Bachitar Natak: Killing of Hussaini and of Kirpal: Difference between revisions

ਹ੝ਸੈਨੀ ਜ੝ੱਧ ਕਥਨੰ ॥
The Description of the Battle with HUSSAINI:

ਭ੝ਜੰਗ ਪ੝ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
BHUJANG PRAYAAT STANZA

ਗਯੋ ਖਾਨਜਾਦਾ ਪਿਤਾ ਪਾਸ ਭੱਜੰ ॥ ਸਕੈ ਜ੝ਵਾਬ੝ ਦੈ ਨਾ ਹਨੇ ਸੂਰ ਲੱਜੰ ॥
The Khanzada fled to his father and being ashmed of his conduct, he could not speak.

ਤਹਾ ਠੋਕ ਬਾਹਾਂ ਹ੝ਸੈਨੀ ਗਰੱਜਿਯੰ ॥ ਸਬੈ ਸੂਰ ਲੈ ਕੇ ਸਿਲਾ ਸਾਜ ਸੱਜਿਯੰ ॥੧॥
Then Hussian thundered striking his arms and prepared for attack with all his brave warriors.1.

ਕਰਿਯੋ ਜੋਰ ਸੈਨੰ ਹ੝ਸੈਨੀ ਪਯਾਨੰ ॥ ਪ੝ਰਥਮ ਕੂਟਿ ਕੈ ਲੂਟ ਲੀਨੇ ਅਵਾਨੰ ॥
Hussain assembled all his forces and advanced. At first he plundered the houses of the hill-people.

ਪ੝ਨਰ ਡਢਵਾਲੰ ਕੀਯੋ ਜੀਤਿ ਜੇਰੰ ॥ ਕਰੇ ਬੰਦਿ ਕੈ ਰਾਜ ਪ੝ਤ੝ਰਾਨ ਚੇਰੰ ॥੨॥
Then he conquered the Raja of Dadhwal and brought him under submission. The sons of the Raja were made slaves.2.

ਪ੝ਨਰਿ ਦੂਨਿ ਕੋ ਲੂਟ ਲੀਨੋ ਸ੝ਧਾਰੰ ॥ ਕੋਈ ਸਾਮ੝ਹੇ ਹੈੂ ਸਕਿਯੋ ਨ ਗਵਾਰੰ ॥
Then he plundered the Doon(Doaba) thoroughly, none could face the barbarian.

ਲੀਯੋ ਛਨਿ ਅੰਨੰ ਦਲੰ ਬਾਂਟਿ ਦੀਯੰ ॥ ਮਹਾ ਮੂੜਿਯੰ ਕ੝ਤਸਤੰ ਕਾਜ ਕੀਯੰ ॥੩॥
He took away forcibly the food grains and distributed them (amongst the soldiers), the big fool thus committed a very bad act.3.

ਦੋਹਰਾ ॥
DOHRA

ਕਿਤਕ ਦਿਬਸ ਬੀਤਤ ਭਝ ਕਰਤ ਉਸੈ ਉਤਪਾਤ ॥ ਗ੝ਆਲੇਰੀਅਨ ਕੀ ਪਰਤ ਭੀ ਆਨ ਮਿਲਨ ਕੀ ਬਾਤ ॥੪॥
Some days passed in such acts, the turn of meeting the Raja of Gualerian(Guler:Kangra area) came.4.

ਜੌ ਦਿਨ ਦ੝ਇਕ ਨ ਵੇ ਮਿਲਤ ਤਬ ਆਵਤ ਅਰਰਾਇ ॥ ਕਾਲਿ ਤਿਨੂ ਕੇ ਘਰ ਬਿਖੈ ਡਾਰੀ ਕਲਹ ਬਨਾਇ ॥੫॥
If he had met(Hussain) for two days more, the enemy would have come here (towards me), but the Providence had thrown a device of discord towards his house.5.

ਚੌਪਈ ॥ CHAUPAI

ਗ੝ਆਲੇਰੀਆ ਮਿਲਨ ਕਹ੝ ਆਝ ॥ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਭੀ ਸੰਗਿ ਸਿਧਾਝ ॥
The Raja of Guler(Gopal Rai) came to meet Hussain and with him came Ram Singh.

