ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ 5 ॥

ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਮਲ ਕੀ ਟੇਕ ਸਤਿਗ੝ਰਿ ਦਿਤੀ ਤ੝ਸਿ ਕੈ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥ ਹਰਿ ਅੰਮ੝ਰਿਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ਸਭ੝ ਕਿਛ੝ ਹੈ ਘਰਿ ਤਿਸ ਕੈ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥ ਬਾਬ੝ਲ੝ ਮੇਰਾ ਵਡ ਸਮਰਥਾ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਪ੝ਰਭ੝ ਹਾਰਾ ॥ ਜਿਸ੝ ਸਿਮਰਤ ਦ੝ਖ੝ ਕੋਈ ਨ ਲਾਗੈ ਭਉਜਲ੝ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ॥ ਆਦਿ ਜ੝ਗਾਦਿ ਭਗਤਨ ਕਾ ਰਾਖਾ ਉਸਤਤਿ ਕਰਿ ਕਰਿ ਜੀਵਾ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮ੝ ਮਹਾ ਰਸ੝ ਮੀਠਾ ਅਨਦਿਨ੝ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪੀਵਾ ॥1॥

ਹਰਿ ਆਪੇ ਲਝ ਮਿਲਾਇ ਕਿਉ ਵੇਛੋੜਾ ਥੀਵਈ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥ ਜਿਸ ਨੋ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਸੋ ਸਦਾ ਸਦ ਜੀਵਈ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਤ੝ਝੈ ਤੇ ਪਾਈ ਸਾਚੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥ ਜਿਸ ਤੇ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ਝਸਾ ਪ੝ਰਭੂ ਹਮਾਰਾ ॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲ੝ ਗਾਇਆ ਦਿਨ੝ ਰੈਨਿ ਆਸ ਤ੝ਮ੝”ਾਰੀ ॥ ਸਫਲ੝ ਦਰਸ੝ ਭੇਟਿਆ ਗ੝ਰ੝ ਪੂਰਾ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥2॥

ਸੰਮ੝”ਲਿਆ ਸਚ੝ ਥਾਨ੝ ਮਾਨ੝ ਮਹਤ੝ ਸਚ੝ ਪਾਇਆ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥ ਸਤਿਗ੝ਰ੝ ਮਿਲਿਆ ਦਇਆਲ੝ ਗ੝ਣ ਅਬਿਨਾਸੀ ਗਾਇਆ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥ ਗ੝ਣ ਗੋਵਿੰਦ ਗਾਉ ਨਿਤ ਨਿਤ ਪ੝ਰਾਣ ਪ੝ਰੀਤਮ ਸ੝ਆਮੀਆ ॥ ਸ੝ਭ ਦਿਵਸ ਆਝ ਗਹਿ ਕੰਠਿ ਲਾਝ ਮਿਲੇ ਅੰਤਰਜਾਮੀਆ ॥ ਸਤ੝ ਸੰਤੋਖ੝ ਵਜਹਿ ਵਾਜੇ ਅਨਹਦਾ ਝ੝ਣਕਾਰੇ ॥ ਸ੝ਣਿ ਭੈ ਬਿਨਾਸੇ ਸਗਲ ਨਾਨਕ ਪ੝ਰਭ ਪ੝ਰਖ ਕਰਣੈਹਾਰੇ ॥3॥

ਉਪਜਿਆ ਤਤ੝ ਗਿਆਨ੝ ਸਾਹ੝ਰੈ ਪੇਈਝ ਇਕ੝ ਹਰਿ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥ ਬ੝ਰਹਮੈ ਬ੝ਰਹਮ੝ ਮਿਲਿਆ ਕੋਇ ਨ ਸਾਕੈ ਭਿੰਨ ਕਰਿ ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ ॥ ਬਿਸਮ੝ ਪੇਖੈ ਬਿਸਮ੝ ਸ੝ਣੀਝ ਬਿਸਮਾਦ੝ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ॥ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਨ ਸ੝ਆਮੀ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇਆ ॥ ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜਿਆ ਤਿਸ੝ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣ੝ ਨ ਜਾਝ ॥ ਜਿਸ ਕੇ ਚਲਤ ਨ ਜਾਹੀ ਲਖਣੇ ਨਾਨਕ ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਝ ॥4॥2॥

