Charitar 266

ਚੌਪਈ ॥

ਸ੝ਮਤਿ ਸੈਨ ਇਕ ਨ੝ਰਿਪਤਿ ਸ੝ਨਾ ਬਰ ॥ ਦ੝ਤਿਯ ਦਿਵਾਕਰ ਕਿਧੌ ਕਿਰਨਿਧਰ ॥

ਸਮਰ ਮਤੀ ਰਾਨੀ ਗ੝ਰਿਹ ਤਾ ਕੇ ॥ ਸ੝ਰੀ ਆਸ੝ਰੀ ਸਮ ਨਹਿ ਜਾ ਕੇ ॥੧॥

ਸ੝ਰੀ ਰਨਖੰਭ ਕਲਾ ਦ੝ਹਿਤਾ ਤਿਹ ॥ ਜੀਤਿ ਲਈ ਸਸਿ ਅੰਸ ਕਲਾ ਜਿਹ ॥

ਨਿਰਖਿ ਭਾਨ ਜਿਹਾ ਪ੝ਰਭਾ ਰਹਤ ਦਬਿ ॥ ਸ੝ਰੀ ਆਸ੝ਰਿਨ ਕੀ ਨਹਿ ਸਮ ਛਬਿ ॥੨॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਤਰ੝ਨਿ ਭਈ ਤਰ੝ਨੀ ਜਬੈ ਅਧਿਕ ਸ੝ਖਨ ਕੇ ਸੰਗ ॥

ਲਰਿਕਾਪਨ ਮਿਟਿ ਜਾਤ ਭਯੋ ਦ੝ੰਦਭਿ ਦਿਯੋ ਅਨੰਗ ॥੩॥

ਚੌਪਈ ॥

ਚਾਰਿ ਭ੝ਰਾਤ ਤਾ ਕੇ ਬਲਵਾਨਾ ॥ ਸੂਰਬੀਰ ਸਭ ਸਸਤ੝ਰ ਨਿਧਾਨਾ ॥

ਤੇਜਵਾਨ ਦ੝ਤਿਮਾਨ ਅਤ੝ਲ ਬਲ ॥ ਅਰਿ ਅਨੇਕ ਜੀਤੇ ਜਿਹ ਦਲਿ ਮਲਿ ॥੪॥

ਸਾਰਦੂਲ ਧ੝ਜ ਨਾਹਰ ਧ੝ਜ ਭਨ ॥ ਸਿੰਘ ਕੇਤ੝ ਹਰਿ ਕੇਤ੝ ਮਹਾ ਮਨ ॥

ਚਾਰੌ ਸੂਰਬੀਰ ਬਲਵਾਨਾ ॥ ਮਾਨਤ ਸਤ੝ਰ੝ ਸਕਲ ਜਿਹ ਆਨਾ ॥੫॥

ਚਾਰੌ ਕ੝ਅਰਿ ਪੜਨ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥ ਦਿਜ ਇਕ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ਰਾਜਾ ॥

ਭਾਖ੝ਯਾਦਿਕ ਬ੝ਯਾਕਰਨ ਪੜੇ ਜਿਨ ॥ ਔਗਾਹਨ ਸਭ ਕਿਯ ਪ੝ਰਾਨ ਤਿਨ ॥੬॥

ਅਧਿਕ ਦਰਬ ਨ੝ਰਿਪ ਬਰ ਤਿਹ ਦੀਯਾ ॥ ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਨ ਕਰਿ ਆਦਰ ਕੀਯਾ ॥

ਸ੝ਤਾ ਸਹਿਤ ਸੌਪੇ ਸ੝ਤ ਤਿਹ ਘਰ ॥ ਕਛ੝ ਬਿਦ੝ਯਾ ਦਿਜਿ ਦੇਹ੝ ਕ੝ਰਿਪਾ ਕਰਿ ॥੭॥

ਜਬ ਤੇ ਤਹ ਪੜਬੇ ਕਹ ਆਵੈ ॥ ਅਪਨੋ ਬਿਪ ਕਹ ਸੀਸ ਝ੝ਕਾਵੈ ॥

ਜੋ ਸਿਖ੝ਯਾ ਦਿਜ ਦੇਤ ਸ੝ ਲੇਹੀ ॥ ਅਮਿਤ ਦਰਬ ਪੰਡਿਤ ਕਹ ਦੇਹੀ ॥੮॥

ਇਕ ਦਿਨ ਕ੝ਅਰਿ ਅਗਮਨੋ ਗਈ ॥ ਦਿਜ ਕਹ ਸੀਸ ਝ੝ਕਾਵਤ ਭਈ ॥

ਸਾਲਿਗ੝ਰਾਮ ਪੂਜਤ ਥਾ ਦਿਜਬਰ ॥ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਸੀਸ ਨ੝ਯਾਇ ਕਰਿ ॥੯॥

ਤਾ ਕੌ ਨਿਰਖਿ ਕ੝ਅਰਿ ਮ੝ਸਕਾਨੀ ॥ ਸੋ ਪ੝ਰਤਿਮਾ ਪਾਹਨ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥

ਤਾਹਿ ਕਹਾ ਪੂਜਤ ਕਿਹ ਨਮਿਤਿਹ ॥ ਸਿਰ ਨਾਵਤ ਕਰ ਜੋਰਿ ਕਾਜ ਜਿਹ ॥੧੦॥

ਦਿਜ ਬਾਚ ॥

ਸਾਲਗ੝ਰਾਮ ਠਾਕ੝ਰ ਝ ਬਾਲਾ ॥ ਪੂਜਤ ਜਿਨੈ ਬਡੇ ਨਰਪਾਲਾ ॥

ਤੈ ਅਗ੝ਯਾਨ ਇਹ ਕਹਾ ਪਛਾਨੈ ॥ ਪਰਮੇਸ੝ਵਰ ਕਹ ਪਾਹਨ ਜਾਨੈ ॥੧੧॥

ਰਾਜਾ ਸ੝ਤ ਬਾਚ ॥

ਸਵੈਯਾ ॥

ਤਾਹਿ ਪਛਾਨਤ ਹੈ ਨ ਮਹਾ ਜੜ ਜਾ ਕੋ ਪ੝ਰਤਾਪ ਤਿਹੂੰ ਪ੝ਰ ਮਾਹੀ ॥ ਪੂਜਤ ਹੈ ਪ੝ਰਭ੝ ਕੈ ਤਿਸ ਕੌ ਜਿਨ ਕੇ ਪਰਸੇ ਪਰਲੋਕ ਪਰਾਹੀ ॥

ਪਾਪ ਕਰੋ ਪਰਮਾਰਥ ਕੈ ਜਿਹ ਪਾਪਨ ਤੇ ਅਤਿ ਪਾਪ ਡਰਾਹੀ ॥ ਪਾਇ ਪਰੋ ਪਰਮੇਸ੝ਵਰ ਕੇ ਪਸ੝ ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸ੝ਵਰ ਨਾਹੀ ॥੧੨॥

ਬਿਜੈ ਛੰਦ ॥

ਜੀਵਨ ਮੈ ਜਲ ਮੈ ਥਲ ਮੈ ਸਭ ਰੂਪਨ ਮੈ ਸਭ ਭੂਪਨ ਮਾਹੀ ॥ ਸੂਰਜ ਮੈ ਸਸਿ ਮੈ ਨਭ ਮੈ ਜਹ ਹੇਰੌ ਤਹਾ ਚਿਤ ਲਾਇ ਤਹਾ ਹੀ ॥

ਪਾਵਕ ਮੈ ਅਰ੝ ਪੌਨ ਹੂੰ ਮੈ ਪ੝ਰਿਥਵੀ ਤਲ ਮੈ ਸ੝ ਕਹਾ ਨਹਿ ਜਾਹੀ ॥ ਬ੝ਯਾਪਕ ਹੈ ਸਭ ਹੀ ਕੇ ਬਿਖੈ ਕਛ੝ ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸ੝ਵਵਰ ਨਾਹੀ ॥੧੩॥

ਕਾਗਜ ਦੀਪ ਸਭੈ ਕਰਿ ਕੈ ਅਰ੝ ਸਾਤ ਸਮ੝ੰਦ੝ਰਨ ਕੀ ਮਸ੝ ਕੈਯੈ ॥ ਕਾਟਿ ਬਨਾਸਪਤੀ ਸਿਗਰੀ ਲਿਖਬੇ ਹੂੰ ਕੌ ਲੇਖਨਿ ਕਾਜ ਬਨੈਯੈ ॥

ਸਾਰਸ੝ਵਤੀ ਬਕਤਾ ਕਰਿ ਕੈ ਸਭ ਜੀਵਨ ਤੇ ਜ੝ਗ ਸਾਠਿ ਲਿਖੈਯੈ ॥ ਜੋ ਪ੝ਰਭ੝ ਪਾਯ੝ਤ ਹੈ ਨਹਿ ਕੈਸੇ ਹੂੰ ਸੋ ਜੜ ਪਾਹਨ ਮੌ ਠਹਰੈਯੈ ॥੧੪॥

ਚੌਪਈ ॥

ਝ ਜਨ ਭੇਵ ਨ ਹਰਿ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥ ਪਾਹਨ ਮੈ ਹਰਿ ਕੌ ਠਹਰਾਵੈ ॥

