Charitar 98: Difference between revisions

From SikhiWiki
Jump to navigationJump to search
(Created page with 'ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ NO TRANSLATION YET ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਸਰਿਤਾ ਨਿਕਟਿ ਰਾਂਝਨ ਨਾਮਾ ਜਾਟ ॥ ਜੋ ਅਬਲ…')
 
 
(6 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
ਦੋਹਰਾ ॥
{{Charitar morals}}
दोहरा ॥
NO TRANSLATION YET


ਚੰਦ੝ਰਭਗਾ ਸਰਿਤਾ ਨਿਕਟਿ ਰਾਂਝਨ ਨਾਮਾ ਜਾਟ ॥ ਜੋ ਅਬਲਾ ਨਿਰਖੈ ਤਿਸੈ ਜਾਤ ਸਦਨ ਪਰਿ ਖਾਟ ॥੧॥
===Background of Charitropakhyan===
चंदढ़रभगा सरिता निकटि रांझन नामा जाट ॥ जो अबला निरखै तिसै जात सदन परि खाट ॥१॥
NO TRANSLATION YET


{{Background of Charitropakhyan}}
<div style="font-size: 140%; background-color: #f6f6Ff;">
<center>


ਚੌਪਈ ॥
===Composition===
चौपई ॥
NO TRANSLATION YET


ਮੋਹਤ ਤਿਹ ਤ੝ਰਿਯ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰੇ ॥ ਜਨ੝ ਸਾਵਕ ਸਾਯਕ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥ ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰੀਝ ਕੇ ਰਹੈ ॥ ਰਾਂਝਨ ਰਾਂਝਨ ਮ੝ਖ ਤੇ ਕਹੈ ॥੨॥
ਦੋਹਰਾ <br>
मोहत तिह तढ़रिय नैन निहारे ॥ जनढ़ सावक सायक के मारे ॥ चित मै अधिक रीझ के रहै रांझन रांझन मढ़ख ते कहै ॥२॥
ਚੰਦ੝ਰਭਗਾ ਸਰਿਤਾ ਨਿਕਟਿ ਰਾਂਝਨ ਨਾਮਾ ਜਾਟ <br>
NO TRANSLATION YET
ਜੋ ਅਬਲਾ ਨਿਰਖੈ ਤਿਸੈ ਜਾਤ ਸਦਨ ਪਰਿ ਖਾਟ ॥੧॥<br>


ਕਰਮ ਕਾਲ ਤਹ ਝਸੋ ਭਯੋ ਤੌਨੇ ਦੇਸ ਕਾਲ ਪਰ ਗਯੋ ॥ ਜਿਯਤ ਨ ਕੌ ਨਰ ਬਚਿਯੋ ਨਗਰ ਮੈ ॥ ਸੋ ਉਬਰਿਯੋ ਜਾ ਕੇ ਧਨ੝ ਘਰ ਮੈ ॥੩॥
ਚੌਪਈ <br>
करम काल तह झसो भयो ॥ तौने देस काल पर गयो ॥ जियत न कौ नर बचियो नगर मै ॥ सो उबरियो जा के धनढ़ घर मै ॥३॥
NO TRANSLATION YET


