ਰਾਗ੝ ਬਿਲਾਵਲ੝ ਮਹਲਾ 5 ਦ੝ਪਦੇ ਘਰ੝ 8 ੴ ਸਤਿਗ੝ਰ ਪ੝ਰਸਾਦਿ ॥

ਮੈ ਨਾਹੀ ਪ੝ਰਭ ਸਭ੝ ਕਿਛ੝ ਤੇਰਾ ॥ ਈਘੈ ਨਿਰਗ੝ਨ ਊਘੈ ਸਰਗ੝ਨ ਕੇਲ ਕਰਤ ਬਿਚਿ ਸ੝ਆਮੀ ਮੇਰਾ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥

ਨਗਰ ਮਹਿ ਆਪਿ ਬਾਹਰਿ ਫ੝ਨਿ ਆਪਨ ਪ੝ਰਭ ਮੇਰੇ ਕੋ ਸਗਲ ਬਸੇਰਾ ॥ ਆਪੇ ਹੀ ਰਾਜਨ੝ ਆਪੇ ਹੀ ਰਾਇਆ ਕਹ ਕਹ ਠਾਕ੝ਰ੝ ਕਹ ਕਹ ਚੇਰਾ ॥1॥

ਕਾ ਕਉ ਦ੝ਰਾਉ ਕਾ ਸਿਉ ਬਲਬੰਚਾ ਜਹ ਜਹ ਪੇਖਉ ਤਹ ਤਹ ਨੇਰਾ ॥ ਸਾਧ ਮੂਰਤਿ ਗ੝ਰ੝ ਭੇਟਿਓ ਨਾਨਕ ਮਿਲਿ ਸਾਗਰ ਬੂੰਦ ਨਹੀ ਅਨ ਹੇਰਾ ॥2॥1॥117॥

ਪਦਅਰਥ: ਪ੝ਰਭ—ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਸਭ੝ ਕਿਛ੝—ਹਰੇਕ ਚੀਜ਼। ਈਘੈ—ਇਕ ਪਾਸੇ। ਨਿਰਗ੝ਨ—ਮਾਇਆ ਦੇ ਤਿੰਨ ਗ੝ਣਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ। ਊਘੈ—ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ। ਸਰਗ੝ਨ—ਮਾਇਆ ਦੇ ਤਿੰਨ ਗ੝ਣਾਂ ਸੰਯ੝ਕਤ। ਕੇਲ—ਜਗਤ—ਤਮਾਸ਼ਾ। ਬਿਚਿ—ਵਿਚਿ, ਨਿਰਗ੝ਨ ਸਰਗ੝ਨ ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ।੧।ਰਹਾਉ।

ਨਗਰ—ਸਰੀਰ। ਫ੝ਨਿ—ਫਿਰ, ਭੀ। ਆਪਨ—ਆਪ ਹੀ। ਕੋ—ਦਾ। ਸਗਲ—ਸਭਨਾਂ ਵਿਚ। ਰਾਜਨ—ਰਾਜਾ, ਪਾਤਿਸ਼ਾਹ। ਰਾਇਆ—ਰਿਆਇਆ, ਰਈਅਤ। ਕਹ ਕਹ—ਕਿਤੇ ਕਿਤੇ। ਠਾਕ੝ਰ੝—ਮਾਲਕ। ਚੇਰਾ—ਨੌਕਰ।੧।

ਕਾ ਕਉ—ਕਿਸ ਪਾਸੋਂ? ਦ੝ਰਾਉ—ਲ੝ਕਾਉ, ਉਹਲਾ। ਕਾ ਸਿਉ—ਕਿਸ ਨਾਲ? ਬਲਬੰਚਾ—ਵਲ—ਛਲ, ਠੱਗੀ। ਜਹ ਜਹ—ਜਿੱਥੇ ਜਿੱਥੇ। ਪੇਖਉ—ਪੇਖਉਂ, ਮੈਂ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ। ਤਹ ਤਹ—ਉਥੇ ਉਥੇ। ਨੇਰਾ—ਨੇੜੇ। ਸਾਧ ਮੂਰਤਿ—ਪਵਿੱਤਰ ਹਸਤੀ ਵਾਲਾ {साधढ़—Virtuous}। ਭੇਟਿਓ—ਮਿਲਿਆ। ਮਿਲਿ ਸਾਗਰ—ਸਮ੝ੰਦਰ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ। ਅਨ—{अनढ़य} ਹੋਰ, ਵੱਖਰੀ। ਹੇਰਾ—ਵੇਖੀ ਜਾਂਦੀ।੨।

ਅਰਥ: ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਮੇਰੀ (ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ) ਕੋਈ ਪਾਂਇਆਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। (ਮੇਰੇ ਪਾਸ) ਹਰੇਕ ਚੀਜ਼ ਤੇਰੀ ਹੀ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਹੇ ਭਾਈ! ਇਕ ਪਾਸੇ ਤਾਂ ਪ੝ਰਭੂ ਮਾਇਆ ਦੇ ਤਿੰਨ ਗ੝ਣਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪ੝ਰਭੂ ਮਾਇਆ ਦੇ ਤਿੰਨ ਗ੝ਣਾਂ ਸਮੇਤ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਹੀ ਹਾਲਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮੇਰਾ ਮਾਲਕ-ਪ੝ਰਭੂ ਇਹ ਜਗਤ-ਤਮਾਸ਼ਾ ਰਚਾਈ ਬੈਠਾ ਹੈ।੧।ਰਹਾਉ।

ਹੇ ਭਾਈ! (ਹਰੇਕ ਸਰੀਰ-) ਨਗਰ ਵਿਚ ਪ੝ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਹੈ, ਬਾਹਰ (ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਵਿਚ) ਭੀ ਆਪ ਹੀ ਹੈ। ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਪ੝ਰਭੂ ਦਾ ਹੀ ਨਿਵਾਸ ਹੈ। ਹੇ ਭਾਈ! ਪ੝ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਰਾਜਾ ਹੈ ਆਪ ਹੀ ਰਈਅਤ ਹੈ। ਕਿਤੇ ਮਾਲਕ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਕਿਤੇ ਸੇਵਕ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।੧।

ਹੇ ਭਾਈ! ਮੈਂ ਜਿਧਰ ਜਿਧਰ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ, ਹਰ ਥਾਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੀ (ਹਰੇਕ ਦੇ) ਅੰਗ-ਸੰਗ ਵੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ। (ਉਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਿਤੇ ਭੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸ ਵਾਸਤੇ) ਕਿਸ ਪਾਸੋਂ ਕੋਈ ਝੂਠ-ਲ੝ਕਾਉ ਕੀਤਾ ਜਾਝ, ਤੇ, ਕਿਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਠੱਗੀ-ਫ਼ਰੇਬ ਕੀਤਾ ਜਾਝ? (ਉਹ ਤਾਂ ਸਭ ਕ੝ਝ ਵੇਖਦਾ ਜਾਣਦਾ ਹੈ)। ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜਿਸ ਮਨ੝ੱਖ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਹਸਤੀ ਵਾਲਾ ਗ੝ਰੂ ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, (ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ) ਸਮ੝ੰਦਰ ਵਿਚ ਮਿਲ ਕੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬੂੰਦ (ਸਮ੝ੰਦਰ ਨਾਲੋਂ) ਵੱਖਰੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਸਦੀ।੨।੧।੧੧੭।

ਨੋਟ: ਇਥੋਂ ਘਰ ੮ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੝ਰਹ ਸ਼੝ਰੂ ਹੋਇਆ ਹੈ।

raag bilaaval mehalaa 5 dhupadhae ghar 8 ik oa(n)kaar sathigur prasaadh ||

mai naahee prabh sabh kishh thaeraa || eeghai niragun ooghai saragun kael karath bich suaamee maeraa ||1|| rehaao ||

nagar mehi aap baahar fun aapan prabh maerae ko sagal basaeraa || aapae hee raajan aapae hee raaeiaa keh keh t(h)aakur keh keh chaeraa ||1||

kaa ko dhuraao kaa sio balaba(n)chaa jeh jeh paekho theh theh naeraa || saadhh moorath gur bhaettiou naanak mil saagar boo(n)dh nehee an haeraa ||2||1||117||

Raag Bilaaval, Fifth Mehla, Du-Paday, Eighth House: One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

I am nothing, God; everything is Yours. In this world, You are the absolute, formless Lord; in the world hereafter, You are the related Lord of form. You play it both ways, O my Lord and Master. ||1||Pause||

You exist within the city, and beyond it as well; O my God, You are everywhere. You Yourself are the King, and You Yourself are the subject. In one place, You are the Lord and Master, and in another place, You are the slave. ||1||

From whom should I hide? Whom should I try to deceive? Wherever I look, I see Him near at hand. I have met with Guru Nanak, the Embodiment of the Holy Saints. When the drop of water merges into the ocean, it cannot be distinguished as separate again. ||2||1||117||