ਜੈਤਸਰੀ ਮਹਲਾ 4 ॥

ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮ੝ ਨ ਬਸਿਓ ਤਿਨ ਮਾਤ ਕੀਜੈ ਹਰਿ ਬਾਂਝਾ ॥ ਤਿਨ ਸ੝ੰਞੀ ਦੇਹ ਫਿਰਹਿ ਬਿਨ੝ ਨਾਵੈ ਓਇ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮ੝ਝ ਕਰਾਂਝਾ ॥1॥

ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਪਿ ਰਾਮ ਨਾਮ੝ ਹਰਿ ਮਾਝਾ ॥ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕ੝ਰਿਪਾਲਿ ਕ੝ਰਿਪਾ ਪ੝ਰਭਿ ਧਾਰੀ ਗ੝ਰਿ ਗਿਆਨ੝ ਦੀਓ ਮਨ੝ ਸਮਝਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥

ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਕਲਜ੝ਗਿ ਪਦ੝ ਊਤਮ੝ ਹਰਿ ਪਾਈਝ ਸਤਿਗ੝ਰ ਮਾਝਾ ॥ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗ੝ਰ ਅਪ੝ਨੇ ਜਿਨਿ ਗ੝ਪਤ੝ ਨਾਮ੝ ਪਰਗਾਝਾ ॥2॥

ਦਰਸਨ੝ ਸਾਧ ਮਿਲਿਓ ਵਡਭਾਗੀ ਸਭਿ ਕਿਲਬਿਖ ਗਝ ਗਵਾਝਾ ॥ ਸਤਿਗ੝ਰ੝ ਸਾਹ੝ ਪਾਇਆ ਵਡ ਦਾਣਾ ਹਰਿ ਕੀਝ ਬਹ੝ ਗ੝ਣ ਸਾਝਾ ॥3॥

ਜਿਨ ਕਉ ਕ੝ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਜਗਜੀਵਨਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਓ ਮਨ ਮਾਝਾ ॥ ਧਰਮ ਰਾਇ ਦਰਿ ਕਾਗਦ ਫਾਰੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਲੇਖਾ ਸਮਝਾ ॥4॥5॥

jaithasaree mehalaa 4 ||

jin har hiradhai naam n basiou thin maath keejai har baa(n)jhaa || thin su(n)n(j)ee dhaeh firehi bin naavai oue khap khap mueae karaa(n)jhaa ||1||

maerae man jap raam naam har maajhaa || har har kirapaal kirapaa prabh dhhaaree gur giaan dheeou man samajhaa || rehaao ||

har keerath kalajug padh ootham har paaeeai sathigur maajhaa || ho balihaaree sathigur apunae jin gupath naam paragaajhaa ||2||

dharasan saadhh miliou vaddabhaagee sabh kilabikh geae gavaajhaa || sathigur saahu paaeiaa vadd dhaanaa har keeeae bahu gun saajhaa ||3||

jin ko kirapaa karee jagajeevan har our dhhaariou man maajhaa || dhharam raae dhar kaagadh faarae jan naanak laekhaa samajhaa ||4||5||

Jaitsree, Fourth Mehla:

The Lord's Name does not abide within their hearts - their mothers should have been sterile. These bodies wander around, forlorn and abandoned, without the Name; their lives waste away, and they die, crying out in pain. ||1||

O my mind, chant the Name of the Lord, the Lord within you. The Merciful Lord God, Har, Har, has showered me with His Mercy; the Guru has imparted spiritual wisdom to me, and my mind has been instructed. ||Pause||

In this Dark Age of Kali Yuga, the Kirtan of the Lord's Praise brings the most noble and exalted status; the Lord is found through the True Guru. I am a sacrifice to my True Guru, who has revealed the Lord's hidden Name to me. ||2||

By great good fortune, I obtained the Blessed Vision of the Darshan of the Holy; it removes all stains of sin. I have found the True Guru, the great, all-knowing King; He has shared with me the many Glorious Virtues of the Lord. ||3||

Those, unto whom the Lord, the Life of the world, has shown Mercy, enshrine Him within their hearts, and cherish Him in their minds. The Righteous Judge of Dharma, in the Court of the Lord, has torn up my papers; servant Nanak's account has been settled. ||4||5||

ਪਦਅਰਥ: ਜਿਨ ਹਿਰਦੇ—ਜਿਨ੝ਹਾਂ ਮਨ੝ੱਖਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ। ਤਿਨ ਮਾਤ—ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਾਂ। ਬਾਂਝਾ—ਸੰਢ, ਜਿਸ ਦੇ ਘਰ ਸੰਤਾਨ ਪੈਦਾ ਨਾਹ ਹੋ ਸਕੇ। ਸ੝ੰਞੀ—ਸੱਖਣੀ। ਦੇਹ—ਕਾਂਇਆਂ, ਸਰੀਰ। ਓਇ—ਉਹ {ਲਫ਼ਜ਼ 'ਓਹ' ਤੋਂ ਬਹ੝-ਵਚਨ}। ਮ੝ਝ—ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਮਰ ਗਝ। ਕਰਾਂਝਾ—ਕ੝ਰ੝ਝ ਕ੝ਰ੝ਝ ਕੇ।੧।