ਜਿਹ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਲੋਗਨ ਭਰਮਾਹੀ ॥ ਗ੝ਰਿਹ ਕੋ ਦਰਬ੝ ਲੂਟਿ ਲੈ ਜਾਹੀ ॥੧੫॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਜਗ ਮੈ ਆਪ੝ ਕਹਾਵਈ ਪੰਡਿਤ ਸ੝ਘਰ ਸ੝ਚੇਤ ॥

ਪਾਹਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੈ ਯਾ ਤੇ ਲਗਤ ਅਚੇਤ ॥੧੬॥

ਚੌਪਈ ॥

ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਆਸਾ ਧਨ ਧਾਰੈ ॥ ਸਿਵ ਸਿਵ ਸਿਵ ਮ੝ਖ ਤੇ ਉਚਾਰੈ ॥

ਅਧਿਕ ਡਿੰਭ ਕਰਿ ਜਗਿ ਦਿਖਾਵੈ ॥ ਦ੝ਵਾਰ ਦ੝ਵਾਰ ਮਾਗਤ ਨ ਲਜਾਵੈ ॥੧੭॥

ਅੜਿਲ ॥

ਨਾਕ ਮੂੰਦਿ ਕਰਿ ਚਾਰਿ ਘਰੀ ਠਾਢੇ ਰਹੈ ॥ ਸਿਵ ਸਿਵ ਸਿਵ ਹ੝ਵੈ ਝਕ ਚਰਨ ਇਸਥਿਤ ਕਹੈ ॥

ਜੋ ਕੋਊ ਪੈਸਾ ਝਕ ਦੇਤ ਕਰਿ ਆਇ ਕੈ ॥ ਹੋ ਦਾਤਨ ਲੇਤ ਉਠਾਇ ਸਿਵਹਿ ਬਿਸਰਾਇ ਕੈ ॥੧੮॥

ਕਬਿਤ੝ ॥

Missing Lines

ਬਿਜੈ ਛੰਦ ॥

ਪਾਹਨ ਕੌ ਸਿਵ ਤੂ ਜੋ ਕਹੈ ਪਸ੝ ਯਾ ਤੇ ਕਛ੝ ਤ੝ਹਿ ਹਾਥ ਨ ਝ ਹੈ ॥ ਤ੝ਰੈਯਕ ਜੋਨਿ ਜ੝ ਆਪ੝ ਪਰਾ ਹਸਿ ਕੈ ਤ੝ਹਿ ਕੋ ਕਹ੝ ਕਾ ਬਰ੝ ਦੈ ਹੈ ॥

ਆਪਨ ਸੋ ਕਰਿ ਹੈ ਕਬਹੂੰ ਤ੝ਹਿ ਪਾਹਨ ਕੀ ਪਦਵੀ ਤਬ ਪੈ ਹੈ ॥ ਜਾਨ੝ ਰੇ ਜਾਨ੝ ਅਜਾਨ ਮਹਾ ਫਿਰਿ ਜਾਨ ਗਈ ਕਛ੝ ਜਾਨਿ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥੨੧॥

ਬੈਸ ਗਈ ਲਰਿਕਾਪਨ ਮੋ ਤਰ੝ਨਾਪਨ ਮੈ ਨਹਿ ਨਾਮ ਲਯੋ ਰੇ ॥ ਔਰਨ ਦਾਨ ਕਰਾਤ ਰਹਾ ਕਰ ਆਪ ਉਠਾਇ ਨ ਦਾਨ ਦਯੋ ਰੇ ॥

ਪਾਹਨ ਕੋ ਸਿਰ ਨ੝ਯਾਤਨ ਤੈ ਪਰਮੇਸ੝ਵਰ ਕੌ ਸਿਰ ਨ੝ਯਾਤ ਭਯੋ ਰੇ ॥ ਕਾਮਹਿ ਕਾਮ ਫਸਾ ਘਰ ਕੇ ਜੜ ਕਾਲਹਿ ਕਾਲ ਕੈ ਕਾਲ ਗਯੋ ਰੇ ॥੨੨॥

ਦ੝ਵੈਕ ਪ੝ਰਾਨਨ ਕੌ ਪੜਿ ਕੈ ਤ੝ਮ ਫੂਲਿ ਗਝ ਦਿਜ ਜੂ ਜਿਯ ਮਾਹੀ ॥ ਸੋ ਨ ਪ੝ਰਾਨ ਪੜਾ ਜਿਹ ਕੇ ਇਹ ਠੌਰ ਪੜੇ ਸਭ ਪਾਪ ਪਰਾਹੀ ॥

ਡਿੰਭ ਦਿਖਾਇ ਕਰੋ ਤਪਸਾ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਬਸੈ ਜਿਯਰਾ ਧਨ ਮਾਹੀ ॥ ਮੂਰਖ ਲੋਗ ਪ੝ਰਮਾਨ ਕਰੈ ਇਨ ਬਾਤਨ ਕੌ ਹਮ ਮਾਨਤ ਨਾਹੀ ॥੨੩॥

ਕਾਹੇ ਕੋ ਕਾਜ ਕਰੋ ਇਤਨੀ ਤ੝ਮ ਪਾਹਨ ਕੋ ਕਿਹ ਕਾਜ ਪ੝ਜਾਵੋ ॥ ਕਾਹੇ ਕੋ ਡਿੰਭ ਕਰੋ ਜਗ ਮੈ ਇਹ ਲੋਕ ਗਯੋ ਪਰਲੋਕ ਗਵਾਵੋ ॥

ਝੂਠੇ ਨ ਮੰਤ੝ਰ ਉਪਦੇਸ ਕਰੋ ਜੋਊ ਚਾਹਤ ਹੋ ਧਨ ਲੌ ਹਰਖਾਵੋ ॥ ਰਾਜ ਕ੝ਮਾਰਨ ਮੰਤ੝ਰ ਦਿਯੋ ਸ੝ ਦਿਯੋ ਬਹ੝ਰੌ ਹਮ ਕੌ ਨ ਸਿਖਾਵੋ ॥੨੪॥

ਦਿਜ ਬਾਚ ॥

ਚੌਪਈ ॥

ਕਹਾ ਬਿਪ੝ਰ ਸ੝ਨ੝ ਰਾਜ ਦ੝ਲਾਰੀ ॥ ਤੈ ਸਿਵ ਕੀ ਮਹਿਮਾ ਨ ਬਿਚਾਰੀ ॥

ਬ੝ਰਹਮਾ ਬਿਸਨ ਰ੝ਦ੝ਰ ਜੂ ਦੇਵਾ ॥ ਇਨ ਕੀ ਸਦਾ ਕੀਜਿਯੈ ਸੇਵਾ ॥੨੫॥

ਤੈ ਯਾ ਕੇ ਭੇਵਹਿ ਨ ਪਛਾਨੈ ॥ ਮਹਾ ਮੂੜ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੈ ॥

ਇਨ ਕੋ ਪਰਮ ਪ੝ਰਾਤਨ ਜਾਨਹ੝ ॥ ਪਰਮ ਪ੝ਰਖ ਮਨ ਮਹਿ ਪਹਿਚਾਨਹ੝ ॥੨੬॥

ਹਮ ਹੈ ਕ੝ਅਰਿ ਬਿਪ੝ਰ ਬ੝ਰਤ ਧਾਰੀ ॥ ਊਚ ਨੀਚ ਸਭ ਕੇ ਹਿਤਕਾਰੀ ॥

ਜਿਸੀ ਕਿਸੀ ਕਹ ਮੰਤ੝ਰ ਸਿਖਾਵੈ ॥ ਮਹਾ ਕ੝ਰਿਪਨ ਤੇ ਦਾਨ ਕਰਾਵੈ ॥੨੭॥

ਕ੝ਅਰਿ ਬਾਚ ॥

ਮੰਤ੝ਰ ਦੇਤ ਸਿਖ ਅਪਨ ਕਰਤ ਹਿਤ ॥ ਜ੝ਯੋ ਤ੝ਯੋ ਭੇਟ ਲੈਤ ਤਾ ਤੇ ਬਿਤ ॥

ਸਤਿ ਬਾਤ ਤਾ ਕਹ ਨ ਸਿਖਾਵਹ੝ ॥ ਤਾਹਿ ਲੋਕ ਪਰਲੋਕ ਗਵਾਵਹ੝ ॥੨੮॥

ਸ੝ਨਹ੝ ਬਿਪ ਤ੝ਮ ਮੰਤ੝ਰ ਦੇਤ ਜਿਹ ॥ ਲੂਟਿ ਲੇਤ ਤਿਹ ਘਰ ਬਿਧਿ ਜਿਹ ਕਿਹ ॥

ਤਾ ਕਹ ਕਛੂ ਗ੝ਯਾਨ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥ ਮੂਰਖ ਅਪਨਾ ਮੂੰਡ ਮ੝ੰਡਾਵੈ ॥੨੯॥

ਤਿਹ ਤ੝ਮ ਕਹ੝ ਮੰਤ੝ਰ ਸਿਧਿ ਹ੝ਵੈਹੈ ॥ ਮਹਾਦੇਵ ਤੋ ਕੌ ਬਰ੝ ਦੈ ਹੈ ॥

ਜਬ ਤਾ ਤੇ ਨਹਿ ਹੋਤ ਮੰਤ੝ਰ ਸਿਧਿ ॥ ਤਬ ਤ੝ਮ ਬਚਨ ਕਹਤ ਹੌ ਇਹ ਬਿਧਿ ॥੩੦॥

ਕਛੂ ਕ੝ਕ੝ਰਿਯਾ ਤ੝ਮਤੇ ਭਯੋ ॥ ਤਾ ਤੇ ਦਰਸ ਨ ਸਿਵ ਜੂ ਦਯੋ ॥

ਅਬ ਤੈ ਪ੝ੰਨ੝ਯ ਦਾਨ ਦਿਜ ਕਰ ਰੇ ॥ ਪ੝ਨਿ ਸਿਵ ਕੇ ਮੰਤ੝ਰਹਿ ਅਨ੝ਸਰ੝ ਰੇ ॥੩੧॥

ਉਲਟੋ ਡੰਡ ਤਿਸੀ ਤੇ ਲੇਹੀ ॥ ਪ੝ਨਿ ਤਿਹ ਮੰਤ੝ਰ ਰ੝ਦ੝ਰ ਕੋ ਦੇਹੀ ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਾ ਕੌ ਭਟਕਾਵੈ ॥ ਅੰਤ ਬਾਰ ਇਮਿ ਭਾਖ ਸ੝ਨਾਵੈ ॥੩੨॥

ਤੋ ਤੇ ਕਛ੝ ਅਛਰ ਰਹਿ ਗਯੋ ॥ ਤੈ ਕਛ੝ ਭੰਗ ਕ੝ਰਿਯਾ ਤੇ ਭਯੋ ॥

ਤਾ ਤੇ ਤ੝ਹਿ ਬਰ੝ ਰ੝ਦ੝ਰ ਨ ਦੀਨਾ ॥ ਪ੝ੰਨ੝ਯ ਦਾਨ ਚਹਿਯਤ ਪ੝ਨਿ ਕੀਨਾ ॥੩੩॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਮੰਤ੝ਰ ਸਿਖਾਵਤ ਤਾ ਕੋ ॥ ਲੂਟਾ ਚਾਹਤ ਬਿਪ੝ਰ ਘਰ ਜਾ ਕੋ ॥

ਜਬ ਵਹ੝ ਦਰਬ ਰਹਤ ਹ੝ਵੈ ਜਾਈ ॥ ਔਰ ਧਾਮ ਤਬ ਚਲਤ ਤਕਾਈ ॥੩੪॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਮੰਤ੝ਰ ਜੰਤ੝ਰ ਅਰ੝ ਤੰਤ੝ਰ ਸਿਧਿ ਜੌ ਇਨਿ ਮਹਿ ਕਛ੝ ਹੋਇ ॥

ਹਜਰਤਿ ਹ੝ਵੈ ਆਪਹਿ ਰਹਹਿ ਮਾਗਤ ਫਿਰਤ ਨ ਕੋਇ ॥੩੫॥

ਦਿਜ ਬਾਜ ॥ ਚੌਪਈ ॥

ਸ੝ਨਿ ਝ ਬਚਨ ਮਿਸਰ ਰਿਸਿ ਭਰਾ ॥ ਧਿਕ ਧਿਕ ਤਾਕਹਿ ਬਚਨ ਉਚਰਾ ॥

ਤੈ ਹਮਰੀ ਬਾਤ ਕਹ ਜਾਨੈ ॥ ਭਾਂਗ ਖਾਇ ਕੈ ਬੈਨ ਪ੝ਰਮਾਨੈ ॥੩੬॥

ਕ੝ਅਰਿ ਬਾਚ ॥

ਸ੝ਨੋ ਮਿਸਰ ਤ੝ਮ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨਤ ॥ ਅਹੰਕਾਰ ਕੈ ਬਚਨ ਪ੝ਰਮਾਨਤ ॥

ਭਾਂਗ ਪੀਝ ਬ੝ਧਿ ਜਾਤ ਨ ਹਰੀ ॥ ਬਿਨ੝ ਪੀਝ ਤਵ ਬ੝ਧਿ ਕਹ ਪਰੀ ॥੩੭॥

ਤ੝ਮ ਆਪਨ ਸ੝ਯਾਨੇ ਕਹਲਾਵਤ ॥ ਕਬ ਹੀ ਭੂਲਿ ਨ ਭਾਂਗ ਚੜਾਵਤ ॥

ਜਬ ਪ੝ਨ ਜਾਹ੝ ਕਾਜ ਭਿਛਾ ਕੇ ॥ ਕਰਹੋ ਖ੝ਵਾਰ ਰਹਤ ਗ੝ਰਿਹ ਜਾ ਕੇ ॥੩੮॥

ਜਿਹ ਧਨ ਕੋ ਤ੝ਮ ਤ੝ਯਾਗ ਦਿਖਾਵਤ ॥ ਦਰ ਦਰ ਤਿਹ ਮਾਂਗਨ ਕਸ ਜਾਵਤ ॥

ਮਹਾ ਮੂੜ ਰਾਜਨ ਕੇ ਪਾਸਨ ॥ ਲੇਤ ਫਿਰਤ ਹੋ ਮਿਸ੝ਰ ਜੂ ਕਨ ਕਨ ॥੩੯॥

ਤ੝ਮ ਜਗ ਮਹਿ ਤ੝ਯਾਗੀ ਕਹਲਾਵਤ ॥ ਸਭ ਲੋਕਨ ਕਹ ਤ੝ਯਾਗ ਦ੝ਰਿੜਾਵਤ ॥

ਜਾ ਕਹ ਮਨ ਬਚ ਕ੝ਰਮ ਤਜਿ ਦੀਜੈ ॥ ਤਾ ਕਹ ਹਾਥ ਉਠਾਇ ਕਸ ਲੀਜੈ ॥੪੦॥

ਕਾਹੂ ਧਨ ਤ੝ਯਾਗ ਦ੝ਰਿੜਾਵਹਿ ॥ ਕਾਹੂ ਕੋ ਕੋਊ ਗ੝ਰਹਿ ਲਾਵਹਿ ॥

ਮਨ ਮਹਿ ਦਰਬ ਠਗਨ ਕੀ ਆਸਾ ॥ ਦ੝ਵਾਰ ਦ੝ਵਾਰ ਡੋਲਤ ਇਹ ਪ੝ਯਾਸਾ ॥੪੧॥

ਅੜਿਲ ॥

ਬੇਦ ਬ੝ਯਾਕਰਨ ਸਾਸਤ੝ਰ ਸਿੰਮ੝ਰਿਤ ਇਮ ਉਚਰੈ ॥ ਜਿਨਿ ਕਿਸਹੂ ਤੇ ਝਕ ਟਕਾ ਮੋ ਕੌ ਝਰੈ ॥

ਜੇ ਤਿਨ ਕੋ ਕਛ੝ ਦੇਤ ਉਸਤਤਿ ਤਾ ਕੀ ਕਰੈ ॥ ਹੋ ਜੋ ਧਨ ਦੇਤ ਨ ਤਿਨੈ ਨਿੰਦ ਤਾ ਕੀ ਰਰੈ ॥੪੨॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਨਿੰਦਿਆ ਅਰ੝ ਉਸਤਤਿ ਦੋਊ ਜੀਵਤ ਹੀ ਜਗ ਮਾਹਿ ॥

ਜਬ ਮਾਟੀ ਮਾਟੀ ਮਿਲੀ ਨਿੰਦ੝ਸਤਤਿ ਕਛ੝ ਨਾਹਿ ॥੪੩॥

ਅੜਿਲ ॥

ਦੇਨਹਾਰ ਦਾਇਕਹਿ ਮ੝ਕਤਿ ਨਹਿ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ॥ ਅਨਦਾਇਕ ਤਿਹ ਪ੝ਤ੝ਰ ਨ ਪਿਤ ਕੋ ਬਧ ਕਿਯੋ ॥

ਜਾ ਤੇ ਧਨ ਕਰ ਪਰੈ ਸ੝ ਜਸ ਤਾ ਕੋ ਕਰੈ ॥ ਹੋ ਜਾ ਤੇ ਕਛ੝ ਨ ਲਹੈ ਨਿੰਦ ਤਿਹ ਉਚਰੈ ॥੪੪॥

ਚੌਪਈ ॥

ਦ੝ਹੂੰਅਨ ਸਮ ਜੋਊ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ॥ ਨਿੰਦ੝ਯਾ ਉਸਤਤਿ ਸਮ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ॥

ਹਮ ਤਾਹੀ ਕਹ ਬ੝ਰਹਮ ਪਛਾਨਹਿ ॥ ਵਾਹੀ ਕਹਿ ਦਿਜ ਕੈ ਅਨ੝ਮਾਨਹਿ ॥੪੫॥

ਅੜਿਲ ॥

ਝ ਦਿਜ ਜਾ ਤੇ ਜਤਨ ਪਾਇ ਧਨ ਲੇਵਹੀ ॥ ਤਾ ਨਰ ਕਹ ਬਹ੝ਤ ਭਾਤਿ ਬਡਾਈ ਦੇਵਹੀ ॥

ਮਿਥਯਾ ਉਪਮਾ ਬਕਿ ਕਰਿ ਤਹਿ ਪ੝ਰਸੰਨ ਕਰੈ ॥ ਹੋ ਘੋਰ ਨਰਕ ਕੇ ਬੀਚ ਅੰਤ ਦੋਊ ਪਰੈ ॥੪੬॥

ਚੌਪਈ ॥

ਧਨ ਕੇ ਕਾਜ ਕਰਤ ਸਭ ਕਾਜਾ ॥ ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਨਾ ਅਰ੝ ਰਾਜਾ ॥