ਚਤਰਥ ਆਨ ਮਿਲਤ ਭਝ ਜਾਮੰ ॥ ਫੂਟਿ ਗਈ ਲਖਿ ਨਜਰਿ ਗ੝ਲਾਮੰ ॥੬॥
They met Hussain after the four quarters of the days had passed. The slave Hussian become blind in vanity.6.

ਦੋਹਰਾ ॥
DOHRA

ਜੈਸੇ ਰਵਿ ਕੇ ਤੇਜ ਤੇ ਰੇਤ ਅਧਿਕ ਤਪਤਾਇ ॥ ਰਵਿ ਬਲਿ ਛ੝ਦ੝ਰ ਨ ਜਾਨਈ ਆਪਨ ਹੀ ਗਰਬਾਇ ॥੭॥
Just as the sand becomes heated by the heat of the sun, the wretched sand doth not know the might of the sun and become proud of itself.7.

ਚੌਪਈ ॥
CHAUPAI

ਤੈਸੇ ਹੀ ਫੂਲ ਗ੝ਲਾਮ ਜਾਤ ਭਯੋ ॥ ਤਿਨੈ ਨ ਦ੝ਰਿਸਟ ਤਰੇ ਆਨਤ ਭਯੋ ॥
Slimilarly the slave Hussain was puffed up with ego, he did not care to notice them.

ਕਾਹਲੂਰੀਆ ਕਟੋਚ ਸੰਗ ਲਹਿ ॥ ਜਾਨਾ ਆਨ ਨ ਮੋ ਸਰ ਮਹਿ ਮਹਿ ॥੮॥
With the Rajas of Kahlur(Bhim Chand) and Katoch(Kirpal) on his side, he considered himself peerless. 8.

ਤਿਨ ਜੋ ਧਨ ਆਨੋ ਸੋ ਸਾਥਾ ॥ ਤੇ ਦੇ ਰਹੇ ਹ੝ਸੈਨੀ ਹਾਥਾ ॥
(The Raja of Guler and Ram Singh) offered money to Hussain, which they had brought with them.

ਦੇਤ ਲੇਤ ਆਪਨ ਕ੝ਰਰਾਨੇ ॥ ਤੇ ਧਨਿ ਲੈ ਨਿਜਿ ਧਾਮ ਸਿਧਾਨੇ ॥੯॥
A dispute arose in giving and taking, therefore the Rajas returned to their places with the money.9

ਚੇਰੋ ਤਬੈ ਤੇਜ ਤਨ ਤਯੋ ॥ ਭਲਾ ਬ੝ਰਾ ਕਛ੝ ਲਖਤ ਨ ਭਯੋ ॥
Then Hussain was enraged and lost the power of discriminating between good and bad.

ਛੰਦ ਬੰਦ ਨਹ ਨੈਕ੝ ਬਿਚਾਰਾ ॥ ਜਾਤ ਭਯੋ ਦੇ ਤਬਹਿ ਨਗਾਰਾ ॥੧੦॥
He made no other consideration and ordered the beating drum against the Raja of Guler.10.

ਦਾਵ ਘਾਵ ਤਿਨ ਨੈਕ੝ ਨ ਕਰਾ ॥ ਸਿੰਘਹਿ ਘੇਰਿ ਸਸਾ ਕਹ੝ ਡਰਾ ॥
He did not think of any tactical consideration. The hare surrounded the lion for frightening him.

ਪੰਦ੝ਰਹ ਪਹਿਰ ਗਿਰਦ ਤਿਨ ਕੀਯੋ ॥ ਖਾਨ ਪਾਨ ਤਿਨ ਜਾਨ ਨ ਦੀਯੋ ॥੧੧॥
He besieged him for fifteen pahars (about 45 hours) and did not allow the items of food and drink to reach the state.11.

ਖਾਨ ਪਾਨ ਬਿਨ ਸੂਰਿ ਰਿਸਾਝ ॥ ਸਾਮ ਕਰਨ ਹਿਤ ਦੂਤ ਪਠਾਝ ॥
Being without food and drink, the warriors were filled with ire, the Raja sent the messengers for the Purpose of making peace.

ਦਾਸ ਨਿਰਖ ਸੰਗਿ ਸੈਨ ਪਠਾਨੀ ॥ ਫੂਲਿ ਗਯੋ ਤਿਨ ਕੀ ਨਹੀਂ ਮਾਨੀ ॥੧੨॥
Seeing the Pathan forces around him, the slave Hussain lost his balance and did not consider the request of the Raja.12.

ਦਸ ਸਹੰਸ੝ਰ ਅਬ ਹੀ ਕੈ ਦੈਹੂ ॥ ਨਾ ਤਰ ਮੀਚ ਮੂੰਡ ਪਰ ਲੈਹੂ ॥
He said, “Either give me ten thousand rupees immediately or take death on year head.” Page Line 13

ਸਿੰਘ ਸੰਗਤੀਆ ਤਹਾ ਪਠਾਝ ॥ ਗੋਪਾਲੈ ਸ੝ ਧਰਮ੝ ਦੇ ਲਿਆਝ ॥੧੩॥
I had sent Sangatia Singh there for making peace (among the chief), he brought Gopal on oath of God.13.

ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਨ ਉਨ ਕੀ ਬਨੀ ॥ ਤਬ ਕ੝ਰਿਪਾਲ ਚਿਤ ਮੋ ਇਹ ਗਨੀ ॥
But he could not reconcile with them; then Kirpal(Katotch) thought within his mind:

ਝਸਿ ਘਾਤਿ ਫਿਰ ਹਾਥ ਨ ਝਹੈ ॥ ਸਬਹੂੰ ਫੇਰ ਸਮੋ ਛਲਿ ਜੈਹੈ ॥੧੪॥
That such an opportunity will not be available again, because the circle of time deceives everybody.14.

ਗੋਪਾਲੈ ਸ੝ ਅਬੈ ਗਹਿ ਲੀਜੈ ॥ ਕੈਦ ਕੀਜੀਝ ਕੈ ਬਧ ਕੀਜੈ ॥
He decided to catch hold of Gopal immediately, either to imprision him or kill him.

ਤਨਕ ਭਨਕ ਜਬ ਤਿਨ ਸ੝ਨ ਪਾਈ ॥ ਨਿਜ ਦਲ ਜਾਤ ਭਯੋ ਭਟਰਾਈ ॥੧੫॥
When Gopal got scent of the conspiracy, he escaped to his people (forces).15.

ਮਧ੝ਭਾਰ ਛੰਦ ॥
MADHUBHAAR STANZA

ਜਬ ਗਯੋ ਗ੝ਪਾਲ ॥ ਕ੝ੱਪਿਯੋ ਕ੝ਰਿਪਾਲ ॥
When Gopal was gone, Kirpal was filled with anger.

ਹਿੰਮਤ ਹ੝ਸੈਨ ॥ ਜ੝ੰਮੈ ਲ੝ਝੈਨ ॥੧੬॥
Himmat and Hussain rushed for fighting in the field.16.

ਕਰਿ ਕੇ ਗ੝ਮਾਨ ॥ ਜ੝ੰਮੈ ਜ੝ਆਨ ॥
With great pride, more warriors followed.

ਬੱਜੇ ਤੱਬਲ ॥ ਦ੝ੰਦਭਿ ਦੱਬਲ ॥੧੭॥
The drums and trumpets resounded.17.

ਬੱਜੇ ਨਿਸਾਣ ॥ ਨੱਚੇ ਕਿਕਾਣ ॥
On the other side, the trumpets also resounded and the horses danced in the battlefield.

ਬਾਹੈ ਤੜਾਕ ॥ ਉੱਠੈ ਕੜਾਕ ॥੧੮॥
The warriors enthusiastically strike their weapons, creating clattering sound.18.

ਬੱਜੇ ਨਿਸੰਗ ॥ ਗੱਜੇ ਨਿਹੰਗ ॥
The fearless warriors blow their horns and shout loudly.

ਛ੝ੱਟੈ ਕ੝ਰਿਪਾਨ ॥ ਲਿੱਟੈ ਜ੝ਆਨ ॥੧੯॥
The swords are struck and the warriors are lying on the ground.19.

ਤ੝ੱਪਕ ਤੜਾਕ ॥ ਕੈਬਰ ਕੜਾਕ ॥
The guns, arrows, lances and axes create noises.

ਸੈਹਥੀ ਸੜਾਕ ॥ ਛੌਹੀ ਛੜਾਕ ॥੨੦॥
The warriors shout.20.