ਪਦਅਰਥ: ਚਰਣ ਕਮਲ—ਕੌਲ ਫ੝ੱਲਾਂ ਵਰਗੇ ਕੋਮਲ ਚਰਨ। ਟੇਕ—ਸਹਾਰਾ। ਸਤਿਗ੝ਰਿ—ਗ੝ਰੂ ਨੇ। ਤ੝ਸਿ ਕੈ—ਪ੝ਰਸੰਨ ਹੋ ਕੇ। ਬਲਿਰਾਮ ਜੀਉ—(ਮੈਂ) ਪ੝ਰਭੂ ਜੀ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ। ਅੰਮ੝ਰਿਤਿ—ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਨਾਮ—ਜਲ ਨਾਲ। ਭੰਡਾਰ—ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ। ਸਭ੝ ਕਿਛ੝—ਹਰੇਕ ਪਦਾਰਥ। ਘਰਿ ਤਿਸ ਕੈ—ਉਸ (ਪ੝ਰਭੂ) ਦੇ ਘਰ ਵਿਚ। ਤਿਸ ਕੈ—{ਸੰਬੰਧਕ 'ਕੈ' ਦੇ ਕਾਰਨ ਲਫ਼ਜ਼ 'ਤਿਸ੝' ਦਾ ੝ ਉੱਡ ਗਿਆ ਹੈ}। ਬਾਬ੝ਲ੝—ਪਿਤਾ—ਪ੝ਰਭੂ। ਸਮਰਥਾ—ਤਾਕਤਾਂ ਦਾ ਮਾਲਕ। ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਹਾਰਾ—ਕਾਰਣ ਕਰਣਹਾਰਾ, ਹਰੇਕ ਸਬਬ ਬਣਾ ਸਕਣ ਵਾਲਾ। ਸਿਮਰਤ—ਸਿਮਰਦਿਆਂ। ਭਉਜਲ੝—ਸੰਸਾਰ—ਸਮ੝ੰਦਰ। ਆਦਿ—ਸ਼੝ਰੂ ਤੋਂ। ਜ੝ਗਾਦਿ—ਜ੝ਗਾਂ ਦੇ ਸ਼੝ਰੂ ਤੋਂ। ਉਸਤਤਿ—ਵਡਿਆਈ। ਕਰਿ—ਕਰ ਕੇ। ਜੀਵਾ—ਜੀਵਾਂ, ਮੈਂ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਹਾਸਲ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਮਹਾ ਰਸ੝—ਸਭ ਰਸਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਰਸ। ਅਨਦਿਨ੝—ਹਰ ਰੋਜ਼, ਹਰ ਵੇਲੇ {अनढ़दिनं}। ਮਨਿ—ਮਨ ਨਾਲ। ਤਨਿ—ਤਨ ਨਾਲ। ਪੀਵਾ—ਪੀਵਾਂ, ਮੈਂ ਪੀਂਦਾ ਹਾਂ।੧।

ਅਰਥ: ਹੇ ਭਾਈ! ਮੈਂ ਸੋਹਣੇ ਪ੝ਰਭੂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ (ਉਸ ਦੀ ਮਿਹਰ ਨਾਲ) ਗ੝ਰੂ ਨੇ ਮਿਹਰਵਾਨ ਹੋ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਚਰਨਾਂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਉਸ ਪ੝ਰਭੂ ਤੋਂ ਕ੝ਰਬਾਨ ਹਾਂ, ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਿਚ ਹਰੇਕ ਪਦਾਰਥ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਨਾਮ-ਜਲ ਨਾਲ (ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਵਿਚ) ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਭਰੇ ਪਝ ਹਨ।

