ਧਨਾਸਰੀ ਭਗਤ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀ ਕੀ

ੴ ਸਤਿਗ੝ਰ ਪ੝ਰਸਾਦਿ ॥

ਹਮ ਸਰਿ ਦੀਨ੝ ਦਇਆਲ੝ ਨ ਤ੝ਮ ਸਰਿ ਅਬ ਪਤੀਆਰ੝ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥ ਬਚਨੀ ਤੋਰ ਮੋਰ ਮਨ੝ ਮਾਨੈ ਜਨ ਕਉ ਪੂਰਨ੝ ਦੀਜੈ ॥1॥ ਹਉ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਉ ਰਮਈਆ ਕਾਰਨੇ ॥ ਕਾਰਨ ਕਵਨ ਅਬੋਲ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਹ੝ਤ ਜਨਮ ਬਿਛ੝ਰੇ ਥੇ ਮਾਧਉ ਇਹ੝ ਜਨਮ੝ ਤ੝ਮ੝”ਾਰੇ ਲੇਖੇ ॥ ਕਹਿ ਰਵਿਦਾਸ ਆਸ ਲਗਿ ਜੀਵਉ ਚਿਰ ਭਇਓ ਦਰਸਨ੝ ਦੇਖੇ ॥2॥1॥

dhhanaasaree bhagath ravidhaas jee kee

ik oa(n)kaar sathigur prasaadh ||

ham sar dheen dhaeiaal n thum sar ab patheeaar kiaa keejai || bachanee thor mor man maanai jan ko pooran dheejai ||1||

ho bal bal jaao rameeaa kaaranae || kaaran kavan abol || rehaao ||

bahuth janam bishhurae thhae maadhho eihu janam thumhaarae laekhae || kehi ravidhaas aas lag jeevo chir bhaeiou dharasan dhaekhae ||2||1||

Dhanaasaree, devotee Ravi Daas Jee:

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

There is none as forlorn as I am, and none as Compassionate as You; what need is there to test us now? May my mind surrender to Your Word; please, bless Your humble servant with this perfection. ||1||

I am a sacrifice, a sacrifice to the Lord. O Lord, why are You silent? ||Pause||

For so many incarnations, I have been separated from You, Lord; I dedicate this life to You. Says Ravi Daas: placing my hopes in You, I live; it is so long since I have gazed upon the Blessed Vision of Your Darshan. ||2||1||

ਪਦਅਰਥ: ਹਮ ਸਰਿ-ਮੇਰੇ ਵਰਗਾ। ਸਰਿ-ਵਰਗਾ, ਬਰਾਬਰ ਦਾ। ਦੀਨ੝-ਨਿਮਾਣਾ, ਕੰਗਾਲ। ਅਬ-ਹ੝ਣ। ਪਤੀਆਰ੝-(ਹੋਰ) ਪਰਤਾਵਾ। ਕਿਆ ਕੀਜੈ-ਕੀਹ ਕਰਨਾ ਹੋਇਆ? ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ। ਬਚਨੀ ਤੋਰ-ਤੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਕੇ। ਮੋਰ-ਮੇਰਾ। ਮਾਨੈ-ਮੰਨ ਜਾਝ, ਪਤੀਜ ਜਾਝ। ਪੂਰਨ-ਪੂਰਨ ਭਰੋਸਾ।੧।

ਰਮਈਆ ਕਾਰਨੇ-ਸੋਹਣੇ ਰਾਮ ਤੋਂ। ਕਵਨ-ਕਿਸ ਕਾਰਨ? ਅਬੋਲ-ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ।ਰਹਾਉ।

ਮਾਧਉ-ਹੇ ਮਾਧੋ! ਤ੝ਮ੝ਹ੝ਹਾਰੇ ਲੇਖੇ-(ਭਾਵ,) ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਬੀਤੇ। ਕਹਿ- ਕਹੇ, ਆਖਦਾ ਹੈ।੨।

ਅਰਥ: (ਹੇ ਮਾਧੋ!) ਮੇਰੇ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਨਿਮਾਣਾ ਨਹੀਂ, ਤੇ, ਤੇਰੇ, ਵਰਗਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਦਇਆ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ, (ਮੇਰੀ ਕੰਗਾਲਤਾ ਦਾ) ਹ੝ਣ ਹੋਰ ਪਰਤਾਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ। (ਹੇ ਸੋਹਣੇ ਰਾਮ!) ਮੈਨੂੰ ਦਾਸ ਨੂੰ ਇਹ ਪੂਰਨ ਸਿਦਕ ਬਖ਼ਸ਼ ਕਿ ਮੇਰਾ ਮਨ ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਪਰਚ ਜਾਇਆ ਕਰੇ।੧।

ਹੇ ਸੋਹਣੇ ਰਾਮ! ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਸਦਾ ਸਦਕੇ ਹਾਂ; ਤੂੰ ਕਿਸ ਗੱਲੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ?।ਰਹਾਉ।

ਰਵਿਦਾਸ ਆਖਦਾ ਹੈ-ਹੇ ਮਾਧੋ! ਕਈ ਜਨਮਾਂ ਤੋਂ ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਵਿਛ੝ੜਿਆ ਆ ਰਿਹਾ ਹਾਂ (ਮਿਹਰ ਕਰ, ਮੇਰਾ) ਇਹ ਜਨਮ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਬੀਤੇ; ਤੇਰਾ ਦੀਦਾਰ ਕੀਤਿਆਂ ਬੜਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, (ਦਰਸ਼ਨ ਦੀ) ਆਸ ਵਿਚ ਹੀ ਮੈਂ ਜੀਊਂਦਾ ਹਾਂ।੨।੧।

ਭਾਵ: ਪ੝ਰਭੂ-ਦਰ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਅਰਦਾਸ।