ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ 1 ਘਰ੝ 1 ਚਉਪਦੇ ੴ ਸਤਿ ਨਾਮ੝ ਕਰਤਾ ਪ੝ਰਖ੝ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰ੝ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗ੝ਰ ਪ੝ਰਸਾਦਿ ॥

ਜੀਉ ਡਰਤ੝ ਹੈ ਆਪਣਾ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪ੝ਕਾਰ ॥ ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਣ੝ ਸੇਵਿਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਾਤਾਰ੝ ॥1॥

ਸਾਹਿਬ੝ ਮੇਰਾ ਨੀਤ ਨਵਾ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਾਤਾਰ੝ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥

ਅਨਦਿਨ੝ ਸਾਹਿਬ੝ ਸੇਵੀਝ ਅੰਤਿ ਛਡਾਝ ਸੋਇ ॥ ਸ੝ਣਿ ਸ੝ਣਿ ਮੇਰੀ ਕਾਮਣੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੋਇ ॥2॥

ਦਇਆਲ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਤਰਾ ॥ ਸਦ ਕ੝ਰਬਾਣੈ ਜਾਉ ॥1॥ ਰਹਾਉ ॥

ਸਰਬੰ ਸਾਚਾ ਝਕ੝ ਹੈ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ ਤਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥3॥

ਤ੝ਧ੝ ਬਾਝ੝ ਪਿਆਰੇ ਕੇਵ ਰਹਾ ॥ ਸਾ ਵਡਿਆਈ ਦੇਹਿ ਜਿਤ੝ ਨਾਮਿ ਤੇਰੇ ਲਾਗਿ ਰਹਾਂ ॥ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ਜਿਸ੝ ਆਗੈ ਪਿਆਰੇ ਜਾਇ ਕਹਾ॥1॥ਰਹਾਉ ॥

ਸੇਵੀ ਸਾਹਿਬ੝ ਆਪਣਾ ਅਵਰ੝ ਨ ਜਾਚੰਉ ਕੋਇ ॥ ਨਾਨਕ੝ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸ੝ ਹੈ ਬਿੰਦ ਬਿੰਦ ਚ੝ਖ ਚ੝ਖ ਹੋਇ ॥4॥

ਸਾਹਿਬ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹ੝ ਬਿੰਦ ਬਿੰਦ ਚ੝ਖ ਚ੝ਖ ਹੋਇ ॥1॥ ਰਹਾਉ॥4॥1॥

ਪਦਅਰਥ: ਜੀਉ-ਜਿੰਦ। ਕੈ ਸਿਉ-ਕਿਸ ਪਾਸ? ਕਰੀ-ਮੈਂ ਕਰਾਂ। ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਣ੝-ਦ੝ੱਖ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਪ੝ਰਭੂ। ਸੇਵਿਆ-ਮੈਂ ਸਿਮਰਿਆ ਹੈ।੧।

ਨੀਤ-ਨਿੱਤ। ਨਵਾ-(ਭਾਵ, ਦਾਤਾਂ ਦੇ ਦੇ ਕੇ ਅੱਕਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ)। ਦਾਤਾਰ੝-ਦਾਤਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲਾ।੧।ਰਹਾਉ।

ਅਨਦਿਨ੝-ਹਰ ਰੋਜ਼, ਸਦਾ। ਅੰਤਿ-ਆਖ਼ਰ ਨੂੰ। ਮੇਰੀ ਕਾਮਣੀ-ਹੇ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦੇ!।੨।

ਦਇਆਲ-ਹੇ ਦਇਆ ਦੇ ਘਰ! ਨਾਮਿ-ਨਾਮ ਦੀ ਰਾਹੀਂ। ਤਰਾ-ਤਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਪਾਰ ਲੰਘ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।੧।ਰਹਾਉ।

ਸਰਬੰ-ਹਰ ਥਾਂ। ਸਾਚਾ-ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ। ਕਉ-ਨੂੰ। ਨਦਰਿ-ਮੇਹਰ ਦੀ ਨਜ਼ਰ। ਕਰੇਇ-ਕਰਦਾ ਹੈ।੩।