ਚਿਤ੝ਰ ਦੇਵਿ ਇਕ ਰਾਨਿ ਨਗਰ ਮੈ ॥ ਰਾਂਝਾ ਝਕ ਪੂਤ ਤਿਹ ਘਰ ਮੈ ਤਾ ਕੇ ਔਰ ਨ ਬਚਿਯੋ ਕੋਈ ਮਾਇ ਪੂਤ ਵੈ ਬਾਚੇ ਦੋਈ ॥੪॥
ਮੋਹਤ ਤਿਹ ਤ੝ਰਿਯ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰੇ ਜਨ੝ ਸਾਵਕ ਸਾਯਕ ਕੇ ਮਾਰੇ <br>
चितढ़र देवि इक रानि नगर मै ॥ रांझा झक पूत तिह घर मै ॥ ता के और न बचियो कोई माइ पूत वै बाचे दोई ॥४॥
ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰੀਝ ਕੇ ਰਹੈ ਰਾਂਝਨ ਰਾਂਝਨ ਮ੝ਖ ਤੇ ਕਹੈ ॥੨॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਰਨਿਯਹਿ ਭੂਖ ਅਧਿਕ ਜਬ ਜਾਗੀ ਤਾ ਕੌ ਬੇਚਿ ਮੇਖਲਾ ਸਾਜੀ ॥ ਨਿਤਿ ਪੀਸਨ ਪਰ ਦ੝ਵਾਰੇ ਜਾਵੈ ਜੂਠ ਚੂਨ ਚੌਕਾ ਚ੝ਨਿ ਖਾਵੇ ॥੫॥
ਕਰਮ ਕਾਲ ਤਹ ਝਸੋ ਭਯੋ ਤੌਨੇ ਦੇਸ ਕਾਲ ਪਰ ਗਯੋ <br>
रनियहि भूख अधिक जब जागी ॥ ता कौ बेचि मेखला साजी निति पीसन पर दढ़वारे जावै ॥ जूठ चून चौका चढ़नि खावे ॥५॥
ਜਿਯਤ ਨ ਕੌ ਨਰ ਬਚਿਯੋ ਨਗਰ ਮੈ ਸੋ ਉਬਰਿਯੋ ਜਾ ਕੇ ਧਨ੝ ਘਰ ਮੈ ॥੩॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਝਸੇ ਹੀ ਭੂਖਨ ਮਰਿ ਗਈ ਪ੝ਨਿ ਬਿਧਿ ਤਹਾ ਬ੝ਰਿਸਟਿ ਅਤਿ ਦਈ ਸੂਕੇ ਭਝ ਹਰੇ ਜਨ੝ ਸਾਰੇ ॥ ਬਹ੝ਰਿ ਜੀਤ ਕੇ ਬਜੇ ਨਗਾਰੇ ॥੬॥
ਚਿਤ੝ਰ ਦੇਵਿ ਇਕ ਰਾਨਿ ਨਗਰ ਮੈ ਰਾਂਝਾ ਝਕ ਪੂਤ ਤਿਹ ਘਰ ਮੈ <br>
झसे ही भूखन मरि गई ॥ पढ़नि बिधि तहा बढ़रिसटि अति दई सूके भझ हरे जनढ़ सारे ॥ बहढ़रि जीत के बजे नगारे ॥६॥
ਤਾ ਕੇ ਔਰ ਨ ਬਚਿਯੋ ਕੋਈ ਮਾਇ ਪੂਤ ਵੈ ਬਾਚੇ ਦੋਈ ॥੪॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਤਹਾ ਝਕ ਰਾਂਝਾ ਹੀ ਉਬਰਿਯੋ ਔਰ ਲੋਗ ਸਭ ਤਹ ਕੋ ਮਰਿਯੋ ਰਾਂਝੋ ਜਾਟ ਹੇਤ ਤਿਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥ ਪੂਤ ਭਾਵ ਤੇ ਤਾਹਿ ਜਿਯਾਰਿਯੋ ॥੭॥
ਰਨਿਯਹਿ ਭੂਖ ਅਧਿਕ ਜਬ ਜਾਗੀ ਤਾ ਕੌ ਬੇਚਿ ਮੇਖਲਾ ਸਾਜੀ <br>
तहा झक रांझा ही उबरियो ॥ और लोग सभ तह को मरियो ॥ रांझो जाट हेत तिन पारियो पूत भाव ते ताहि जियारियो ॥७॥
ਨਿਤਿ ਪੀਸਨ ਪਰ ਦ੝ਵਾਰੇ ਜਾਵੈ ਜੂਠ ਚੂਨ ਚੌਕਾ ਚ੝ਨਿ ਖਾਵੇ ॥੫॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਪੂਤ ਜਾਟ ਕੋ ਸਭ ਕੋ ਜਾਨੈ ਤਿਸ ਤੇ ਕੋਊ ਨ ਰਹਿਯੋ ਪਛਾਨੈ ॥ ਝਸੇ ਕਾਲ ਬੀਤ ਕੈ ਗਯੋ ਤਾ ਮੈ ਮਦਨ ਦਮਾਮੋ ਦਯੋ ॥੮॥
ਝਸੇ ਹੀ ਭੂਖਨ ਮਰਿ ਗਈ ਪ੝ਨਿ ਬਿਧਿ ਤਹਾ ਬ੝ਰਿਸਟਿ ਅਤਿ ਦਈ <br>
पूत जाट को सभ को जानै ॥ तिस ते कोऊ न रहियो पछानै झसे काल बीत कै गयो ॥ ता मै मदन दमामो दयो ॥८॥
ਸੂਕੇ ਭਝ ਹਰੇ ਜਨ੝ ਸਾਰੇ ਬਹ੝ਰਿ ਜੀਤ ਕੇ ਬਜੇ ਨਗਾਰੇ ॥੬॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਮਹਿਖੀ ਚਾਰਿ ਨਿਤਿ ਗ੝ਰਿਹ ਆਵੈ ॥ ਰਾਂਝਾ ਅਪਨੋ ਨਾਮ ਸਦਾਵੈ ਪੂਤ ਜਾਟ ਕੋ ਤਿਹ ਸਭ ਜਾਨੈ ਰਾਜਪੂਤ੝ ਕੈ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥੯॥
ਤਹਾ ਝਕ ਰਾਂਝਾ ਹੀ ਉਬਰਿਯੋ ਔਰ ਲੋਗ ਸਭ ਤਹ ਕੋ ਮਰਿਯੋ <br>
महिखी चारि निति गढ़रिह आवै रांझा अपनो नाम सदावै ॥ पूत जाट को तिह सभ जानै ॥ राजपूतढ़ कै को पहिचानै ॥९॥
ਰਾਂਝੋ ਜਾਟ ਹੇਤ ਤਿਨ ਪਾਰਿਯੋ ਪੂਤ ਭਾਵ ਤੇ ਤਾਹਿ ਜਿਯਾਰਿਯੋ ॥੭॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਇਤੀ ਬਾਤ ਰਾਂਝਾ ਕੀ ਕਹੀ ਅਬ ਚਲਿ ਬਾਤ ਹੀਰ ਪੈ ਰਹੀ ਤ੝ਮ ਕੌ ਤਾ ਕੀ ਕਥਾ ਸ੝ਨਾਊ ॥ ਤਾ ਤੇ ਤ੝ਮਰੋ ਹ੝ਰਿਦੈ ਸਿਰਾਊ ॥੧੦॥
ਪੂਤ ਜਾਟ ਕੋ ਸਭ ਕੋ ਜਾਨੈ ਤਿਸ ਤੇ ਕੋਊ ਨ ਰਹਿਯੋ ਪਛਾਨੈ <br>
इती बात रांझा की कही ॥ अब चलि बात हीर पै रही ॥ तढ़म कौ ता की कथा सढ़नाऊ ॥ ता ते तढ़मरो हढ़रिदै सिराऊ ॥१०॥
ਝਸੇ ਕਾਲ ਬੀਤ ਕੈ ਗਯੋ ॥ ਤਾ ਮੈ ਮਦਨ ਦਮਾਮੋ ਦਯੋ ॥੮॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਅੜਿਲ
ਮਹਿਖੀ ਚਾਰਿ ਨਿਤਿ ਗ੝ਰਿਹ ਆਵੈ ਰਾਂਝਾ ਅਪਨੋ ਨਾਮ ਸਦਾਵੈ ॥ <br>
अड़िल
ਪੂਤ ਜਾਟ ਕੋ ਤਿਹ ਸਭ ਜਾਨੈ ਰਾਜਪੂਤ੝ ਕੈ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥੯॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਇੰਦ੝ਰ ਰਾਇ ਕੇ ਨਗਰ ਅਪਸਰਾ ਇਕ ਰਹੈ ਮੈਨ ਕਲਾ ਤਿਹ ਨਾਮ ਸਕਲ ਜਗ ਯੌ ਕਹੈ ॥ ਤਾ ਕੌ ਰੂਪ ਨਰੇਸ ਜੋ ਕੋਊ ਨਿਹਾਰਹੀ ਹੋ ਗਿਰੈ ਧਰਨਿ ਪਰ ਝੂਮਿ ਮੈਨ ਸਰ ਮਾਰਹੀ ॥੧੧॥
ਇਤੀ ਬਾਤ ਰਾਂਝਾ ਕੀ ਕਹੀ ਅਬ ਚਲਿ ਬਾਤ ਹੀਰ ਪੈ ਰਹੀ <br>
इंदढ़र राइ के नगर अपसरा इक रहै ॥ मैन कला तिह नाम सकल जग यौ कहै ॥ ता कौ रूप नरेस जो कोऊ निहारही ॥ हो गिरै धरनि पर झूमि मैन सर मारही ॥११॥
ਤ੝ਮ ਕੌ ਤਾ ਕੀ ਕਥਾ ਸ੝ਨਾਊ ਤਾ ਤੇ ਤ੝ਮਰੋ ਹ੝ਰਿਦੈ ਸਿਰਾਊ ॥੧੦॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਚੌਪਈ
ਅੜਿਲ <br>
चौपई ॥
NO TRANSLATION YET


ਤੌਨੇ ਸਭਾ ਕਪਿਲ ਮ੝ਨਿ ਆਯੋ ॥ ਔਸਰ ਜਹਾ ਮੈਨਕਾ ਪਾਯੋ ॥ ਤਿਹ ਲਖਿ ਮ੝ਨਿ ਬੀਰਜ ਗਿਰਿ ਗਯੋ ਚਪਿ ਚਿਤ ਮੈ ਸ੝ਰਾਪਤ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥੧੨॥
ਇੰਦ੝ਰ ਰਾਇ ਕੇ ਨਗਰ ਅਪਸਰਾ ਇਕ ਰਹੈ ਮੈਨ ਕਲਾ ਤਿਹ ਨਾਮ ਸਕਲ ਜਗ ਯੌ ਕਹੈ <br>
तौने सभा कपिल मढ़नि आयो औसर जहा मैनका पायो ॥ तिह लखि मढ़नि बीरज गिरि गयो ॥ चपि चित मै सढ़रापत तिह भयो ॥१२॥
ਤਾ ਕੌ ਰੂਪ ਨਰੇਸ ਜੋ ਕੋਊ ਨਿਹਾਰਹੀ ਹੋ ਗਿਰੈ ਧਰਨਿ ਪਰ ਝੂਮਿ ਮੈਨ ਸਰ ਮਾਰਹੀ ॥੧੧॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਤ੝ਮ ਗਿਰਿ ਮਿਰਤ ਲੋਕ ਮੈ ਪਰੋ ਜੂਨਿ ਸਯਾਲ ਜਾਟ ਕੀ ਧਰੋ ॥ ਹੀਰ ਆਪਨੋ ਨਾਮ ਸਦਾਵੋ ॥ ਜੂਠ ਕੂਠ ਤ੝ਰਕਨ ਕੀ ਖਾਵੋ ॥੧੩॥
ਚੌਪਈ <br>
तढ़म गिरि मिरत लोक मै परो ॥ जूनि सयाल जाट की धरो ॥ हीर आपनो नाम सदावो ॥ जूठ कूठ तढ़रकन की खावो ॥१३॥
NO TRANSLATION YET