ਹੇ ਭਾਈ! ਮੇਰਾ ਪ੝ਰਭੂ-ਪਿਤਾ ਬੜੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੈ, ਉਹ ਪ੝ਰਭੂ ਹਰੇਕ ਸਬਬ ਬਣਾ ਸਕਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। (ਉਹ ਝਸਾ ਹੈ) ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦਿਆਂ ਕੋਈ ਦ੝ੱਖ ਪੋਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, (ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ) ਸੰਸਾਰ-ਸਮ੝ੰਦਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘਾ ਦੇਂਦਾ ਹੈ।

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਗਤ ਦੇ ਸ਼੝ਰੂ ਤੋਂ ਹੀ (ਉਹ ਪ੝ਰਭੂ ਆਪਣੇ) ਭਗਤਾਂ ਦਾ ਰਾਖਾ (ਚਲਿਆ ਆ ਰਿਹਾ) ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਕਰ ਕਰ ਕੇ ਮੈਂ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਹਾਸਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-ਹੇ ਭਾਈ! ਉਸ ਦਾ) ਨਾਮ ਮਿੱਠਾ ਹੈ, (ਸਭ ਰਸਾਂ ਨਾਲੋਂ) ਵੱਡਾ ਰਸ ਹੈ ਮੈਂ ਤਾਂ ਹਰ ਵੇਲੇ (ਉਹ ਨਾਮ ਰਸ ਆਪਣੇ) ਮਨ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਗਿਆਨ-ਇੰਦ੝ਰਿਆਂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਪੀਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ।੧।

ਪਦਅਰਥ: ਆਪੇ—ਆਪ ਹੀ। ਥੀਵਈ—ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਥੀਵੈ। ਕਿਉ ਥੀਵਈ—ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਜਿਸ ਨੋ—{ਲਫ਼ਜ਼ 'ਜਿਸ੝' ਦਾ ੝ ਸੰਬੰਧਕ 'ਨੋ' ਕਾਰਨ ਉੱਡ ਗਿਆ ਹੈ}। ਸਦ—ਸਦਾ। ਜੀਵਈ—ਜੀਵੈ, ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਹਾਸਲ ਕਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਤ੝ਝੈ ਤੇ—ਤ੝ਝ ਤੇ ਹੀ, ਤੇਰੇ ਪਾਸੋਂ ਹੀ। ਪਾਈ—ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਸਾਚੇ—ਹੇ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ! ਜਿਸ ਤੇ—{ਸੰਬੰਧਕ 'ਤੇ' ਦੇ ਕਾਰਨ ਲਫ਼ਜ਼ 'ਜਿਸ੝' ਦਾ ੝ ਉੱਡ ਗਿਆ ਹੈ}। ਮਿਲਿ—ਮਿਲ ਕੇ। ਮੰਗਲ੝—ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਦਾ ਗੀਤ। ਰੈਨਿ—ਰਾਤ। ਸਫਲ੝—ਹਰੇਕ ਫਲ ਦੇਣ ਵਾਲਾ, ਹਰੇਕ ਮ੝ਰਾਦ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ। ਭੇਟਿਆ—ਮਿਲਿਆ। ਬਲਿਹਾਰੀ—ਕ੝ਰਬਾਨ।੨।

ਅਰਥ: ਹੇ ਭਾਈ! ਮੈਂ ਸੋਹਣੇ ਪ੝ਰਭੂ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ, (ਜਿਸ ਮਨ੝ੱਖ ਨੂੰ) ਉਹ ਆਪ ਹੀ (ਆਪਣੇ ਚਰਨਾਂ ਨਾਲ) ਜੋੜਦਾ ਹੈ (ਉਸ ਮਨ੝ੱਖ ਨੂੰ ਪ੝ਰਭੂ ਨਾਲੋਂ) ਫਿਰ ਕਦੇ ਵਿਛੋੜਾ ਨਹੀਂ ਹ੝ੰਦਾ।

