ਬਿਲਾਵਲ੝ ਮਹਲਾ ੫ ॥

ਮਾਟੀ ਤੇ ਜਿਨਿ ਸਾਜਿਆ ਕਰਿ ਦ੝ਰਲਭ ਦੇਹ ॥ ਅਨਿਕ ਛਿਦ੝ਰ ਮਨ ਮਹਿ ਢਕੇ ਨਿਰਮਲ ਦ੝ਰਿਸਟੇਹ ॥੧॥

ਕਿਉ ਬਿਸਰੈ ਪ੝ਰਭ੝ ਮਨੈ ਤੇ ਜਿਸ ਕੇ ਗ੝ਣ ਝਹ ॥ ਪ੝ਰਭ ਤਜਿ ਰਚੇ ਜਿ ਆਨ ਸਿਉ ਸੋ ਰਲੀਝ ਖੇਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ਸਿਮਰਹ੝ ਸਿਮਰਹ੝ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਮਤ ਬਿਲਮ ਕਰੇਹ ॥ ਛੋਡਿ ਪ੝ਰਪੰਚ੝ ਪ੝ਰਭ ਸਿਉ ਰਚਹ੝ ਤਜਿ ਕੂੜੇ ਨੇਹ ॥੨॥

ਜਿਨਿ ਅਨਿਕ ਝਕ ਬਹ੝ ਰੰਗ ਕੀਝ ਹੈ ਹੋਸੀ ਝਹ ॥ ਕਰਿ ਸੇਵਾ ਤਿਸ੝ ਪਾਰਬ੝ਰਹਮ ਗ੝ਰ ਤੇ ਮਤਿ ਲੇਹ ॥੩॥

ਊਚੇ ਤੇ ਊਚਾ ਵਡਾ ਸਭ ਸੰਗਿ ਬਰਨੇਹ ॥ ਦਾਸ ਦਾਸ ਕੋ ਦਾਸਰਾ ਨਾਨਕ ਕਰਿ ਲੇਹ ॥੪॥੧੭॥੪੭॥

bilaaval mehalaa 5 ||

maattee thae jin saajiaa kar dhuralabh dhaeh || anik shhidhr man mehi dtakae niramal dhrisattaeh ||1||

kio bisarai prabh manai thae jis kae gun eaeh || prabh thaj rachae j aan sio so raleeai khaeh ||1|| rehaao ||

simarahu simarahu saas saas math bilam karaeh || shhodd prapa(n)ch prabh sio rachahu thaj koorrae naeh ||2||

jin anik eaek bahu ra(n)g keeeae hai hosee eaeh || kar saevaa this paarabreham gur thae math laeh ||3||

oochae thae oochaa vaddaa sabh sa(n)g baranaeh || dhaas dhaas ko dhaasaraa naanak kar laeh ||4||17||47||

Bilaaval, Fifth Mehla:

He fashioned you from clay, and made your priceless body. He covers the many faults in your mind, and makes you look immaculate and pure. ||1||

So why do you forget God from your mind? He has done so many good things for you. One who forsakes God, and blends himself with another, in the end is blended with dust. ||1||Pause||

Meditate, meditate in remembrance with each and every breath - do not delay! Renounce worldly affairs, and merge yourself into God; forsake false loves. ||2||

He is many, and He is One; He takes part in the many plays. This is as He is, and shall be. So serve that Supreme Lord God, and accept the Guru's Teachings. ||3||

God is said to be the highest of the high, the greatest of all, our companion. Please, let Nanak be the slave of the slave of Your slaves. ||4||17||47||

ਪਦਅਰਥ: ਤੇ—ਤੋਂ। ਜਿਨਿ—ਜਿਸ (ਪਰਮਾਤਮਾ) ਨੇ। ਸਾਜਿਆ—ਬਣਾਇਆ। ਦੇਹ—ਸਰੀਰ। ਛਿਦ੝ਰ—ਝਬ। ਦ੝ਰਿਸਟੇਹ—ਵੇਖਣ ਨੂੰ।੧।

ਮਨੈ ਤੇ—ਮਨ ਤੋਂ। ਜਿਸ ਕੇ—{ਲਫ਼ਜ਼ 'ਜਿਸ੝' ਦਾ ੝ ਸੰਬੰਧਕ 'ਕੇ' ਦੇ ਕਾਰਨ ਉੱਡ ਗਿਆ ਹੈ}। ਜਿ—ਜੇਹੜਾ ਮਨ੝ੱਖ। ਤਜਿ—ਛੱਡ ਕੇ। ਆਨ ਸਿਉ—{अनढ़य} ਹੋਰ ਨਾਲ। ਖੇਹ—ਮਿੱਟੀ।੧।ਰਹਾਉ।

ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ—ਹਰੇਕ ਸਾਹ ਦੇ ਨਾਲ। ਬਿਲਮ—ਦੇਰ, ਢਿੱਲ। ਮਤ ਕਰੇਹ—ਮਤਾਂ ਕਰੋ, ਨਾਹ ਕਰਨੀ। ਪ੝ਰਪੰਚ—{पढ़रपंच} ਇਹ ਦਿੱਸਦਾ ਜਗਤ। ਕੂੜੇ—ਝੂਠੇ, ਨਾਸਵੰਤ।੨।

ਹੋਸੀ—ਕਾਇਮ ਰਹੇਗਾ। ਸੇਵਾ—ਭਗਤੀ। ਤੇ—ਤੋਂ। ਮਤਿ—ਅਕਲ, ਸਿੱਖਿਆ।੩।

ਸਭ ਸੰਗਿ—ਸਾਰੀ ਸ੝ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਨਾਲ। ਬਰਨੇਹ—ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੋ—ਦਾ। ਦਾਸਰਾ—ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਦਾਸ। ਕਰਿ ਲੇਹ—ਬਣਾ ਲੈ।੪।

ਅਰਥ: ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ (ਜੀਵ ਦਾ) ਦ੝ਰਲੱਭ ਮਨ੝ੱਖਾ ਸਰੀਰ ਬਣਾ ਕੇ ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ ਇਸ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਸ ਨੇ ਹੀ ਜੀਵ ਦੇ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਝਬ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਲ੝ਕਾ ਰੱਖੇ ਹਨ, ਜੀਵ ਦਾ ਸਰੀਰ ਫਿਰ ਭੀ ਸਾਫ਼-ਸ੝ਥਰਾ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ।੧।

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿਸ (ਪਰਮਾਤਮਾ) ਦੇ ਇਹ (ਅਨੇਕਾਂ) ਗ੝ਣ ਹਨ, ਉਹ ਸਾਡੇ ਮਨ ਤੋਂ ਕਦੇ ਭੀ ਭ੝ੱਲਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ। ਜੇਹੜਾ ਮਨ੝ੱਖ ਪ੝ਰਭੂ (ਦੀ ਯਾਦ) ਛੱਡ ਕੇ ਹੋਰ ਹੋਰ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨਾਲ ਮੋਹ ਬਣਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਰਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਉਸ ਦਾ ਜੀਵਨ ਵਿਅਰਥ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)।੧।ਰਹਾਉ।

ਹੇ ਭਾਈ! ਹਰੇਕ ਸਾਹ ਦੇ ਨਾਲ ਹਰ ਵੇਲੇ ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਰਹੋ। ਵੇਖਣਾ, ਰਤਾ ਭੀ ਢਿੱਲ ਨਾਹ ਕਰਨੀ। ਹੇ ਭਾਈ! ਦ੝ਨੀਆ ਦੇ ਨਾਸਵੰਤ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਤਿਆਗ ਕੇ, ਦਿੱਸਦੇ ਜਗਤ ਦਾ ਮੋਹ ਛੱਡ ਕੇ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਬਣਾਈ ਰੱਖੋ।੨।

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿਸ ਇੱਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੇ (ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਜਗਤ ਦੇ) ਇਹ ਅਨੇਕਾਂ ਬਹ੝ਤ ਰੰਗ ਬਣਾ ਦਿੱਤੇ ਹਨ, ਉਹ ਹ੝ਣ ਭੀ (ਹਰ ਥਾਂ) ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਅਗਾਂਹ ਨੂੰ ਭੀ (ਸਦਾ) ਕਾਇਮ ਰਹੇਗਾ। ਗ੝ਰੂ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸੇਵਾ-ਭਗਤੀ ਕਰਿਆ ਕਰੋ।੩।

ਹੇ ਭਾਈ! ਉਹ ਪ੝ਰਭੂ (ਜਗਤ ਦੀਆਂ) ਉੱਚੀਆਂ ਤੋ ਉੱਚੀਆਂ ਹਸਤੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਭੀ ਉੱਚਾ ਹੈ, ਵੱਡਿਆਂ ਤੋਂ ਭੀ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਉਂਞ ਉਹ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ (ਵੱਸਦਾ ਭੀ) ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਉਸ ਪ੝ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਅਰਦਾਸ ਕਰ, ਤੇ ਆਖ-ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ!) ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਾਸਾਂ ਦੇ ਦਾਸਾਂ ਦਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਦਾਸ ਬਣਾ ਲੈ।੪।੧੭।੪੭।