ਦੋਹਰਾ
ਤੌਨੇ ਸਭਾ ਕਪਿਲ ਮ੝ਨਿ ਆਯੋ ਔਸਰ ਜਹਾ ਮੈਨਕਾ ਪਾਯੋ ॥ <br>
दोहरा
ਤਿਹ ਲਖਿ ਮ੝ਨਿ ਬੀਰਜ ਗਿਰਿ ਗਯੋ ਚਪਿ ਚਿਤ ਮੈ ਸ੝ਰਾਪਤ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥੧੨॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਤਬ ਅਬਲਾ ਕੰਪਤਿ ਭਈ ਤਾ ਕੇ ਪਰਿ ਕੈ ਪਾਇ ਕ੝ਯੋਹੂ ਹੋਇ ਉਧਾਰ ਮਮ ਸੋ ਦਿਜ ਕਹੋ ਉਪਾਇ ॥੧੪॥
ਤ੝ਮ ਗਿਰਿ ਮਿਰਤ ਲੋਕ ਮੈ ਪਰੋ ਜੂਨਿ ਸਯਾਲ ਜਾਟ ਕੀ ਧਰੋ ॥<br>
तब अबला कढ़मपति भई ता के परि कै पाइ कढ़योहू होइ उधार मम सो दिज कहो उपाइ ॥१४॥
ਹੀਰ ਆਪਨੋ ਨਾਮ ਸਦਾਵੋ ਜੂਠ ਕੂਠ ਤ੝ਰਕਨ ਕੀ ਖਾਵੋ ॥੧੩॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਚੌਪਈ
ਦੋਹਰਾ <br>
चौपई ॥
NO TRANSLATION YET


ਇੰਦ੝ਰ ਸ੝ ਮ੝ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਜਬ ਜੈਹੈ ਰਾਂਝਾ ਅਪਨੋ ਨਾਮ੝ ਕਹੈ ਹੈ ॥ ਤੋ ਸੌ ਅਧਿਕ ਪ੝ਰੀਤਿ ਉਪਜਾਵੈ ॥ ਅਮਰਵਤੀ ਬਹ੝ਰਿ ਤ੝ਹਿ ਲ੝ਯਾਵੈ ॥੧੫॥
ਤਬ ਅਬਲਾ ਕੰਪਤਿ ਭਈ ਤਾ ਕੇ ਪਰਿ ਕੈ ਪਾਇ <br>
इंदढ़र सढ़ मढ़रित मंडल जब जैहै ॥ रांझा अपनो नामढ़ कहै है ॥ तो सौ अधिक पढ़रीति उपजावै ॥ अमरवती बहढ़रि तढ़हि लढ़यावै ॥१५॥
ਕ੝ਯੋਹੂ ਹੋਇ ਉਧਾਰ ਮਮ ਸੋ ਦਿਜ ਕਹੋ ਉਪਾਇ ॥੧੪॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਦੋਹਰਾ
ਚੌਪਈ <br>
दोहरा ॥
NO TRANSLATION YET


ਜੂਨਿ ਜਾਟ ਕੀ ਤਿਨ ਧਰੀ ਮ੝ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਮੈ ਆਇ ਚੂਚਕ ਕੇ ਉਪਜੀ ਭਵਨ ਹੀਰ ਨਾਮ ਧਰਵਾਇ ॥੧੬॥
ਇੰਦ੝ਰ ਸ੝ ਮ੝ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਜਬ ਜੈਹੈ ਰਾਂਝਾ ਅਪਨੋ ਨਾਮ੝ ਕਹੈ ਹੈ ॥ <br>
जूनि जाट की तिन धरी मढ़रित मंडल मै आइ चूचक के उपजी भवन हीर नाम धरवाइ ॥१६॥
ਤੋ ਸੌ ਅਧਿਕ ਪ੝ਰੀਤਿ ਉਪਜਾਵੈ ਅਮਰਵਤੀ ਬਹ੝ਰਿ ਤ੝ਹਿ ਲ੝ਯਾਵੈ ॥੧੫॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਚੌਪਈ
ਦੋਹਰਾ <br>
चौपई ॥
NO TRANSLATION YET


ਇਸੀ ਭਾਤਿ ਸੋ ਕਾਲ ਬਿਹਾਨ੝ਯੋ ਬੀਤਯੋ ਬਰਖ ਝਕ ਦਿਨ ਜਾਨ੝ਯੋ ॥ ਬਾਲਾਪਨੋ ਛੂਟਿ ਜਬ ਗਯੋ ॥ ਜੋਬਨ ਆਨਿ ਦਮਾਮੋ ਦਯੋ ॥੧੭॥
ਜੂਨਿ ਜਾਟ ਕੀ ਤਿਨ ਧਰੀ ਮ੝ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਮੈ ਆਇ <br>
इसी भाति सो काल बिहानढ़यो ॥ बीतयो बरख झक दिन जानढ़यो ॥ बालापनो छूटि जब गयो ॥ जोबन आनि दमामो दयो ॥१७॥
ਚੂਚਕ ਕੇ ਉਪਜੀ ਭਵਨ ਹੀਰ ਨਾਮ ਧਰਵਾਇ ॥੧੬॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਰਾਂਝਾ ਚਾਰਿ ਮਹਿਖਿਯਨ ਆਵੈ ਤਾ ਕੋ ਹੇਰਿ ਹੀਰ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥ ਤਾ ਸੌ ਅਧਿਕ ਨੇਹ੝ ਉਪਜਾਯੋ ॥ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਮੋਹ ਬਢਾਯੋ ॥੧੮॥
ਚੌਪਈ <br>
रांझा चारि महिखियन आवै ॥ ता को हेरि हीर बलि जावै ॥ ता सौ अधिक नेहढ़ उपजायो ॥ भाति भाति सौ मोह बढायो ॥१८॥
NO TRANSLATION YET


