Charitar 312
ਚੌਪਈ ॥
ਜੋਗ ਸੈਨ ਰਾਜਾ ਇਕ ਅਤਿ ਬਲ ॥ ਅਰਿ ਅਨੇਕ ਜੀਤੇ ਜਿਨ ਦਲ ਮਲਿ ॥
ਸਰੀ ਸੰਨਯਾਸ ਮਤੀ ਦਾਰਾ ਘਰ ॥ ਅਧਿਕ ਚਤਰਿ ਤਰਿਯ ਹਤੀ ਗਨਨ ਕਰਿ ॥੧॥
ਕੇਤਿਕ ਦਿਨਨ ਜਨਤ ਸਤ ਭਈ ॥ ਸਿਖਯਾ ਰਾਇ ਬਿਰਾਗੀ ਦਈ ॥
ਬਢਤ ਬਢਤ ਸੋ ਭਯੋ ਤਰਨ ਜਬ ॥ ਅਤ ਹੀ ਸੰਦਰਿ ਹੋਤ ਭਯੋ ਤਬ ॥੨॥
ਤਹ ਇਕ ਹਤੀ ਜਾਟ ਕੀ ਦਾਰਾ ॥ ਅਟਕਿ ਰਹੀ ਲਖਿ ਰਾਜ ਕਮਾਰਾ ॥
ਨਿਸ ਦਿਨ ਸਦਨ ਤਵਨ ਕੇ ਜਾਵੈ ॥ ਨਰਿਪ ਸਤ ਤਾਹਿ ਚਿਤ ਨਹਿ ਲਯਾਵੈ ॥੩॥
ਤਾ ਤੇ ਤਰਨਿ ਦਖਿਤ ਅਤਿ ਭਈ ॥ ਚਿਤ ਮੈ ਚਰਿਤ ਬਿਚਾਰੇ ਕਈ ॥
ਤਬ ਤਨ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰ ਬਿਚਾਰਾ ॥ ਨਿਜ ਤਨ ਭੇਸ ਜੋਗ ਕੋ ਧਾਰਾ ॥੪॥
ਜੋਗ ਭੇਸ ਧਰਿ ਤਿਹ ਗਰਿਹ ਗਈ ॥ ਜੰਤਰ ਮੰਤਰ ਸਿਖਵਤ ਬਹ ਭਈ ॥
ਤਾ ਕੋ ਲਯੋ ਚੋਰ ਕਰਿ ਚਿਤਾ ॥ ਔਰ ਹਰਾ ਗਰਿਹਿ ਕੋ ਸਭ ਬਿਤਾ ॥੫॥
ਇਕ ਦਿਨ ਯੌ ਤਿਹ ਸਾਥ ਉਚਾਰੋ ॥ ਜਾਨਤ ਜੋਗੀ ਸਵਹਿ ਉਠਾਰੋ ॥
ਇਕ ਦਿਨ ਇਕਲ ਜ ਮੋ ਸੌ ਚਲੈ ॥ ਕੌਤਕ ਲਖਹ ਸਕਲ ਤਮ ਭਲੈ ॥੬॥
ਦੋਹਰਾ ॥
ਅਬ ਲਗਿ ਜਗਤ ਮਸਾਨ ਕੋ ਨਾਹਿ ਨਿਹਾਰਾ ਨੈਨ ॥ ਅਬ ਜਗਿਯਾ ਕੇ ਹੇਤ ਤੇ ਦਿਖਿਹੈ ਭਾਖੇ ਬੈਨ ॥੭॥
ਚੌਪਈ ॥
ਜਬ ਨਿਸ ਭਈ ਅਰਧ ਅੰਧਯਾਰੀ ॥ ਤਬ ਨਰਿਪ ਸਤ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥
ਇਕਲੋ ਜੋਗੀ ਸਾਥ ਸਿਧੈ ਹੈ ॥ ਉਠਤ ਮਸਾਨ ਨਿਰਖਿ ਘਰ ਝ ਹੈ ॥੮॥
ਚਲਤ ਭਯੋ ਜੋਗੀ ਕੇ ਸੰਗਾ ॥ ਤਰਿਯ ਚਰਿਤਰ ਕੋ ਲਖਯੋ ਨ ਢੰਗਾ ॥
ਹਵੈ ਝਕਲੋ ਗਯੋ ਤਿਹ ਸਾਥਾ ॥ ਸਸਤਰ ਅਸਤਰ ਗਹਿ ਲਯੋ ਨ ਹਾਥਾ ॥੯॥
ਜਬ ਦੋਊ ਗਝ ਗਹਰ ਬਨ ਮਾਹੀ ॥ ਜਹ ਕੋਊ ਮਨਖ ਤੀਸਰੋ ਨਾਹੀ ॥
ਤਬ ਅਬਲਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਾ ॥ ਸਨਹ ਕਅਰ ਜੂ ਬਚਨ ਹਮਾਰਾ ॥੧੦॥
ਤਰਿਯ ਬਾਚ ॥
ਕੈ ਜੜ ਪਰਾਨਨ ਕੀ ਆਸਾ ਤਜ ॥ ਕੈ ਰਚਿ ਮਾਨਿ ਆਉ ਮਹਿ ਕੌ ਭਜ ॥
ਕੈ ਤਹਿ ਕਾਟਿ ਕਰੈ ਸਤ ਖੰਡਾ ॥ ਕੈ ਦੈ ਮੋਰਿ ਭਗ ਬਿਖੈ ਲੰਡਾ ॥੧੧॥
ਰਾਜ ਕਅਰ ਅਤ ਹੀ ਤਬ ਡਰਾ ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਿਹ ਤਰਿਯ ਸੰਗ ਕਰਾ ॥
ਇਹ ਛਲ ਸੈ ਵਾ ਕੋ ਛਲਿ ਗਈ ॥ ਰਾਇ ਬਿਰਾਗਿਯਹਿ ਭੋਗਤ ਭਈ ॥੧੨॥
ਅੰਤ ਤਰਿਯਨ ਕੇ ਕਿਨੂੰ ਨ ਪਾਯੋ ॥ ਬਿਧਨਾ ਸਿਰਜਿ ਬਹਰਿ ਪਛਤਾਯੋ ॥
ਜਿਨ ਇਹ ਕਿਯੌ ਸਕਲ ਸੰਸਾਰੋ ॥ ਵਹੈ ਪਛਾਨਿ ਭੇਦ ਤਰਿਯ ਹਾਰੋ ॥੧੩॥
ਇਤਿ ਸਰੀ ਚਰਿਤਰ ਪਖਯਾਨੇ ਤਰਿਯਾ ਚਰਿਤਰੇ ਮੰਤਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਬਾਰਹ ਚਰਿਤਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤ ਸਭਮ ਸਤ ॥੩੧੨॥੫੯੪੯॥ਅਫਜੂੰ॥
