Bhai Gurdas vaar 2
Bhai Gurdas Vaar 1 <----------------------------------- Vaar 2 ---------------------------------> Bhai Gurdas Vaar 3
ੴ ਸਤਿਗਰਪਰਸਾਦਿ॥
ਆਪਨੜੇ ਹਥਿ ਆਰਸੀ ਆਪੇ ਹੀ ਦੇਖੈ॥
ਆਪੇ ਦੇਖ ਦਿਖਾਇਦਾ ਛਿਅ ਦਰਸ਼ਨ ਭੇਖੈ॥
ਜੇਹਾ ਮੂੰਹ ਕਰ ਭਾਲਦਾ ਤੇਵੇਹੈ ਦੇਖੈ॥
ਹਸਦੇ ਹਸਦਾ ਦੇਖੀਝ ਸੋ ਰੂਪ ਸਰੇਖੈ॥
ਰੋਂਦੇ ਦਿਸੇ ਰੋਂਵਦਾ ਹੋਇ ਨਿਮਖ ਨਿਮੇਖੈ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਸਤਸੰਗ ਵਿਸੇਖੈ ॥1॥
ਜਿਉਂ ਜੰਤਰੀ ਹਥ ਜੰਤਰ ਲੈ ਸਭ ਰਾਗ ਵਜਾਝ॥
ਆਪੇ ਸਣ ਸਣ ਮਗਨ ਹੋਇ ਆਪੇ ਗਨ ਗਾਝ॥
ਸ਼ਬਦ ਸਰਤਿ ਲਿਵਲੀਣ ਹੋਇ ਆਪੇ ਰੀਝਾਝ॥
ਕਥਤਾ ਥਕਤਾ ਆਪ ਹੈ ਸਰਤਾ ਲਿਵ ਲਾਝ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਿਸਮਾਦ ਹੋਇ ਸਰਬੰਗ ਸਮਾਝ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਪਤੀਆਝ ॥2॥
ਆਪੇ ਭਖਾ ਹੋਇਕੈ ਆਪ ਜਾਇ ਰਸੋਈ॥
ਭੋਜਨ ਆਪ ਬਨਾਇੰਦਾ ਰਸ ਵਿਚ ਰਸ ਗੋਈ॥
ਆਪੇ ਖਾਇ ਸਲਾਹਕੈ ਹੋਇ ਤਰਿਪਤ ਸਮੋਈ॥
ਆਪੇ ਰਸੀਆ ਆਪ ਰਸ ਰਸ ਰਤਨਾ ਭੋਈ॥
ਦਾਤਦ ਭਗਤਾ ਆਪ ਹੈ ਸਰਬੰਗ ਸਮੋਈ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਸਖ ਹੋਈ ॥3॥
ਆਪੇ ਪਲੰਘ ਵਿਛਾਇਕੈ ਆਪ ਅੰਦਰ ਸਉਂਦਾ॥
ਸਪਨੇ ਅੰਦਰ ਜਾਇਕੈ ਦੇਸੰਤਰ ਭਉਂਦਾ॥
ਰੰਕ ਰਾਉ ਰਾਉ ਰੰਕ ਹੋਇ ਦਖ ਸਖ ਵਿਚ ਪਾਉਂਦਾ॥
ਤੱਤਾ ਸੀਅਰਾ ਹੋਇ ਜਲ ਆਵਟਣ ਖਉਂਦਾ॥
ਹਰਖ ਸੋਗ ਵਿਚ ਧਾਂਵਦਾ ਚਾਵਾਝ ਚਉਂਦਾ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਸਖ ਰਉਂਦਾ ॥4॥
ਸਮਸਰ ਵਰਸੈ ਸਵਾਂਤ ਬੂੰਦ ਜਿਉਂ ਸਭਨੀ ਥਾਈਂ॥
ਜਲ ਅੰਦਰ ਜਲ ਹੋਇ ਮਿਲੈ ਧਰਤੀ ਬਹ ਭਾਈਂ॥
ਕਿਰਖ ਬਿਰਖ ਰਸ ਕਸ ਘਣੇ ਫਲ ਫੱਲ ਸਹਾਈ॥
ਕੇਲੇ ਵਿਚ ਕਪੂਰ ਹੋਇ ਸੀਤਲ ਸਖਦਾਈ॥
ਮੋਤੀ ਹੋਵੈ ਸਿਪ ਮਹਿ ਬਹ ਮੋਲ ਮਲਾਈ॥