ਦੋਹਰਾ
ਇਸੀ ਭਾਤਿ ਸੋ ਕਾਲ ਬਿਹਾਨ੝ਯੋ ਬੀਤਯੋ ਬਰਖ ਝਕ ਦਿਨ ਜਾਨ੝ਯੋ ॥ <br>
दोहरा
ਬਾਲਾਪਨੋ ਛੂਟਿ ਜਬ ਗਯੋ ਜੋਬਨ ਆਨਿ ਦਮਾਮੋ ਦਯੋ ॥੧੭॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਖਾਤ ਪੀਤ ਬੈਠਤ ਉਠਤ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਨਿਤਿ ਕਬਹੂੰ ਨ ਬਿਸਰੈ ਚਿਤ ਤੇ ਸ੝ੰਦਰ ਦਰਸ ਨਮਿਤ ॥੧੯॥
ਰਾਂਝਾ ਚਾਰਿ ਮਹਿਖਿਯਨ ਆਵੈ ਤਾ ਕੋ ਹੇਰਿ ਹੀਰ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥ <br>
खात पीत बैठत उठत सोवत जागत निति कबहूं न बिसरै चित ते सढ़ंदर दरस नमित ॥१९॥
ਤਾ ਸੌ ਅਧਿਕ ਨੇਹ੝ ਉਪਜਾਯੋ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਮੋਹ ਬਢਾਯੋ ॥੧੮॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਹੀਰ ਬਾਚ
ਦੋਹਰਾ <br>
हीर बाच ॥
NO TRANSLATION YET


ਸਵੈਯਾ
ਖਾਤ ਪੀਤ ਬੈਠਤ ਉਠਤ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਨਿਤਿ <br>
सवैया ॥
ਕਬਹੂੰ ਨ ਬਿਸਰੈ ਚਿਤ ਤੇ ਸ੝ੰਦਰ ਦਰਸ ਨਮਿਤ ॥੧੯॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਬਾਹਰ ਜਾਉ ਤੌ ਬਾਹਰ ਹੀ ਗ੝ਰਿਹ ਆਵਤ ਆਵਤ ਸੰਗ ਲਗੇਹੀ ਜੌ ਹਠਿ ਬੈਠਿ ਰਹੋ ਘਰ ਮੈ ਪਿਯ ਪੈਠਿ ਰਹੈ ਹਿਯ ਮੈ ਪਹਿ ਲੇਹੀ ॥ ਨੀਂਦ ਹਮੈ ਨਕਵਾਨੀ ਕਰੀ ਛਿਨਹੀ ਛਿਨ ਰਾਮ ਸਖੀ ਸ੝ਪਨੇਹੀ ॥ ਜਾਗਤ ਸੋਵਤ ਰਾਤਹੂੰ ਦ੝ਯੋਸ ਕਹੂੰ ਮ੝ਹਿ ਰਾਂਝਨ ਚੈਨ ਨ ਦੇਹੀ ॥੨੦॥
ਹੀਰ ਬਾਚ <br>
बाहर जाउ तौ बाहर ही गढ़रिह आवत आवत संग लगेही ॥ जौ हठि बैठि रहो घर मै पिय पैठि रहै हिय मै पहि लेही ॥ नींद हमै नकवानी करी छिनही छिन राम सखी सढ़पनेही ॥ जागत सोवत रातहूं दढ़योस कहूं मढ़हि रांझन चैन न देही ॥२०॥
NO TRANSLATION YET


ਚੌਪਈ
ਸਵੈਯਾ <br>
चौपई ॥
NO TRANSLATION YET


ਰਾਂਝਨ ਰਾਂਝਨ ਸਦਾ ਉਚਾਰੈ ॥ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਤਹਾ ਸੰਭਾਰੈ ਬੈਠਤ ਉਠਤ ਚਲਤ ਹੂੰ ਸੰਗਾ ਤਾਹੀ ਕੌ ਜਾਨੈ ਕੈ ਅੰਗਾ ॥੨੧॥
ਬਾਹਰ ਜਾਉ ਤੌ ਬਾਹਰ ਹੀ ਗ੝ਰਿਹ ਆਵਤ ਆਵਤ ਸੰਗ ਲਗੇਹੀ ਜੌ ਹਠਿ ਬੈਠਿ ਰਹੋ ਘਰ ਮੈ ਪਿਯ ਪੈਠਿ ਰਹੈ ਹਿਯ ਮੈ ਪਹਿ ਲੇਹੀ <br>
रांझन रांझन सदा उचारै सोवत जागत तहा सढ़मभारै ॥ बैठत उठत चलत हूं संगा ॥ ताही कौ जानै कै अंगा ॥२१॥
ਨੀਂਦ ਹਮੈ ਨਕਵਾਨੀ ਕਰੀ ਛਿਨਹੀ ਛਿਨ ਰਾਮ ਸਖੀ ਸ੝ਪਨੇਹੀ ਜਾਗਤ ਸੋਵਤ ਰਾਤਹੂੰ ਦ੝ਯੋਸ ਕਹੂੰ ਮ੝ਹਿ ਰਾਂਝਨ ਚੈਨ ਨ ਦੇਹੀ ॥੨੦॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਕਾਹੂੰ ਕੋ ਜੋ ਹੀਰ ਨਿਹਾਰੈ ਰਾਂਝਨ ਹੀ ਰਿਦ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰੈ ॥ ਝਸੀ ਪ੝ਰੀਤਿ ਪ੝ਰਿਆ ਕੀ ਲਾਗੀ ॥ ਨੀਂਦ ਭੂਖ ਤਾ ਕੀ ਸਭ ਭਾਗੀ ॥੨੨॥
ਚੌਪਈ <br>
काहूं को जो हीर निहारै ॥ रांझन ही रिद बीच बिचारै ॥ झसी पढ़रीति पढ़रिआ की लागी ॥ नींद भूख ता की सभ भागी ॥२२॥
NO TRANSLATION YET


