Sggs 9

ਗਾਵਨਿ ਤ੝ਧਨੋ ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੰਤੋਖੀ ਗਾਵਨਿ ਤ੝ਧਨੋ ਵੀਰ ਕਰਾਰੇ ॥ ਗਾਵਨਿ ਤ੝ਧਨੋ ਪੰਡਿਤ ਪੜਨਿ ਰਖੀਸ੝ਰ ਜ੝ਗ੝ ਜ੝ਗ੝ ਵੇਦਾ ਨਾਲੇ ॥ ਗਾਵਨਿ ਤ੝ਧਨੋ ਮੋਹਣੀਆ ਮਨ੝ ਮੋਹਨਿ ਸ੝ਰਗ੝ ਮਛ੝ ਪਇਆਲੇ ॥ ਗਾਵਨਿ ਤ੝ਧਨੋ ਰਤਨ ਉਪਾਝ ਤੇਰੇ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਲੇ ॥ ਗਾਵਨਿ ਤ੝ਧਨੋ ਜੋਧ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰਾ ਗਾਵਨਿ ਤ੝ਧਨੋ ਖਾਣੀ ਚਾਰੇ ॥ ਗਾਵਨਿ ਤ੝ਧਨੋ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਬ੝ਰਹਮੰਡਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਰਖੇ ਤੇਰੇ ਧਾਰੇ ॥ ਸੇਈ ਤ੝ਧਨੋ ਗਾਵਨਿ ਜੋ ਤ੝ਧ੝ ਭਾਵਨਿ ਰਤੇ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਰਸਾਲੇ ॥ ਹੋਰਿ ਕੇਤੇ ਤ੝ਧਨੋ ਗਾਵਨਿ ਸੇ ਮੈ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਨਿ ਨਾਨਕ੝ ਕਿਆ ਬੀਚਾਰੇ ॥ ਸੋਈ ਸੋਈ ਸਦਾ ਸਚ੝ ਸਾਹਿਬ੝ ਸਾਚਾ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ॥ ਹੈ ਭੀ ਹੋਸੀ ਜਾਇ ਨ ਜਾਸੀ ਰਚਨਾ ਜਿਨਿ ਰਚਾਈ ॥ ਰੰਗੀ ਰੰਗੀ ਭਾਤੀ ਕਰਿ ਕਰਿ ਜਿਨਸੀ ਮਾਇਆ ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ॥ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਕੀਤਾ ਆਪਣਾ ਜਿਉ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ॥ ਜੋ ਤਿਸ੝ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ਫਿਰਿ ਹ੝ਕਮ੝ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥ ਸੋ ਪਾਤਿਸਾਹ੝ ਸਾਹਾ ਪਤਿਸਾਹਿਬ੝ ਨਾਨਕ ਰਹਣ੝ ਰਜਾਈ ॥1॥ ਆਸਾ ਮਹਲਾ 1 ॥ ਸ੝ਣਿ ਵਡਾ ਆਖੈ ਸਭ੝ ਕੋਇ ॥ ਕੇਵਡ੝ ਵਡਾ ਡੀਠਾ ਹੋਇ ॥ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਨ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥ ਕਹਣੈ ਵਾਲੇ ਤੇਰੇ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥1॥ ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ਗ੝ਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਕੇਤਾ ਕੇਵਡ੝ ਚੀਰਾ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਭਿ ਸ੝ਰਤੀ ਮਿਲਿ ਸ੝ਰਤਿ ਕਮਾਈ ॥ ਸਭ ਕੀਮਤਿ ਮਿਲਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥ ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਗ੝ਰ ਗ੝ਰਹਾਈ ॥ ਕਹਣ੝ ਨ ਜਾਈ ਤੇਰੀ ਤਿਲ੝ ਵਡਿਆਈ ॥2॥ ਸਭਿ ਸਤ ਸਭਿ ਤਪ ਸਭਿ ਚੰਗਿਆਈਆ ॥ ਸਿਧਾ ਪ੝ਰਖਾ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ॥ ਤ੝ਧ੝ ਵਿਣ੝ ਸਿਧੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ॥ ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਨਾਹੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਈਆ ॥3॥ ਆਖਣ ਵਾਲਾ ਕਿਆ ਵੇਚਾਰਾ ॥ ਸਿਫਤੀ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥ ਜਿਸ੝ ਤੂ ਦੇਹਿ ਤਿਸੈ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚ੝ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥4॥2॥ ਆਸਾ ਮਹਲਾ 1 ॥ ਆਖਾ ਜੀਵਾ ਵਿਸਰੈ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥ ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥ ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਲਾਗੈ ਭੂਖ ॥ ਉਤ੝ ਭੂਖੈ ਖਾਇ ਚਲੀਅਹਿ ਦੂਖ ॥1॥ ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥ ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬ੝ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤਿਲ੝ ਵਡਿਆਈ ॥ ਆਖਿ ਥਕੇ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥ ਜੇ ਸਭਿ ਮਿਲਿ ਕੈ ਆਖਣ ਪਾਹਿ ॥ ਵਡਾ ਨ ਹੋਵੈ ਘਾਟਿ ਨ ਜਾਇ ॥2॥ ਨਾ ਓਹ੝ ਮਰੈ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗ੝ ॥ ਦੇਦਾ ਰਹੈ ਨ ਚੂਕੈ ਭੋਗ੝ ॥ ਗ੝ਣ੝ ਝਹੋ ਹੋਰ੝ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥3॥ ਜੇਵਡ੝ ਆਪਿ ਤੇਵਡ ਤੇਰੀ ਦਾਤਿ ॥