ਬਿਸੀਅਰ ਦੇ ਮਹਿ ਕਾਲਕੂਟ ਚਿਤਵੈ ਬਰਿਆਈ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਸਤਸੰਗ ਸਭਾਈ ॥5॥
ਸੋਈ ਤਾਂਬਾ ਰੰਗ ਸੰਗ ਜਿਉਂ ਕੈਹਾਂ ਹੋਈ॥
ਸੋਈ ਤਾਂਬਾ ਜਿਸਤ ਮਿਲ ਪਿਤਲ ਅਵਿਲੋਈ॥
ਸੋਈ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਸੰਗਤੀ ਭੰਗਾਰ ਭਲੋਈ॥
ਤਾਂਬਾ ਪਰਸ ਪਰਸਿਆ ਹੋਇ ਕੰਚਨ ਸੋਈ॥
ਸੋਈ ਤਾਂਬਾ ਭਸਮ ਹੋਇ ਅਉਖਧ ਕਰ ਭੋਈ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਸੰਗਤ ਗਨ ਗੋਈ ॥6॥
ਪਾਣੀ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਵਿਚ ਜਿਉਂ ਕਾਲਾ ਦਿੱਸੈ॥
ਰੱਤਾ ਰਤੇ ਰੰਗ ਵਿਚ ਮਿਲ ਮੇਲ ਸਲਿਸੈ॥
ਪੀਲੇ ਪੀਲਾ ਹੋਇ ਮਿਲੈ ਹਿਤ ਜੋਈ ਵਿਸੈ॥
ਸਾਵਾ ਸਾਵੇ ਰੰਗ ਮਿਲ ਸਭ ਰੰਗ ਸਰਿੱਸੈ॥
ਤੱਤਾ ਠੰਢਾ ਹੋਇਕੈ ਹਿਤ ਜਿਸ ਤਿੱਸੈ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਸਖ ਜਿੱਸੈ ॥7॥
ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਬਸੰਤਰਹ ਚਾਨਣ ਆਨਹੇਰੇ॥
ਦੀਪਕ ਵਿਚਹ ਮੱਸ ਹੋਇ ਕੰਮ ਆਇ ਲਿਖੇਰੇ॥
ਕੱਜਲ ਹੋਵੈ ਕਾਮਨੀ ਸੰਗ ਭਲੇ ਭਲੇਰੇ॥
ਮਸਵਾਣੀ ਹਰਿ ਜਸ ਲਿਖੇ ਦਫਤਰ ਅਗਲੇਰੇ॥
ਬਿਰਖੋਂ ਬਿਰਖ ਉਪਾਇਂਦਾ ਫਲ ਫਲ ਘਨੇਰੇ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਚੌਫੇਰੇ ॥8॥
ਬਿਰਖ ਹੋਵੈ ਜੀਉ ਬੀਜੀਝ ਕਰਦਾ ਪਾਸਾਰਾ॥
ਜੜ ਅੰਦਰ ਪੇਡ ਬਾਹਰਾ ਬਹ ਤਾਲ ਬਿਸਥਾਰਾ॥
ਪੱਤ ਫਲ ਫਲ ਫਲੀਦਾ ਰਸ ਰੰਗ ਸਵਾਰਾ॥
ਵਾਸ ਨਿਵਾਸ ਉਲਾਸ ਕਰ ਹੋਇ ਵਡ ਪਰਵਾਰਾ॥
ਫਲ ਵਿਚ ਬੀਉ ਸੰਜੀਉ ਹੋਇ ਫਲ ਫਲੋ ਹਜ਼ਾਰਾ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥9॥
ਹੋਵੈ ਸੂਤ ਕਪਾਹ ਦਾ ਕਰ ਤਾਣਾ ਵਾਣਾ॥
ਸੂਤਹ ਕੱਪੜ ਜਾਣੀਝ ਆਖਾਣ ਵਖਾਣਾ॥
ਚਉਸੀ ਤੇ ਚਉਤਾਰ ਹੋਇ ਗੰਗਾ ਜਲ ਜਾਣਾ॥