ਰਾਂਝਨ ਹੀ ਕੇ ਰੂਪ ਵਹ ਭਈ ਜ੝ਯੋ ਮਿਲਿ ਬੂੰਦਿ ਬਾਰਿ ਮੋ ਗਈ ਜੈਸੇ ਮ੝ਰਿਗ ਮ੝ਰਿਗਯਾ ਕੋ ਲਹੇ ॥ ਹੋਤ ਬਧਾਇ ਬਿਨਾ ਹੀ ਗਹੇ ॥੨੩॥
ਰਾਂਝਨ ਰਾਂਝਨ ਸਦਾ ਉਚਾਰੈ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਤਹਾ ਸੰਭਾਰੈ <br>
रांझन ही के रूप वह भई ॥ जढ़यो मिलि बूंदि बारि मो गई ॥ जैसे मढ़रिग मढ़रिगया को लहे होत बधाइ बिना ही गहे ॥२३॥
ਬੈਠਤ ਉਠਤ ਚਲਤ ਹੂੰ ਸੰਗਾ ਤਾਹੀ ਕੌ ਜਾਨੈ ਕੈ ਅੰਗਾ ॥੨੧॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਦੋਹਰਾ
ਕਾਹੂੰ ਕੋ ਜੋ ਹੀਰ ਨਿਹਾਰੈ ਰਾਂਝਨ ਹੀ ਰਿਦ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰੈ ॥ <br>
दोहरा
ਝਸੀ ਪ੝ਰੀਤਿ ਪ੝ਰਿਆ ਕੀ ਲਾਗੀ ਨੀਂਦ ਭੂਖ ਤਾ ਕੀ ਸਭ ਭਾਗੀ ॥੨੨॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਜੈਸੇ ਲਕਰੀ ਆਗ ਮੈ ਪਰਤ ਕਹੂੰ ਤੇ ਆਇ ਪਲਕ ਦ੝ਵੈਕ ਤਾ ਮੈ ਰਹੈ ਬਹ੝ਰਿ ਆਗ ਹ੝ਵੈ ਜਾਇ ॥੨੪॥
ਰਾਂਝਨ ਹੀ ਕੇ ਰੂਪ ਵਹ ਭਈ ॥ ਜ੝ਯੋ ਮਿਲਿ ਬੂੰਦਿ ਬਾਰਿ ਮੋ ਗਈ <br>
जैसे लकरी आग मै परत कहूं ते आइ पलक दढ़वैक ता मै रहै बहढ़रि आग हढ़वै जाइ ॥२४॥
ਜੈਸੇ ਮ੝ਰਿਗ ਮ੝ਰਿਗਯਾ ਕੋ ਲਹੇ ਹੋਤ ਬਧਾਇ ਬਿਨਾ ਹੀ ਗਹੇ ॥੨੩॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਹਰਿ ਜਾ ਅਸਿ ਝਸੇ ਸ੝ਨ੝ਯੋ ਕਰਤ ਝਕ ਤੇ ਦੋਇ ਬਿਰਹ ਬਢਾਰਨਿ ਜੋ ਬਧੇ ਝਕ ਦੋਇ ਤੇ ਹੋਇ ॥੨੫॥
ਦੋਹਰਾ <br>
हरि जा असि झसे सढ़नढ़यो करत झक ते दोइ ॥ बिरह बढारनि जो बधे झक दोइ ते होइ ॥२५॥
NO TRANSLATION YET


ਰਾਂਝਨ ਹੀਰ ਪ੝ਰੇਮ ਮੈ ਰਹੈ ਝਕ ਹੀ ਹੋਇ ਕਹਿਬੇ ਕੌ ਤਨ ਝਕ ਹੀ ਲਹਿਬੇ ਕੋ ਤਨ ਦੋਇ ॥੨੬॥
ਜੈਸੇ ਲਕਰੀ ਆਗ ਮੈ ਪਰਤ ਕਹੂੰ ਤੇ ਆਇ <br>
रांझन हीर पढ़रेम मै रहै झक ही होइ ॥ कहिबे कौ तन झक ही लहिबे को तन दोइ ॥२६॥
ਪਲਕ ਦ੝ਵੈਕ ਤਾ ਮੈ ਰਹੈ ਬਹ੝ਰਿ ਆਗ ਹ੝ਵੈ ਜਾਇ ॥੨੪॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਚੌਪਈ
ਹਰਿ ਜਾ ਅਸਿ ਝਸੇ ਸ੝ਨ੝ਯੋ ਕਰਤ ਝਕ ਤੇ ਦੋਇ <br>
चौपई ॥
ਬਿਰਹ ਬਢਾਰਨਿ ਜੋ ਬਧੇ ਝਕ ਦੋਇ ਤੇ ਹੋਇ ॥੨੫॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਝਸੀ ਪ੝ਰੀਤਿ ਪ੝ਰਿਯਾ ਕੀ ਭਈ ਸਿਗਰੀ ਬਿਸਰਿ ਤਾਹਿ ਸ੝ਧਿ ਗਈ ॥ ਰਾਂਝਾ ਜੂ ਕੇ ਰੂਪ ਉਰਝਾਨੀ ॥ ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜਿ ਭਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥੨੭॥
ਰਾਂਝਨ ਹੀਰ ਪ੝ਰੇਮ ਮੈ ਰਹੈ ਝਕ ਹੀ ਹੋਇ <br>
झसी पढ़रीति पढ़रिया की भई ॥ सिगरी बिसरि ताहि सढ़धि गई ॥ रांझा जू के रूप उरझानी ॥ लोक लाज तजि भई दिवानी ॥२७॥
ਕਹਿਬੇ ਕੌ ਤਨ ਝਕ ਹੀ ਲਹਿਬੇ ਕੋ ਤਨ ਦੋਇ ॥੨੬॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਤਬ ਚੂਚਕ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ਯਹ ਕੰਨ੝ਯਾ ਨਹਿ ਜਿਯਤ ਹਮਾਰੀ ॥ ਅਬ ਹੀ ਯਹ ਖੇਰਾ ਕੋ ਦੀਜੈ ॥ ਯਾ ਮੈ ਤਨਿਕ ਢੀਲ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥੨੮॥
ਚੌਪਈ <br>
तब चूचक इह भाति बिचारी ॥ यह कंनढ़या नहि जियत हमारी ॥ अब ही यह खेरा को दीजै ॥ या मै तनिक ढील नहि कीजै ॥२८॥
NO TRANSLATION YET


ਖੇਰਹਿ ਬੋਲ ਤ੝ਰਤ੝ ਤਿਹ ਦਯੋ ॥ ਰਾਂਝਾ ਅਤਿਥ ਹੋਇ ਸੰਗ ਗਯੋ ॥ ਮਾਗਤ ਭੀਖ ਘਾਤ ਜਬ ਪਾਯੋ ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਸ੝ਰ ਲੋਕ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੯॥
ਝਸੀ ਪ੝ਰੀਤਿ ਪ੝ਰਿਯਾ ਕੀ ਭਈ ਸਿਗਰੀ ਬਿਸਰਿ ਤਾਹਿ ਸ੝ਧਿ ਗਈ ॥ <br>
खेरहि बोल तढ़रतढ़ तिह दयो ॥ रांझा अतिथ होइ संग गयो ॥ मागत भीख घात जब पायो ॥ लै ता को सढ़र लोक सिधायो ॥२९॥
ਰਾਂਝਾ ਜੂ ਕੇ ਰੂਪ ਉਰਝਾਨੀ ॥ ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜਿ ਭਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥੨੭॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਮਿਲਤ ਜਬ ਭਝ ਚਿਤ ਕੇ ਸਕਲ ਸੋਕ ਮਿਟਿ ਗਝ ਹਿਯਾ ਕੀ ਅਵਧਿ ਬੀਤਿ ਜਬ ਗਈ ॥ ਬਾਟਿ ਦ੝ਹ੝ੰ ਸ੝ਰ ਪ੝ਰ ਕੀ ਲਈ ॥੩੦॥
ਤਬ ਚੂਚਕ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ਯਹ ਕੰਨ੝ਯਾ ਨਹਿ ਜਿਯਤ ਹਮਾਰੀ <br>
रांझा हीर मिलत जब भझ ॥ चित के सकल सोक मिटि गझ ॥ हिया की अवधि बीति जब गई बाटि दढ़हढ़ं सढ़र पढ़र की लई ॥३०॥
ਅਬ ਹੀ ਯਹ ਖੇਰਾ ਕੋ ਦੀਜੈ ਯਾ ਮੈ ਤਨਿਕ ਢੀਲ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥੨੮॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਦੋਹਰਾ
ਖੇਰਹਿ ਬੋਲ ਤ੝ਰਤ੝ ਤਿਹ ਦਯੋ ਰਾਂਝਾ ਅਤਿਥ ਹੋਇ ਸੰਗ ਗਯੋ ॥ <br>
दोहरा
ਮਾਗਤ ਭੀਖ ਘਾਤ ਜਬ ਪਾਯੋ ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਸ੝ਰ ਲੋਕ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੯॥<br>
NO TRANSLATION YET


