User:Sikhmat/Anti Dasam mentality 1: Difference between revisions
(Created page with " ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨਾਲ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਗ੍ਰੰਥ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ...") |
No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
21st March 2011 | |||
ਗਰਮਖਾਂ ਦੇ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨਾਲ ਸਰੀ ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਗਰੰਥ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਤਕਲੀਫ਼, ਕਿਓਂ....? | <big>'''ਗਰਮਖਾਂ ਦੇ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨਾਲ ਸਰੀ ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਗਰੰਥ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਤਕਲੀਫ਼, ਕਿਓਂ....?''' | ||
Revision as of 12:09, 22 March 2011
21st March 2011
ਗਰਮਖਾਂ ਦੇ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨਾਲ ਸਰੀ ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦੇ ਗਰੰਥ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ ਤਕਲੀਫ਼, ਕਿਓਂ....?
ਨਿੱਚੇ ਲਿਖੇ ਲਫਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੀ ਮੇਲ ਆਈ ਡੀ ਤੇ ਮਿਲੇ, ਇਹ ਲਫਜ਼ ਡਾ ਗਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ‘ਬਰਸਾਲ’ ਕੈਲੇਫੋਰਨੀਆ ਦੇ ਲਿਖੇ ਹੋਝ ਹਨ, ਓਹਨਾ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ, ਕਝ ਲੋਗ ਤਰੀਆ ਚਰਿਤਰ ਵਰਗੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਿਆ-ਦਾਇਕ ਦੱਸਣ ਲਈ ਆਪਣੇ-ਆਪਣੇ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਹੋਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਗਰ ਚਾਹੀਝ ਤਾਂ ਹਰ ਗੱਲ ਚੋਂ ਸਿਖਿਆ ਲਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ । ਅਰਥਾਤ, ਜੇ ਕੋਈ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਢੰਗ-ਤਰੀਕਿਆਂ ਦਾ ਵਿਆਖਿਆਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਇਹ ਸਿਖਿਆ ਸਮਝਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਚੋਰੀ ਕਰਨਾ ਗਲਤ ਗਲ ਹੈ, ਅਗਰ ਕੋਈ ਕਤਲ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਦਸ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਿੱਖਿਆ ਸਮਝੀ ਜਾਵੇ ਕਿ ਕਤਲ ਕਰਨਾ ਗਲਤ ਗਲ ਹੈ, ਅਗਰ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਗੈਰ ਇਖਲਾਕੀ ਬਦਫੈਲੀ ਕਰਨ ਦੇ ਵਾਕਿਆਤ ਮਸਾਲੇ ਲਗਾ ਕੇ ਸਣਾ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਇਸਤੋਂ ਇਹ ਸਿੱਖਿਆ ਲੈਣੀ ਹੈ ਕਿ ਬਦਫੈਲੀ ਕਰਨੀ ਗਲਤ ਗੱਲ ਹੈ।
