ਸਲੋਕ ਮਃ 3 ॥

ਬਿਨ੝ ਸਤਿਗ੝ਰ ਸੇਵੇ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨਾ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥ ਬਿਨ੝ ਸਤਿਗ੝ਰ ਸੇਵੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ॥ਬਿਨ੝ ਸਤਿਗ੝ਰ ਸੇਵੇ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮ੝ ਨ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥ ਨਾਨਕ ਬਿਨ੝ ਸਤਿਗ੝ਰ ਸੇਵੇ ਜਮ ਪ੝ਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਮ੝ਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਹਿ॥1॥

ਮਹਲਾ 1 ॥ ਜਾਲਉ ਝਸੀ ਰੀਤਿ ਜਿਤ੝ ਮੈ ਪਿਆਰਾ ਵੀਸਰੈ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਈ ਭਲੀ ਪਰੀਤਿ ਜਿਤ੝ ਸਾਹਿਬ ਸੇਤੀ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥2॥

ਪਉੜੀ ॥ ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਝ ਹਰਿ ਇਕ੝ ਧਿਆਈਝ ॥ ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਮੰਗੀਝ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਪਾਈਝ ॥ ਜੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸਹ੝ ਮੰਗੀਝ ਤਾ ਲਾਜ ਮਰਾਈਝ ॥ ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਫਲ੝ ਪਾਇਆ ਤਿਸ੝ ਜਨ ਕੀ ਸਭ ਭ੝ਖ ਗਵਾਈਝ ॥ ਨਾਨਕ੝ ਤਿਨ ਵਿਟਹ੝ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨ ਅਨਦਿਨ੝ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮ੝ ਧਿਆਈਝ ॥10॥

salok ma 3 ||

bin sathigur saevae jeea kae ba(n)dhhanaa vich houmai karam kamaahi || bin sathigur saevae t(h)our n paavehee mar ja(n)mehi aavehi jaahi || bin sathigur saevae fikaa bolanaa naam n vasai man maahi || naanak bin sathigur saevae jam pur badhhae maareean muhi kaalai out(h) jaahi ||1||

mehalaa 1 || jaalo aisee reeth jith mai piaaraa veesarai || naanak saaee bhalee pareeth jith saahib saethee path rehai ||2||

pourree || har eiko dhaathaa saeveeai har eik dhhiaaeeai || har eiko dhaathaa ma(n)geeai man chi(n)dhiaa paaeeai || jae dhoojae paasahu ma(n)geeai thaa laaj maraaeeai || jin saeviaa thin fal paaeiaa this jan kee sabh bhukh gavaaeeai || naanak thin vittahu vaariaa jin anadhin hiradhai har naam dhhiaaeeai ||10||

Salok, Third Mehla:

Without serving the True Guru, the soul is in the bondage of deeds done in ego. Without serving the True Guru, one finds no place of rest; he dies, and is reincarnated, and continues coming and going. Without serving the True Guru, one's speech is vapid and insipid; the Naam, the Name of the Lord, does not abide in his mind. O Nanak, without serving the True Guru, they are bound and beaten in the City of Death; they arise and depart with blackened faces. ||1||

First Mehla: Burn away those rituals which lead you to forget the Beloved Lord. O Nanak, sublime is that love, which preserves my honor with my Lord Master. ||2||

Pauree: Serve the One Lord, the Great Giver; meditate on the One Lord. Beg from the One Lord, the Great Giver, and you shall obtain your heart's desires. But if you beg from another, then you shall be shamed and destroyed. One who serves the Lord obtains the fruits of his rewards; all of his hunger is satisfied. Nanak is a sacrifice to those, who night and day, meditate within their hearts on the Name of the Lord. ||10||

ਪਦਅਰਥ: ਠਉਰ—ਟਿਕਾਣਾ, ਇਸਥਿਤੀ, ਭਟਕਣ ਤੋਂ ਖ਼ਲਾਸੀ। ਮ੝ਹਿ ਕਾਲੈ—ਕਾਲੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ, ਮ੝ਕਾਲਖ ਖੱਟ ਕੇ।