ਰਾਂਝਾ ਭਯੋ ਸ੝ਰੇਸ ਤਹ ਭਈ ਮੈਨਕਾ ਹੀਰ ॥ ਯਾ ਜਗ ਮੈ ਗਾਵਤ ਸਦਾ ਸਭ ਕਬਿ ਕ੝ਲ ਜਸ ਧੀਰ ॥੩੧॥
ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਮਿਲਤ ਜਬ ਭਝ ॥ ਚਿਤ ਕੇ ਸਕਲ ਸੋਕ ਮਿਟਿ ਗਝ ॥ <br>
रांझा भयो सढ़रेस तह भई मैनका हीर ॥ या जग मै गावत सदा सभ कबि कढ़ल जस धीर ॥३१॥
ਹਿਯਾ ਕੀ ਅਵਧਿ ਬੀਤਿ ਜਬ ਗਈ ॥ ਬਾਟਿ ਦ੝ਹ੝ੰ ਸ੝ਰ ਪ੝ਰ ਕੀ ਲਈ ॥੩੦॥<br>
NO TRANSLATION YET
 
ਦੋਹਰਾ ॥<br>
 
ਰਾਂਝਾ ਭਯੋ ਸ੝ਰੇਸ ਤਹ ਭਈ ਮੈਨਕਾ ਹੀਰ ॥ <br>
ਯਾ ਜਗ ਮੈ ਗਾਵਤ ਸਦਾ ਸਭ ਕਬਿ ਕ੝ਲ ਜਸ ਧੀਰ ॥੩੧॥<br>


ਇਤਿ ਸ੝ਰੀ ਚਰਿਤ੝ਰ ਪਖ੝ਯਾਨੇ ਤ੝ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੝ਰੇ ਮੰਤ੝ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੝ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤ੝ ਸ੝ਭਮ ਸਤ੝ ॥੯੮॥੧੮੨੮॥ਅਫਜੂੰ॥
ਇਤਿ ਸ੝ਰੀ ਚਰਿਤ੝ਰ ਪਖ੝ਯਾਨੇ ਤ੝ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੝ਰੇ ਮੰਤ੝ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੝ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤ੝ ਸ੝ਭਮ ਸਤ੝ ॥੯੮॥੧੮੨੮॥ਅਫਜੂੰ॥
इति सढ़री चरितढ़र पखढ़याने तढ़रिया चरितढ़रे मंतढ़री भूप सढ़मबादे अठानवो चरितढ़र समापतम सतढ़ सढ़भम सतढ़ ॥९८॥१८२८॥अफजूं॥
 
NO TRANSLATION YET
 
</center>
</div>
 
===Moral===
Only Poet think it is a Love Story. So People who comment that this is a love story could be a Poet but not Gurmukh.
 
It's astonishing fact that there is one more thing which could
 
This is Example of Ishq Majaji which have no power before Ishq Haqiqi. But Guru Sahib told this to know that their is one more thing for which person leave the world. The last line ਯਾ ਜਗ ਮੈ ਗਾਵਤ ਸਦਾ ਸਭ ਕਬਿ ਕ੝ਲ ਜਸ ਧੀਰ ॥੩੧॥, itself states that Guru Sahib have not stressed upon this but just told this for knowledge.
 
Now when Gurmukh read this chariter than he could get many morals out of it, Self Willed Manmukh Keep on Saying these love Stories. Remember this is Story which may have no relation with reality but what actually it is telling is matter which a mature mind could read understand and narrate before people.
{{Charitar_1_to_100}}
 
[[Category: Charitropakhyan]]

Latest revision as of 03:22, 18 September 2010

For Information only The moral of stories in Charitropakhyan are based on Gurmat, Guru's wisdom. There is no historical significance of these stories. A Gurmukh will interpret, analyse and learn from the Gurmat issues and morals highlighted in these stories. No Manmat ideas are acceptable or should be linked to these stories. If you have any comments, please discuss them here

Background of Charitropakhyan

Charitropakhyan is conversation between a wise adviser (minister or "manteree" ਮੰਤ੝ਰੀ s ) to Raja (king) Chitar Singh; each charitar or trick is mainly in connection with the wiles of women (plus a few connected with men) and other worldly tales of life, in order to save his handsome son Hanuvant from the false accusations of one of the younger ranis (queens). The minister tries to explain to the Raja that there can be trickery in human behaviour and that one needs to analyse the situation carefully before drawing any quick conclusions. Charitar means Function or behavior

Guru Gobind Singh has given these "opakhyan" (already told) stories to Khalsa, as a guide to upholding morality. The tales highlight Human psychology and behavior, by people driven by desires, lust, jealousy and/or greed, ignorance etc. and tell how these evil doers can utilize tricks or deception or charm or other activity to cover their tracks. The purpose of the stories is for us to learn about negative(Manmat) and positive(Gurmat) human behaviour by people who are driven by evil intent. One needs to tread carefully in life and understand the many negative traits exist in some evil doers. These Charitars includes Male and Female Charitars.

Composition

ਦੋਹਰਾ ॥
ਚੰਦ੝ਰਭਗਾ ਸਰਿਤਾ ਨਿਕਟਿ ਰਾਂਝਨ ਨਾਮਾ ਜਾਟ ॥
ਜੋ ਅਬਲਾ ਨਿਰਖੈ ਤਿਸੈ ਜਾਤ ਸਦਨ ਪਰਿ ਖਾਟ ॥੧॥

ਚੌਪਈ ॥

ਮੋਹਤ ਤਿਹ ਤ੝ਰਿਯ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰੇ ॥ ਜਨ੝ ਸਾਵਕ ਸਾਯਕ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥
ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰੀਝ ਕੇ ਰਹੈ ॥ ਰਾਂਝਨ ਰਾਂਝਨ ਮ੝ਖ ਤੇ ਕਹੈ ॥੨॥

ਕਰਮ ਕਾਲ ਤਹ ਝਸੋ ਭਯੋ ॥ ਤੌਨੇ ਦੇਸ ਕਾਲ ਪਰ ਗਯੋ ॥
ਜਿਯਤ ਨ ਕੌ ਨਰ ਬਚਿਯੋ ਨਗਰ ਮੈ ॥ ਸੋ ਉਬਰਿਯੋ ਜਾ ਕੇ ਧਨ੝ ਘਰ ਮੈ ॥੩॥

ਚਿਤ੝ਰ ਦੇਵਿ ਇਕ ਰਾਨਿ ਨਗਰ ਮੈ ॥ ਰਾਂਝਾ ਝਕ ਪੂਤ ਤਿਹ ਘਰ ਮੈ ॥
ਤਾ ਕੇ ਔਰ ਨ ਬਚਿਯੋ ਕੋਈ ॥ ਮਾਇ ਪੂਤ ਵੈ ਬਾਚੇ ਦੋਈ ॥੪॥