ਖਾਸਾ ਮਲਮਲ ਸਿਰੀਸਾਫ ਤਨ ਸਖ ਮਨ ਭਾਣਾ॥
ਪੱਗ ਦਪੱਟਾ ਚੋਲਣਾ ਪਟਕਾ ਪਰਵਾਣਾ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਰੰਗਮਾਣਾ ॥10॥
ਸਨਿਆਰਾ ਸੋਨਾ ਘੜੈ ਗਹਿਣੇ ਸਾਵਾਰੇ॥
ਪਿਪਲ ਵਤਰੇ ਵਾਲੀਆਂ ਤਾਨਉੜੇ ਤਾਰੇ॥
ਵੇਸਰ ਨਥ ਵਖਾਣੀਝ ਕੰਠ ਮਾਲਾ ਧਾਰੇ॥
ਟੀਕਤ ਮਣੀਆ ਮੋਤਿਸਰ ਗਜਰੇ ਪਾਸਾਰੇ॥
ਦਰ ਬਹਟਾ ਗੋਲ ਛਾਪ ਕਰ ਬਹ ਪਰਕਾਰੇ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਵੀਚਾਰੇ ॥11॥
ਗੰਨਾ ਕੋਹਲੂ ਪੀੜੀਝ ਰਸ ਦੇ ਦਰਸਾਲਾ॥
ਕੋਈ ਕਰੇ ਗੜ ਭੇਲੀਆਂ ਕੋ ਸ਼ਕਰ ਵਾਲਾ॥
ਕੋਈ ਖੰਡ ਸਵਾਰਦਾ ਮੱਖਣ ਮਾਸਾਲਾ॥
ਹੋਵੇ ਮਿਸਰੀ ਕਲੀਕੰਦ ਮਠਿਆਈ ਢਾਲਾ॥
ਖਾਵੈ ਰਾਜਾ ਰੰਕ ਕਰ ਰਸ ਭੋਗ ਸਖਾਲਾ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਸਖਾਲਾ ॥12॥
ਗਾਂਈ ਰੰਗ ਬਰੰਗ ਬਹ ਦਧ ਉਜੱਲ ਵਰਣਾ॥
ਦਧਹ ਦਹੀ ਜਮਾਈਝ ਕਰ ਨਿਹਚਲ ਧਰਣਾ॥
ਦਹੀ ਵਿਲੋਇ ਅਲੋਈਝ ਛਾਹਿ ਮਖਣ ਕਰਣਾ॥
ਮੱਖਣਤਾਇ ਅਉਟਾਇਕੈ ਘਿਉ ਨਿਰਮਲ ਕਰਣਾ॥
ਹੋਮ ਜਗ ਨਈਵੇਦ ਕਰ ਸਭ ਕਾਰਜ ਸਰਣਾ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਹੋਇ ਜਰਣਾ ॥13॥
ਪਲ ਘੜੀਆਂ ਮੂਰਤ ਪਹਿਰ ਥਿਤ ਵਾਰ ਗਣਾਝ॥
ਦੋਇ ਪਖ ਬਾਰਹ ਮਾਹ ਕਰ ਸੰਜੋਗ ਬਣਾਝ॥
ਛਿਅ ਵਰਤਾਈਆਂ ਬਹ ਚੋਲਤ ਬਣਾਝ॥
ਸੂਰਜ ਇਕ ਵਰਤਦਾ ਲੋਕ ਵੇਦ ਅਲਾਝ॥
ਚਾਰ ਵਰਨ ਛਿਅ ਦਰਸ਼ਨਾ ਬਹ ਪੰਥ ਚਲਾਝ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਸਮਝਾਝ ॥14॥
ਇਕ ਪਾਣੀ ਇਕ ਧਰਤ ਹੈ ਬਹ ਬਿਰਖ ਉਪਾਝ॥
ਅਫਲ ਸਫਲ ਪਰਕਾਰ ਬਹ ਫਲ ਫਲ ਸਹਾਝ॥
ਬਹ ਰੰਗ ਰਸ਼ ਸਵਾਸ਼ਨਾ ਪਰਕਿਰਤ ਸਭਾਝ॥
ਬੈਸੰਤਰ ਇਕ ਵਰਨ ਹੋਇ ਸਭ ਤਰਵਰ ਛਾਂਝ॥
ਗਪਤਾ ਪਰਗਟ ਹੋਇਕੈ ਭਸਮੰਤ ਕਰਾਝ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਸਖ ਪਾਝ ॥15॥
ਚੰਦਨ ਵਾਸ ਵਣਾਸਪਤ ਸਭ ਚੰਦਨ ਹੋਵੈ॥