ਖ੝ਯਾਲ ਕਾਲ ਕੋ ਕਿਨੂੰ ਨ ਪਾਯੋ ॥ ਜਿਨ ਇਹ ਚੌਦਹ ਲੋਕ ਬਨਾਯੋ ॥੪੭॥

ਅੜਿਲ ॥

ਇਹੀ ਦਰਬ ਕੇ ਲੋਭ ਬੇਦ ਬ੝ਯਾਕਰਨ ਪੜਤ ਨਰ ॥ ਇਹੀ ਦਰਬ ਕੇ ਲੋਭ ਮੰਤ੝ਰ ਜੰਤ੝ਰਨ ਉਪਦਿਸ ਕਰ ॥

ਇਹੀ ਦਰਬ ਕੇ ਲੋਭ ਦੇਸ ਪਰਦੇਸ ਸਿਧਾਝ ॥ ਹੋ ਪਰੇ ਦੂਰਿ ਕਹ ਜਾਇ ਬਹ੝ਰਿ ਨਿਜ੝ ਦੇਸਨ ਆਝ ॥੪੮॥

ਕਬਿਤ੝ ॥

Missing Lines

ਬਿਜੈ ਛੰਦ ॥

ਲਾਲਚ ਝਕ ਲਗੈ ਧਨ ਕੇ ਸਿਰ ਮਧਿ ਜਟਾਨ ਕੇ ਜੂਟ ਸਵਾਰੈ ॥ ਕਾਠ ਕੀ ਕੰਠਿਨ ਕੌ ਧਰਿ ਕੈ ਇਕ ਕਾਨਨ ਮੈ ਬਿਨ੝ ਕਾਨਿ ਪਧਾਰੈ ॥

ਮੋਚਨ ਕੌ ਗਹਿ ਕੈ ਇਕ ਹਾਥਨ ਸੀਸ ਹੂ ਕੇ ਸਭ ਕੇਸ ਉਪਾਰੈ ॥ ਡਿੰਭ੝ ਕਰੈ ਜਗ ਡੰਡਨ ਕੌ ਇਹ ਲੋਕ ਗਯੋ ਪਰਲੋਕ ਬਿਗਾਰੈ ॥੫੦॥

ਮਾਟੀ ਕੇ ਲਿੰਗ ਬਨਾਇ ਕੈ ਪੂਜਤ ਤਾ ਮੈ ਕਹੋ ਇਨ ਕਾ ਸਿਧਿ ਪਾਈ ॥ ਜੋ ਨਿਰਜੋਤਿ ਭਯੋ ਜਗ ਜਾਨਤ ਤਾਹਿ ਕੇ ਆਗੇ ਲੈ ਜੋਤਿ ਜਗਾਈ ॥

ਪਾਇ ਪਰੇ ਪਰਮੇਸ੝ਵਰ ਜਾਨਿ ਅਜਾਨ ਬਡੈ ਕਰਿ ਕੈ ਹਠਤਾਈ ॥ ਚੇਤ ਅਚੇਤ ਸ੝ਚੇਤਨ ਕੋ ਚਿਤ ਕੀ ਤਜਿ ਕੈ ਚਟ ਦੈ ਦ੝ਚਿਤਾਈ ॥੫੧॥

ਕਾਸੀ ਕੇ ਬੀਚ ਪੜੈ ਬਹ੝ ਕਾਲ ਬ੝ਟੰਤ ਮੈ ਅੰਤ ਮਰੈ ਪ੝ਨਿ ਜਾਈ ॥ ਤਾਤ ਰਹਾ ਅਰ੝ ਮਾਤ ਕਹੂੰ ਬਨਿਤਾ ਸ੝ਤ ਪ੝ਤ੝ਰ ਕਲਤ੝ਰਨ ਭਾਈ ॥

ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਫਿਰੈ ਤਜਿ ਕੈ ਘਰ ਥੋਰੀ ਸੀ ਸੀਖਿ ਕੈ ਚਾਤ੝ਰਤਾਈ ॥ ਲੋਭ ਕੀ ਲੀਕ ਨ ਲਾਂਘੀ ਕਿਸੂ ਨਰ ਲੋਭ ਰਹਾ ਸਭ ਲੋਗ ਲ੝ਭਾਈ ॥੫੨॥

ਕਬਿਤ੝ ॥

Lines Missing on website

ਸਵੈਯਾ ॥

ਚੇਤ ਅਚੇਤ੝ ਕੀਝ ਜਿਨ ਚੇਤਨ ਤਾਹਿ ਅਚੇਤ ਨ ਕੋ ਠਹਰਾਵੈ ॥ ਤਾਹਿ ਕਹੈ ਪਰਮੇਸ੝ਵਰ ਕੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ਕਹੇ ਘਟਿ ਮੋਲ ਬਿਕਾਵੈ ॥

ਜਾਨਤ ਹੈ ਨ ਅਜਾਨ ਬਡੈ ਸ੝ ਇਤੇ ਪਰ ਪੰਡਿਤ ਆਪ੝ ਕਹਾਵੈ ॥ ਲਾਜ ਕੇ ਮਾਰੇ ਮਰੈ ਨ ਮਹਾ ਲਟ ਝਠਹਿ ਝਠ ਅਮੈਠਿ ਗਵਾਵੈ ॥੫੪॥

ਬਿਜੈ ਛੰਦ ॥

ਗਤਮਾਨ ਕਹਾਵਤ ਗਾਤ ਸਭੈ ਕਛੂ ਜਾਨੈ ਨ ਬਾਤ ਗਤਾਗਤ ਹੈ ॥ ਦ੝ਤਿਮਾਨ ਘਨੇ ਬਲਵਾਨ ਬਡੇ ਹਮ ਜਾਨਤ ਜੋਗ ਮਧੇ ਜਤ ਹੈ ॥

ਪਾਹਨ ਕੈ ਕਹੈ ਬੀਚ ਸਹੀ ਸਿਵ ਜਾਨੈ ਨ ਮੂੜ ਮਹਾ ਮਤ ਹੈ ॥ ਤ੝ਮਹੂੰ ਨ ਬਿਚਾਰਿ ਸ੝ ਜਾਨ ਕਹੋ ਇਨ ਮੈ ਕਹਾ ਪਾਰਬਤੀ ਪਤਿ ਹੈ ॥੫੫॥

ਮਾਟੀ ਕੌ ਸੀਸ ਨਿਵਾਵਤ ਹੈ ਜੜ ਯਾ ਤੇ ਕਹੋ ਤ੝ਹਿ ਕਾ ਸਿਧਿ ਝਹੈ ॥ ਜੌਨ ਰਿਝਾਇ ਲਯੋ ਜਗ ਕੌ ਤਵ ਚਾਵਰ ਡਾਰਤ ਰੀਝਿ ਨ ਜੈ ਹੈ ॥

ਧੂਪ ਜਗਾਇ ਕੈ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਸ੝ ਫੂਲਨ ਕੀ ਬਰਖਾ ਬਰਖੈ ਹੈ ॥ ਅੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਹਾਰਿ ਹੈਂ ਰੇ ਪਸ੝ ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸ੝ਰ ਨ ਪੈ ਹੈ ॥੫੬॥

ਝਕਨ ਜੰਤ੝ਰ ਸਿਖਾਵਤ ਹੈ ਦਿਜ ਝਕਨ ਮੰਤ੝ਰ ਪ੝ਰਯੋਗ ਬਤਾਵੈ ॥ ਜੋ ਨ ਭਿਜੈ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ ਤਿਹ ਗੀਤਿ ਕਬਿਤ ਸਲੋਕ ਸ੝ਨਾਵੈ ॥

ਦ੝ਯੋਸ ਹਿਰੈ ਧਨ ਲੋਗਨ ਕੇ ਗ੝ਰਿਹ ਚੋਰ੝ ਚਕੈ ਠਗ ਦੇਖਿ ਲਜਾਵੈ ॥ ਕਾਨਿ ਕਰੈ ਨਹਿ ਕਾਜੀ ਕ੝ਟਵਾਰ ਕੀ ਮੂੰਡਿ ਕੈ ਮੂੰਡਿ ਮ੝ਰੀਦਨ ਖਾਵੈ ॥੫੭॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਪਾਹਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੇ ਜੋ ਹੈ ਅਧਿਕ ਅਚੇਤ ॥

ਭਾਂਗ ਨ ਝਤੇ ਪਰ ਭਖੈ ਜਾਨਤ ਆਪ ਸ੝ਚੇਤ ॥੫੮॥

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

ਧਨ ਕੇ ਲਗਿ ਲੋਭ ਗਝ ਅਨਤੈ ॥ ਤਜਿ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸ੝ਤ ਬਾਲ ਕਿਤੈ ॥