ਰਨਿਯਹਿ ਭੂਖ ਅਧਿਕ ਜਬ ਜਾਗੀ ॥ ਤਾ ਕੌ ਬੇਚਿ ਮੇਖਲਾ ਸਾਜੀ ॥
ਨਿਤਿ ਪੀਸਨ ਪਰ ਦ੝ਵਾਰੇ ਜਾਵੈ ॥ ਜੂਠ ਚੂਨ ਚੌਕਾ ਚ੝ਨਿ ਖਾਵੇ ॥੫॥

ਝਸੇ ਹੀ ਭੂਖਨ ਮਰਿ ਗਈ ॥ ਪ੝ਨਿ ਬਿਧਿ ਤਹਾ ਬ੝ਰਿਸਟਿ ਅਤਿ ਦਈ ॥
ਸੂਕੇ ਭਝ ਹਰੇ ਜਨ੝ ਸਾਰੇ ॥ ਬਹ੝ਰਿ ਜੀਤ ਕੇ ਬਜੇ ਨਗਾਰੇ ॥੬॥

ਤਹਾ ਝਕ ਰਾਂਝਾ ਹੀ ਉਬਰਿਯੋ ॥ ਔਰ ਲੋਗ ਸਭ ਤਹ ਕੋ ਮਰਿਯੋ ॥
ਰਾਂਝੋ ਜਾਟ ਹੇਤ ਤਿਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥ ਪੂਤ ਭਾਵ ਤੇ ਤਾਹਿ ਜਿਯਾਰਿਯੋ ॥੭॥

ਪੂਤ ਜਾਟ ਕੋ ਸਭ ਕੋ ਜਾਨੈ ॥ ਤਿਸ ਤੇ ਕੋਊ ਨ ਰਹਿਯੋ ਪਛਾਨੈ ॥
ਝਸੇ ਕਾਲ ਬੀਤ ਕੈ ਗਯੋ ॥ ਤਾ ਮੈ ਮਦਨ ਦਮਾਮੋ ਦਯੋ ॥੮॥

ਮਹਿਖੀ ਚਾਰਿ ਨਿਤਿ ਗ੝ਰਿਹ ਆਵੈ ॥ ਰਾਂਝਾ ਅਪਨੋ ਨਾਮ ਸਦਾਵੈ ॥
ਪੂਤ ਜਾਟ ਕੋ ਤਿਹ ਸਭ ਜਾਨੈ ॥ ਰਾਜਪੂਤ੝ ਕੈ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥੯॥

ਇਤੀ ਬਾਤ ਰਾਂਝਾ ਕੀ ਕਹੀ ॥ ਅਬ ਚਲਿ ਬਾਤ ਹੀਰ ਪੈ ਰਹੀ ॥
ਤ੝ਮ ਕੌ ਤਾ ਕੀ ਕਥਾ ਸ੝ਨਾਊ ॥ ਤਾ ਤੇ ਤ੝ਮਰੋ ਹ੝ਰਿਦੈ ਸਿਰਾਊ ॥੧੦॥

ਅੜਿਲ ॥

ਇੰਦ੝ਰ ਰਾਇ ਕੇ ਨਗਰ ਅਪਸਰਾ ਇਕ ਰਹੈ ॥ ਮੈਨ ਕਲਾ ਤਿਹ ਨਾਮ ਸਕਲ ਜਗ ਯੌ ਕਹੈ ॥
ਤਾ ਕੌ ਰੂਪ ਨਰੇਸ ਜੋ ਕੋਊ ਨਿਹਾਰਹੀ ॥ ਹੋ ਗਿਰੈ ਧਰਨਿ ਪਰ ਝੂਮਿ ਮੈਨ ਸਰ ਮਾਰਹੀ ॥੧੧॥

ਚੌਪਈ ॥

ਤੌਨੇ ਸਭਾ ਕਪਿਲ ਮ੝ਨਿ ਆਯੋ ॥ ਔਸਰ ਜਹਾ ਮੈਨਕਾ ਪਾਯੋ ॥
ਤਿਹ ਲਖਿ ਮ੝ਨਿ ਬੀਰਜ ਗਿਰਿ ਗਯੋ ॥ ਚਪਿ ਚਿਤ ਮੈ ਸ੝ਰਾਪਤ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥੧੨॥

ਤ੝ਮ ਗਿਰਿ ਮਿਰਤ ਲੋਕ ਮੈ ਪਰੋ ॥ ਜੂਨਿ ਸਯਾਲ ਜਾਟ ਕੀ ਧਰੋ ॥
ਹੀਰ ਆਪਨੋ ਨਾਮ ਸਦਾਵੋ ॥ ਜੂਠ ਕੂਠ ਤ੝ਰਕਨ ਕੀ ਖਾਵੋ ॥੧੩॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਤਬ ਅਬਲਾ ਕੰਪਤਿ ਭਈ ਤਾ ਕੇ ਪਰਿ ਕੈ ਪਾਇ ॥
ਕ੝ਯੋਹੂ ਹੋਇ ਉਧਾਰ ਮਮ ਸੋ ਦਿਜ ਕਹੋ ਉਪਾਇ ॥੧੪॥

ਚੌਪਈ ॥

ਇੰਦ੝ਰ ਸ੝ ਮ੝ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਜਬ ਜੈਹੈ ॥ ਰਾਂਝਾ ਅਪਨੋ ਨਾਮ੝ ਕਹੈ ਹੈ ॥
ਤੋ ਸੌ ਅਧਿਕ ਪ੝ਰੀਤਿ ਉਪਜਾਵੈ ॥ ਅਮਰਵਤੀ ਬਹ੝ਰਿ ਤ੝ਹਿ ਲ੝ਯਾਵੈ ॥੧੫॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਜੂਨਿ ਜਾਟ ਕੀ ਤਿਨ ਧਰੀ ਮ੝ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਮੈ ਆਇ ॥
ਚੂਚਕ ਕੇ ਉਪਜੀ ਭਵਨ ਹੀਰ ਨਾਮ ਧਰਵਾਇ ॥੧੬॥

ਚੌਪਈ ॥

ਇਸੀ ਭਾਤਿ ਸੋ ਕਾਲ ਬਿਹਾਨ੝ਯੋ ॥ ਬੀਤਯੋ ਬਰਖ ਝਕ ਦਿਨ ਜਾਨ੝ਯੋ ॥
ਬਾਲਾਪਨੋ ਛੂਟਿ ਜਬ ਗਯੋ ॥ ਜੋਬਨ ਆਨਿ ਦਮਾਮੋ ਦਯੋ ॥੧੭॥

ਰਾਂਝਾ ਚਾਰਿ ਮਹਿਖਿਯਨ ਆਵੈ ॥ ਤਾ ਕੋ ਹੇਰਿ ਹੀਰ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥
ਤਾ ਸੌ ਅਧਿਕ ਨੇਹ੝ ਉਪਜਾਯੋ ॥ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੌ ਮੋਹ ਬਢਾਯੋ ॥੧੮॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਖਾਤ ਪੀਤ ਬੈਠਤ ਉਠਤ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਨਿਤਿ ॥
ਕਬਹੂੰ ਨ ਬਿਸਰੈ ਚਿਤ ਤੇ ਸ੝ੰਦਰ ਦਰਸ ਨਮਿਤ ॥੧੯॥

