ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥

ਰੈਣਿ ਦਿਨਸ੝ ਜਪਉ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥ ਆਗੈ ਦਰਗਹ ਪਾਵਉ ਥਾਉ ॥ ਸਦਾ ਅਨੰਦ੝ ਨ ਹੋਵੀ ਸੋਗ੝ ॥ ਕਬਹੂ ਨ ਬਿਆਪੈ ਹਉਮੈ ਰੋਗ੝ ॥੧॥

ਖੋਜਹ੝ ਸੰਤਹ੝ ਹਰਿ ਬ੝ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ॥ ਬਿਸਮਨ ਬਿਸਮ ਭਝ ਬਿਸਮਾਦਾ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਵਹਿ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪਰਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ਗਨਿ ਮਿਨਿ ਦੇਖਹ੝ ਸਗਲ ਬੀਚਾਰਿ ॥ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੋ ਸਕੈ ਨ ਤਾਰਿ ॥ ਸਗਲ ਉਪਾਵ ਨ ਚਾਲਹਿ ਸੰਗਿ ॥ ਭਵਜਲ੝ ਤਰੀਝ ਪ੝ਰਭ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥੨॥

ਦੇਹੀ ਧੋਇ ਨ ਉਤਰੈ ਮੈਲ੝ ॥ ਹਉਮੈ ਬਿਆਪੈ ਦ੝ਬਿਧਾ ਫੈਲ੝ ॥ ਹਰਿ ਹਰਿ ਅਉਖਧ੝ ਜੋ ਜਨ੝ ਖਾਇ ॥ ਤਾ ਕਾ ਰੋਗ੝ ਸਗਲ ਮਿਟਿ ਜਾਇ ॥੩॥

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਾਰਬ੝ਰਹਮ ਦਇਆਲ ॥ ਮਨ ਤੇ ਕਬਹ੝ ਨ ਬਿਸਰ੝ ਗਪਾਲ ॥ ਤੇਰੇ ਦਾਸ ਕੀ ਹੋਵਾ ਧੂਰਿ ॥ ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੝ਰਭ ਸਰਧਾ ਪੂਰਿ ॥੪॥੨੨॥੩੩॥

raamakalee mehalaa 5 ||

rain dhinas japo har naao || aagai dharageh paavo thhaao || sadhaa ana(n)dh n hovee sog || kabehoo n biaapai houmai rog ||1||

khojahu sa(n)thahu har breham giaanee || bisaman bisam bheae bisamaadhaa param gath paavehi har simar paraanee ||1|| rehaao ||

gan min dhaekhahu sagal beechaar || naam binaa ko sakai n thaar || sagal oupaav n chaalehi sa(n)g || bhavajal thareeai prabh kai ra(n)g ||2||

dhaehee dhhoe n outharai mail || houmai biaapai dhubidhhaa fail || har har aoukhadhh jo jan khaae || thaa kaa rog sagal mitt jaae ||3||

kar kirapaa paarabreham dhaeiaal || man thae kabahu n bisar guopaal || thaerae dhaas kee hovaa dhhoor || naanak kee prabh saradhhaa poor ||4||22||33||

Raamkalee, Fifth Mehla:

Night and day, I chant the Lord's Name. Hereafter, I shall obtain a seat in the Court of the Lord. I am in bliss forever; I have no sorrow. The disease of ego never afflicts me. ||1||

O Saints of the Lord, seek out those who know God. You shall be wonderstruck with wonder at the wonderful Lord; meditate in remembrance on the Lord, O mortal, and obtain the supreme status. ||1||Pause||

Calculating, measuring, and thinking in every way, see that without the Naam, no one can be carried across. Of all your efforts, none will go along with you. You can cross over the terrifying world-ocean only through the love of God. ||2||

By merely washing the body, one's filth is not removed. Afflicted by egotism, duality only increases. That humble being who takes the medicine of the Name of the Lord, Har, Har - all his diseases are eradicated. ||3||