ਕੇਵ ਰਹਾ-ਕਿਵੇਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹਾਂ? ਮੈਂ ਵਿਆਕ੝ਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਜਿਤ੝-ਜਿਸ ਦੀ ਰਾਹੀਂ। ਜਾਇ-ਜਾ ਕੇ।੧।ਰਹਾਉ।

ਸੇਵੀ-ਮੈਂ ਸੇਂਵਦਾ ਹਾਂ। ਜਾਚੰਉ-ਮੈਂ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ। ਬਿੰਦ ਬਿੰਦ-ਖਿਨ ਖਿਨ। ਚ੝ਖ ਚ੝ਖ-ਟੋਟੇ ਟੋਟੇ, ਕ੝ਰਬਾਨ।੪।

ਵਿਟਹ੝-ਤੋਂ। ਸਾਹਿਬ-ਹੇ ਸਾਹਿਬ!

ਅਰਥ: (ਜਗਤ ਦ੝ੱਖਾਂ ਦਾ ਸਮ੝ੰਦਰ ਹੈ, ਇਹਨਾਂ ਦ੝ੱਖਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ) ਮੇਰੀ ਜਿੰਦ ਕੰਬਦੀ ਹੈ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਬਚਾਣ ਵਾਲਾ ਦਿੱਸਦਾ ਨਹੀਂ) ਜਿਸ ਦੇ ਪਾਸ ਮੈਂ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰਾਂ। (ਸੋ, ਹੋਰ ਆਸਰੇ ਛੱਡ ਕੇ) ਮੈਂ ਦ੝ੱਖਾਂ ਦੇ ਨਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੝ਰਭੂ ਨੂੰ ਹੀ ਸਿਮਰਦਾ ਹਾਂ, ਉਹ ਸਦਾ ਹੀ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ।੧।

(ਫਿਰ ਉਹ) ਮੇਰਾ ਮਾਲਿਕ ਸਦਾ ਹੀ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ਾਂ ਤਾਂ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ (ਪਰ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਿੱਤ ਦੇ ਤਰਲੇ ਸ੝ਣ ਕੇ ਕਦੇ ਅੱਕਦਾ ਨਹੀਂ, ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ਾਂ ਵਿਚ) ਨਿੱਤ ਇਉਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਹੀ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਹੈ।੧।ਰਹਾਉ।

ਹੇ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦੇ! ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉਸ ਮਾਲਿਕ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (ਦ੝ੱਖਾਂ ਵਿਚੋਂ) ਆਖ਼ਰ ਉਹੀ ਬਚਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੇ ਜਿੰਦੇ! ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਸ੝ਣ (ਉਸ ਮਾਲਿਕ ਦਾ ਆਸਰਾ ਲਿਆਂ ਹੀ ਦ੝ੱਖਾਂ ਦੇ ਸਮ੝ੰਦਰ ਵਿਚੋਂ) ਪਾਰ ਲੰਘ ਸਕੀਦਾ ਹੈ।੨।

ਹੇ ਦਿਆਲ ਪ੝ਰਭੂ! ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਸਦਾ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ (ਮੇਹਰ ਕਰ, ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਦੇਹ, ਤਾ ਕਿ) ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਮੈਂ (ਦ੝ੱਖਾਂ ਦੇ ਇਸ ਸਮ੝ੰਦਰ ਵਿਚੋਂ) ਪਾਰ ਲੰਘ ਸਕਾਂ।੧।ਰਹਾਉ।

ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੀ ਸਭ ਥਾਈਂ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ। ਜਿਸ ਜੀਵ ਉਤੇ ਉਹ ਮੇਹਰ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਉਸ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।੩।