ਗੱਜੇ ਸ੝ ਬੀਰ ॥ ਬੱਜੇ ਗਹੀਰ ॥
The heroes who stand firmly in the field, thunder.

ਬਿਚਰੇ ਨਿਹੰਗ ॥ ਜੈਸੇ ਪਿਲੰਗ ॥੨੧॥
The fighters move in the field like leopards.21.

ਹ੝ੰਕੇ ਕਿਕਾਣ ॥ ਧ੝ੰਕੇ ਨਿਸਾਣ ॥
The horses neigh and the trumpets resound.

ਬਾਹੈ ਤੜਾਕ ॥ ਝੰਲੈ ਝੜਾਕ ॥੨੨॥
The warriors strike their weapons enthusiastically and also endure the blows.22.

ਜ੝ੱਝੇ ਨਿਹੰਗ ॥ ਲਿੱਟੇ ਮਲੰਗ ॥
The warriors falling as martyrs appear like the carefree intoxicated persons lying down of the ground.

ਖ੝ਲ੝ਹੇ ਕਿਸਾਰ ॥ ਜਨ੝ ਜਟਾਧਾਰ ॥੨੩॥
Their disheveled hair appear like the matted hair (of hermits).23.

ਸਜੇ ਰਜਿੰਦ੝ਰ ॥ ਗਜੇ ਗਜਿੰਦ੝ਰ ॥ ਉੱਤਰੇ ਖਾਨ ॥ ਲੈ ਲੈ ਕਮਾਨ ॥੨੪॥
The huge elephants are decorated and the warrior-chiefs descending from them and holding their bows, thunder in the field.24.

ਤ੝ਰਿਭੰਗੀ ਛੰਦ ॥
TRIBHANGI STANZA

ਕ੝ਪਿਯੋ ਕ੝ਰਿਪਾਲੰ ਸੱਜਿ ਮਰਾਲੰ ਬਾਹ ਬਿਸਾਲੰ ਧਰਿ ਢਾਲੰ ॥
Kirpal Chand, in great ire, decorated his horse and he, the lond-armed warrior held his shield.

ਧਾਝ ਸਭ ਸੂਰੰ ਰੂਪ ਕਰੂਰੰ ਚਮਕਤ ਨੂਰੰ ਸ੝ਖ ਲਾਲੰ ॥
All the dreadful-looking warriors, with red and radiant faces were moving.

ਲੈ ਲੈ ਸ੝ ਕ੝ਰਿਪਾਨੰ ਬਾਣ ਕਮਾਣੰ ਸਜੇ ਜ੝ਆਨੰ ਤਨ ਤੱਤੰ ॥
Holding their swords and decorated with bow and arrows, the youthful warriors, full of heat;

ਰਣਿ ਰੰਗ ਕਲੋਲੰ ਮਾਰਹੀ ਬੋਲੰ ਜਨ ਗਜ ਡੋਲੰ ਬਨ ਮਤੰ ॥੨੫॥
Are engaged in frolics in the battlefield and shouting “kill, kill” appear like intoxicated elephants in the forst.25.

ਭ੝ਯੰਗ ਛੰਦ ॥
BHUYANG STAZA

ਤਬੈ ਕੋਪੀਯੰ ਕਾਂਗੜੇਸੰ ਕਟੋਚੰ ॥ ਮ੝ਖੰ ਕਰਤ ਨੈਨੰ ਤਜੇ ਸਰਬ ਸੋਚੰ ॥
Then the Raja of Kangra (Kirpal Chand Katoch) was filled with anger. His face and eyes became red with rage and he freed himself from all other thoughts.

ਉਤੇ ਉੱਠੀਯੰ ਖਾਨ ਖੇਤੰ ਖਤੰਗੰ ॥ ਮਨੋ ਬਿਹਚਰੈ ਮਾਸ ਹੇਤੰ ਪਿਲੰਗੰ ॥੨੬॥
From another side, the Khans entered with arrows in their hands. It seemed that the leopards were roaming in search of flesh.26.

ਬਜੀ ਭੇਰ ਭ੝ੰਕਾਰ ਤੀਰੰ ਤੜੱਕੇ ॥ ਮਿਲੇ ਹੱਥਿ ਬੱਖੰ ਕ੝ਰਿਪਾਣੰ ਕੜੱਕੇ ॥ badoo jang noosaan katthe kathoorang