨ।੩।

ਵਡੈ ਭਾਗਿ—ਵੱਡੀ ਕਿਸਮਤ ਨਾਲ। ਸੰਗਿ—ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ।੪।

ਅਰਥ: ਹੇ ਮੂਰਖ (ਮਨ੝ੱਖ)! ਮੋਹ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਤਣਾਵਾਂ ਛੱਡ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਿਆ ਕਰ। ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਜਮਦੂਤ ਆ ਕੇ ਮਾਰੂ ਹੱਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਵੇਲੇ ਸਰੀਰ ਦ੝ੱਖ ਸਹਾਰ ਕੇ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।੧।ਰਹਾਉ।

(ਹੇ ਮੂਰਖ! ਜਿਸ ਪ੝ਰਭੂ ਨੇ ਤੈਨੂੰ) ਮਾਂ ਦੇ ਪੇਟ ਵਿਚ (ਆਪਣਾ) ਹੱਥ ਦੇ ਕੇ ਬਚਾਇਆ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਆਨੰਦ ਭ੝ਲਾ ਕੇ ਤੂੰ ਮਾਇਆ ਦਾ ਫਲ ਚੱਖ ਰਿਹਾ ਹੈਂ।੧।

(ਹੇ ਮੂਰਖ!) ਤੂੰ ਇਸ ਸਰੀਰ ਨੂੰ, ਇਸ ਧਨ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਮੰਨੀ ਬੈਠਾ ਹੈਂ, ਪਰ ਜਿਸ ਪ੝ਰਭੂ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਤੂੰ ਪਲ ਭਰ ਭੀ ਨਹੀਂ ਸਿਮਰਿਆ।੨।

(ਹੇ ਮੂਰਖ!) ਤੂੰ ਮੋਹ ਦੇ ਬੜੇ ਘ੝ੱਪ ਹਨੇਰੇ ਖੂਹ ਵਿਚ ਡਿੱਗਾ ਪਿਆ ਹੈਂ, ਮਾਇਆ (ਦੇ ਮੋਹ) ਦੇ ਪਰਦੇ ਦੇ ਓਹਲੇ ਤੈਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਭ੝ੱਲ ਚ੝ਕਾ ਹੈ।੩।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਸ ਮਨ੝ੱਖ ਨੇ ਵੱਡੀ ਕਿਸਮਤ ਨਾਲ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਦਾ ਗੀਤ ਗਾਣਾ ਸ਼੝ਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤਿ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਪ੝ਰਭੂ (ਦਾ ਮਿਲਾਪ) ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਿਆ।੪।੧੧।੧੬।