ਇਹ ਬੰਦਾ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਸਾਫ਼ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ, "ਹੇ ਗਰੂ ਦੇ ਸਿਖੋਂ, ਜੋ ਤਹਾਡਾ ਤਰਿਆ ਚਰਿਤਰ ਨੂੰ ਪੜਹਨ ਦਾ ਤੇ ਵਿਚਾਰਨ ਦਾ ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰੋ, ਤੇ ਦਸਮ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਵਰਗਾ "ਚੋਰਾਂ ਦਾ ਤੇ ਕਾਮ ਨਾਲ ਉਕਸਿਆ ਹੋਇਆ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ" ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਟਿਕਾਓ, ਫਿਰ ਤਰਿਯਾ ਚਰਿਤਰਾਂ ਨੂੰ ਪੜਹੋ" |
ਸ਼ਾਇਦ ਇਹਨਾ ਦੇ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਸ਼ੇਰ-ਝ-ਪੰਜਾਬ ਟਾਕ ਸ਼ੋ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਹਿ ਦਿਤਾ ਸੀ ।
ਜੇ ਲਖ ਇਸਤਰੀਆ ਭੋਗ ਕਰਹਿ ਨਵ ਖੰਡ ਰਾਜ ਕਮਾਹਿ ॥ ਬਿਨ ਸਤਗਰ ਸਖ ਨ ਪਾਵਈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹਿ ॥੩॥ ਸਿਰੀਰਾਗ (ਮਃ ੩) ਗਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ - ਅੰਗ ੨੬
ਕਿ ਇਸਦੇ ਅਰਥ ਜੇ ਇਓ ਕਰੀਝ ਕਿ "ਜੋ ਲਖ ਇਸਤਰੀਆਂ ਦਾ ਭੋਗ ਕਰਦਾ ਹੈ ਓਹ ੯ ਖੰਡਾ ਦਾ ਰਾਜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ" (ਜਦਕਿ ਇਹ ਅਰਥ ਗਲਤ ਹਨ ) |
ਅਸਲ ਵਿਚ ਇਹਨਾ ਦਾ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਇੰਨਾ ਨੀਚ, ਨਿਰਰਥਕ, ਵਿਭਚਾਰਕ, ਨਿਰਾਸ਼ਾਵਾਦੀ ਤੇ ਗਰਮਤਿ ਤੋਂ ਉਲਟ ਹੈ, ਕਿ ਜੇ ਇਹ ਗਰਬਾਣੀ ਉੱਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰ ਦਿਤਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਗਰਬਾਣੀ ਦੇ ਫਲਸਫੇ ਨੂੰ ਮਲੀਨ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ । ਇਸ ਗੰਦੇ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨੂੰ ਇਹ ਲੋਕ ਪੂਰੀ ਸਿਖ ਕੋਮ ਤੇ ਥੋਪਨਾ ਚਾਹੰਦੇ ਹਨ | ਜਰਾ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਫਿਰ ਪੜਹ ਲਾਓ ਇਹ ਆਦਮੀ ਕੀ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ |
ਜੇ ਕੋਈ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਦੇ ਢੰਗ-ਤਰੀਕਿਆਂ ਦਾ ਵਿਆਖਿਆਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਇਹ ਸਿਖਿਆ ਸਮਝਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਚੋਰੀ ਕਰਨਾ ਗਲਤ ਗਲ ਹੈ,
ਇਸ ਗਲ ਨੂੰ ਮੈਂ ਇਕ ਖਬਰ ਨਾਲ ਸਮਝਾਣਾ ਚਾਹੰਦਾ ਹਾਂ,
ਖਬਰ : ਜੇ ਚੋਰੀ ਦਾ ਮਾਲ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਗੱਡੀ ਪਹਿਲਾਂ "ਅਮੋਲਵੀ ਨਗਰ" ਵੱਲ ਨੂੰ ਪਾ ਕੇ, ਦੂਜੇ ਚੋਂਕ ਤੋਂ ਖੱਬੇ ਲੈ ਕੇ, ਥੋੜਾ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗਲੀ ਆਵੇਗੀ | ਗਲੀ ਵਿਚ ਚਲੇ ਜਾਣਾ ਹੈ | ਥੋੜਾ ਅੱਗੇ ਕੱਚੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਪਾ ਕੇ, ਅੱਗੇ ਊਚੀਆਂ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਦੀ ਕੱਢ ਕੇ ਸੜਕ ਤੇ ਪਾ ਲਵੋ | ਕਿਸੇ ਮਲਜਮ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਤੇ ਚੋਰੀ ਦਾ ਮਾਲ ਹਜਮ ਵੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ |
ਸਵਾਲ : ਇਹ ਗੱਲ ਇਕ ਪਾਸੇ ਚੋਰ ਨੂੰ ਦੱਸੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪਲਿਸ ਨੂੰ ਦੱਸੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ | ਚੋਰ ਤੇ ਪਲਿਸ ਦਾ ਉਪਰੋਕਤ ਖਬਰ ਤੇ ਕੀ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਹੋਵੇਗਾ ?
ਹਾਲੇ ਅੱਗੇ ਨਾ ਪੜਹਿਓ, ਦਬਾਰਾ ਤੋਂ ਖਬਰ ਤੇ ਸਵਾਲ ਪੜਹੋ ।
ਚੋਰ, ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਪੜਹੇਗਾ ਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਚੋਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਕਹੇਗਾ ਕਿ ਚੋਰੀ ਕਰਨੀ ਹੈ ਇੱਦਾਂ ਕਰਨੀ ਹੈ | ਪਲਿਸ ਵਾਲੇ ਸਾਵਧਾਨ ਹੋਣ ਲਈ ਪੜਹਨਗੇ ਤੇ ਨਗਰ ਦੀ ਸਰੱਖਿਆ ਹੋਰ ਵਧਾ ਦੇਵੇਗਾ ਕਿ ਚੋਰੀ ਨਾ ਹੋਵੇ |
ਬਸ ਇਹੋ ਗੱਲ ਹੈ , ਗਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਚੋਰਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ ਤੇ ਖਾਲਸੇ ਦਾ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਵਾਲਾ । ਜਿਥੇ ਖਾਲਸਾ, ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਦੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਲੜਦਾ ਹੈ, ਉਥੇ ਕੋਈ ਦਨਿਆਵੀ ਮਨਮਤਿ ਉਸ ਤੇ ਹਮਲਾ ਨਾ ਕਰ ਦੇਵੇ ਉਸ ਲਈ ਵੀ ਚੋਕੰਨਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਗਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਰੀ ਦਸਮ ਗਰੰਥ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਸਾਥੀ ਚਾਹੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਖਾਲਸਾ, ਆਪਣਾ ਸੰਤ ਸਿਪਾਹੀ ਵਾਲਾ ਗਣ ਤਿਆਗ ਕੇ ..
ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਰੰਡੀਆ ਕਟਣੀਆ ਦੀਬਾਣ ॥ ਵੇਦੀਨਾ ਕੀ ਦੋਸਤੀ ਵੇਦੀਨਾ ਕਾ ਖਾਣ ॥ ਸਿਫਤੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸਦਾ ਵਸੈ ਸੈਤਾਨ ॥ ਗਦਹ ਚੰਦਨਿ ਖਉਲੀਝ ਭੀ ਸਾਹੂ ਸਿਉ ਪਾਣ ॥ ਨਾਨਕ ਕੂੜੈ ਕਤਿਝ ਕੂੜਾ ਤਣੀਝ ਤਾਣ ॥ ਕੂੜਾ ਕਪੜ ਕਛੀਝ ਕੂੜਾ ਪੈਨਣ ਮਾਣ ॥੧॥ ਸੂਹੀ ਕੀ ਵਾਰ: (ਮਃ ੧) ਗਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ - ਅੰਗ ੭੯੦
ਇਨਹਾਂ "ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਰੰਡੀਆ ਕਟਣੀਆ" ਵਰਗਾ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਰੱਖੇ ਤੇ ਇਨਹਾਂ ਚਰਿਤਰਾਂ ਦਾ ਅਧਿਝਨ ਕਰੇ | ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ, ਅਸੀਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ | ਗਰ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਜਿਸ ਮੰਤਵ ਵਾਸਤੇ ਇਹ ਸਭ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਅੰਤਰਗਤ ਅਸੀਂ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਸਮਝਾਂਗੇ ਤੇ ਸਮਝਦੇ ਰਹਾਂਗੇ | ਕਿਸੇ ਸਨਾਤਨੀ ਦੀ ਓਕਾਤ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਖਾਲਸੇ ਦਾ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਆਪਣੇ ਵਰਗਾ ਗੰਦਾ ਬਣਾਉਣ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰੇ ਤੇ ਹਾਂ, ਉਪਰ ਦਿੱਤੀ ਖਬਰ ਮਿਤਿਹਾਸਕ ਸੀ, ਅਮੋਲਵੀ ਨਗਰ ਕੋਈ ਪਿੰਡ ਨਹੀਂ ਤੇ ਝਹੋ ਜਿਹਾ ਕੋਈ ਰਸਤਾ ਨਹੀਂ, ਬਸ ਇਹ ਚਰਿਤਰ ਸਿਰਫ ਗੱਲ ਸਮਝਾਉਣ ਨੂੰ ਘੜਿਆ ਸੀ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਦੱਸ ਦੇਵਾਂ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸ਼ੰਕਾ ਕਰਨਗੇ ਤੇ ਗੂਗਲ-ਅਰਥ ਇੰਸਟਾਲ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾ ਦਾ ਲੋਡ ਵਧਾਵਣਗੇ ਜਾਂ ਕਾਲੇ ਲੇਖ ਲਿਖਣਗੇ । ਖੈਰ, ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀ ਸਮਝ ਆਉਂਦੀ , ਇਹ ਲੋਕ ਪਰਕਰਣ-ਪਰਕਰਣ ਦਾ ਰੌਲਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਆਪ ਪਰਕਰਣ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕਿਓਂ ਭੱਜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ? ਚਰਿਤਰ ੨ ਵਿਚ ਸਾਫ਼ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਚਰਿਤਰ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਵਜੀਰ ਵਲੋਂ ਦੱਸੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਤਾਂਕਿ ਓਹ ਸਹੀ ਫੈਂਸਲਾ ਲੈ ਸਕੇ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੰਡਾ ਜੋ ਬੇਗਨਾਹ ਹੈ ਉਸ ਨਾਲ ਨਿਆਂ ਕਰ ਸਕੇ | ਰਾਜਾ ਇਕ ਜੱਜ ਵਾਂਗ ਹੈ ਤੇ ਮੰਤਰੀ ਵਕੀਲ ਵਾਂਗ, ਰਾਜੇ ਦੀ ਰਾਣੀ ਦਸਮ ਬਾਣੀ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਵਰਗੀ ਕਾਮਕ ਹੈ ਤੇ ਮੰਡਾ ਗਲਤ ਘਿਰ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਮੰਤਰੀ ਇਹ ਸਾਰੇ ਚਰਿਤਰ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਸਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ | ਖਾਲਸਾ ਜੱਜ ਦਾ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਛੱਡ ਕੇ "ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਰੰਡੀਆ ਕਟਣੀਆ" ਦਾ ਦਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਆਪਣਾ ਕੇ ਇਹਨਾ ਚਰਿਤਰਾਂ ਨੂੰ ਪੜੇ, ਜੋ ਕਿ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ |
ਅਸੀਂ ਜੱਜ ਹਾਂ, ਸਿਪਾਹੀ (ਫੋਜੀ) ਹਾਂ, ਕਿ ਸਹੀ ਹੈ ਕਿ ਗਲਤ ਹੈ ਓਹ ਪਰਖ ਸਾਨੂੰ ਕਰਨੀ ਆਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ | ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਉਂਦੀ, ਇਹ ਚਿੱਟੀ ਦਾੜੀਆਂ ਵਾਲੇ ਬਾਬੇ ਜਿਂਵੇ ਕੀ ਕਾਲ ਅਫਗਾਨਾ, ਦਰਸ਼ਨ ਮੱਲ, ਜੋਬਨ ਵਾਲਾ, ਦਲਬੀਰ, ਦਿਲਗੀਰ, ਘਗੂ ਤੇ ਸੱਪ ਆਦਿਕ ਦੀਆਂ ਕਾਮ ਵਾਸ਼ਨਾਵਾਂ ਕਿਵੇਂ ਜਾਗ ਜਾਂਦੀਆ ਨੇ ? ਅਸੀਂ ਨੋਜਵਾਨ ਹੋ ਕੇ ਇਸ ਪਵਿੱਤਰ ਬਾਣੀ ਲਈ ਕੀ ਨਜਰੀਆ ਰਖਦੇ ਹਾਂ ਤੇ ਇਹ ਸਿਠਆੲੇ ਹੋਝ ਬੱਢੇ ਕੀ ਨਜਰੀਆ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਚਿਤਰ ਨੰ: ੨੬੬ ਦੀ ਰੰਨ ਖੰਬਲਾ ਵਰਗੀ ਇਸਤਰੀ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ ਜੋ ਇਨਹਾਂ ਪੰਡਤਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਵੇ ਕਿ ਆਪਣੇ ਕਾਮ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕਿਵੇਂ ਰੱਖਣਾ ਹੈ | ਇਹ ਬਾਣੀ ਤਹਾਡੀ ਕਾਮ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਟੇਸਟ ਵਾਸਤੇ ਨਹੀ ਲਿਖੀ ਹੈ | ਠੀਕ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਗਲਤ ਲਾਭ ਚੱਖਣਾ ਪੰਡਿਤ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ |
ਕਾਮਨਾ ਅਧੀਨ ਕਾਮ ਕਰੋਧ ਮੈ ਪਰਬੀਨ ਝਕ ਭਾਵਨਾ ਬਿਹੀਨ ਕੈਸੇ ਭੇਟੈ ਪਰਲੋਕ ਸੌ ॥੧੦॥੮੦॥