ਹੇ ਰਾਮ! ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਕ੝ਰਬਾਨ ਹਾਂ। ਜਿਸ ਮਨ੝ੱਖ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਸਹਾਰਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ ਹੀ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਹਾਸਲ ਕਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਪਰ, ਹੇ ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਸਭ ਦੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ! ਤੇਰਾ ਆਸਰਾ ਮਿਲਦਾ ਭੀ ਤੇਰੇ ਹੀ ਪਾਸੋਂ ਹੈ। ਤੂੰ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਸਾਡਾ ਮਾਲਕ ਹੈਂ, ਜਿਸ (ਦੇ ਦਰ) ਤੋਂ ਕਦੇ ਕੋਈ ਖ਼ਾਲੀ (ਬੇ-ਮ੝ਰਾਦ) ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ। ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ! ਤੇਰੇ ਸੰਤ ਜਨ ਮਿਲ ਕੇ (ਸਦਾ ਤੇਰੀ) ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਦਾ ਗੀਤ ਗਾਂਦੇ ਹਨ, (ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ) ਦਿਨ ਰਾਤ ਤੇਰੀ (ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ) ਹੀ ਆਸ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-ਹੇ ਪ੝ਰਭੂ!) ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਸਦਾ ਸਦਕੇ ਹਾਂ (ਤੇਰੀ ਹੀ ਮਿਹਰ ਨਾਲ ਉਹ) ਪੂਰਾ ਗ੝ਰੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਦੀਦਾਰ ਹਰੇਕ ਮ੝ਰਾਦ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ।੨।

ਪਦਅਰਥ: ਸੰਮ੝ਹ੝ਹਲਿਆ—ਸੰਭਾਲਿਆ, ਮੱਲਿਆ। ਸਚ੝ ਥਾਨ੝—ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪ੝ਰਭੂ—ਦਰ। ਮਹਤ੝—ਮਹੱਤਤਾ, ਵਡਿਆਈ। ਸਚ੝—ਸਦਾ-ਥਿਰ ਹਰੀ। ਬਲਿ ਰਾਮ ਜੀਉ—ਮੈਂ ਪ੝ਰਭੂ ਜੀ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਦਇਆਲ੝—ਦਇਆ ਦਾ ਘਰ। ਗਾਉ—ਗਾਇਆ ਕਰੋ। ਨਿਤ ਨਿਤ—ਸਦਾ ਹੀ। ਸ੝ਭ—ਭਲੇ। ਦਿਵਸ—ਦਿਹਾੜੇ। ਗਹਿ—ਫੜ ਕੇ। ਕੰਠਿ—ਗਲ ਨਾਲ। ਅੰਤਰਜਾਮੀਆ—ਸਭ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਜਾਣਨ ਵਾਲਾ। ਸਤ੝—ਉੱਚਾ ਆਚਰਨ। ਸੰਤੋਖ੝—ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ ਤ੝ਰਿਪਤੀ। ਵਜਹਿ ਵਾਜੇ—ਵਾਜੇ ਵੱਜਦੇ ਹਨ (ਜਿਵੇਂ ਕਿਤੇ ਵਾਜੇ ਵੱਜਦੇ ਹੋਣ ਤਾਂ ਉਥੇ ਸਾਧਾਰਨ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸ੝ਣੀ ਜਾਂਦੀ, ਤਿਵੇਂ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪ੝ਰੇਰਨਾ ਨਹੀਂ ਸ੝ਣੀ ਜਾਂਦੀ)। ਅਨਹਦਾ—ਇਕ-ਰਸ, ਲਗਾਤਾਰ। ਝ੝ਣਕਾਰੇ—ਮਿੱਠੀ ਸ੝ਰ। ਸ੝ਣਿ—ਸ੝ਣ ਕੇ। ਭੈ—{ਲਫ਼ਜ਼ 'ਭਉ' ਤੋਂ ਬਹ੝-ਵਚਨ} ਸਾਰੇ ਡਰ। ਕਰਣੈਹਾਰੇ—ਸਭ ਕ੝ਝ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰਥਾ ਵਾਲੇ ਦੇ।੩।