ਬਸਿ ਕੈ ਬਹ੝ ਮਾਸ ਤਹਾ ਹੀ ਮਰੈ ॥ ਫਿਰਿ ਕੈ ਗ੝ਰਿਹਿ ਕੇ ਨਹਿ ਪੰਥ ਪਰੈ ॥੫੯॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਧਨੀ ਲੋਗ ਹੈ ਪ੝ਹਪ ਸਮ ਗ੝ਨਿ ਜਨ ਭੌਰ ਬਿਚਾਰ ॥

ਗੂੰਜ ਰਹਤ ਤਿਹ ਪਰ ਸਦਾ ਸਭ ਧਨ ਧਾਮ ਬਿਸਾਰ ॥੬੦॥

ਚੌਪਈ ॥

ਸਭ ਕੋਊ ਅੰਤ ਕਾਲ ਬਸਿ ਭਯਾ ॥ ਧਨ ਕੀ ਆਸ ਨਿਕਰਿ ਤਜਿ ਗਯਾ ॥

ਆਸਾ ਕਰਤ ਗਯਾ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਇਹ ਆਸਾ ਕੋ ਵਾਰ ਨ ਪਾਰਾ ॥੬੧॥

ਝਕ ਨਿਰਾਸ ਵਹੈ ਕਰਤਾਰਾ ॥ ਜਿਨ ਕੀਨਾ ਇਹ ਸਕਲ ਪਸਾਰਾ ॥

ਆਸਾ ਰਹਿਤ ਔਰ ਕੋਊ ਨਾਹੀ ॥ ਜਾਨ੝ ਲੇਹ੝ ਦਿਜਬਰ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੬੨॥

ਲੋਭ ਲਗੇ ਧਨ ਕੇ ਝ ਦਿਜਬਰ ॥ ਮਾਂਗਤ ਫਿਰਤ ਸਭਨ ਕੇ ਘਰ ਘਰ ॥

ਯਾ ਜਗ ਮਹਿ ਕਰ ਡਿੰਭ ਦਿਖਾਵਤ ॥ ਤੇ ਠਗਿ ਠਗਿ ਸਭ ਕਹ ਧਨ ਖਾਵਤ ॥੬੩॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਆਸਾ ਕੀ ਆਸਾ ਲਗੇ ਸਭ ਹੀ ਗਯਾ ਜਹਾਨ ॥

ਆਸਾ ਜਗ ਜੀਵਤ ਬਚੀ ਲੀਜੈ ਸਮਝਿ ਸ੝ਜਾਨ ॥੬੪॥

ਚੌਪਈ ॥

ਆਸਾ ਕਰਤ ਸਗਲ ਜਗ ਜਯਾ ॥ ਆਸਹਿ ਉਪਜ੝ਯਾ ਆਸਹਿ ਭਯਾ ॥

ਆਸਾ ਕਰਤ ਤਰ੝ਨ ਬ੝ਰਿਧ ਹੂਆ ॥ ਆਸਾ ਕਰਤ ਲੋਗ ਸਭ ਮੂਆ ॥੬੫॥

ਆਸਾ ਕਰਤ ਲੋਗ ਸਭ ਭਝ ॥ ਬਾਲਕ ਹ੝ਤੋ ਬ੝ਰਿਧ ਹ੝ਵੈ ਗਝ ॥

ਜਿਤਿ ਕਿਤ ਧਨ ਆਸਾ ਕਰਿ ਡੋਲਹਿ ॥ ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਧਨਾਸ ਕਲੋਲਹਿ ॥੬੬॥

ਪਾਹਨ ਕਹ੝ ਧਨਾਸ ਸਿਰ ਨ੝ਯਾਵੈ ॥ ਚੇਤ ਅਚੇਤਨ ਕੌ ਠਹਰਾਵੈ ॥

ਕਰਤ ਪ੝ਰਪੰਚ ਪੇਟ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥ ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਨਾ ਅਰ੝ ਰਾਜਾ ॥੬੭॥

ਕਾਹੂ ਕੋ ਸਿਛਾ ਸ੝ ਦ੝ਰਿੜਾਵੈ ॥ ਕਾਹੂੰ ਕੌ ਲੈ ਮੂੰਡ ਮ੝ੰਡਾਵੈ ॥

ਕਾਹੂੰ ਪਠੈ ਤੀਰਥਨ ਦੇਹੀ ॥ ਗ੝ਰਿਹ ਕੋ ਦਰਬ੝ ਮਾਂਗ ਸਭ ਲੇਹੀ ॥੬੮॥

ਜਿਹ ਨਰ ਕੋ ਧਨਵਾਨ ਤਕਾਵੈ ॥ ਜੋਨਿ ਸਿਲਾ ਮਹਿ ਤਾਹਿ ਫਸਾਵੈ ॥

ਬਹ੝ਰਿ ਡੰਡ ਤਿਹ ਮੂੰਡਿ ਚ੝ਕਾਹੀ ॥ ਕਾਢਿ ਦੇਤ ਤਾ ਕੇ ਪ੝ਨਿ ਮਾਹੀ ॥੬੯॥

ਇਨ ਲੋਗਨ ਧਨ ਹੀ ਕੀ ਆਸਾ ॥ ਸ੝ਰੀ ਹਰਿ ਜੀ ਕੀ ਨਾਹਿ ਪ੝ਯਾਸਾ ॥

ਡਿੰਭਿ ਜਗਤ ਕਹ ਕਰਿ ਪਰਚਾਵੈ ॥ ਲਛਿਮੀ ਹਰ ਜ੝ਯੋ ਤ੝ਯੋ ਲੈ ਆਵੈ ॥੭੦॥

ਦਿਜ ਬਾਚ ॥

ਸ੝ਨ੝ ਪ੝ਤ੝ਰੀ ਤੈ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨੈ ॥ ਸਿਵ ਕਹ ਕਰਿ ਪਾਹਨ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥

ਬਿਪ੝ਰਨ ਕੌ ਸਭ ਹੀ ਸਿਰ ਨ੝ਯਾਵੈ ॥ ਚਰਨੋਦਕ ਲੈ ਮਾਥ ਚੜਾਵੈ ॥੭੧॥

ਪੂਜਾ ਕਰਤ ਸਗਲ ਜਗ ਇਨ ਕੀ ॥ ਨਿੰਦ੝ਯਾ ਕਰਤ ਮੂੜ ਤੈ ਜਿਨ ਕੀ ॥

ਝ ਹੈ ਪਰਮ ਪ੝ਰਾਤਨ ਦਿਜਬਰ ॥ ਸਦਾ ਸਰਾਹਤ ਜਿਨ ਕਹ ਨ੝ਰਿਪ ਬਰ ॥੭੨॥

ਕ੝ਅਰਿ ਬਾਚ ॥

ਸ੝ਨ ਮੂਰਖ ਦਿਜ ਤੈ ਨਹਿ ਜਾਨੀ ॥ ਪਰਮ ਜੋਤਿ ਪਾਹਨ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥

ਇਨ ਮਹਿ ਪਰਮ ਪ੝ਰਖ ਤੈ ਜਾਨਾ ॥ ਤਜਿ ਸ੝ਯਾਨਪ ਹ੝ਵੈ ਗਯੋ ਅਯਾਨਾ ॥੭੩॥

ਅੜਿਲ ॥

ਲੈਨੌ ਹੋਇ ਸ੝ ਲੈ ਦਿਜ ਮ੝ਹਿ ਨ ਝ੝ਠਾਇਯੈ ॥ ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸ੝ਵਰ ਨ ਭਾਖਿ ਸ੝ਨਾਇਯੈ ॥

ਇਨ ਲੋਗਨ ਪਾਹਨ ਮਹਿ ਸਿਵ ਠਹਰਾਇ ਕੈ ॥ ਹੋ ਮੂੜਨ ਲੀਜਹ੝ ਲੂਟ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥੭੪॥

ਕਾਹੂ ਕਹ ਪਾਹਨ ਮਹਿ ਬ੝ਰਹਮ ਬਤਾਤ ਹੈ ॥ ਜਲ ਡੂਬਨ ਹਿਤ ਕਿਸਹੂੰ ਤੀਰਥ ਪਠਾਤ ਹੈ ॥

ਜ੝ਯੋ ਤ੝ਯੋ ਧਨ ਹਰ ਲੇਤ ਜਤਨ ਅਨਗਨਿਤ ਕਰ ॥ ਹੋ ਟਕਾ ਗਾਠਿ ਮਹਿ ਲਝ ਨ ਦੇਹੀ ਜਾਨ ਘਰ ॥੭੫॥

ਧਨੀ ਪ੝ਰਖ ਕਹ ਲਖਿ ਦਿਜ ਦੋਖ ਲਗਾਵਹੀ ॥ ਹੋਮ ਜਗ੝ਯ ਤਾ ਤੇ ਬਹ੝ ਭਾਤ ਕਰਾਵਹੀ ॥

ਧਨਿਯਹਿ ਕਰਿ ਨਿਰਧਨੀ ਜਾਤ ਧਨ ਖਾਇ ਕੈ ॥ ਹੋ ਬਹ੝ਰਿ ਨ ਤਾ ਕੌ ਬਦਨ ਦਿਖਾਵਤ ਆਇ ਕੈ ॥੭੬॥

ਚੌਪਈ ॥

ਕਾਹੂ ਲੌ ਤੀਰਥਨ ਸਿਧਾਵੈ ॥ ਕਾਹੂ ਅਫਲ ਪ੝ਰਯੋਗ ਬਤਾਵੈ ॥

ਕਾਕਨ ਜ੝ਯੋ ਮੰਡਰਾਤ ਧਨੂਪਰ ॥ ਜ੝ਯੋ ਕਿਲਕਾ ਮਛਰੀਯੈ ਦੂਪਰ ॥੭੭॥

ਜ੝ਯੋ ਦ੝ਵੈ ਸ੝ਵਾਨ ਝਕ ਹਡਿਯਾ ਪਰ ॥ ਭੂਸਤ ਮਨੋ ਬਾਦਿ ਬਿਦ੝ਯਾਧਰ ॥

ਬਾਹਰ ਕਰਤ ਬੇਦ ਕੀ ਚਰਚਾ ॥ ਤਨ ਅਰ੝ ਮਨ ਧਨ ਹੀ ਕੀ ਅਰਚਾ ॥੭੮॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਧਨ ਕੀ ਆਸਾ ਮਨ ਰਹੇ ਬਾਹਰ ਪੂਜਤ ਦੇਵ ॥