ਹੇ ਪਿਆਰੇ (ਪ੝ਰਭੂ!) ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮੈਂ ਵਿਆਕ੝ਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਉਹ ਵੱਡੀ ਦਾਤਿ ਦੇਹ, ਜਿਸ ਦਾ ਸਦਕਾ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਜ੝ੜਿਆ ਰਹਾਂ। ਹੇ ਪਿਆਰੇ! ਤੈਥੋਂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਝਸਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਿਸ ਪਾਸ ਜਾ ਕੇ ਮੈਂ ਇਹ ਅਰਜ਼ੋਈ ਕਰ ਸਕਾਂ।੧।ਰਹਾਉ।

(ਦ੝ੱਖਾਂ ਦੇ ਇਸ ਸਾਗਰ ਵਿਚੋਂ ਤਰਨ ਲਈ) ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਾਲਿਕ ਪ੝ਰਭੂ ਨੂੰ ਹੀ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਪਾਸੋਂ ਮੈਂ ਇਹ ਮੰਗ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦਾ। ਨਾਨਕ (ਆਪਣੇ) ਉਸ (ਮਾਲਿਕ) ਦਾ ਹੀ ਸੇਵਕ ਹੈ, ਉਸ ਮਾਲਿਕ ਤੋਂ ਹੀ ਖਿਨ ਖਿਨ ਸਦਕੇ ਹ੝ੰਦਾ ਹੈ।੪।

ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਾਲਿਕ! ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਖਿਨ ਖਿਨ ਕ੝ਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।੧।ਰਹਾਉ।

dhhanaasaree mehalaa 1 ghar 1 choupadhae ik oa(n)kaar sath naam karathaa purakh nirabho niravair akaal moorath ajoonee saibha(n) gur prasaadh ||

jeeo ddarath hai aapanaa kai sio karee pukaar || dhookh visaaran saeviaa sadhaa sadhaa dhaathaar ||1||

saahib maeraa neeth navaa sadhaa sadhaa dhaathaar ||1|| rehaao ||

anadhin saahib saeveeai a(n)th shhaddaaeae soe || sun sun maeree kaamanee paar outhaaraa hoe ||2||

dhaeiaal thaerai naam tharaa || sadh kurabaanai jaao ||1|| rehaao ||

saraba(n) saachaa eaek hai dhoojaa naahee koe || thaa kee saevaa so karae jaa ko nadhar karae ||3||

thudhh baajh piaarae kaev rehaa || saa vaddiaaee dhaehi jith naam thaerae laag rehaa(n) || dhoojaa naahee koe jis aagai piaarae jaae kehaa ||1|| rehaao ||

saevee saahib aapanaa avar n jaacha(n)o koe || naanak thaa kaa dhaas hai bi(n)dh bi(n)dh chukh chukh hoe ||4||

saahib thaerae naam vittahu bi(n)dh bi(n)dh chukh chukh hoe ||1|| rehaao ||4||1||

Dhanaasaree, First Mehla, First House, Chau-Paday: One Universal Creator God. Truth Is The Name. Creative Being Personified. No Fear. No Hatred. Image Of The Undying. Beyond Birth. Self-Existent. By Guru's Grace:

My soul is afraid; to whom should I complain? I serve Him, who makes me forget my pains; He is the Giver, forever and ever. ||1||

My Lord and Master is forever new; He is the Giver, forever and ever. ||1||Pause||

Night and day, I serve my Lord and Master; He shall save me in the end. Hearing and listening, O my dear sister, I have crossed over. ||2||

O Merciful Lord, Your Name carries me across. I am forever a sacrifice to You. ||1||Pause||

In all the world, there is only the One True Lord; there is no other at all. He alone serves the Lord, upon whom the Lord casts His Glance of Grace. ||3||

Without You, O Beloved, how could I even live? Bless me with such greatness, that I may remain attached to Your Name. There is no other, O Beloved, to whom I can go and speak. ||1||Pause||

I serve my Lord and Master; I ask for no other. Nanak is His slave; moment by moment, bit by bit, he is a sacrifice to Him. ||4||

O Lord Master, I am a sacrifice to Your Name, moment by moment, bit by bit. ||1||Pause||4||1||