ਅਰਥ: ਹੇ ਭਾਈ! ਮੈਂ ਪ੝ਰਭੂ ਜੀ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। (ਪ੝ਰਭੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਨਾਲ ਜਿਸ ਨੂੰ) ਦਇਆ ਦਾ ਸੋਮਾ ਗ੝ਰੂ ਮਿਲ ਪਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਅਬਿਨਾਸੀ ਪ੝ਰਭੂ ਦੇ ਗ੝ਣ ਗਾਣੇ ਸ਼੝ਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ, ਉਸ ਨੇ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੝ਰਭੂ ਦਾ ਦਰ ਮੱਲ ਲਿਆ, ਉਸ ਨੂੰ ਸਦਾ-ਥਿਰ ਪ੝ਰਭੂ ਮਿਲ ਪਿਆ, (ਉਸ ਨੂੰ ਪ੝ਰਭੂ ਦੇ ਦਰ ਤੋਂ) ਮਾਣ ਮਿਲਿਆ, ਵਡਿਆਈ ਮਿਲੀ।

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿੰਦ ਦੇ ਮਾਲਕ ਪ੝ਰੀਤਮ ਪ੝ਰਭੂ ਦੇ ਗ੝ਣ ਸਦਾ ਹੀ ਗਾਇਆ ਕਰੋ, (ਜਿਹੜਾ ਮਨ੝ੱਖ ਗ੝ਣ ਗਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ) ਸੋਹਣੇ ਦਿਹਾੜੇ ਆਝ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਨੂੰ ਪ੝ਰਭੂ ਜੀ ਆਪਣੇ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਈ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਸਭ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਜਾਣਨ ਵਾਲੇ ਪ੝ਰਭੂ ਜੀ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। (ਉਸ ਮਨ੝ੱਖ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਉੱਚਾ ਆਚਰਨ ਅਤੇ ਸੰਤੋਖ (ਹਰ ਵੇਲੇ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਪ੝ਰਭਾਵ ਪਾਈ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਮਾਨੋ, ਸਤ ਸੰਤੋਖ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਵਾਜੇ ਵੱਜ ਰਹੇ ਹਨ, (ਸਤ ਸੰਤੋਖ ਦੀ ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਇਕ-ਰਸ ਮਿੱਠੀ ਲੈ ਬਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।

ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸਭ ਕ੝ਝ ਕਰਨ ਦੀ ਸਮਰਥਾ ਵਾਲੇ ਪ੝ਰਭੂ ਅਕਾਲ ਪ੝ਰਖ ਦੇ ਗ੝ਣ ਸ੝ਣ ਕੇ (ਮਨ੝ੱਖ ਦੇ) ਸਾਰੇ ਡਰ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।੩।