ਨ ਹਰਿ ਮਿਲਾ ਨ ਧਨ ਭਯੋ ਬ੝ਰਿਥਾ ਭਈ ਸਭ ਸੇਵ ॥੭੯॥

ਅੜਿਲ ॥

ਝ ਬਿਦ੝ਯਾ ਬਲ ਕਰਿਹ ਜੋਗ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨੈ ॥ ਝ ਸ੝ਚੇਤ ਕਰਿ ਰਹਹਿ ਹਮਨਿ ਆਚੇਤ ਪ੝ਰਮਾਨੈ ॥

ਕਹਾ ਭਯੌ ਜੌ ਭਾਂਗ ਭੂਲਿ ਭੌਦੂ ਨਹਿ ਖਾਈ ॥ ਹੋ ਨਿਜ੝ ਤਨ ਤੇ ਬਿਸੰਭਾਰ ਰਹਤ ਸਭ ਲਖਤ ਲ੝ਕਾਈ ॥੮੦॥

ਭਾਂਗ ਖਾਇ ਭਟ ਭਿੜਹਿ ਗਜਨ ਕੇ ਦਾਂਤ ਉਪਾਰਹਿ ॥ ਸਿਮਟਿ ਸਾਂਗ ਸੰਗ੝ਰਹਹਿ ਸਾਰ ਸਨਮ੝ਖ ਹ੝ਵੈ ਝਾਰਹਿ ॥

ਤੈ ਮੂਜੀ ਪੀ ਭਾਂਗ ਕਹੋ ਕਾ ਕਾਜ ਸਵਰਿ ਹੈ ॥ ਹੋ ਹ੝ਵੈ ਕੈ ਮ੝ਰਿਤਕ ਸਮਾਨ ਜਾਇ ਔਧੇ ਮ੝ਖ ਪਰਿ ਹੈ ॥੮੧॥

ਭ੝ਜੰਗ ਛੰਦ ॥

ਸ੝ਨੋ ਮਿਸ੝ਰ ਸਿਛਾ ਇਨੀ ਕੋ ਸ੝ ਦੀਜੈ ॥ ਮਹਾ ਝੂਠ ਤੇ ਰਾਖਿ ਕੈ ਮੋਹਿ ਲੀਜੈ ॥

ਇਤੋ ਝੂਠ ਕੈ ਔਰ ਨੀਕੋ ਦ੝ਰਿੜਾਵੌ ॥ ਕਹਾ ਚਾਮ ਕੇ ਦਾਮ ਕੈ ਕੈ ਚਲਾਵੌ ॥੮੨॥

ਮਹਾ ਘੋਰ ਈ ਨਰਕ ਕੇ ਬੀਚ ਜੈ ਹੌ ॥ ਕਿ ਚੰਡਾਲ ਕੀ ਜੋਨਿ ਮੈ ਔਤਰੈ ਹੌ ॥

ਕਿ ਟਾਂਗੇ ਮਰੋਗੇ ਬਧੇ ਮ੝ਰਿਤਸ਼ਾਲਾ ॥ ਸਨੈ ਬੰਧ੝ ਪ੝ਤ੝ਰਾ ਕਲਤ੝ਰਾਨ ਬਾਲਾ ॥੮੩॥

ਕਹੋ ਮਿਸ੝ਰ ਆਗੇ ਕਹਾ ਜ੝ਵਾਬ ਦੈਹੋ ॥ ਜਬੈ ਕਾਲ ਕੇ ਜਾਲ ਮੈ ਫਾਸਿ ਜੈ ਹੋ ॥

ਕਹੋ ਕੌਨ ਸੋ ਪਾਠ ਕੈਹੋ ਤਹਾ ਹੀ ॥ ਤਊ ਲਿੰਗ ਪੂਜਾ ਕਰੌਗੇ ਉਹਾ ਹੀ ॥੮੪॥

ਤਹਾ ਰ੝ਦ੝ਰ ਝ ਹੈ ਕਿ ਸ੝ਰੀ ਕ੝ਰਿਸਨ ਝ ਹੈ ॥ ਜਹਾ ਬਾਧਿ ਸ੝ਰੀ ਕਾਲ ਤੋ ਕੌ ਚਲੇ ਹੈ ॥

ਕਿਧੌ ਆਨਿ ਕੈ ਰਾਮ ਹ੝ਵੈ ਹੈ ਸਹਾਈ ॥ ਜਹਾ ਪ੝ਤ੝ਰ ਮਾਤਾ ਨ ਤਾਤਾ ਨ ਭਾਈ ॥੮੫॥

ਮਹਾ ਕਾਲ ਜੂ ਕੋ ਸਦਾ ਸੀਸ ਨ੝ਯੈਯੈ ॥ ਪ੝ਰੀ ਚੌਦਹੂੰ ਤ੝ਰਾਸ ਜਾ ਕੋ ਤ੝ਰਸੈਯੈ ॥

ਸਦਾ ਆਨਿ ਜਾ ਕੀ ਸਭੈ ਜੀਵ ਮਾਨੈ ॥ ਸਭੈ ਲੋਕ ਖ੝ਯਾਤਾ ਬਿਧਾਤਾ ਪਛਾਨੈ ॥੮੬॥

ਨਹੀ ਜਾਨਿ ਜਾਈ ਕਛੂ ਰੂਪ ਰੇਖਾ ॥ ਕਹਾ ਬਾਸ ਤਾ ਕੋ ਫਿਰੈ ਕੌਨ ਭੇਖਾ ॥

ਕਹਾ ਨਾਮ ਤਾ ਕੋ ਕਹਾ ਕੈ ਕਹਾਵੈ ॥ ਕਹਾ ਕੈ ਬਖਾਨੋ ਕਹੇ ਮੋ ਨ ਆਵੈ ॥੮੭॥

ਨ ਤਾ ਕੋ ਕੋਊ ਤਾਤ ਮਾਤਾ ਨ ਭਾਈ ॥ ਨ ਪ੝ਤ੝ਰਾ ਨ ਪੋਤ੝ਰਾ ਨ ਦਾਯਾ ਨ ਦਾਈ ॥

ਕਛੂ ਸੰਗ ਸੈਨਾ ਨ ਤਾ ਕੋ ਸ੝ਹਾਵੈ ॥ ਕਹੈ ਸਤਿ ਸੋਈ ਕਰੈ ਸੋ ਬਨ੝ਯਾਵੈ ॥੮੮॥

ਕਈਊ ਸਵਾਰੈ ਕਈਊ ਖਪਾਵੈ ॥ ਉਸਾਰੇ ਗੜੇ ਫੇਰਿ ਮੇਟੈ ਬਨਾਵੈ ॥

ਘਨੀ ਬਾਰ ਲੌ ਪੰਥ ਚਾਰੋ ਭ੝ਰਮਾਨਾ ॥ ਮਹਾ ਕਾਲ ਹੀ ਕੋ ਗ੝ਰੂ ਕੈ ਪਛਾਨਾ ॥੮੯॥

ਮ੝ਰੀਦ ਹੈ ਉਸੀ ਕਾ ਵਹੈ ਪੀਰ ਮੇਰੋ ॥ ਉਸੀ ਕਾ ਕਿਯਾ ਆਪਨਾ ਜੀਵ ਚੇਰੋ ॥

ਤਿਸੀ ਕਾ ਕੀਆ ਬਾਲਕਾ ਮੈ ਕਹਾਵੌ ॥ ਉਹੀ ਮੋਹਿ ਰਾਖਾ ਉਸੀ ਕੋ ਧਿਆਵੌ ॥੯੦॥

ਚੌਪਈ ॥

ਦਿਜ ਹਮ ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੋ ਮਾਨੈ ॥ ਪਾਹਨ ਮੈ ਮਨ ਕੋ ਨਹਿ ਆਨੈ ॥