Take pity on me, O merciful, Supreme Lord God; let me never forget the Lord of the World from my mind. Let me be the dust of the feet of Your slaves; O God, please fulfill Nanak's hope. ||4||22||33||

ਪਦਅਰਥ: ਰੈਣਿ—{रजनि} ਰਾਤ। ਦਿਨਸ੝—ਦਿਨ। ਜਪਉ—ਜਪਉਂ, ਮੈਂ ਜਪਦਾ ਰਹਾਂ। ਆਗੈ—ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ। ਪਾਵਉ—ਪਾਵਉਂ, ਮੈਂ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਵਾਂ। ਸੋਗ੝—ਗ਼ਮ, ਚਿੰਤਾ। ਹੋਵੀ—ਹੋਵੇਗਾ। ਨਾ ਬਿਆਪੈ—ਆਪਣਾ ਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦਾ।੧।

ਸੰਤਹ੝—ਹੇ ਸੰਤ ਜਨੋ! ਬ੝ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ—ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ। ਬ੝ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਸੰਤਹ੝—ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਹੇ ਸੰਤ ਜਨੋ! ਖੋਜਹ੝—ਭਾਲ ਕਰੋ। ਬਿਸਮ—ਅਸਚਰਜ। ਬਿਸਮਨ ਬਿਸਮ—ਬਹ੝ਤ ਹੀ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ। ਬਿਸਮਾਦਾ—ਹੈਰਾਨੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਅਵਸਥਾ। ਪਰਮ ਗਤਿ—ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਆਤਮਕ ਅਵਸਥਾ। ਪਰਾਨੀ—ਹੇ ਪ੝ਰਾਣੀ!।੧।ਰਹਾਉ।

ਗਨਿ—ਗਿਣ ਕੇ। ਮਿਨਿ—ਮਿਣ ਕੇ। ਬੀਚਾਰਿ—ਵਿਚਾਰ ਕੇ। ਕੋ—ਕੋਈ। ਸਕੈ ਨ ਤਾਰਿ—ਤਾਰਿ ਨ ਸਕੈ। ਉਪਾਵ—{ਲਫ਼ਜ਼ 'ਉਪਾਉ' ਤੋਂ ਬਹ੝-ਵਚਨ}। ਸਗਲ—ਸਾਰੇ। ਸੰਗਿ—ਨਾਲ। ਭਵਜਲ੝—ਸੰਸਾਰ—ਸਮ੝ੰਦਰ। ਤਰੀਝ—ਤਰਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੈ ਰੰਗਿ—ਦੇ ਪ੝ਰੇਮ ਵਿਚ ਰਿਹਾਂ।੨।

ਦੇਹੀ—ਸਰੀਰ। ਧੋਇ—ਧੋ ਕੇ। ਦ੝ਬਿਧਾ—ਦ੝—ਚਿੱਤਾ—ਪਨ, ਅੰਦਰੋਂ ਹੋਰ ਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਹੋਰ ਹੋਣਾ। ਫੈਲ੝—ਖਿਲਾਰਾ, ਪਸਾਰਾ। ਅਉਖਧ੝—ਦਾਰੂ, ਦਵਾਈ। ਤਾ ਕਾ—ਉਸ (ਮਨ੝ੱਖ) ਦਾ।੩।

ਤੇ—ਤੋਂ। ਕਬਹ੝ ਨ—ਕਦੇ ਭੀ ਨ। ਗਪਾਲ—ਹੇ ਗੋਪਾਲ! {ਅੱਖਰ 'ਗ' ਦੇ ਨਾਲ ਦੋ ਲਗਾਂ ਹਨ— ੋ ਅਤੇ ੝। ਅਸਲ ਲਫ਼ਜ਼ 'ਗੋਪਾਲ' ਹੈ, ਇਥੇ 'ਗ੝ਪਾਲ' ਪੜ੝ਹਨਾ ਹੈ)। ਹੋਵਾ—ਹੋਵਾਂ, ਮੈਂ ਹੋ ਜਾਵਾਂ। ਸਰਧਾ—ਤਾਂਘ, ਇੱਛਾ। ਪੂਰਿ—ਪੂਰੀ ਕਰ।੪।