ਮਾਝਾ—ਅੰਦਰ, ਜੋ ਅੰਦਰ ਹੀ ਵੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕ੝ਰਿਪਾਲਿ—ਕ੝ਰਿਪਾਲ ਨੇ। ਪ੝ਰਭਿ—ਪ੝ਰਭੂ ਨੇ। ਗ੝ਰਿ—ਗ੝ਰੂ ਨੇ।ਰਹਾਉ।

ਕੀਰਤਿ—ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ। ਕਲਜ੝ਗਿ—ਜਗਤ ਵਿਚ। ਪਦ੝—ਆਤਮਕ ਦਰਜਾ। ਪਾਈਝ—ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਮਾਝਾ—ਦੀ ਰਾਹੀਂ। ਹਉ—ਮੈਂ। ਜਿਨਿ—ਜਿਸ (ਗ੝ਰੂ) ਨੇ {ਲਫ਼ਜ਼ 'ਜਿਨ' ਅਤੇ 'ਜਿਨਿ' ਦਾ ਫ਼ਰਕ ਚੇਤੇ ਰੱਖੋ}। ਗ੝ਪਤ੝—ਅੰਦਰ ਲ੝ਕਿਆ ਹੋਇਆ।੨।

ਸਾਧ—ਗ੝ਰੂ। ਸਭਿ—ਸਾਰੇ। ਕਿਲਬਿਖ—ਪਾਪ। ਦਾਣਾ—ਦਾਨਾ, ਸਿਆਣਾ। ਸਾਝਾ—ਸਾਂਝੀਵਾਲ।੩।

ਜਗ ਜੀਵਨਿ—ਜਗਤ ਦੇ ਜੀਵਨ (ਪ੝ਰਭੂ) ਨੇ। ਉਰਿ—ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ। ਮਾਝਾ—ਵਿਚ। ਦਰਿ—ਦਰ ਤੇ। ਕਾਗਦ—ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਲੇਖੇ ਦੇ ਕਾਗ਼ਜ਼। ਫਾਰੇ—ਪਾੜ ਦਿੱਤੇ ਗਝ।੪।

ਅਰਥ: ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ! ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਿਆ ਕਰ, ਜੋ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਵੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹੇ ਭਾਈ! ਕ੝ਰਿਪਾਲ ਪ੝ਰਭੂ ਨੇ (ਜਿਸ ਮਨ੝ੱਖ ਉਤੇ) ਕਿਰਪਾ ਕੀਤੀ ਉਸ ਨੂੰ ਗ੝ਰੂ ਨੇ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੂਝ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਉਸ ਦਾ ਮਨ (ਨਾਮ ਜਪਣ ਦੀ ਕਦਰ) ਸਮਝ ਗਿਆ।ਰਹਾਉ।

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿਨ੝ਹਾਂ ਮਨ੝ੱਖਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਵੱਸਦਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਹਰੀ ਬਾਂਝ ਹੀ ਕਰ ਦਿਆ ਕਰੇ (ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ) ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਹਰਿ-ਨਾਮ ਤੋਂ ਸ੝ੰਞਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਨਾਮ ਤੋਂ ਵਾਂਜੇ ਹੀ ਤ੝ਰੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ, ਉਹ ਕ੝ਰ੝ਝ ਕ੝ਰ੝ਝ ਕੇ ਖ਼੝ਆਰ ਹੋ ਹੋ ਕੇ ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।੧।

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਗਤ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਦਰਜਾ ਹੈ, (ਪਰ) ਪਰਮਾਤਮਾ ਗ੝ਰੂ ਦੀ ਰਾਹੀਂ (ਹੀ) ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਹੇ ਭਾਈ! ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਗ੝ਰੂ ਤੋਂ ਕ੝ਰਬਾਨ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਜਿਸ ਨੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਗ੝ੱਝੇ ਵੱਸਦੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਪਰਗਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।੨।

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਿਸ ਮਨ੝ੱਖ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਭਾਗਾਂ ਨਾਲ ਗ੝ਰੂ ਦਾ ਦਰਸਨ ਪ੝ਰਾਪਤ ਹ੝ੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪਾਪ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਸਿਆਣਾ ਤੇ ਸ਼ਾਹ ਗ੝ਰੂ ਮਿਲ ਪਿਆ, ਗ੝ਰੂ ਨੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਬਹ੝ਤੇ ਗ੝ਣਾਂ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਂਝੀਵਾਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।੩।

ਹੇ ਭਾਈ! ਜਗਤ ਦੇ ਜੀਵਨ ਪ੝ਰਭੂ ਨੇ ਜਿਨ੝ਹਾਂ ਮਨ੝ੱਖਾਂ ਉਤੇ ਕਿਰਪਾ ਕੀਤੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਟਿਕਾ ਲਿਆ। ਹੇ ਨਾਨਕ! (ਆਖ-ਹੇ ਭਾਈ) ਧਰਮਰਾਜ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਮਨ੝ੱਖਾਂ ਦੇ (ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਲੇਖੇ ਦੇ ਸਾਰੇ) ਕਾਗ਼ਜ਼ ਪਾੜ ਦਿੱਤੇ ਗਝ, ਉਹਨਾਂ ਦਾਸਾਂ ਦਾ ਲੇਖਾ ਨਿੱਬੜ ਗਿਆ।੪।੫।