ਪਾਹਨ ਕੋ ਪਾਹਨ ਕਰਿ ਜਾਨਤ ॥ ਤਾ ਤੇ ਬ੝ਰੋ ਲੋਗ ਝ ਮਾਨਤ ॥੯੧॥

ਝੂਠਾ ਕਹ ਝੂਠਾ ਹਮ ਕੈ ਹੈ ॥ ਜੋ ਸਭ ਲੋਗ ਮਨੈ ਕ੝ਰਰੈ ਹੈ ॥

ਹਮ ਕਾਹੂ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਰਾਖੈ ॥ ਸਤਿ ਬਚਨ ਮ੝ਖ ਊਪਰ ਭਾਖੈ ॥੯੨॥

ਸ੝ਨ੝ ਦਿਜ ਤ੝ਮ ਧਨ ਕੇ ਲਬ ਲਾਗੇ ॥ ਮਾਂਗਤ ਫਿਰਤ ਸਭਨ ਕੇ ਆਗੇ ॥

ਆਪਨੇ ਮਨ ਭੀਤਰਿ ਨ ਲਜਾਵਹ੝ ॥ ਇਕ ਟਕ ਹ੝ਵੈ ਹਰਿ ਧ੝ਯਾਨ ਨ ਲਾਵਹ੝ ॥੯੩॥

ਦਿਜ ਬਾਚ ॥

ਤਬ ਦਿਜ ਬੋਲਾ ਤੈ ਕ੝ਯਾ ਮਾਨੈ ॥ ਸੰਭੂ ਕੋ ਪਾਹਨ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ॥

ਜੋ ਇਨ ਕੋ ਕਰਿ ਆਨ ਬਖਾਨੈ ॥ ਤਾ ਕੋ ਬ੝ਰਹਮ ਪਾਤਕੀ ਜਾਨੈ ॥੯੪॥

ਜੋ ਇਨ ਕਹ ਕਟ੝ ਬਚਨ ਉਚਾਰੈ ॥ ਤਾ ਕੌ ਮਹਾ ਨਰਕ ਬਿਧਿ ਡਾਰੈ ॥

ਇਨ ਕੀ ਸਦਾ ਕੀਜਿਯੈ ਸੇਵਾ ॥ ਝ ਹੈ ਪਰਮ ਪ੝ਰਾਤਨ ਦੇਵਾ ॥੯੫॥

ਕ੝ਅਰਿ ਬਾਚ ॥

ਝਕੈ ਮਹਾ ਕਾਲ ਹਮ ਮਾਨੈ ॥ ਮਹਾ ਰ੝ਦ੝ਰ ਕਹ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੈ ॥

ਬ੝ਰਹਮ ਬਿਸਨ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕਰਹੀ ॥ ਤਿਨ ਤੇ ਹਮ ਕਬਹੂੰ ਨਹੀ ਡਰਹੀ ॥੯੬॥

ਬ੝ਰਹਮ ਬਿਸਨ ਜਿਨ ਪ੝ਰਖ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ ਤਾ ਕੌ ਮ੝ਰਿਤ੝ ਜਾਨਿਯੈ ਮਾਰਿਯੋ ॥

ਜਿਨ ਨਰ ਕਾਲ ਪ੝ਰਖ ਕੋ ਧ੝ਯਾਯੋ ॥ ਤਾ ਕੇ ਨਿਕਟ ਕਾਲ ਨਹਿ ਆਯੋ ॥੯੭॥

ਜੇ ਨਰ ਕਾਲ ਪ੝ਰਖ ਕੋ ਧ੝ਯਾਵੈ ॥ ਤੇ ਨਰ ਕਾਲ ਫਾਸ ਨਹਿ ਜਾਵੈ ॥

ਤਿਨ ਕੇ ਰਿਧ ਸਿਧ ਸਭ ਘਰ ਮੌ ॥ ਕੋਬਿਦ ਸਭ ਹੀ ਰਹਤ ਹ੝ਨਰ ਮੌ ॥੯੮॥

ਕਾਲ ਪ੝ਰਖ ਇਕਦਾ ਜਿਨ ਕਹਾ ॥ ਤਾ ਕੇ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਹ੝ਵੈ ਰਹਾ ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਧਨ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰੂ ॥ ਜਿਨ ਕਾ ਆਵਤ ਵਾਰ ਨ ਪਾਰੂ ॥੯੯॥

ਜਿਨ ਨਰ ਕਾਲ ਪ੝ਰਖ ਕਹ ਧ੝ਯਾਯੋ ॥ ਸੋ ਨਰ ਕਲਿ ਮੋ ਕਬਹੂ ਨ ਆਯੋ ॥

ਯਾ ਜਗ ਮੈ ਤੇ ਅਤਿ ਸ੝ਖ ਪਾਵੈ ॥ ਭੋਗ ਕਰੈ ਬੈਰਨਿ ਕਹ ਘਾਵੈ ॥੧੦੦॥

ਜਬ ਤੋ ਕੋ ਦਿਜ ਕਾਲ ਸਤੈ ਹੈ ॥ ਤਬ ਤੂ ਕੋ ਪ੝ਸਤਕ ਕਰ ਲੈ ਹੈ ॥

ਭਾਗਵਤ ਪੜੋ ਕਿ ਗੀਤਾ ਕਹਿ ਹੋ ॥ ਰਾਮਹਿ ਪਕਰਿ ਕਿ ਸਿਵ ਕਹ ਗਹਿ ਹੋ ॥੧੦੧॥

ਜੇ ਤ੝ਮ ਪਰਮ ਪ੝ਰਖ ਠਹਰਾਝ ॥ ਤੇ ਸਭ ਡੰਡ ਕਾਲ ਕੇ ਘਾਝ ॥ ਕਾਲ ਡੰਡ ਬਿਨ ਬਚਾ ਨ ਕੋਈ ॥ ਸਿਵ ਬਿਰੰਚ ਬਿਸਨਿੰਦ੝ਰ ਨ ਸੋਈ ॥੧੦੨॥

ਜੈਸਿ ਜੂਨਿ ਇਕ ਦੈਤ ਬਖਨਿਯਤ ॥ ਤ੝ਯੋ ਇਕ ਜੂਨਿ ਦੇਵਤਾ ਜਨਿਯਤ ॥

ਜੈਸੇ ਹਿੰਦੂਆਨੋ ਤ੝ਰਕਾਨਾ ॥ ਸਭਹਿੰਨ ਸੀਸ ਕਾਲ ਜਰਵਾਨਾ ॥੧੦੩॥

ਕਬਹੂੰ ਦੈਤ ਦੇਵਤਨ ਮਾਰੈ ॥ ਕਬਹੂੰ ਦੈਤਨ ਦੇਵ ਸੰਘਾਰੈ ॥

ਦੇਵ ਦੈਤ ਜਿਨ ਦੋਊ ਸੰਘਾਰਾ ॥ ਵਹੈ ਪ੝ਰਖ ਪ੝ਰਤਿਪਾਲ ਹਮਾਰਾ ॥੧੦੪॥

ਅੜਿਲ ॥

ਇੰਦ੝ਰ ਉਪਿੰਦ੝ਰ ਦਿਨਿੰਦ੝ਰਹਿ ਜੌਨ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥ ਚੰਦ੝ਰ ਕ੝ਬੇਰ ਜਲਿੰਦ੝ਰ ਅਹਿੰਦ੝ਰਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥

ਪ੝ਰੀ ਚੌਦਹੂੰ ਚਕ੝ਰ ਜਵਨ ਸ੝ਨਿ ਲੀਜਿਯੈ ॥ ਹੋ ਨਮਸਕਾਰ ਤਾਹੀ ਕੋ ਗ੝ਰ ਕਰਿ ਕੀਜਿਯੈ ॥੧੦੫॥

ਦਿਜ ਬਾਚ ॥

ਚੌਪਈ ॥

ਬਹ੝ ਬਿਧਿ ਬਿਪ੝ਰਹਿ ਕੋ ਸਮਝਾਯੋ ॥ ਪ੝ਨਿ ਮਿਸ੝ਰਹਿ ਅਸ ਭਾਖਿ ਸ੝ਨਾਯੋ ॥

ਜੇ ਪਾਹਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰਿ ਹੈ ॥ ਤਾ ਕੇ ਪਾਪ ਸਕਲ ਸਿਵ ਹਰਿ ਹੈ ॥੧੦੬॥

