Darpan 609
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ 5 ॥ ਗਰ ਪੂਰਾ ਭੇਟਿਓ ਵਡਭਾਗੀ ਮਨਹਿ ਭਇਆ ਪਰਗਾਸਾ ॥ ਕੋਇ ਨ ਪਹਚਨਹਾਰਾ ਦੂਜਾ ਅਪਨੇ ਸਾਹਿਬ ਕਾ ਭਰਵਾਸਾ ॥1॥ ਅਪਨੇ ਸਤਿਗਰ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰੈ ॥ ਆਗੈ ਸਖ ਪਾਛੈ ਸਖ ਸਹਜਾ ਘਰਿ ਆਨੰਦ ਹਮਾਰੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਕਰਣੈਹਾਰਾ ਸੋਈ ਖਸਮ ਹਮਾਰਾ ॥ ਨਿਰਭਉ ਭਝ ਗਰ ਚਰਣੀ ਲਾਗੇ ਇਕ ਰਾਮ ਨਾਮ ਆਧਾਰਾ ॥2॥ ਸਫਲ ਦਰਸਨ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਪਰਭ ਹੈ ਭੀ ਹੋਵਨਹਾਰਾ ॥ ਕੰਠਿ ਲਗਾਇ ਅਪਨੇ ਜਨ ਰਾਖੇ ਅਪਨੀ ਪਰੀਤਿ ਪਿਆਰਾ ॥3॥ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਅਚਰਜ ਸੋਭਾ ਕਾਰਜ ਆਇਆ ਰਾਸੇ ॥ ਨਾਨਕ ਕਉ ਗਰ ਪੂਰਾ ਭੇਟਿਓ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਬਿਨਾਸੇ ॥4॥5॥ |
ਪਦਅਰਥ:- ਭੇਟਿਓ-ਮਿਲਿਆ ਹੈ । ਵਡ ਭਾਗੀ-ਵੱਡੇ ਭਾਗਾਂ ਨਾਲ । ਮਨਹਿ-ਮਨ ਵਿਚ । ਪਰਗਾਸਾ-(ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦਾ) ਚਾਨਣ । ਸਾਹਿਬ-ਮਾਲਕ । ਭਰਵਾਸਾ-ਭਰੋਸਾ, ਸਹਾਰਾ ।1। |
ਅਰਥ:- ਹੇ ਭਾਈ! ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਗਰੂ ਤੋਂ ਕਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, (ਗਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ) ਮੇਰੇ ਹਿਰਦੇ-ਘਰ ਵਿਚ ਆਨμਦ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲੋਕ ਵਿਚ ਭੀ ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਦਾ ਸਖ ਮੈਨੂੰ ਪਰਾਪਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਤੇ, ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਭੀ ਇਹ ਸਖ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ।ਰਹਾਉ। |