ਅਰਥ: ਮਨ੝ੱਖ ਸਤਿਗ੝ਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਖ੝ੰਝ ਕੇ ਅਹੰਕਾਰ ਦੇ ਆਸਰੇ ਕਰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਕਰਮ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਤਮਾ ਲਈ ਬੰਧਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਸਤਿਗ੝ਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਕਾਰ ਨਾ ਕਰਨ ਕਰ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਥਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ, ਉਹ ਮਰਦੇ ਹਨ (ਫੇਰ) ਜੰਮਦੇ ਹਨ, (ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ) ਆਉਂਦੇ ਹਨ, (ਫੇਰ) ਜਾਂਦੇ ਹਨ; ਸਤਿਗ੝ਰੂ ਦੀ ਦੱਸੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਵਾਂਜੇ ਰਹਿ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬੋਲ ਭੀ ਫਿੱਕੇ ਹ੝ੰਦੇ ਹਨ ਤੇ 'ਨਾਮ' ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵੱਸਦਾ ਨਹੀਂ। ਹੇ ਨਾਨਕ! ਸਤਿਗ੝ਰੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਾਲੇ-ਮੂੰਹ (ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ) ਤ੝ਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਜਮਪ੝ਰੀ ਵਿਚ ਬੱਧੇ ਹੋਝ ਮਾਰ ਖਾਂਦੇ ਹਨ (ਭਾਵ, ਇਸ ਲੋਕ ਵਿਚ ਮ੝ਕਾਲਖ ਖੱਟਦੇ ਹਨ ਤੇ ਅਗਾਂਹ ਭੀ ਦ੝ਖੀ ਹ੝ੰਦੇ ਹਨ)।੧।

ਪਦਅਰਥ: ਜਾਲਉ—ਮੈਂ ਸਾੜ ਦਿਆਂ। ਮੈ—ਮੈਨੂੰ। ਜਿਤ੝—ਜਿਸ ਦੀ ਰਾਹੀਂ।

ਅਰਥ: ਮੈਂ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਰੀਤ ਨੂੰ ਸਾੜ ਦਿਆਂ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਪਿਆਰਾ ਪ੝ਰਭੂ ਮੈਨੂੰ ਵਿਸਰ ਜਾਝ, ਹੇ ਨਾਨਕ! ਪ੝ਰੇਮ ਉਹੋ ਹੀ ਚੰਗਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਰਾਹੀਂ ਖਸਮ ਨਾਲ ਇੱਜ਼ਤ ਬਣੀ ਰਹੇ।੨।

ਪਦਅਰਥ: ਭ੝ਖ—ਤ੝ਰਿਸ਼ਨਾ।

ਅਰਥ: ਇਕੋ ਦਾਤਾਰ ਕਰਤਾਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਇਕੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਹੀ ਸਿਮਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਇਕੋ ਹਰੀ ਦਾਤਾਰ ਕੋਲੋਂ ਹੀ ਦਾਨ ਮੰਗਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਪਾਸੋਂ ਮਨ-ਮੰਗੀ ਮ੝ਰਾਦ ਮਿਲ ਜਾਝ; ਜੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੋਲੋਂ ਮੰਗੀਝ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਮਰ ਜਾਈਝ (ਭਾਵ, ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਪਾਸੋਂ ਮੰਗਣ ਨਾਲੋਂ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਮਰ ਜਾਣਾ ਚੰਗਾ ਹੈ)। ਜਿਸ ਭੀ ਮਨ੝ੱਖ ਨੇ ਹਰੀ ਨੂੰ ਸੇਵਿਆ ਹੈ ਉਸੇ ਨੇ ਫਲ ਪਾ ਲਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਮਨ੝ੱਖ ਦੀ ਸਾਰੀ ਤ੝ਰਿਸ਼ਨਾ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ।

ਅਰਥ: ਨਾਨਕ ਸਦਕੇ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਮਨ੝ੱਖਾਂ ਤੋਂ, ਜੋ ਹਰ ਵੇਲੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਪ੝ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ।੧੦।