ਅਸ਼ਟਧਾਂਤ ਇਕ ਧਾਂਤ ਹੋਝ ਸੰਗ ਪਾਰਸ ਢੋਵੈ॥
ਨਦੀਆਂ ਨਾਲੇ ਵਾੜੇ ਮਿਲ ਗੰਗ ਗੰਗੋਵੈ॥
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਸਾਧ ਸੰਗ ਪਾਪਾਂ ਮਲ ਧੋਵੈ॥
ਨਰਕ ਨਿਵਾਰ ਅਸੰਖ ਹੋਇ ਲਖ ਪਤਿਤ ਸੰਗੋਵੈ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਆਲੋਵੈ ॥16॥
ਦੀਪਕ ਹੇਤ ਪਤੰਗ ਦਾ ਜਲ ਮੀਨ ਤਰੰਦਾ॥
ਮਿਰਗ ਨਾਦ ਵਿਸਮਾਦ ਹੈ ਭਵਰ ਕਵਲ ਵਸੰਦਾ॥
ਚੰਦ ਚਕੋਰ ਪਰੀਤ ਹੈ ਦੇਖ ਧਿਆਨ ਧਰੰਦਾ॥
ਚਕਵੀ ਸੂਰਜ ਹੇਤ ਹੈ ਸੰਜੋਗ ਬਣੰਦਾ॥
ਨਾਰ ਭਤਾਰ ਪਿਆਰ ਹੈ ਮਾਂ ਪਤ ਮਿਲੰਦਾ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਪਰਚੰਦਾ ॥17॥
ਅੱਖੀਂ ਅੰਦਰ ਦੇਖਦਾ ਸਭ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਾ॥
ਕੰਨੀ ਸਣਦਾ ਸਰਤਿ ਕੰਨ ਅਖਾਣ ਵਖਾਣਾ॥
ਜੀਭੈ ਅੰਦਰ ਬੋਲਦਾ ਬਹ ਸਾਧ ਲਭਾਣਾ॥
ਹੱਥੀਂ ਕਿਰਤ ਕਮਾਂਵਦਾ ਪਗ ਚਲੈ ਸਜਾਣਾ॥
ਦੇਹੀ ਅੰਦਰ ਇਕ ਮਨ ਇੰਦਰੀ ਪਰਵਾਣਾ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਸਖ ਮਾਣਾ ॥18॥
ਪਵਣ ਗਰੂ ਗਰ ਸ਼ਬਦ ਹੈ ਰਾਗ ਨਾਦ ਵਿਚਾਰਾ॥
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਜਲ ਧਰਤ ਹੈ ਉਤਪਤ ਸੰਸਾਰਾ॥
ਦਾਈ ਦਾਇਆ ਰਾਤ ਦਿਉ ਵਰਤੇ ਵਰਤਾਰਾ॥
ਸ਼ਿਵ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਖੇਲ ਮੇਲ ਪਰਕਿਰਤ ਪਸਾਰਾ॥
ਪਾਰਬਰਹਮ ਪੂਰਨ ਬਰਹਮ ਘਟ ਚੰਦਰ ਅਕਾਰਾ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਨਿਰਧਾਰਾ ॥19॥
ਫਲਾਂ ਅੰਦਰ ਵਾਸ ਹੈ ਹੋਇ ਭਵਰ ਲਭਾਣਾ॥
ਅੰਬਾਂ ਅੰਦਰ ਰਸ ਧਰ ਕੋਇਲ ਰਸ ਮਾਣਾ॥
ਮੋਰ ਬੰਬੀਹਾ ਹੋਇਕੈ ਘਣ ਵਰਸ ਸਿਵਾਣਾ॥
ਖੀਰ ਨੀਰ ਸੰਜੋਗ ਕਰ ਕਲੀਕੰਦ ਵਖਾਣਾ॥
ਓਅੰਕਾਰ ਅਕਾਰ ਕਰ ਧੋਇ ਪਿੰਡ ਪਰਾਣਾ॥
ਆਪੇ ਆਪ ਵਰਤਦਾ ਗਰਮਖ ਪਰਵਾਣਾ ॥20॥2॥