ਹੀਰ ਬਾਚ ॥

ਸਵੈਯਾ ॥

ਬਾਹਰ ਜਾਉ ਤੌ ਬਾਹਰ ਹੀ ਗ੝ਰਿਹ ਆਵਤ ਆਵਤ ਸੰਗ ਲਗੇਹੀ ॥ ਜੌ ਹਠਿ ਬੈਠਿ ਰਹੋ ਘਰ ਮੈ ਪਿਯ ਪੈਠਿ ਰਹੈ ਹਿਯ ਮੈ ਪਹਿ ਲੇਹੀ ॥
ਨੀਂਦ ਹਮੈ ਨਕਵਾਨੀ ਕਰੀ ਛਿਨਹੀ ਛਿਨ ਰਾਮ ਸਖੀ ਸ੝ਪਨੇਹੀ ॥ ਜਾਗਤ ਸੋਵਤ ਰਾਤਹੂੰ ਦ੝ਯੋਸ ਕਹੂੰ ਮ੝ਹਿ ਰਾਂਝਨ ਚੈਨ ਨ ਦੇਹੀ ॥੨੦॥

ਚੌਪਈ ॥

ਰਾਂਝਨ ਰਾਂਝਨ ਸਦਾ ਉਚਾਰੈ ॥ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਤਹਾ ਸੰਭਾਰੈ ॥
ਬੈਠਤ ਉਠਤ ਚਲਤ ਹੂੰ ਸੰਗਾ ॥ ਤਾਹੀ ਕੌ ਜਾਨੈ ਕੈ ਅੰਗਾ ॥੨੧॥

ਕਾਹੂੰ ਕੋ ਜੋ ਹੀਰ ਨਿਹਾਰੈ ॥ ਰਾਂਝਨ ਹੀ ਰਿਦ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰੈ ॥
ਝਸੀ ਪ੝ਰੀਤਿ ਪ੝ਰਿਆ ਕੀ ਲਾਗੀ ॥ ਨੀਂਦ ਭੂਖ ਤਾ ਕੀ ਸਭ ਭਾਗੀ ॥੨੨॥

ਰਾਂਝਨ ਹੀ ਕੇ ਰੂਪ ਵਹ ਭਈ ॥ ਜ੝ਯੋ ਮਿਲਿ ਬੂੰਦਿ ਬਾਰਿ ਮੋ ਗਈ ॥
ਜੈਸੇ ਮ੝ਰਿਗ ਮ੝ਰਿਗਯਾ ਕੋ ਲਹੇ ॥ ਹੋਤ ਬਧਾਇ ਬਿਨਾ ਹੀ ਗਹੇ ॥੨੩॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਜੈਸੇ ਲਕਰੀ ਆਗ ਮੈ ਪਰਤ ਕਹੂੰ ਤੇ ਆਇ ॥
ਪਲਕ ਦ੝ਵੈਕ ਤਾ ਮੈ ਰਹੈ ਬਹ੝ਰਿ ਆਗ ਹ੝ਵੈ ਜਾਇ ॥੨੪॥

ਹਰਿ ਜਾ ਅਸਿ ਝਸੇ ਸ੝ਨ੝ਯੋ ਕਰਤ ਝਕ ਤੇ ਦੋਇ ॥
ਬਿਰਹ ਬਢਾਰਨਿ ਜੋ ਬਧੇ ਝਕ ਦੋਇ ਤੇ ਹੋਇ ॥੨੫॥

ਰਾਂਝਨ ਹੀਰ ਪ੝ਰੇਮ ਮੈ ਰਹੈ ਝਕ ਹੀ ਹੋਇ ॥
ਕਹਿਬੇ ਕੌ ਤਨ ਝਕ ਹੀ ਲਹਿਬੇ ਕੋ ਤਨ ਦੋਇ ॥੨੬॥

ਚੌਪਈ ॥

ਝਸੀ ਪ੝ਰੀਤਿ ਪ੝ਰਿਯਾ ਕੀ ਭਈ ॥ ਸਿਗਰੀ ਬਿਸਰਿ ਤਾਹਿ ਸ੝ਧਿ ਗਈ ॥
ਰਾਂਝਾ ਜੂ ਕੇ ਰੂਪ ਉਰਝਾਨੀ ॥ ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜਿ ਭਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥੨੭॥

ਤਬ ਚੂਚਕ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥ ਯਹ ਕੰਨ੝ਯਾ ਨਹਿ ਜਿਯਤ ਹਮਾਰੀ ॥
ਅਬ ਹੀ ਯਹ ਖੇਰਾ ਕੋ ਦੀਜੈ ॥ ਯਾ ਮੈ ਤਨਿਕ ਢੀਲ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥੨੮॥

ਖੇਰਹਿ ਬੋਲ ਤ੝ਰਤ੝ ਤਿਹ ਦਯੋ ॥ ਰਾਂਝਾ ਅਤਿਥ ਹੋਇ ਸੰਗ ਗਯੋ ॥
ਮਾਗਤ ਭੀਖ ਘਾਤ ਜਬ ਪਾਯੋ ॥ ਲੈ ਤਾ ਕੋ ਸ੝ਰ ਲੋਕ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੯॥

ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਮਿਲਤ ਜਬ ਭਝ ॥ ਚਿਤ ਕੇ ਸਕਲ ਸੋਕ ਮਿਟਿ ਗਝ ॥
ਹਿਯਾ ਕੀ ਅਵਧਿ ਬੀਤਿ ਜਬ ਗਈ ॥ ਬਾਟਿ ਦ੝ਹ੝ੰ ਸ੝ਰ ਪ੝ਰ ਕੀ ਲਈ ॥੩੦॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਰਾਂਝਾ ਭਯੋ ਸ੝ਰੇਸ ਤਹ ਭਈ ਮੈਨਕਾ ਹੀਰ ॥
ਯਾ ਜਗ ਮੈ ਗਾਵਤ ਸਦਾ ਸਭ ਕਬਿ ਕ੝ਲ ਜਸ ਧੀਰ ॥੩੧॥

ਇਤਿ ਸ੝ਰੀ ਚਰਿਤ੝ਰ ਪਖ੝ਯਾਨੇ ਤ੝ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੝ਰੇ ਮੰਤ੝ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੝ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤ੝ ਸ੝ਭਮ ਸਤ੝ ॥੯੮॥੧੮੨੮॥ਅਫਜੂੰ॥


Moral

Only Poet think it is a Love Story. So People who comment that this is a love story could be a Poet but not Gurmukh.

It's astonishing fact that there is one more thing which could

This is Example of Ishq Majaji which have no power before Ishq Haqiqi. But Guru Sahib told this to know that their is one more thing for which person leave the world. The last line ਯਾ ਜਗ ਮੈ ਗਾਵਤ ਸਦਾ ਸਭ ਕਬਿ ਕ੝ਲ ਜਸ ਧੀਰ ॥੩੧॥, itself states that Guru Sahib have not stressed upon this but just told this for knowledge.

Now when Gurmukh read this chariter than he could get many morals out of it, Self Willed Manmukh Keep on Saying these love Stories. Remember this is Story which may have no relation with reality but what actually it is telling is matter which a mature mind could read understand and narrate before people.