ਅਰਥ: ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਹੇ ਸੰਤ ਜਨੋ! ਸਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਦੇ ਰਹੋ। ਹੇ ਪ੝ਰਾਣੀ! (ਸਦਾ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦਾ ਰਹ੝; (ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ) ਬੜੀ ਹੀ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਅਸਚਰਜ ਆਤਮਕ ਅਵਸਥਾ ਬਣ ਜਾਇਗੀ, ਤੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਆਤਮਕ ਅਵਸਥਾ ਪ੝ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਝਂਗਾ।੧।ਰਹਾਉ।

(ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਕਿਰਪਾ ਕਰ) ਮੈਂ ਦਿਨ ਰਾਤ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਜਪਦਾ ਰਹਾਂ, (ਤੇ ਇਸ ਤਰ੝ਹਾਂ) ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿਚ ਥਾਂ ਪ੝ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਵਾਂ। (ਜਿਹੜਾ ਮਨ੝ੱਖ ਨਾਮ ਜਪਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ) ਸਦਾ ਆਨੰਦ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਵਾਪਰਦੀ; ਹਉਮੈ ਦਾ ਰੋਗ ਕਦੇ ਉਸ ਉਤੇ ਆਪਣਾ ਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦਾ।੧।

ਹੇ ਸੰਤ ਜਨੋ! ਸਾਰੇ ਗਹ੝ ਨਾਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੝ਹਾਂ ਵਿਚਾਰ ਕੇ ਵੇਖ ਲਵੋ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਭੀ (ਸੰਸਾਰ-ਸਮ੝ੰਦਰ ਤੋਂ) ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਲੰਘਾ ਸਕਦਾ। (ਨਾਮ ਤੋਂ ਬਿਨਾ) ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਹੀ ਹੀਲੇ (ਮਨ੝ੱਖ ਦੇ) ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ (ਸਹਾਇਤਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ)। ਪ੝ਰਭੂ ਦੇ ਪ੝ਰੇਮ-ਰੰਗ ਵਿਚ ਰਿਹਾਂ ਹੀ ਸੰਸਾਰ-ਸਮ੝ੰਦਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘ ਸਕੀਦਾ ਹੈ।੨।

(ਹੇ ਸੰਤ ਜਨੋ! ਤੀਰਥ ਆਦਿਕਾਂ ਤੇ) ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਧੋਤਿਆਂ (ਮਨ ਦੀ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਾਲੀ) ਮੈਲ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹ੝ੰਦੀ, (ਸਗੋਂ ਇਹ) ਹਉਮੈ ਆਪਣਾ ਦਬਾਉ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ (ਕਿ ਮੈਂ ਤੀਰਥਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰ ਆਇਆ ਹਾਂ। ਮਨ੝ੱਖ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਅੰਦਰੋਂ ਹੋਰ ਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਹੋਰ ਹੋਣ ਦਾ ਪਸਾਰਾ ਪਸਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਮਨ੝ੱਖ ਪਖੰਡੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੇ ਸੰਤ ਜਨੋ! ਜਿਹੜਾ ਮਨ੝ੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਦਵਾਈ ਖਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਸਾਰਾ (ਮਾਨਸਕ) ਰੋਗ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।੩।

ਹੇ ਪਾਰਬ੝ਰਹਮ! ਹੇ ਦਇਆ ਦੇ ਘਰ! (ਮੇਰੇ ਉਤੇ) ਕਿਰਪਾ ਕਰ। ਹੇ ਗੋਪਾਲ! ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਮਨ ਤੋਂ ਕਦੇ ਭੀ ਨਾਹ ਵਿੱਸਰ। ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਦਾਸਾਂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਦੀ ਧੂੜ ਬਣਿਆ ਰਹਾਂ-ਨਾਨਕ ਦੀ ਇਹ ਤਾਂਘ ਪੂਰੀ ਕਰ।੪।੨੨।੩੩।