ਪਦਅਰਥ: ਉਪਜਿਆ—ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਤ੝—ਨਚੋੜ। ਗਿਆਨ੝—ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੂਝ। ਤਤ੝ ਗਿਆਨ੝—ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਅਸਲ ਸੂਝ। ਸਾਹ੝ਰੈ—ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ। ਪੇਈਝ—ਇਸ ਲੋਕ ਵਿਚ, ਪੇਕੇ ਘਰ ਵਿਚ। ਬ੝ਰਹਮੈ ਬ੝ਰਹਮ੝ ਮਿਲਿਆ—ਜੀਵਾਤਮਾ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਇਉਂ) ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਭਿੰਨ—ਵੱਖਰਾ। ਬਿਸਮ੝—ਅਸਚਰਜ—ਰੂਪ ਪ੝ਰਭੂ। ਪੇਖੈ—ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਬਿਸਮਾਦ੝—ਅਸਚਰਜ—ਰੂਪ ਹਰੀ। ਨਦਰੀ ਆਇਆ—ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਤੇ—{ਸੰਬੰਧਕ 'ਤੇ', 'ਕੇ' ਦੇ ਕਾਰਨ ਲਫ਼ਜ਼ 'ਜਿਸ੝' ਦਾ ੝ ਉੱਡ ਗਿਆ ਹੈ}। ਮਾਹਿ—ਵਿਚ। ਚਲਤ—ਕੌਤਕ, ਚੋਜ—ਤਮਾਸ਼ੇ। ਨ ਜਾਹੀ ਲਖਣੇ—ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ। ਤਿਸਹਿ—{ਤਿਸ ਹੀ} ਉਸ (ਪ੝ਰਭੂ) ਨੂੰ ਹੀ। ਜਲਿ—ਜਲ ਵਿਚ। ਥਲਿ—ਧਰਤੀ ਵਿਚ। ਮਹੀਅਲਿ—ਮਹੀ ਤਲਿ, ਧਰਤੀ ਦੀ ਤਹ ਉਤੇ, ਪ੝ਲਾੜ ਵਿਚ, ਆਕਾਸ਼ ਵਿਚ।੪।

ਅਰਥ: ਹੇ ਭਾਈ! ਮੈਂ ਪ੝ਰਭੂ ਜੀ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ। (ਜਿਹੜਾ ਮਨ੝ੱਖ ਉਸ ਪ੝ਰਭੂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਅਸਲ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੂਝ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, (ਉਸ ਨੂੰ) ਇਸ ਲੋਕ ਤੇ ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਉਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਜੀਵ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ (ਇਉਂ) ਮਿਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ (ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲੋਂ ਉਸ ਦਾ) ਨਿਖੇੜਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। (ਉਹ ਮਨ੝ੱਖ ਹਰ ਥਾਂ) ਉਸ ਅਸਚਰਜ-ਰੂਪ ਪ੝ਰਭੂ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹੈ, (ਉਹੀ ਹਰ ਥਾਂ ਬੋਲਦਾ ਉਸ ਨੂੰ) ਸ੝ਣੀਦਾ ਹੈ, ਹਰ ਥਾਂ ਉਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ। ਪਾਣੀ ਵਿਚ, ਧਰਤੀ ਵਿਚ, ਆਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਆਪਕ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ)।

ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-ਹੇ ਭਾਈ!) ਜਿਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਚੋਜ-ਤਮਾਸ਼ੇ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ, (ਜਿਹੜਾ ਮਨ੝ੱਖ ਸਦਾ) ਉਸ ਦਾ ਹੀ ਧਿਆਨ ਧਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਮਨ੝ੱਖ ਦੀ ਉੱਚੀ ਹੋ ਚ੝ਕੀ ਆਤਮਕ ਅਵਸਥਾ ਦਾ ਮ੝ੱਲ ਨਹੀਂ ਪੈ ਸਕਦਾ, (ਕਿਉਂਕਿ) ਜਿਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਉਹ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ (ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਬਰਕਤਿ ਨਾਲ) ਉਸ ਵਿਚ (ਹਰ ਵੇਲੇ) ਲੀਨ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।੪।੨।

soohee mehalaa 5 ||

har charan kamal kee ttaek sathigur dhithee thus kai bal raam jeeo || har a(n)mrith bharae bha(n)ddaar sabh kishh hai ghar this kai bal raam jeeo || baabul maeraa vadd samarathhaa karan kaaran prabh haaraa || jis simarath dhukh koee n laagai bhoujal paar outhaaraa || aadh jugaadh bhagathan kaa raakhaa ousathath kar kar jeevaa || naanak naam mehaa ras meet(h)aa anadhin man than peevaa ||1||