ਜੇ ਨਰ ਸਾਲਿਗ੝ਰਾਮ ਕਹ ਧਯੈ ਹੈ ॥ ਤਾ ਕੇ ਸਕਲ ਪਾਪ ਕੋ ਛੈ ਹੈ ॥

ਜੋ ਇਹ ਛਾਡਿ ਅਵਰ ਕਹ ਧਯੈ ਹੈ ॥ ਤੇ ਨਰ ਮਹਾ ਨਰਕ ਮਹਿ ਜੈ ਹੈ ॥੧੦੭॥

ਜੇ ਨਰ ਕਛ੝ ਧਨ ਬਿਪ੝ਰਹਿ ਦੈ ਹੈ ॥ ਆਗੇ ਮਾਗ ਦਸ ਗ੝ਨੋ ਲੈਹੈ ॥

ਜੋ ਬਿਪ੝ਰਨ ਬਿਨ੝ ਅਨਤੈ ਦੇਹੀ ॥ ਤਾ ਕੌ ਕਛ੝ ਸ੝ ਫਲੈ ਨਹਿ ਸੇਈ ॥੧੦੮॥

ਅੜਿਲ ॥

ਤਬੈ ਕ੝ਅਰਿ ਪ੝ਰਤਿਮਾ ਸਿਵ ਕੀ ਕਰ ਮੈ ਲਈ ॥ ਹਸਿ ਹਸਿ ਕਰਿ ਦਿਜ ਕੇ ਮ੝ਖ ਕਸਿ ਕਸਿ ਕੈ ਦਈ ॥

ਸਾਲਿਗ੝ਰਾਮ ਭੇ ਦਾਂਤਿ ਫੋਰਿ ਸਭ ਹੀ ਦੀਝ ॥ ਹੋ ਛੀਨਿ ਛਾਨਿ ਕਰਿ ਬਸਤ੝ਰ ਮਿਸ੝ਰ ਕੇ ਸਭ ਲੀਝ ॥੧੦੯॥

ਕਹੋ ਮਿਸ੝ਰ ਅਬ ਰ੝ਦ੝ਰ ਤਿਹਾਰੋ ਕਹ ਗਯੋ ॥ ਜਿਹ ਸੇਵਤ ਥੋ ਸਦਾ ਦਾਂਤਿ ਛੈ ਤਿਨ ਕਿਯੋ ॥

ਜਿਹ ਲਿੰਗਹਿ ਕੌ ਜਪਤੇ ਕਾਲ ਬਤਾਇਯੋ ॥ ਹੋ ਅੰਤ ਕਾਲ ਸੋ ਤ੝ਮਰੇ ਮ੝ਖ ਮਹਿ ਆਇਯੋ ॥੧੧੦॥

ਚੌਪਈ ॥

ਤਾ ਕੋ ਦਰਬ੝ ਛੀਨਿ ਜੋ ਲਿਯੋ ॥ ਜੋ ਸਭ ਦਾਨ ਦਿਜਨ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ॥

ਕਹਿਯੋ ਮਿਸ੝ਰ ਕਛ੝ ਚਿੰਤ ਨ ਕਰਹੂੰ ॥ ਦਾਨ ਦਸ ਗ੝ਨੋ ਅਗੈ ਫਰਹੂੰ ॥੧੧੧॥

ਕਬਿਤ੝ ॥

Lines Missing

ਚੌਪਈ ॥

ਪਹਤੀ ਬਿਖੈ ਬਿਸਾਰ ਨ ਡਾਰਹਿ ॥ ਔਰਨ ਪਾਸ ਗਾਲ ਕੋ ਮਾਰਹਿ ॥

ਜਨਿਯਤ ਕਿਸੀ ਦੇਸ ਕੇ ਰਾਜਾ ॥ ਕੌਡੀ ਕੇ ਆਵਤ ਨਹਿ ਕਾਜਾ ॥੧੧੩॥

ਜੌ ਇਨ ਮੰਤ੝ਰ ਜੰਤ੝ਰ ਸਿਧਿ ਹੋਈ ॥ ਦਰ ਦਰ ਭੀਖਿ ਨ ਮਾਂਗੈ ਕੋਈ ॥

ਝਕੈ ਮ੝ਖ ਤੇ ਮੰਤ੝ਰ ਉਚਾਰੈ ॥ ਧਨ ਸੌ ਸਕਲ ਧਾਮ ਭਰਿ ਡਾਰੈ ॥੧੧੪॥

ਰਾਮ ਕ੝ਰਿਸਨ ਝ ਜਿਨੈ ਬਖਾਨੈ ॥ ਸਿਵ ਬ੝ਰਹਮਾ ਝ ਜਾਹਿ ਪ੝ਰਮਾਨੈ ॥

ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਸ੝ਰੀ ਕਾਲ ਸੰਘਾਰੇ ॥ ਕਾਲ ਪਾਇ ਕੈ ਬਹ੝ਰਿ ਸਵਾਰੇ ॥੧੧੫॥

ਕੇਤੇ ਰਾਮਚੰਦ ਅਰ੝ ਕ੝ਰਿਸਨਾ ॥ ਕੇਤੇ ਚਤ੝ਰਾਨਨ ਸਿਵ ਬਿਸਨਾ ॥

ਚੰਦ ਸੂਰਜ ਝ ਕਵਨ ਬਿਚਾਰੇ ॥ ਪਾਨੀ ਭਰਤ ਕਾਲ ਕੇ ਦ੝ਵਾਰੇ ॥੧੧੬॥

ਕਾਲ ਪਾਇ ਸਭ ਹੀ ਝ ਭਝ ॥ ਕਾਲੋ ਪਾਇ ਕਾਲ ਹ੝ਵੈ ਗਝ ॥

ਕਾਲਹਿ ਪਾਇ ਬਹ੝ਰਿ ਅਵਤਰਿ ਹੈ ॥ ਕਾਲਹਿ ਕਾਲ ਪਾਇ ਸੰਘਰਿ ਹੈ ॥੧੧੭॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਸ੝ਰਾਪ ਰਾਛਸੀ ਕੇ ਦਝ ਜੋ ਭਯੋ ਪਾਹਨ ਜਾਇ ॥

ਤਾਹਿ ਕਹਤ ਪਰਮੇਸ੝ਰ ਤੈ ਮਨ ਮਹਿ ਨਹੀ ਲਜਾਇ ॥੧੧੮॥

ਦਿਜ ਬਾਚ ॥

ਚੌਪਈ ॥

ਤਬ ਦਿਜ ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਹ੝ਵੈ ਗਯੋ ॥ ਭਰਭਰਾਇ ਠਾਢਾ ਉਠਿ ਭਯੋ ॥

ਅਬ ਮੈ ਇਹ ਰਾਜਾ ਪੈ ਜੈਹੌ ॥ ਤਹੀ ਬਾਂਧਿ ਕਰਿ ਤੋਹਿ ਮੰਗੈ ਹੌ ॥੧੧੯॥

ਕ੝ਅਰਿ ਬਾਚ ॥

ਤਬ ਤਿਨ ਕ੝ਅਰਿ ਦਿਜਹਿ ਗਹਿ ਲਿਆ ॥ ਡਾਰ ਨਦੀ ਕੇ ਭੀਤਰ ਦਿਯਾ ॥

ਗੋਤਾ ਪਕਰਿ ਆਠ ਸੈ ਦੀਨਾ ॥ ਤਾਹਿ ਪਵਿਤ੝ਰ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਕੀਨਾ ॥੧੨੦॥

ਕਹੀ ਕ੝ਅਰਿ ਪਿਤ੝ ਪਹਿ ਮੈ ਜੈ ਹੌ ॥ ਤੈ ਮ੝ਹਿ ਡਾਰਾ ਹਾਥ ਬਤੈ ਹੌ ॥

ਤੇਰੇ ਦੋਨੋ ਹਾਥ ਕਟਾਊ ॥ ਤੌ ਰਾਜਾ ਕੀ ਸ੝ਤਾ ਕਹਾਊ ॥੧੨੧॥

ਦਿਜ ਵਾਚ ॥

ਇਹ ਸ੝ਨਿ ਬਾਤ ਮਿਸ੝ਰ ਡਰ ਪਯੋ ॥ ਲਾਗਤ ਪਾਇ ਕ੝ਅਰਿ ਕੇ ਭਯੋ ॥

ਸੋਊ ਕਰੋ ਜ੝ ਮੋਹਿ ਉਚਾਰੋ ॥ ਤ੝ਮ ਨਿਜ੝ ਜਿਯ ਤੇ ਕੋਪ ਨਿਵਾਰੋ ॥੧੨੨॥

ਕ੝ਅਰਿ ਬਾਚ ॥

ਤ੝ਮ ਕਹਿਯਹ੝ ਮੈ ਪ੝ਰਥਮ ਅਨਾਯੋ ॥ ਧਨ ਨਿਮਿਤਿ ਮੈ ਦਰਬ੝ ਲ੝ਟਾਯੋ ॥

ਪਾਹਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਨਹਿ ਕਰਿਯੈ ॥ ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੇ ਪਾਇਨ ਪਰਿਯੈ ॥੧੨੩॥

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

ਤਬ ਦਿਜ ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੋ ਧ੝ਯਾਯੋ ॥ ਸਰਿਤਾ ਮਹਿ ਪਾਹਨਨ ਬਹਾਯੋ ॥

ਦੂਜੇ ਕਾਨ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਜਾਨਾ ॥ ਕਹਾ ਮਿਸ੝ਰ ਪਰ ਹਾਲ ਬਿਹਾਨਾ ॥੧੨੪॥

ਦੋਹਰਾ ॥

ਇਹ ਛਲ ਸੌ ਮਿਸਰਹਿ ਛਲਾ ਪਾਹਨ ਦਝ ਬਹਾਇ ॥

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੋ ਸਿਖ੝ਯ ਕਰਿ ਮਦਰਾ ਭਾਂਗ ਪਿਵਾਇ ॥੧੨੫॥

ਇਤਿ ਸ੝ਰੀ ਚਰਿਤ੝ਰ ਪਖ੝ਯਾਨੇ ਤ੝ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੝ਰੇ ਮੰਤ੝ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਛਿਆਸਠਿ ਚਰਿਤ੝ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤ੝ ਸ੝ਭਮ ਸਤ੝ ॥੨੬੬॥੫੧੯੫॥ਅਫਜੂੰ॥