har aapae leae milaae kio vaeshhorraa thheevee bal raam jeeo || jis no thaeree ttaek so sadhaa sadh jeevee bal raam jeeo || thaeree ttaek thujhai thae paaee saachae sirajanehaaraa || jis thae khaalee koee naahee aisaa prabhoo hamaaraa || sa(n)th janaa mil ma(n)gal gaaeiaa dhin rain aas thumhaaree || safal dharas bhaettiaa gur pooraa naanak sadh balihaaree ||2||

sa(n)mhaliaa sach thhaan maan mehath sach paaeiaa bal raam jeeo || sathigur miliaa dhaeiaal gun abinaasee gaaeiaa bal raam jeeo || gun govi(n)dh gaao nith nith praan preetham suaameeaa || subh dhivas aaeae gehi ka(n)t(h) laaeae milae a(n)tharajaameeaa || sath sa(n)thokh vajehi vaajae anehadhaa jhunakaarae || sun bhai binaasae sagal naanak prabh purakh karanaihaarae ||3||

oupajiaa thath giaan saahurai paeeeai eik har bal raam jeeo || brehamai breham miliaa koe n saakai bhi(n)n kar bal raam jeeo || bisam paekhai bisam suneeai bisamaadh nadharee aaeiaa || jal thhal meheeal pooran suaamee ghatt ghatt rehiaa samaaeiaa || jis thae oupajiaa this maahi samaaeiaa keemath kehan n jaaeae || jis kae chalath n jaahee lakhanae naanak thisehi dhhiaaeae ||4||2||

Soohee, Fifth Mehla:

The True Guru was satisfied with me, and blessed me with the Support of the Lord's Lotus Feet. I am a sacrifice to the Lord. The Lord's Ambrosial Nectar is an overflowing treasure; everything is in His Home. I am a sacrifice to the Lord. My Father is absolutely all-powerful. God is the Doer, the Cause of causes. Remembering Him in meditation, pain does not touch me; thus I cross over the terrifying world-ocean. In the beginning, and throughout the ages, He is the Protector of His devotees. Praising Him continually, I live. O Nanak, the Naam, the Name of the Lord, is the sweetest and most sublime essence. Night and day, I drink it in with my mind and body. ||1||

The Lord unites me with Himself; how could I feel any separation? I am a sacrifice to the Lord. One who has Your Support lives forever and ever. I am a sacrifice to the Lord. I take my support from You alone, O True Creator Lord. No one lacks this Support; such is my God. Meeting with the humble Saints, I sing the songs of joy; day and night, I place my hopes in You. I have obtained the Blessed Vision, the Darshan of the Perfect Guru. Nanak is forever a sacrifice. ||2||

Contemplating, dwelling upon the Lord's true home, I receive honor, greatness and truth. I am a sacrifice to the Lord. Meeting the Merciful True Guru, I sing the Praises of the Imperishable Lord. I am a sacrifice to the Lord. Sing the Glorious Praises of the Lord of the Universe, continually, continuously; He is the Beloved Master of the breath of life. Good times have come; the Inner-knower, the Searcher of hearts, has met me, and hugged me close in His Embrace. The musical instruments of truth and contentment vibrate, and the unstruck melody of the sound current resounds. Hearing this, all my fears have been dispelled; O Nanak, God is the Primal Being, the Creator Lord. ||3||

The essence of spiritual wisdom has welled up; in this world, and the next, the One Lord is pervading. I am a sacrifice to the Lord. When God meets the God within the self, no one can separate them. I am a sacrifice to the Lord. I gaze upon the Wondrous Lord, and listen to the Wondrous Lord; the Wondrous Lord has come into my vision. The Perfect Lord and Master is pervading the water, the land and the sky, in each and every heart. I have merged again into the One from whom I originated. The value of this cannot be described. Nanak meditates on Him. ||4||2||